ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ ԱՐԱՐԱԾՈՑ ԳՐՈՑ ԵՂԻՇԷԻ ՎԱՐԴԱՊԵՏԻ

ՀԸ (ԽԷ)
       ԺԴ. 18-ԺԵ 14
       1 Եւ Մելքիսեդեկ, թագաւոր Սաղիմայ եհան հաց եւ գինի, քանզի քահանայ էր Աստուծոյ բարձրելոյ եւ աւրհնեաց զԱբրաամ (ԺԴ 18-19)։
       2 Հաց եւ գինի, որք են ծնունդք երկրի եւ սնունդք երկնից, որ գտաւ առ Մեղքիսեդեկ նուիրեալ Աստուծոյ եւ ոչ մատուցեալ ։ 3 Բարիոք ասացաւ յետոյ ողորմութիւն եւ ճշմարտութիւն պատահեսցին արդարութիւն եւ խաղաղութիւն համբուրեսցին ։
       4 Մեղքի ` թագաւոր, Սեդեկն արդարութեանս , Սաղիմ` խաղաղութիւն ։ 5 Արքայն արքայորդւոյն նման, արդարն` երկնաւոր արդարութեանն ։ 6 Սաղիմն նման վերին խաղաղութեանն, ներքո սորա բուսաւ ճշմարտութիւնն ։ 7 Աբրաամ . Տէր տայ զքաղցրութիւն իւր . զի՞նչ քաղցր քան զկեանս, որ ի ձեռն հացին եւ բաժակին տայ Տէրն հաւատացելոց իւրոց ։ 8 Եւ երկիր մեր տացէ զպտուղ իւր * ։
       9 Աբրաամ տասանորդս ետ ընկալեալ զսերմն զաւրհնութիւնն ։
       10 Եւ զհացն եւ զգինին զորդւոյն Աստուծոյ մեծի Քահանայապետին զպարգեւսն առեալ տան պտուղ հաւատացեալք` գործս սուրբս` տասնաւորս , վասն զի Մելքիսեդեկ ինքնին մատոյց զհացն քաղցելոց եւ զբաժակն ծարաւելոց , զաւրինակն Տեառն, որ ոչ հրշտակիւ, եւ ոչ մարգարէիւ, ոչ առաքելով, եւ ոչ մարտիրոսաւ, ոչ սերոբեիւ, եւ ոչ քերոբեիւ, այլ ինքն ետ զիւր հացն եւ զիւր զգինին` զմարմին զիւր եւ զարիւնն սովեալ եւ ծարաւեալ ազգիս մերոյ ։ 11 Եւ որ ոք առնու զնա մի առցէ ի Սոդոմա ընչիցն` զմեղաւորացն անթլփատիցն եւ ի զոհական դիւացն ։ 12 Բայց զի մի զրկեսցէ զվաստակաւորսն , ի վարձուց , ասէ, առցէն Մամբրէ, Եսքող, եւ Աւնան զվարձս իւրեանց , զի որ հատանէ, ասէ , զվարձս վարձկանի ընդ արիւնահանս դատեսցի եւ համարեսցի, իսկ ինքն հրաժարեաց ի սակաւ ընչիցն եւ մեծացաւ քան զամենայն թագաւորս երկրի, զի յԱստուծոյ եւ ոչ ի մարդոյ սիրեաց մեծանալ։
       13 Վասն որոյ երեւի նմա տէր եւ ասէ . Մի՛ երկնչիր (ԺԵ 1, 3), այսինքն` մի ' իբրեւ զծառայ, անհամարձակ կացցես , այլ իբրեւ զսիրելի խնդրեա դու , զոր ինչ կամիս. վասն որոյ եւ վստահացեալ ասէ . որովհետեւ ինձ ոչ ետուր զաւակ , որով ընդոծինն իմ այսուհետեւ ժառանգէ զիս (ԺԵ 3) ։ 14 Խնդիր է այս սակայն պատկառանաւք եւ Պատճառաւոր եւ լինի առ նա ձայն վաղվաղակի . ո՛չ , ասէ , այլ որդին քո ։ 15 Արդ Աստուծոյ չգոյն իբրեւ զգոյ է եւ ի դէպ ժամանակի երեւի ։ 16 Եւ հանեալ զնա, արտաքս ասէ.
       17 Հայեաց աչաւք քոյ յաստեղս երկնից (ԺԳ 14) ։ 18 Որ մանաւանդ հաւատոյ որդիքն աստեղացան բազմութիւն քրիստոնեից։
       19 Եւ զաւրացեալ ի բանից աստի եւ քան զհրեշտակաց համարձակութիւն եւս առաւել եւս առեալ ասէ.
