ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ ԱՐԱՐԱԾՈՑ ԳՐՈՑ ԵՂԻՇԷԻ ՎԱՐԴԱՊԵՏԻ

ԻԳ (ԺԱ)
       Բ. 4-5
       1 Զի ասաց Աստուած եւ գրեցին եւ երկին եւ երկիր, որ իբրեւ զպնակիտս առաջի կայ եւ ընթեռնումք զայնոսիկ . Երկինք պատմեն զփ առս Աստուծոյ եւ զարարածս ձեռաց նորա պատմէ հաստատութիւն երկրի , զցամաք , ասէ , ձեռք նորա ստեղծին ։ 2 Յիրաւի գիր ասաց, որ եւ թեպետ եւ լինի գրոյս ջնջիլ եւ անցանել, արեգական եւ լուսնի եւ աստեղաց, ամպոց, զարդուց վերնոց եւ ներքնոց, յանդրանկաց աշխարհն միաբանեալ հրեշտակաց եւ մարդկան, առանց գրոյ արարածոցս` ծանիցուք զԱստուած եւ կեցցուք։
       3 Յաւուր յորում արար… յայտ է յառաջնումն զերկին եւ զերկիր. եւ յերկրորդումն զջուրն վերացուցեալ ` զհասարակն։
       4 Եւ զամենայն բանջար վայրի մինչ չեւ բուսեալ էր (Բ 5). յայտ է յերրորդումն աւուր։
       5 Զի չեւ եւս էր տեղացեալ Տեառն Աստուծոյ ի վերայ երկրի (Բ 5ա) ։ 6 Զի ոչ կարաւտացաւ Աստուած անձրեւի եւ ոչ արեգական առնել խոտ եւ բանջար. եւ ոչ մարդոյ մշակութեան էր կարաւտ , զի մարդ չէր , որ գործէր զերկիր (Բ 5բ) ։ 7 Յառաջինն տանի զիմացաւղն յաւուրսն, զի սովոր է զասացեալսն միւս անգամ պատմել, եւ երրորդել եւս, որպէս եւ զդրախտէն կամի ասել, որ եւ յերրորդումն աւուր եղեւ ։ 8 Բայց եւ չէ զարման զչեղեալն արարեալ ասելն , որպէս յղի մանուկ նախ քան զծնունդն է, բայց յանուանէն նոր չէ առեալ, նոյնպէս եւ յղի էին տարերքս նախ քան զերեւիլն , զոր գիտեր Աստուած եւ առնէր յայտնագոյնս յետոյ ։ 9 Եւ ասելն թէ Այս է գիր լինելոյ երկնի եւ երկրի (Բ 4) ոչ թէ միայն նոցա. այլ եւ ամենայն մասանց նոցա` եւ արդարոց եւ մեղաւորաց զրոյցք, բայց համառաւտ կրկնէ զպատմեալն յառաջ։
       A 21բ, H 34ա