Սիսուան

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

 

12. Բնակիչք. Ազգք

Յետ յանդիման կացուցանելոյ փոքր ի շատէ զբնական երեւոյթս եւ զբերս երկրին Կիլիկիոյ, որչափ ինչ յայտնի էր մեզ, պահանջէ կարգ բանիս, մինչչեւ մխեալ յաշխարհապատումն ` ակն արկանել եւ ի բնակիչս նորին ` որպիսիք արդ գտանին եւ որչափ: Թիւն ` ոչ միայն որպէս եւ յայլ նահանգս արեւելից ` դժուարաստուգելի է, վասն պակասութեան կանոնաւոր համարագրի, այլ եւս առաւել վասն կէս ինքնագլուխ եւ վրանաբնակ ժողովրդեանն, որ է մեծ մասն բնակչաց կամ ունողաց երկրին, եւ անմարթ է մերձաւորաբար իսկ համարել զսոսա: Յօսմանեան վիճակագրութիւնս եւ առ ուղեւորս ոմանս եւրոպէացիս ` թիւ համօրէն բնակչաց Կիլիկիոյ, գէթ նահանգին Ատանայ ` որ զմեծագոյն մասն ունի երկրին նուաճելոյ երբեմն ` ի մերոց պայազատաց, համարի ըստ ոմանց 150, 000 եւեթ [1]. ըստ այլոց կրկին նոյնչափ [2]. այլ նուազ քան թէ շատ երեւին թիւքդ. մանաւանդ եթէ իցեն ստուգիւ, որպէս գրեն ոմանք, 300 գեօղք միայն ի դաշտայնում մասին, եւ 300, 000 բնակիչք ի նոսին, եւ բազմաւոր տոհմք այլանուն վրանաբնակաց եւ սարոստանեայց. եւս առաւել եթէ եւ յուշ ածիցեմք զբազմութիւն մարդկանն ` առ տէրութեամբ մերազգեացս, որք եւ անդուլ պատերազմօք եւ հարուածովք նուազեալ ` տակաւին կարէին զօր գումարել, եւ ի դիմի հարկանել օտարաց, ցաւուրս Լեւոնի Դ: Բազմամարդագոյն յայնմ հարստութեան երեւի ժամանակ երկար թագաւորութեանն Հեթմոյ Ա, որ կարէր գումարել 12, 000 հեծեալս եւ 50, 000 հետեւակս. եւ երբեմն ` ասի ` տասն բիւրուք արշաւանս արարեալ ի կողմն Գարամանի:

Թողեալ զթիւն ` մատիցուք ի ցեղս բնակչացն, յորս առաջին դասին արդ Թուրքք ( Օսմանեանք ) վասն տիրողութեան երկրին, եւ ոչ վասն առաւելութեան թուոյ, զի ըստ այսմ գերազանցեն Թուրքմանք ` մեծագոյն մասամբ վրանաբնակք, զատուցեալք ի բազմաթիւ տոհմս, զորս աշիրէթ անուանեն Թուրքք, եւ ի վիճակագրութեան երկրին նշանակեն իբրեւ առանձին վիճակս ` զտոհմս Ատանայ նահանգի ( վիլայէթ ), Հաճիլի, Մէնէմէնճի, Աֆշար, եւ այլն. յոլովագոյն եւս յԻչէլի նահանգի, որ է կողմն Սելեւկիոյ, յորում Սինանլը, Քէլլի, Էրէմլի, Պուլաճլը, Գարա Պուճուլու, Գարա Հաճիլի, Թաթար, Կիւրճի, Պագշիշ, Սանտալլը, Խայր իլի, Քիւպթիան: Ի սկիզբն դարուս ` աշխարհագիր մեր Ինճիճեան յիշէ զտոհմս Շամպէյատի, Գարագայալը, Ագճա գօյունլու, Փէհլէվանլը, Անամասլը, Տէտէսլը, Գարալար, Ճէրիտ, Պօզտօղան, եւ այլն:

Հզօրագոյն ի նախայիշեալքդ են տոհմք Աֆշար աց, եկեալք ի կողմանց Պարսից. ունէին զմիջոց Սսոյ եւ Մարաշայ, եւ յաճախ մաքառէին ընդ դրացի տոհմս սփռեալս ի դաշտին Սսոյ, յորս անուանի Սարխանտ օղլու, որոյ տոհմապետ էր Մօրթազ Աղա ` ի ժամանակի քննութեան կողմանցն ի Քոչեայ, յամի 1859, որ ասպնջական եղեալ ուղեւորին ` ետ նմա եւ պահապանս ` ի զգուշութիւն յԱֆշարաց։ Հզօրագոյն եւս տոհմ է ի հիւսիսոյ Սսոյ եւ ի միջագետս երկուց առաջից Սարոսի ` Խօզան կամ Քօզան օղլու, յոր անուն կոչի եւ երկիրն եւ լերինք, ընդ որոյ իշխանութեամբ նուաճեալ էր եւ Սիս: Որդի ի հօրէ պայազատելով ազատաբար վարէին տոհմապետքն, մերթ հակառակութեամբ ընդ միմեանս եւ մերթ հաշտութեամբ, երբեմն նուաճեալք եւ յաճախ ապստամբք յՕսմանեան պետութենէ, կամ դոյզն ինչ հարկ հարկանելով. որպէս երբեմն նման նոցին եւ մերձաբնակքն ` ազատասուն Հայք կողմանց Զէյթունի, Հաճնոյ, Պէյլանայ եւ Կեավուր լերանց. այլ յետ պատերազմաց զոր ետուն ընդ պետական բանակին ` յամի 1866, նուաճեցան եւ Հայք եւ Թուրքմանք. թէպէտ եւ տակաւին յոլովք հայրենի օրինօք եւ առանձնաշնորհութեամբք վարին. իցեն արդեօք դեռ եւս ըստ առաջին օրինակի ազատակեացք ոմանք։ Վասն վաչկաչու տեղափոխութեան յոլովից ի տոհմիցն ` հասարակաբար Եիւրիւք ( գնայունք ) կոչին ի Թուրքաց, եւ վասն դեգերանացն կամ ձմերելոյ ի դաշտավայրին ` Չուգուր-Թիւրքմէնք ։ Արժան է յիշել եւ զմեծ տոհմն Րամատան օղլու, որ երբեմն իշխանաբար եւ պայազատօրէն տիրէր միջակողման Կիլիկիոյ, այլ այժմ ոչ հռչակի։ Թուրքմանք ազգակիցք են Թուրքաց իբրեւ ի միոյ բնէ, այլ ոչ եւ ի նմին ոստոյ: Առաջին եկ նոցին համարի յարշաւանին Սէլչուկեանց ի ԺԱ դարու ի Փոքր Ասիա. նաեւ սկիզբն հարստութեան Թուրք Սուլտանացն Իկոնիոնի ` ի սահմանակցութեան Կիլիկիոյ, զուգաժամանակ հանդիպի սկզբնաւորութեան մերոցս Ռուբինեան պայազատութեան ( յամի 1075-80): Հաւանօրէն յետ այնր յայլ եւ այլ ժամանակս եկին յարեւելից այլ եւս գաղթականք, եւ յարեալ ի նախեկան սփռեցան շուրջ զսահմանօքն, յառաջ քան զտիրապետութիւն Օսմանեանց: Պատմիչն Ռուբինեանց յիշէ եւ իբր քսան ամօք յառաջ քան զայն, յաւուրս Միքայելի Զ կայսեր (1056-7) եկեալ զԹուրքս եւ կալեալ զկողմանս Ատալիոյ, Ուճի [3] եւ Իկոնիոյ. եւ յետ դարու միոյ ( իբր յամի 1173) ի գալ Մանուէլի կայսեր յերկիր սուլտանին, ըստ այլոյ պատմչի, « Ելեալ Թուրքմանք ` յ Ուչ էն, անկան ի վերայ վերջաւորացն ( բանակի կայսերն ), եւ կոտորեցին ի նոցանէ արս 12000»: Գուշակի ի բանիցս զի նոյն Ուչ է նահանգն Իչ-էլի կոչեցեալ մինչեւ ցայժմ, եւ է գետահովիտն Կիւդնոսի, ուր եւ ցարդ աւելի քան զտասն տոհմք Թուրքմէնից առանձին վիճակօք բնակեալ գրին ի դիւանս Օսմանեան դրան։ Պատմիչ մեր յիշէ զասպատակութիւն Սարում անուն Թուրքմանի ի գեղաքաղաքն Կրակկայ յամի 1258, եւ յետ սակաւ ամաց զսկիզբն երկրակալութեան Գարաման տոհմի ` « Ի խորանաբնակ Իսմայելացոցն ցեղէն, ( ասելով, փոխանակ Թուրքմանի ) Խարաման անուն ». որ սպրդեալ ընդ մէջ տէրութեանց Իկոնիացւոց եւ Հայոց ` եհատ գաւառս ի նոցունց. եւ թէպէտ վանեցաւ եւ ի Հայոց զառաջինն, բայց յետոյ սերունդք նորա զօրացեալ ` կալան զմիջոցս Կիլիկիոյ եւ Իկոնիոնի: Լիցին բանք զսոցանէ եւ ի տեղագրութեան Լարանտայ:

 

 

Նման Թուրքմէնից կենցաղավարին եւ Քուրդք, զի են եւ յազգէ աստի ի Կիլիկեայս, ոչ միայն վրանաբնակք թափառիկք, այլ եւ հաստատաբնակք, որպիսիք ասին լինել եւ յԱմանեան լերինս. ոչ է յայտ ժամանակ գալստեան սոցա յերկիրս յայս. յիշին անդստին եւ յելս Թ դարու յամուրս լերանց Տօրոսի, յաւուրս Վասլի Ա կայսեր [4]: Եկին եւ յելս կոյս ԺԲ դարու (1187-96) ի Կիլիկիա ` Քուրդք զերծեալք ի մեծէ պատերազմէ ` զոր ետուն ընդ Թուրքս ի սահմանս Միջագետաց, ըստ պատմչաց Ասորւոց [5] ։ Գտանին եւ Գզըլպաշք աղանդաւորք նման Եզիտեաց, ի լեռնակողմանս ականց Կիւդնոսի, այլ սակաւաւորք թուին։ Ընդ մէջ Անաւարզայ եւ Մսսայ ճարակին Հայուկ Քուրդք, որոց անուն ` տայ կարծիս մերազգեաց խառնելոց ընդ Քուրդս, եւ են վայրագոյնք չարաճճիք. ոչ ինչ պակաս քան զնոսա եւ Պօզան տոհմն, որ նոյնպէս հայասերմն համարի, եւ հաստատեալ ի Սեաւ լերինս, յորոց իջանեն յարօտ ի դաշտս Մսսայ եւ Անաւարզայ, զի ամենեքին սոքա Թուրքմանք եւ Քուրդք եւ Հայուկք եւ նմանիք սոցին ` տուարածք են, ամարանի ի բարձունս եւ ի տափս լերանց բնակելով կամ թափառելով վրանօք, ձմերանի շատից ի դաշտավայրն իջանելով, սակաւուց մնալով յանքոյթ բնակարանս բարձանցն։ Գոն եւ Անսարի կամ Նսայիրի Արաբացիք, այլ ոչ հաստատ բնակութեամբ. զի շատք գան ի ժամանակի հնձոց ի կողմանս Ատանայ, եւ յետ վաստակոյն դարձ առնեն յԱսորիս։ Յոյնք բնակեն ի քաղաքս, պարապեալք ի վաճառականութիւն. յոլովք ի սոցանէ չեն ի սերնդոց նախնի բնակչաց երկրին, այլ եկք ի Կեսարիոյ եւ յայլ կողմանց։ Ի սոցին սակի են ըստ պարապման ` Եւրոպացիք յայլ եւ այլ ազգաց եւ լեզուաց, յաճախագոյն ի Տարսոն եւ ի նաւահանգիստ նորին ի Մերսինա եւ Գազանլը, որպէս եւ յԱղեքսանդրեակ, հաստատեալ եւ գունցս կամ հիւպատս ի նոսին, եւ գործակալս ի պաշտպանութիւն ազգայնոցն եւ ի համար առեւտըրի վաճառականութեան:

Յետին եկամուտ ժողովուրդ երկրիս են Չէրքէզք, վտարեալք այսր յամի 1864, որպէս յայլ բազում նահանգս, յետ նուաճելոյ հայրենեաց իւրեանց ի Ռուսաց. զառաջինն ասպատակօրէն վարէին ըստ հայրենի սովորութեան իւրեանց, այլ ընդդիմութիւն կրեալ եւ սրածութեամբ ախտից ընկճեալ ` ընտելացան մնացեալքն, եւ զարդիս հաստատ բնակութիւնս ունին ի դաշտավայրին, զոր եւ մշակեն խնամով. եւ են իբրեւ հազար երդ:

Երկրորդ ազգ ըստ բազմութեան թուոյ անձանց, եւ առաջին իբրեւ բնիկք երկրին կամ հնագոյնք յետ հնագունիցն պակասելոց եւ ի բաց բարձելոց, են մերազնեայքս Հայք, զատ ի լեռնակեցիցն, որոց անծանօթագոյն է եւ թիւ եւ կենցաղ. իսկ շինակեացքս սերունդք եւ մնացորդք պայազատաց երկրին ի միջին դարս, եւ բռնաբարողաց զնոյն ի ձեռաց Բիւզանդացւոց. ի յետնոց աստի ` ոմանք ի մերոցս ազնուատոհմից հրաւիրանաւ իսկ մեծարեցան ի քաղաքական տեսչութիւն կողմանց կողմանց: Նուազեալք արդ ի նախնեացն հարստութենէ, ըստ ամենայն մասանց, տակաւին ըստ քաղաքային հրահանգաց զգլխաւորութիւն ունին յերկրի աստ ի միջի տարասեռիցն: Որպէս ընդհանուր թիւ համօրէն բնակչաց Կիլիկիոյ, այսպէս եւ առանձինն մերայոցս ` ոչ է ստոյգ. միջին իմն հաշուով մարթ է գրել հանդերձ վիճակօք Հաճնայ, Զէյթունի եւ Ամանոսեան լերանց ` զորս արտաքոյ համարեցաք բնիկն նախնի Կիլիկիոյ, իբրեւ 15, 000 երդս:

 

 

[1]             Լանկլուա։

[2]             Պարքըր։

[3]             Յիշէ եւ Վարդան Պատմիչ ( Ձ. ) զԹուրքս Ուճի, որք ամսօրեայ ժամանակաւ պատերազմեցան ընդ Փրետերիկոսի կայսեր յամի 1190, օգնականութեամբ որդւոց Խլիճասլան սուլտանի, ի սահմանս Իկոնիոնի, եւ չարաչար հարան ի նմանէ։

[4]             Լը Պոյ, ԺԳ, 292 ։

[5]             Միխայէլ Ասորի, յամն ՈԼԶ։