Տաղեր

Եւս Աւէտիքս մտօք խաւար,
Բարեաց ունայն, մեղօք զարդար,
Ով ընթեռնու վայ տայ գերոյս`
Չօրհնեցի զաստուած անդադար:

Սուրբ ո'չ կեցար, Աւէտ յիմար,
Զարթիր քնոյ, արա քեզ ճար,
Հառաչեա եւ ծունր կրկնեա`
Չտանջիս ի դժոխքն անդադար:

Մորթով գառն ես եւ մտօք գալ,
Մարդիկ խոցես գազանաբար,
Անքուն որդանցն ես կերակուր,
Յիշունց տուեալ ես չարաչար:

Եկայ յաշխարհս սուրբ եւ արդար,
Աչօք տեսող, մտօք ճարտար,
Յետոյ անկայ ախտս մեղաց,
Յինէն գնաց լոյսըն անճառ:

Ղամբարս շիջաւ, լապտերս ցրուաւ,
Եւ զիս տիրեաց մութն ու խաւար,
Արտասուեա եւ վա'յ տուր անձինդ,
Որ ողորմեայ քեզ, Տէր բարերարն:

Աւէտ, վա'յ քեզ, անչափ մեղար,
Աղքատ հոգոյդ չողորմեցար,
Պեղծ մարմնով փարթամացար,
Հոգով տանջիս դու չարաչար:

Իեօթն զգայարանօք մեղար
Եւ վեց շարժմամբդ, ո'վ չարափառ,
Քեզ պահեալ կայ հուրն անշէջ,
Որ չար գործօքդ արժանացար:

Ո'վ անպիտան, ի քեզ նայիր,
Այդպէս եղուկ որ դու եղար,
Զազիր գործով մեծարեալ ես,
Բարեկամդ է պեղծ Բելիար:

Րամայէ գիրքն, ո'վ չար,
Յորժամ լսել կամաւ մի տառ,
Ինչս քո բաշխեա աղքատաց,
Ի յայս կեանքս արա քեզ ճար:

Այսօր ոչ յիշես զաղքատն դառն,
Արտասուելով դուռդ գայր,
Այլ չողորմիս, դեռ զայլս զրկես,
Արբար, կերար գազանաբար:

Ւիւղով, մսով ոչ շատացար,
Իբրեւ զխոզ պարարտացար,
Կիզող հուրն է քեզ պարգեւք,
Արթուն որդունք, զոր դու ծնար:

Եղուկ, եղուկ է քեզ, թշուառ,
Գիտիս բարին, գործեալ ես չար,
Խոստովանեա քահանայի,
Ապաշխարեա սրտիւ յօժար:

Տէ'ր, Տէ'ր գոչեա հառաչելով,
Թէ մեղայ քեզ Յիսուս արդար,
Այլ ոչ պահես նենգ ի սրտիդ,
Իբր զՈւդայ առնուս պատառ:

Ի ձեզ աղաչեմ, ո'վ հանդիպողքդ,
Բազում լեալ եմ չրեաց պատճառ,
Վասն իմ խնդրեցէք թողութիւն,
Զի ես եմ մոլորեալ ոչխարն:

Կենցաղոյս ես ոչ շահեցայ,
Որ շուրջ եկեալ եմ լրբաբար,
Պարտ է մեզ մէկ զմէկ սիրել,
Ես խոցոտեալ եմ գազանաբար:

Սարսիմ յաւուր դատաստանին,
Բազում եղայ չարեաց պատճառ,
Սրբութեամբ ո'չ առի բաժակ,
Գիտեմ տանջեն զիս չարաչար:

Ծածկեալ եմ ահագին մեղօքս,
Այլ ոչ կայ քան զիս չարաբառ,
Վասն իմ խնդրեցէք թողութիւն`
Լաւ է լինել բարեաց պատճառ:

Աստուած զայն ձեզ լսել տացէ,
Որ ընդ աւազակն գոչար,
Մեծարելոյն արժանանանք,
Յիսուս կոչէ` Եկայք, օրհնեալ:

Ռահ ցուցանէ ձեզ ի յերկինս,
Որ անդ օրհնէք զՏէրն անդադար
Եւ բարեխօս վասն իմ լերուք,
Որ ոչ մնամ մութն ու խաւար:

Այլեւ ի ջերմեռանդ սրտիւք
Ողորմի ասացէք մեզ, եղբայրք,
Աստուած զմեզ նոյնպէս օրհնէ,
Որպէս Մելքեսէթէկի յանտառն:

Յիշեցէք զհայրն իմ Բաբաքն,
Ոլուխաթուն ծնող եւ մայր,
Քրիստոս իւրեանցն ողորմեսցի,
Եւ պարգեւէ պսակ պայծառ:

Իմ եւ իմոցն յիշեցէք,
Զայս կարդալով մի ձանձրանաք,
Ոչ ոք մնայ աստ կենդանի,
Վաղն ձեզ այլ պիտի մեզ գալ:

Սիրասնունդ որդիքս յիշէք`
Յակոբ, Աբդլմսեխն որ կայր,
Դուստր Խալաֆ, Դադամխութլուն,
Առնէ անճառ բարեաց համար:

Որպէս որ դուք մեզ ողորմիք,
Լսողք, յիշողք, թէ կին, թէ այր,
Զմիուս անգամ` գալստեան իւր,
Հատուցանէ մէկին հազար:

Սոսկալի սուրբ սերովբէքն
Պայծառ տեսնուք արժանաբար,
Հոգիք մեր յերկինս հանգուսցէ,
Ամօթ առնէ պեղծ Բելիար:

Ի թվականիս Հայոց հազար,
Յիսուն եւ վեց յաւելորդ կայր,
Որ ի Շօշ քաղաք գրեցի,
Ուրախութեամբ սրտիս յօժար:

Քաղցր ձայնիւ օրհնեմք զաստուած,
Բարեխօս դնենք Տիրամայր,
Եկայք սրբենք յաղտոյ մեղացն,
Կազմենք զմեզ սուրբ տաղաւար:

Րաբունն խրատէ, որ ոչ ոխանք,
Ծածուկ եւ գաղտ ոչ գործենք չար,
Իբր նման չար Կայենի,
Որ Աբէլի արիւնն յեղայր:

Ի տէր Յիսուս զմեզ կոչէ,
Առ մեզ ասէ թ՚ Եկայք, օրհնեալ,
Արի հանգիք ի մէջ դրախտին,
Վասն արդարոցն եմ պատրաստեալ:

Սուրբ եւ մաքուր պարտ է կենալ,
Քաղցր բարբառոյն արժանանալ,
Հաւատացեալք փառս տացուք
Տէրն Յիսուսի, որ է խաչեալ:

Տաճար լուսոյ, կոյս Տիրամայր,
Բարեխօս լէր վասն մեր առ Հայր,
Տէր, պարգեւեա մեզ թողութիւն,
Զի ի քեզ եմք ապաւինեալ:

Ողջոյն կուսիդ տամք սիրաբար,
Որպէս հրեշտակն լուսափայլ,
Ինձ եւ իմոցն ամենայնի
Բարեխօսել մի' մոռանար:

Սիրով սրտիւ զգիրքս գրեցի
Ի յիշատակ իմոցն ընտրեալ,
Վասն ամէն եղեալ բանից,
Որ յԱդամայ մինչ ի մեզ լեալ:

Ի Միխայէլ պատմագրէ,
Որ յԱսորոց զսայք թարգմանեալ,
Շատ իմաստիւք է սա լցեալ,
Իբր զայգի ծաղկափթթեալ:

Էակից Հօր եւ Սուրբ Հոգոյն,
Որ ի կուսէն է մարմնացեալ
Դասէ զմեզ ի յաջակողմն,
Որ անդ օրհնեմք զստեղծողն բարձրեալ:

Ես Աւետիքս լրբացայ,
Որ այս բանիս հետեւեցայ,
Սխալանացս տուք թողութիւն,
Մոլոր մտօք շարադրեցայ:

Եթէ յիմար, եթէ տխմար,
Խաւար միտքս իմ այսպէս ցանկայր,
Որ գրեցի զշարադրականս,
Երեսուն եւ եւօթն տամբ յարմարեալ: