Մայր դիւան Մխիթարեանց Վենետկոյ ի Ս. Ղազար

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Կարոլոս Զ. ի թագաւորութեան գրեթէ մայրամուտի (1711 1740) պահերուն կը կատարուի Հ. Թ. Յովհաննիսեանի յիշատակած պատմական դէպքերը:
       Նամակագիրս կը հետաքրքրէ նաեւ Կերլայի Հայութեան կրած ձախորդութեանց շուրջ` տուած որոշ բացատրութեամբ ու ծանօթութիւններով:
       Գերապայծառի եւ Գերյարգեցելոյ Տեառն Մխիթարայ Աբբայի, Աստուածաբանութեան Վարդապետի, եւ Հօրդ մեծաւ խոնարհութեամբ, եւ բազմաւ կարօտիւ մատուցանեմ զորդիական ողչոյն, եւ զհրատարակութիւն:
       յանկարծակի եհաս լուր թէ տաճիկք ելեալ ի Օրշօվայէն` սպառնան մտնել ի դրանսիլվանիայ , եւ առաթուր առնել զամենայն բնակիչս: Յայնմ յերկիւղէ եւ ի կարծեաց եկելոց` սկսան զինչս իւրեանց Կեռլացիք մինն Գլում, միւսն ի Պիստրիցայ, եւ այլք յայլ ուրեք, իբր փախստականք: Եւ այսու պատճառաւ մեռացան գրել առ Գերյարգելութիւնդ… վերջապէս լուաք թէ յետս ընկերկեալ են կայսերական զօրքն զմահտականս: Բայց յետ ոչ բազմաց աւուրց մերձեցաւ ժանտաման Կերլայի քաղաքին, եւ սկսան շուրջանակի մեռանել կարի սաստկաբար, մինչեւ վերջապէս եհաս ի Կեռլայ, եւ մեռան ի միում տան երկու տղայք մինն զկնի միւսոյն, եւ ոչ ոք մերձեցաւ առ նոսա, այլ թաղեցին ծնողքն զնոսա ի բակս իւրեանց, եւ դատաւորքն փակեցին զտունն զայն զամիս մի, որպէս զի փորձիցեն արդեօք ի ժանտամահէ իցեն մեռեալք թէ յայլմէ պատճառէ, եւ եւս որպէս զի մի լնանիցին այլք, եթէ գուցէ ի ժանտացաւէ ի ժանտացաւէ իցեն տղայքն մեռեալք: Եւ քանզի ասացին ծնողաց տղայոց դատաւորքն ոչ թագել զնոսա ի տուրնջեան այլ ի գիշերի, որպէս զի այլազգիքն մի իմանայցեն, եւ համբաւ չար զքաղաքէն հանիցեն: Բայց քանզի ոչինչ է ի ծածուկ ըստ Տեառն բանի որ ոչ յայտնիցի, ուստի գիւղականօք տեսանելով զնոսա լուսով ճրագի փորել զփոս ի պարտիզի` գնացին, արշաւեցին, թռեան եւ հասին առ շրջակայ այլազգի իշխանսն, եւ համբաւեցին, թէ այնքան սաստկաբար մեռանին հայք` մինչ զի ի տուընջեան ոչ կարեն ունիլ զժամանակ զամենայն մեռեալսն թաղելոյ, վասն այսորիկ նաեւ ի գիշերի թաղեն: Եւ այսպէս էլ վատ համբաւ զքաղաքէն, թէ արաթուր տապաստ անկեալ մեռանին : Վասն որոյ եկեալ փակեցին զքաղաքն շուրջանակի, եւ ասացին հայոց չելանել ի քաղաքէն, զի ուր եւ գտանիցեն զնոսա հրացանով սպանցեն: Եւ այսպէս աւելի քան զվեց չաբադ ոչ ոք ել անտի, եւ ոչ ոք մտանէր անդ, մինչ վերջապէս իմացան զճշմարիտն, թէ ոչ ի ժանտացաւէ, այլ ի Ծաղիկէ մեռեալք են տղայքն: Եւ ես յայսմ ժամանակի բնակէի ի տան քեռ իմոյ, եւ յեկեղեցւոջ լսէի զխոստովանութիւն, ըստ խնդրոյ Տէր Մինասին աւագերէցին, մինչեւ փակեցաւ քաղաքն: վաճառականքն առուկապ եղեալ են, եւ ոչ կարեն գնալ ուրեք :
      
       Յամի Տեառն 1739 Յունվարի 3 ի Կեռլայ
       Նուաստագունեղ ծառայ Հ. Թ. Յովհաննիսեան Կ. ի Կ. Անդօնեան