Հ.
Ստեփաննոս
Վարդապետ
Ագոնցի
(յետոյ
Ընդհանրական
Աբբահայր)
հօրաքոյրն
է
որ
կը
գրէ
առ
ինքն,
քահանայական
ձեռնադրութեան
առթիւ:
Նամակը
թէպէտ
ուղղագրական
սխալներով,
սակայն
կ՚արժէ
ներկայացնել
հոս`
իր
տեղական
բարբառին
ու
գողտրիկ
զգացումներու
պարզութեան
եւ
արտայայտութեան
կերպին
համար:
Թուղթիս
մէջ
կիրարկուած
եւրոպական
կէտադրութեան
ձեւը
(: : .
)
զանց
ըրած
ենք:
Օրհնեալ
եղիցի
Յիսուս
Քրիստոս.
փառաւորեալ
է
Կոյսն
Մարիամ
Մայրըն
նորայ :
Սիրելի
Հայր
Սթեփաննոս
եւ
գարաղի
նէրօդ
Ողջույն
ի
Քրիստոս
Ընկալա
եւընթերնլով
գըրած
փափակելի
գիրըտ
իմացա
Կրօնաւորական
որպիսութիւնըդ,
բովանդակ
տունուտեղօվըս,
բարեկամացմօվըս
խընտացա
ու
ուրախացայ:
Շնորհօքն
Աստուծոյ
ես
զավկըներօվըս
քոյ
Մաքրափայլ
աղօթիւքն
մինչեւ
այս
ժամանակս
կայնք
եւ
առողջին
ամենեքեանըս,
վօրօնք
խօնարհաբար
եւ
մեծ
փափակմամբ
ողջույն
Սիրով
ձէրքըտ
համբուրելով
կումատուցանեն:
Դէ
օր
խըսմադ
չունացա
Մարմնավօր
հանդըպելու
հետըդ
Գարաղի
Որդեակ
իմ,
գըրածէդ
ինծի
ատպէս
ութվէցեցավ
ինչպէս
տէսնուի,
հանդըպէի,
Մարմնավօր
հերուիմ
մօտէդ
լըման
է,
բայց
հօգօվս
մօտիկիմ.
զէրտ
Հօրքուրտիմ,
հայցելով
միշտ
եւ
հանապազ
ի
Տեառնէ
Փրկչէն,
որ
պահէ
զքեզ
ամէն
դիվական
փոքրութենէ.
Երանիկէ
քեզ
Որդեակ
որ
ըստ
ասացելույն
Սուրբ
Ավետարանին
հետեւելիս,
եթէ
ոչ
ոք
թօղցէ
զՀայր
եւ
զՄայր
ոչ
է
ինձ
արժանի,
թօղելով
հօգի
եւ
պատրանք
Աշխարհիս,
ի
մէջ
Դրախդին
կիրընկիս,
ամենեվին
միտք
պէդքէ
անէլու,
զի
որ
համբերեսցէ
իսպար
նա
կեցցէ:
Աստւած
շնորքըտ
ավէցընու
որ
Աստվածապաշտութեանդ
մէջ
գովելի
ընդ
Կրօնաւորսըն
ի
փարըս
Աստուծոյ
եւ
ի
պարծանս
մեր
ընտրեալ
լինիս,
եւ
Սուրբ
աղօթից
մէջ
անարժանս
ալ
յիշիս,
ես
ալ
ըստ
կարեացս
գօրա
անմօրանալի
պիլամ
զիմ
ծուր
ու
մուր
աղօթիցս
մէջ
զՏէրն
աղաչելով:
Գերյարգելի
եւ
Պատուելի
Աբբահօյրն
խօնարհաբար
շնորհականիմ,
ոտը
եւ
ձեռքն
կուհամբուրիմ
որպէս
Մարիամ
Մակտաղենացին
զՔրիստոսի,
որ
ատպէս
Հայրախնամ
աչօք
կիհաէ
վըրատ,
բարի
Սըրտօվը
կիկարավարէ
եւ
ամենաբարութիւն
կիուսուցանէ,
Յօհաննու
Ավետարանչուն
ըստ
ասացելույն
նըմանէ.
Ես
եմ
որթն
ճշմարիտ,
եւ
Հայր
իմ
մշակէ
եւ
ամենայն
ուռ
որ
բերէ
զպտուղ,
սըրբէ
զնայ
զի
առաւել
եւս
պտղաբեր
լիցի:
Յուսամ
ի
Տէր,
որ
ամենեքեանդ
բերիք
զպտուղ
ըստ
Մարկոսի,
ընդ
միոյ
երեսուն
եւ
ընդ
միոյ
վատսուն ,
եւ
ընդ
միոյ
հարիւր,
Հայրըն
Երկնաւոր
արատապէս
հատուսցէ
ձեզ
ըստ
գործոց
ձերօց,
Գերյարգելի
եւ
Պ
Աբբահայրն
ալ
կարնա
ասէլու,
ահա
ես
եւ
մանկունք
իմ,
երանավետ
ձայնը
արժանի
լինիք
լըսէլու,
եկայք,
Օրշնեալք,
Հօյր
իմոյ,
եւ
ժարանգեցէք
անիսբար
ուրախութիւն,
զոր
պատրաստեալէ
սիրելեաց
եուրոց,
ավելի
պակաս
կիխնդրեմ
թօղութիւն
շնորհիս
այս
սակաւ
գըրույս,
եւ
ավարտելով
կումընամ:
Յարգելութեանդ
Գարազի
Հօրքույր
Ուլխաթուն
Ագօնց
յիմայ
Աննայ
Թօրօսի
Բասագասեան
Դիսմինիս
16
Xbris
Ann.
1767
