ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ ԱՐԱՐԱԾՈՑ ԳՐՈՑ ԵՂԻՇԷԻ ՎԱՐԴԱՊԵՏԻ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
ՂԷ (ԿԳ II)
       ԼԱ. 29-ԼԲ. 2
       1 Աստուածն էական պահապան է բոլորից, քո Աստուածն եւ ոչ զանձն չպահեաց, շուն լաւ է քան զնա, որ պահէ զանձն ի գողանալոյ եւ զինչս տեառն իւրոյ։ 2 Ապա ասելն` Աստուած հաւր քո երեւեցաւ ինձ եւ արգել ինձ ի խաւսելոյ ընդ քեզ անզգամութեամբ (ԼԱ 29)։ 3 Զայս ճշմարտութեամբ ասաց։ 4 Արդարախաւս լինել մարդկանց յերկուց կոչմանց աւգուտ է, մի` զի ինքն Աստուծոյ նմանի, եւ միւս եւս` զի զընկերին թերահաւատութիւնն բառնայ ի մտաց նորա. այն է Աստուած, որ պահէ զծառայս իւր ի չարէ։
       5 Խիլ արկ Լաբան եւ ոչ եգիտ։ 6 Եւ Ռաքել, թեպէտ սուրբ էր, զի ասաց ի դաշտանի արեան գոլ, եւ նստաւ ի վերայ, պղծեաց զնա, եւ սատանայ անգամ, որ ծաղր է ամենեցուն, ծիծաղեցաւ ի վերայ Լաբանու։
       7 Նախ քան զՄովսես Ռաքել յաղթահարեաց զմահ զայս առնելով, զի այն չորեքտասան ամ էր, որ անարգեալ էր նա յաչս նորա. խրոխտացաւ Յակոբ եւ պատմեաց զամենայն վաստակս իւր, եւ արդար գտաւ եւ յաղթող, եւ փութացաւ յընտանին իւր. վէմ կանգնեաց, զոր ետես ի Բեթեղ եւ ի ջրհորն, ուր զաւրացաւ ի նմանութիւն Տեառն իւրոյ, որ բառնալոյ էր զծանրութիւն ի թիկանց հեթանոսաց։
       8 Լաբան կառկառ կուտեաց ի ձեւ մեհենի եւ կարդաց ի վերայ զԱստուածն Յակոբայ, իսկ Յակոբ ետես զիւրն վէմ, որ փլուցանէր զկարկառն, ըստ Դանիէլի, զի մի' անցցուք, ասէ, ընդ կարկառս եւ ընդ բլուրս վիմական` չարութեամբ. Եւ ուխտեցին եւ ուրախ եղեն Լաբանեանքն, ըստ մարմնոց որկորոյ, որ ապրեցոյց զնոցա ի փորձանաց գթութեամբ։ 9 Կարկառն ցրուական է եւ բլուրն` կայական, վկայութեան ասելն` իբր անզգայ երեւմամբ միայն յիշուի ի տեսողաց, իսկ բլուրն վկայ իբր կենդանի, որ վկայ է ճշմարտութեանն, որ է խորհուրդ վիմին, որ արձանացաւ։
       10 Լաբան, որ եկն զհետ Աստուծոյն իւրոյ` չոգաւ անաստուած։
       11 Եւ Յակոբ գնաց զճանապարհս իւր։ 12 Եւ ամբարձեալ զաչս ետես զբանակ Աստուծոյ, եւ ընդ առաջ ելին նմա հրեշտակք (ԼԲ 1-2) , զի բանակք հրշտակաց Տեառն շուրջ են երկիւղածաւք * , թեպէտ որ յամենայն ժամ ոչ կարեն տեսանել։ 13 Եւ ասաց. Այս բանակ Աստուծոյ է (ԼԲ 2), զոր ետես ի բանալ աչացն` իբրեւ առ Եղիսեիւ, զի գիտասցէ, թէ ի տեսլենէ սանդղոցն եւ այսր, ոչ թողուն զնա զԱստուած ի գլուխ ունելով, զոր ետես ի գնալն, նոյնպէս եւ ի դառնալն նովաւ յաջողեալ։ 14 Եւ զի ճանապարհ նորա ընդ Սեիր էր, առաքեաց ողջոյն Եսաւայ , եւ զի չառաքեաց նմա պատասխանի, այլ գայր ընդ առաջ նորա չորս հարիւր արամբք ` զահի հարաւ, յիշելով զքէն նորա, եւ արար երկուս բանակս, զի գոնէ մինն շիջուսցէ զցասումն նորա։ 15 Եւ եկաց յաղաւթս յիշելով զուխտն Աբրաամու եւ զԻսահակայ եւ զաւրհնութիւն. Չէմ, ասէ, բաւական հատուցանել քեզ զարդարութիւնն (ԼԲ 10), զի ըստ վաստակոց իմոց ետուր զվարձս իմ եւ զճշմարտութիւնն, զի զոր խոստացար հարցն իմոց եւ ինձ ճշմարիտ գտար, աճեցուցեր եւ բազմացուցեր։
       16 Եւ զի ցուպ ի ձեռին անցի ընդ այս Յորդանան, եւ ահա յերկուս եղէ բանակս (ԼԲ 10)` նշանակ Միածնին Աստուծոյ, որ միայն էջ յերկիր եւ եանց ընդ կենցաղս, զոր Յորդանան նկարէ, որ միայն նկարեցաւ հրաշիւք ի բարձանց, եւ եղեւ յերկուս եկեղեցիս, որ ի հրէից եւ հեթանոսաց, որ եւ միացաւ իսկ, եւ ցուպ ունելով զԽաչն էջ միայն ի դժոխս, եւ ել երկու բանակաւք` արդարաւք եւ մեղաւորաւք թափելով եւ զնոսա ի տանջանաց մինչեւ յաւրն դատաստանիa։
       A 69աբ, H 111բ-112ա