Մայր դիւան Մխիթարեանց Վենետկոյ ի Ս. Ղազար

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
ԿԵ .
       Կարեւորագոյն վաւերագիրերու մէջ դասելի անտիպ թուղթ մ'է որ կը ներկայանայ հետեւեալը: Ո'չ մէկ տեղ յիշատակութիւն չկրցանք գտնել այդ հայ կուսանին, այսինքն «Էզիզ Մարիամու քաղաքաւ էնկուրեցւոյ» եւ անոր կենսագրութեան մասին: Անտեղեակ կը թուին հրատարակուած կենսագրութիւններ սուրբերու եւ այլ երեւելի անձանց. բառ մ'իսկ չենք գտներ Հ. Ալիշան գործոց մէջն ալ:
       Հետաքրքրաշարժ թուղթիս ճակատը գրուած է.
       «Ի ձեռն տեառն մերոյ ամենապատիւ Մխիթարայ աբբայի ձօնեսցի աստուծոյ ». մեզ կը թուի որ գրուած է ան` Եկեղեցական Բարձրագոյն Իշխանութեան ներկայացնելու համար:
       Օրինակ քարտեզին գրեցելոյն ի քաղաքն էս, որ է գլխաւորն բռօվէնցայու յուլիսի 25, 1735 (1736 ?), ի յազնուական տեառնէ պարոն առնայու առ մարքէզի այսինքն գերազանցագունեղ թագաւորիկ Վիլլանօվայու դեսպանի քրիստոնէագունեղ արքային կալլիացւոց ի դուռն օսմանցոց:
       Գերազանցագունեղ տեր իմ իշխան
       Զի որպէս եղեւ ինձ ունիլ զգործառնութիւն ի յոմանց տրարիցն հայ Էզիզ Մարիամու քաղաքաւ Էնկուրեցւոյ, որ է գլխաւորն Գաղատիոյ, պարտական վարկայ զիս համառօտաբար գրել զայսցանէ զոր ինչ եղեն գերազանցութեան ձերոյ, որ էր պատճառ եւ հեղինակ սոցայ: 1734 սեկտեմբերի ամսոյն եմուտ այս աղջիկս ի վանքն սրբոյն Օռսօլայու , նորում գերազանցութիւն ձեր ունի զքոյրս եւ զդստերս: Սա նսկոբան մտանելոյն իւր կրեաց զբազում նեղութիւնս մինչ ոչ ունէր զոք, զի խոստովանիցէր նմա զմեզ իւրս վասն պակասութեան լեզուին, զի ոչ գիտէր զլեզու: Ես ինքնին եղէ սմա թարգմանիչ առ ոտս վերապատուեցեալ հօրն պօվթիէր, որ է յիսուսեան կարգէն, մինչեւ ցայն ժամանակն, նորում եղեւ կարօղ մեկնել ինքն յինքենէ: Կրօնաւորուհիքն նոյնոյ վանից աղաչեցին զիս օգնել, եւ ընկերակցել նմա մինչեւ ուսանիցէր զլեզուն: Մէկ տարի սա կրթեաց զինքն, եւ օգնել, եւ ընկերակցել նմա մինչեւ ուսանիցէր զլեզուն: Մէկ տարի սա կրթեաց զինքն, եւ ուսաւ զամենայն ընդ զարմացմամբ բովանդակ վանիցն: Պարոնտէր արհի եպիսկոպոսն, ոչ գիտեմ վասն ոյր պատճառաց օրէ օր ձգեաց. եւ երկարեաց զմխիթարելն գնայ: Առնէր զդժուարութիւն եւս վասն խորհրդոյն դրոշմի, մինչ աղչիկն հաստատէր թէ առեալ իցէ գնայ անմիջապէս սուրբ մկրտութեանն: Ժամանեաց աստ ի քաղաքս եպիսկոպոսն Վիվերսին: Խօսեցաւ ընդ մեր արհի եպիսկոպոսին, զի հաճեսցի միթարել զմանկուհին զորս համընկերակցութեամբ ընդ տիկին մատամային Պակավուլթ, որ է քոյր եպիսկոպոսին, ետ բերել գնայ ի պալատն իւր, ուր համայնից հարցաքննութեանցն աղչիկն պատասխանեաց ամենայնիւ համարձակութեամբ եւ արագութեամբ: Յայնժամ եպիսկոպոսն խոստացաւ նմայ թէ ի մերձակայ ժամանակին կատարեցեալ լինելոյ է խնդրուածքն նորին: Որպէս եղեւ իսկ եւ կատարեցաւ: Մինչեւ ի 14 մայիսի թվին փրկչին 1735 մտաւ ի փորձառութիւնն կրօնաւորական հաճութեամբ եւ զուարճութեամբ բովանդակ վանից միաբանիցն: Մինչ վերջացաւ փորձութիւնն կրօնաւորական եղեւ լիապէս հաւանութեամբ ընդունեցեալ ի կարգս քերցն: Իսկ ի 12 յուլիսի 1736 եղեւ ի գործածեցեալ արարողութիւն ի յեպիսկոպոսէն Վիվերսին հայրապետական զգեստիւն: Եւ քանզի կամեցան կրօնաւորուհիքն զի լինիցիւր ցուցակութիւն սորայ արեւելականիւ զգեստիւ, սակս որոյ փութապէս յղեցին ի վանքն զգեստ ոսկեղէնս, զակունս, զմարգարիտս, եւ այնքան լիապէս զարդարեցեալ էր, մինչ զի թուէր որպէս զմի թագուհի: Արարողութիւն եղեւ ամենամեծ փառաւորութեամբ: Ոչ կարէն ընթանալ ի քաղաքումն ի բազմութենեն մարդկանց որք գային ի տեսանել զարարողութիւնս զայս, ոչ լսիւր այլ ինչ եթէ ոչ օրհնութիւնք վասն գերազանցութեան ձերոյ սակս մանկուհւոյն: Արար ոմն գերապատիւ հայր յիսուսեան կարգէն զներբողեանն, որով մեծապէս վարբարձրացոյց զգթութիւնն եւ զպաշտպանութիւնն գերազանցութեան ձերոյ, զորս առնէ ազգին հայոց, ի յերկիրն օսմանցոց: Նախախնամութիւնն առածեաց զմակուհիս զայս առ ճշմարիտ նաւահանգիստն: Նոյն նախախնամութիւնն պատճառեաց եւ ետ գերազանցութեան ձերոյ զմի մեծ բարեխօսիլ: Ճշմարտապէս զարմանալի իմն է տեսանելն զնորատունկս զայս ընձիւղեալ եւ վերաբուսեալ յարմար առ ամենայն գործս եւ ի կրթութիւն հասարակութեան միաբանիցն, այնքան վասն վանքին, որքան վասն եկեղեցւոյն: Սա ի կարգն շաբաթական առնէ զպաշտօնն: Սա երգէ որպէս իսկապէս զմի կալլիացի: Եւ հասարակօրէն կոչեցեալ է սուրբ ոմն :