       20 Տէր , Տէր ի՞ւ գիտացից , եթե ժառանգեսցէ զդա (ԺԵ 8) ։ 21 Նախ հաւատաց եւ ապա արդարացաւ, զի շինուած առանց հիման ոչ լինի եւ ոչ գործք առանց հաւատոյ կարող են արդարացուցանել. յաւրինակ բազմութեան հաւատացելոց հեթանոսաց, որք հաւատով հանդիսացան եւ համարեցաւ նոցա յարդարութիւն ։ 22 Եւ եղեն որդիք Աբրաամու, չմնաց յԱբրաամ երկմտութեան կարծիս, սակայն նշան ինչ յայտնի հայցէ, թե զիա՞րդ ժառանգեն բազմութիւն որդւոցն զերկիրն զայնa ։ 23 Երկիրս լի է բնակչաւքս քանանացւոցն իմa զաւակքն ծածկէ զնոսա առաւել բազմութեամբ, կամ մարդամահ անկանիցին եւ սատակեսցին սոքայ կամ երկիր բացցէ զբերան իւր եւ կլանէ զսոսայ, կամ թշնամիք գան գերեն զսոսա, կամ ինքեանք ընդ իրեարս գրգռեալ սատակեսցեն զիրեարս, եթե հնազանդ եին մեզ եթե փեսայանան սոցա, կամ այլուր աճեն եւ գան ժառանգել զսոսա, կամ գտանէ զաւակ իմ ողորմութիւն յաչս սոցա եւ մեծացուցանեն զիմսն. զայս կամի ուսուցանել եւ քան թե իւր յաւէտ որդւոցն խնդրէ իմանալ եւ զգաստանալ եւ փութալ ի կատարումնb։
       24 Եւ ասէ ցնա առ ինձ երինջ երեմեան եւ ք աւշ երեմեան, եւ խոյ երեմեան եւ տատրակ եւ աղաւնի ։ 25 Եւ առ զամենայն եւ յաւշեա՛յ եւ եդ զնոսա ընդ դէմ միմեանց ։ 26 Եւ զթռչունսն ոչ յաւշեաց ։ 27 Եւ իջանեին թռչունքն ի վերայ անդամաթուոցն եւ նստէր առ նոքաւք Աբրաամ ։ 28 Եւ մաւտ ընդ մուտս արեւոյն թմբրութիւն անկաւ ի վերայ, եւ ահա ահխաւարի հասանէր ։ 29 Եւ ասացաւ առ Աբրաամ. Գիտասջիր, զի պանդուխտ լիցի զաւակ քո յերկիր, որ ոչ իւր իցէ, եւ ծառայեցուսցեն զնա եւ չարչարեսցեն զնա ամս չորեքհարիւր ։ 30 Բայց զազգսն դատեաց , ասէ Տէր (ԺԵ 9-14)a։
       31 Նոյ մատոյց պատարագ, առեալ յԱստուծոյ զպարգեւսն ։ 32 Աբրաամուն մեծ է քան զնմայն , զի չեւ է առեալ, բայց ցանկա, որում հաւատացն մտաւք տեսանել աչաւք ։ 33 Յերիս տեղիս սեղան շինեաց եւ պատարագ ոչ մատոյց, բայց միայն զինքն, իսկ աստ սեղան ոչ շինեաց զատական, այլ զամենայն աշխարհ սեղան առնէ Աստուծոյ ։ 34 Առ ինձ, ասէ, դու առ Յիմոցն եւ ինձ առ եւ զիմն եւ եւ ինձ նուիրեաց` երինջa` ընդ հողոյ, այծ` ընդ ջրոյ, խոյ` ընդ աւդոյ, աղաւնի ընդ հրոյ, տատրակ ընդ վերի ն աշխարհին ։ 35 Եւ Երեմեան, զի եզակի բնութեանն եւ եռանձնեայ Աստուածութեանն ընծայէ , որ իւրաքանչիւր ոք ի դոցանէ յերիս բաժանի ըստ Փիլոնի ասիցնa։
       36 Եւ զի զկնի երեք ծննդոցն դառնալոց էին որդիքն, եւ թագաւորք եւ քահանայք եւ մարգարէք էին ։ 37 Եւ զյաւշելն ոմանք ընդ չորս ասեն, կտրել ըստ ոտից, բայց Փիլոն ընդ երկուս հատանել ասէ, եւ Գիրն այսմ վկայէ, թէ յաւշեաց զնոսա ընդ մէջ, որ ընդ երկուս նշանակէ, եւ այս է հաւանելի քան զչորրեակն ։ 38 Եւ զթռչունսն ոչ յաւշեաց ։ 39 Զի վերինն ոչ տեսաւ եւ ոչ քննեցաւ, այլ եւ ոչ պղծեցաւ ի զոհից ճենճերս, այլ գոյքս պղծեցաւ միովն Ադամաւ, եւ սրբեցաւ եւ նուիրեցաւ միովս Աբրաամաւ, եւ հայր եղեւ մասանց արարածոցս ։ 40 Հայր ազգաց բազմաց արարից (ԺԷ. 4) , ասէ ։ 41 Եւ թռչունք իջեալ ի յաւշուածսն, եւ Աբրաամ քշէր, զի պատերազմ տալոց էին թշնամիքն ընդ որդիսն, ի պատճառս, արդարոյն փրկուին ։ 42 Եւ հուր, զի իջանէր եւ բոցք հատանէին, նշանակէր թէ պակասէին արդարքն, վերին աւգնականութիւնն ոչ պակասէ ։ 43 Եւ զի թռչունք եւ ոչ գազանք յարձակէին, յայտնէ, զի յերկնից անկեալքն հակառակին պատարագին գոյիցսa։
       44 Այլ որ մատուցանաւղն է ոչ միայն մատուցանէ, այլ եւ պահէ ի խանգարչէն ։ 45 Զի գիտաց Աբրաամ, թէ հաշտեցաւ Աստուած ընդ բոլոր աշխարհս եւ զաւակ բազում լինի նմա, սակայն աւգնականութեանն պէտս ունին ի չարասէր թշնամոյն ։ 46 Իսկ զի՞նչ է փոխանակ ուրախութեանն ասելն Ահ խաւարին անկաւ ի վերայ նորա ։ 47 Տեսակ է այս մարգարէութեան, զի զգալի աշխարհէս ի բաց կան զգայարանքն, եւ միտքն զիմանալիսն չկար է լիով ըմբռնել, պակնու յահէն եւ ոչ գիտէ յո՞ր դիմէ կողմն մինչեւ գայ նմա ձայն յաւգնութիւն ի Տեառնէa ։ 48 Որպէս եւ եկն առ Աբրաամ. ասէ . գիտելով գիտասջիր (ԺԵ 13) ասէa. այսինքնb` աներկմիտ հաւատայ։
       49 Յետ չորից ամաց որթ խաղող բերէ եւ տու նկք` զկարապետս մրգոց պտղոց Կշռեաց ընդ չորիցն զչորեք[հ]արոյր ամն, զի եւ նոքա տունկք երկնաւորք եին եւ մրգաբերք բազում ստացուածովք դարձցին, ասէ , որպէս եւ յայտ է ի կազմութենէ խորանին ստացուածք նոցա` իբր մրգաւք դարձեալ անդրէն, որպէս ասացաւ ի չորրորդում ազգին ասէ դարձինa այսրէն եւ զի ոչ թողուն եգիպտացիքն դիւրաւb ։ 50 Եւ զազգն , որում ծառայեսցեն , դատեայց ես (ԺԵ 14) , ասէ Տէր. յայտ է` դատաստանաւ եւ ոչ զաւրութեամբa։
       51 Եւ ի չորրորդ ազգին դարձցին, յորմէ յետէ մ տին յԵգիպտոս ։ 52 Ասէ եւ են չորրորդ ազգ ։ 53 Յեսու եւ Քաղէբ եւ տղայքն լինին ինն եւ տեասն ամեայք , համաւրէն հինգերորդք եին, զի մինչեւ ի տասն եւ ինն չառնու համար , այլ` զքսանն ։
       54 Եւ դու երթիցես առ հարս քո խաղաղութեամբ (ԺԵ 15) ։ 55 Հոգւով` յառաջին արդարսն եւ ի հրեշտակսն, որք խնամածուք են քեզ եւ մարմնով` ի տարերս ։ 56 Խաղաղութեամբ ասէ, որ է հոգւոյ առ մարմին եւ մտաց առ Աստուած, սնեալ ի բարի. յայտնէ զաճումն առաքինութեանն. մինչ կատարի բարիոքն, միաւոր եւ անխառն բարին։
       57 Վասն զի չեւ եւս են լցեալ մեղք ամուրհացոցն (ԺԵ 16)։
       58 Զի գիտէր թե յաւելուն մեղս ի վերայ մեղաց ։ 59 Ներեալ էր նոցա մինչեւ Յեաւթն ազգն. եւ այլ եւս ներէ նոցա, ասէ. ոչ թէ չէին լցեալ մեղք նոցա , այլ ցուցանէ թե որքան ներէ ։ 60 Նոյն ողորմածն հատուցանեմ, ասէ, զմեղս հարց յորդիս յերիս եւ ի չորս ազգս, որ լինի եաւթն եւ կամ յորժամ հայրն եւ որդին եւ թոռին եւ թոռին որդին` միով կամաւք եւ գործովք ի չարն լինին, ջնջին յԱստուծոյ իրաւամբքնa։
       A 50ա-51ա, H 82ա-83ա