ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ ԱՐԱՐԱԾՈՑ ԳՐՈՑ ԵՂԻՇԷԻ ՎԱՐԴԱՊԵՏԻ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Ծ (ԻԷ)
       Գ. 19
       1 Եւ դրախտն զի չէ ապականացու եւ ոչ անիծաւ, եւ ոչ զապականացու բնակիչս ընդունի a վասն փուշ, որ ի բնութենէ տնկոց կայր յառաջ, եւ որ ի կեղեւոյն եւ ի մորթոյն վերայ է, յետոյ յարեցաւ յանիծիցնb։
       2 Իc քիրտն կեր զհաց քո մինչ եւ դարձցիս յերկիր։ 3 Քիրտնd արտաքսաշնչութիւն է աշխատեալ մարմնոյ եւ նշանակ առողջութեան հիւանդաց։ 4 Եւ որ չարչարի մարմնով արդարանայ հոգւով` գրեալ է՞ հնարք է եւ այս առողջութեան մարդասիրին հրամայեալ հիւանդացեալ բնութեանս` զհեղգութեան յանցանսն չարչարանաւք քաւել եւ երանելի եւս լինել, ըստ այնմ ` զվաստակս ձեռաց քոց կերիցես։
       5 Երանելի է քեզ եւ բարի եղիցի քեզ, մինչեւ դարձցիս յերկիր ուստի առարe։
       6 Եւ թէ զսատանայ ընդէ՞ր ոչ պատուհասեաց ասիցէ, ոք. վասն զի չունէր ինչ բարի, եթէ հանէր ի նմանէ բաց յանմահութենէն։ 7 Եւ այն ի պատիժ էր նմա անմահապես տանջեալ ։ 8 Իսկ եթե ո՞վ էր նա, գիրք ասէր, թե հրեշտակ էր եւ երկնային, եւ անձնիշխան կամաւքն ապստամբեալ ոչ պահեաց զտեղի իւր նմանագոյն ախտիւ աստուածանալոյն վիրաւորեալ։
       A 31բ-32ա, H 53ա