Մայր դիւան Մխիթարեանց Վենետկոյ ի Ս. Ղազար

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
* :
       Աբրահամու կաթողիկոսութիւնը տեւած է չորս տարի (1730-1734):
      
       Է
       ՅԻՍՈՒՍԻ ՔՐԻՍՏՈՍԻ ծառայ Տէր Աբրահամ յոգնաթախիծ կաթողիկոս ամենայն Հայոց եւ Պատրիարգ Վաղարշապատու Լուսակառոյց եւ Տիրանկար Սրբոյ եւ մեծի երջանկազարդ Աթոռոյս Էջմիածնի:
       Յոր մեզ հոգեւորական միարար սէրն եւ զկուսածնաւանդ ողջոյնն եւ զաստուած սուրբ հոգւոյն զձեր եւ զսուրբ գահիս զպարգեւսն եւ զլուսատուին մերոյ շնորհաբաշխ սուրբ Աջոյն զշնորհն, հանդերձ եռանդնոտ կաթողգին ըղձիւ եւ խանդակաթ բաղձանօք ընծայեալ նուիրեմ ի վերայ երջանկապատիւ սիրելւոյդ իմոյ, եւ հարազատ նազելի զաւակիդ մօրս լուսոյ, օրհնեալ բազմաժողով քաղաքիդ Եւդոկիոյ Հեղինակ Մինաս Աստուածաբանութեանն Վարդապետիդ եւ Արհիապանծ եպիսկոպոսիդ ի տէր խնդալ մեծաւ արգահատութեամբ եւ բնաւին խաղաղութեամբ, ի լրումն երկնաւորին խնդութեան, նաեւ հարցազննեմ զիարդն եւ զորպէսն քոյոյ բարեպէս կելոյդ, զոր տէր անփորձ պահեսցէ եւ փրկեալ ազատեսցէ ներքնոց եւ յարտաքնոց ձախողակի կրից ի փառս եկեղեցւոյ իւրոյ . ամէն:
       Եւ ընդ սիրառաքի ողջունանուիրի քարտեհիւս ծանիցէ յոգնիմաստ գիտութիւն Վսեմազարդիդ, զի ծիր սիրոյ սիրելւոյդ իմոյ ժամանեալ եհաս առ իս` եւ ընթերցեալ ծանեա[յ ] զհամայնսն զոր ինչ ի նմա բացերեւոց էր մելանաւորակիւ. վասն որոյ սիրելի նախ ասեմ Լուսահոգի Փիլիպպոս վարդապետի կողմանէ գլուխդ ողջ լինի. հոգւով սրբով մխիթարիս. աստուած իւր հոգին լուսաւորէ, եւ ԲԺ. ան Վարդապետացն սրբոց դասակից եւ պսակակից արասցէ. ամէն: Նա եւս սիրելի Իզմիրու առաջնորդական կէլուրի կողմանէ զոր գրեալ էին, իբր թէ տարինն ԻԷ քէսայ կելուր կը լինի. զի այս վասն նախանձու գրեալ են իզմիրցիքն, գիտեմ նազելի եւ լուեալ եմ ի բնէ անտի Հայրապետ Սիմէօն եւ Մանուէլ լուսահոգի վարդապետաց յԻզմիրու ի սուրբ գահս հասուցեալ կելուրն. եւ քոյդ եւս գիտեմ որ քան զնոցա առաւել է, մանաւանդ գեղեցիկ շուրջառն եւ գաւառանն հանդերձ եւ այլ պատուական իրօքն եւ ընծայիւքն զոր յղեալ էին առ իս. սոքա եւս յաւելորդութեանն յաւելորդն է, եւ գիտէ տէր որ ճշմարիտ քոյն քան զնոցա աւելի, բայց իզմիրցիքն զայն նախանձու գրեալ են առ իս, վասն որոյ յետ քանից աւուրց նոցա գիր հասարակ գրելոց եմ ըստ քում, եւ կոչելով զնոսա ի սուրբ գահս դատաստան վասն միոյ ամեան ԻԵ քէսայի կողմանէ. եւ դու սիրազունդ իմ լեր այսու ամենայնիւ անհոգ եւ միամիտ. զի գբապեղքն անկանելոց են ի խորխորատ` ըստ սաղմոսին. ողջ լեր տերամբ յիսուսիւ, ի շնորհ տեառն հանդերձ պաշտական մանուէիւքդ. եւ ընդ քեւ հովանաւորեալ ժողովրդական երամովքդ. Ամէն: Գրեցաւ ՌՃՁԳ թվին յուլիսի ԺԳ, առ դրան մեծի վեհարանիս սուրբ Էջմիածնի:
      
       [1734] [Աբրահամ կղթկս, ամենայն Հայոց]
      
       Դարձեալ զայս եւս ծանիր սիրելի. զի լուսահոգի Փիլիպպոս վարդապետի զամենայն ինչսն եթէ զգեստն, թէ շորեղէնն եւ թէ նաղտն եւ թէ վէճն ի քեզ է յանձին, նաեւս սուրբ երեւումի վանքն հանդերձ միաբանիւքն եւս ի քեզ յանձին, տեսնում զքո հարազատ սիրելութիւնդ թէ որպիսի հոգսունակութեամբ տիրութիւն անելոց ես վերոյ գրելոցս. զի յետ քանիցս աւուրց նոցա եւս մխիթարական գիր գրելոց եմ. որպէս որ հասարակ Ակնայ քաղաքի ժողովրդեանն գրեցի եւ յղեցի ընդ մեր Յովսէփ վարդապետիւն. կրկին լեր ողջ Քրիստոսիւ տերամբ մերոյ . Ամէն: