Գլխաւոր
գիւղաքաղաք
սորա
համանուն
կառուցել
է
առ
ստորոտով
լերին.
բնակիչք
նորա
տունք
իբր
500
ընդ
մեծի
մասին
յազգէս
հայոց:
Երկիր
սորա
լի
այգւովք
եւ
առատ
պտղովք.
ելանէ
եւ
ազքար
ընտիր
յոյժ
եւ
թափանցիկ:
Ճիհաննիւմայն
շփոթէ
զստորագրութիւն
սորա:
՚Ի
հնումն
անկանէր
յԵրասխաձոր
կամ
յԱրշարունեաց
գաւառին
Այրարատոյ,
բայց
այժմեան
գաւառ
նորա
ձգի
նաեւ
արտաքոյ
Երասխաձորոյ
՚ի
հին
գաւառին
Գաբեղենից:
Վարդիհէր:
Մենաստան
իբրեւ
4
ժամաւ
հեռի
՚ի
Կաղզուանոյ
բնակեալ
՚ի
միանձանց.
յեկեղեցւոջ
նորա
կան
տապանք
սրբոյն
Թաթլոյ
կամ
Անտոնի,
եւ
եղբօր
նորին
Վարոսի`
ուրանոր
բնակեցան:
՚Ի
հնումն
կոչէր
Վարդիկ
հայր
յԵրասխաձոր
գաւառի.
զորմէ
տե'ս
՚ի
ստորագրութեան
Հին
Հայաստանեայց:
Խանտուտի
ձոր,
եւ
Խանտուտի
բերդ:
Է
բերդ
՚ի
համանուն
ձորավայրի,
զոր
այսպէս
կոչեցել
ասեն
յանուն
քեռ
թագաւորի
ուրուք
՚ի
մերոց`
որ
բնակեցաւ
աստէն.
զորոյ
զպատմութիւն
նման
պատմութեան
Տիգրանուհւոյ
յօդեն: