Վարք սրբոց հարանց եւ քաղաքավարութիւնք նոցին ըստ կրկին թարգմանութեան նախնեաց, հատոր Բ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Theology  
Ոչ կամիմ զձեզ անգիտանալ, եղբարք, զի սկզբանն յորժամ արար աստուած զմարդն՝ եթող դրախտին՝ ամբողջ ունելով զգայութիւնսն բնականումն. եւ իբրեւ լուաւ պատրողին, նա յայնժամ ընկեցաւ փառաց իւրոց։ Իսկ տէր մեր Յիսուս Քրիստոս արար ողորմ ութիւն ընդ ազգս մարդկան, վասն բազում իւրոյ գորովոյն եղեալ մարմին՝ առնլով կատարեալ մարդ ըստ ամենայնի առանց մեղաց, մինչ փոխեսցէ զոչ ըստ բն ութեանն բնականն ձեռն սրբոյ իւրոյ մարմնոյն, եւ դարձուսցէ զամենեսեան զհետեւացեալսն հետոց նորա եւ պատուիրանաց նորա, մինչ զի կարասցուք յաղթել հանողին զմեզ փառացն մերոց, ցուցանելով մեզ սուրբ բարեպաշտութիւն եւ օրէնս յստակս, իբր զի կացցէ մարդ բնականումն յորում արար զնա աստուած։ Արդ որ ոք կամիցի գալ յիսկզբանէ բնականն, բաց խզեսցէ զկամս ըստ մարմնոյ։ Միտք իւր է ցանկութիւն, եւ առանց ցանկութեան եւ ոչ սիրելութիւն առ աստուած. սակս այսորիկ կոչեցաւ Դանիէլ այր ցանկութեանց։ Իսկ փոխեաց թշնամին զցանկութիւնն զառ յաստուած՝ ցանկութիւն զաւր ութեան առ ցանկալ զցանկ ութիւն անարգութեան։ Միտք իւր է նախանձու յաստուած եւ ոչ յառաջահատութիւն, որպէս եւ գրեալ է յառաքելումն՝ եթէ նախանձեցուցէք զշնորհս գեղեցիկս, եւ փոխեցաւ նախանձն որ յաստուած նախանձ չարութեան, նախանձելով ընդ միմեանս եւ խանտալով ընդ միմեանս, նախանձելով ընդ միմեանս եւ խանտալով ընդ միմեանս եւ ատելով զմիմեանս։ Միտք իւր է ցասումն ըստ բնութեան, եւ առանց ցասման եւ ոչ չար ութիւն վերայ բնութե, եւ առանց ցասման եւ ոչ չար ութիւն վերայ ախտից՝ եթէ ոչ զայրասցի վերայ մտածութեանցն , որպէս Փենեհէզն որդի Եղիազարու յորժամ զայրացաւն՝ փողոտեաց զայրն եւ զկինն, եւ արգել զբարկ ութիւն տեառն ժողովրդենէն։ Իսկ դարձոյց զմեզ թշնամին յոչ ըստ բն ութեան բարկութիւնն՝ հակառակելով ընդ միմեանս եւ ատելով զմիմեանս, վասն ամենայն ապականացելոյն եւ ապականացու անձին՝ նուաստացաք ախտիւքն. Միտք իւր է ատելութիւն ըստ բնութեանն. եւ որպէս եգիտ զնա Եղիա, մեռոյց զմարգարէսն ամօթոյ, նմանապէս եւ Սամուէլ վերայ Ագագայ թագաւորին Ամաղեկայ. եւ առանց ատել ութեան վերայ ախտիցն՝ ոչ եւս բացայայտին շնորհք անձինն. եւ փոխեցաւ մեզ ատելութիւնն միմեանս, արհամարհելով զմիմեանս, զրախօսելով զմիմեանս, եւ ատել ութիւն հալածէ զամենայն առաքին ութիւն բաց յանձնէ։ Միտք իւր է բարձրախոհ ութիւն վերայ ախտից, եւ որպէս եգիտ զնա Յոբ, անպատուեաց նա զթշնամիսն ասելով. անպատիւք չարք, խորշակահարիչք ամենայն բարւոյ, եւ ըստ միոջէքն։ Եւ փոխեցաւ մեզ բարձրախոհ ութիւն առ թշնամիսն. բարձրախոհեցաք առ միմեանս, եւ արդարացուցաք զմեզ ինքեանս քան զմիմեանս, եւ ձեռն ամբարտաւան ութեան թշնամիք եղաք աստուծոյ։ Ահաւասիկ այսոքիկ շինեալ են ընդ մարդոյն իբրեւ կերաւն ստունգանելոյն, փոխեցաւ բնականն յայսոսիկ ախտս անարգութեան։
       Արդ փութասցուք, սիրելիք, խնամելով բաց խզել զայսոսիկ, եւ ստասցուք զոր եցոյց տէրն մեր Յիսուս Քրիստոս սուրբ իւրում մարմին, զի սուրբ է եւ բնակէ սուրբս։ Խնամ տարցուք մեզ ինքեանց առ հաճոյանալ աստուծոյ ըստ կարի մերում, կատարելով զիրաւորականն մեր, եւ կշռելով զամենայն անգամս մեր. մինչ զի կարասցուք կալ բնականումն , որպէս զի գտցուք զողորմ ութիւն ժամու փորձ ութեանն հանդերձելոյ գալ վերայ բնակութեանս։ Մի ժամանեսցուք այսուհետեւ եղբարք հեղգութեան, այլ աղաչեսցուք, եղբայրք զբարերարութիւն նորա աննուազապէս, որպէս զի առաքեսցէ առ մեզ զօգնաւանութիւնն իւր եւ ապրեցուսցէ զմեզ ձեռաց թշնամեաց մերոց ընդդէմ զինուորելոցն վերայ մեր. կամեցողացն արգելուլ զմեզ առ մտանելոյ մեզ հանգիստն մեր զոր շնորհեաց մեզ տէր մեր Յիսուս Քրիստոս ձեռն սրբոյ իւրոյ պարկեշտութեանն. զի նմա են փառք յաւիտեանս ամէն։