Վարք սրբոց հարանց…, հատոր Բ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
ԵԹԷ ուղեւորիցէք միասին, եւ իցէ հիւանդոտ մարմնով ձեզ թողացուցէք զնա առաջոյ երթալ գուցէ երբէք նեղեսցի՝ եթէ յետոյ ձեր գնասցէ, վնասիցէք զգիտակց ութիւն նորա։ Եթէ իցէք եղբարք միասին եւ երթայցեք յօտարութիւն, պատուեցէք զմիմեանս. եթէ յոտնալուաց ութեան եթէ յաղօթս, եթէ սեղան, առնել զիրսն հանդերձ հանգստեամբ առանց հակառակութեան. եթէ մինն երթիցէ մի հաղ, միւսն երթիցէ այլ երբեմն։ Եթէ հարցանես զծեր յաղագս մտածութեանց քոց, մի՛ թաքուցաներ նոցանէ. իսկ եթէ ես ընդ եղբարս, ազնիւ է քեզ լռել քան խօսել։ Եթէ լուիցես զյանցումն մերձաւորին քում, մի ասեր ումեք վասն զի գլորումն է անձին քո։ Եթէ լուիցես յեղբարց որ խօսիցին յաղագս մտածութեանց, որ տակաւին ընդ քեզ ոչ պատերազմացն , մի՛ կամիցիս լսել զայնոսիկ, գուցէ երբէք եղիցին քեզ պատերազմ։ Հարկեցո զքեզ բազում աղօթս գիշերի, զի լոյս է անձին քում աղօթքն. զմտաւ աստուած զքեզ ինքն հանապազ եթէ զի՞նչ գթեցեր. եւ եթէ աղօթեսցես յաղագս նոցա , քեզ թողուցու աստուած։ Եթէ հարկեսցի եղբայր բամբասել զեղբայր իւր առաջի քո, մի պատկառեսցես նմանէ եւ հաւանեսցիս նմա եւ մեղիցես յած. այլ ասա խոնարհութեամբ՝ թէ թող ութիւն արա ինձ, եղբայր, զի տառապեալ եմ, զայդոսիկ զոր ասեսդ՝ ոչ բառնամ. զի իմք են։ Եթէ ոք զքեզ չարչարիցէ, եւ այլ ոք բամբասիցէ զնա առաջի քո, պահեա զսիրտ քո, գուցէ չար ութիւն առաւելեսցի նմա. այլ յիշեա զմեղս քո։ Եթէ կամիս զի աստուած թողցէ քեզ, մի հատուսցես մերձաւորին քում։ Աթէ երթիցես յօտարութեան եւ ոչ գիտիցես զնոսա, թէ պէտ եւ իցեն փոքրագոյնք, թող զտեղին աւագութեան. եւ եթէ երթիցես առ սիրելին քո, թող նոցա զտեղին յամենայնի, եթէ յոտնալուացութեան, եթէ սեղան եւ մն եղիցիս իբր թէ յաղագս քո ընկալաւ զնոսա. այլ յաւէտ տուր նոցա զպատիւն ասելով թէ վասն ձեր արարին ընդ իս ողորմութիւն։ Եթէ ուղեւորեսցիս ընդ եղբարս, եւ եկեսցես տեղին եւ եղիցի անդ սիրելին քո, եւ կամիցիս ասել նմա բան եւ թողցէս զեղբարս տեղւոջն մնալ քեզ, եթէ սիրելին քո արգելցէ զքեզ որ չոգան վասն բանի ճաշակել, մի՛ ինչ ճաշակէր՝ եթէ ոչ կոչեսցէ զեղբարսն քո։ Եթէ ուղեւորիցիս ընդ եղբարս եւ իցեն բազումք եւ եկեսցեն տեղին եւ է անդ սիրելին քո, պատկառեսցես առնուլ զնոսա իջեվանիլ առ նմա զի բազումք են, մի արհամարհեսցես թողուլ զնոսա եւ երթալ առ սիրելին քո, այլ խոնարհեաց ընդ նոսա թէ զի՞նչ պարտիմք առնել, եւ որ ինչ ասեն՝ լուր նոցա. այլ եւ գնալով ընդ նոսա եղիցիս նուաստախոհ յամենայնի։ Եթէ երթիցես յօտարութիւն, եւ կամիցիս լուծանել առ ումեք եղբօր, եւ ոչ կամիցի զքեզ ընդունել եւ տեսցես զնա ճանապարհի, կամ առ քեզ եկեսցէ լուծանել իբրեւ օտարական , արա ընդ նմա ողորմ ութիւն առաւել յոլովագոյն, եւ մի ինչ նմա ասիցես, բայց միայն խնդա ընդ նմա։ Եթէ լուիցես յաղագս եղբօր եթէ բամբասեաց զքեզ կամ չարախօսեաց զքեզ, եւ դիպեսցիս նմա կամ եկեսցէ սենեակ քո զուարթագին դիմօք ողջունեա զնա, եւ ըստ զօր ութեան քում խնդացիր ընդ նմա, եւ մի ասիցես նմա բան ամենեւին յորոց լուարն. քանզի գրեալ է՝ թէ թողէք եւ թողցի ձեզ։ Եթէ իցէք եղբարք յօտարութեան եւ կամիցիք իջեվանիլ առ ումեք եղբօր աղքատի, մի ծանրասջիք նմա յաղագս կերակրոց. այլ գնեսջիք ձեզ զպէտսն մինչ առաւելեսցէ ձեզ, եւ բաւական եղիցի ձեզ ծածկոյթ իջեվանի նորա. զի մի տրտմեսցի եղբայրն։ Եթէ բնակին ընդ քեզ եղբարք եւ լսեն քեզ, հոգացիր նոցա որպէս գիտես, զի հանդերձեալ ես բան տալ աստուծոյ յաղագս նոցա։ Եթէ յօտար ութիւն երթիցես յաղագս աստուծոյ, մի՛ կամիր խառնել զքեզ ինքն ընդ բնակիչս տեղւոյն. այլ եւ մի՛ գտցի բան քո սէնջ նոցա. զի լաւագոյն է քեզ առ քոյն ըստ մարմնոյ։ Եթէ կամիցիս երթալ առ հարս լեառն կամ մենարան, եւ երթիցես նախ առ սիրելին քո, մի՛ երթիցես յայլոց սենեակ, եթէ ոչ նախ ասասցես նմա արդեօք կամի եթէ ոչ. եւ որ ինչ ասէն քեզ՝ արա, մինչ արտաքս ելցես նմանէ. եւ եթէ գնասցես նմանէն խաղաղութեամբ, գիտակց ութիւն իւրաքանչիւրոցն հանգիցէ։ Եթէ առցես քեզ սենեակ իբր օտարական, մի՛ թողացուսցէ քեզ ինքեան բազում սիրելիս, բաւական եղիցի քեզ մի առ պատճառս հիւանդութեան, զի մի կորուսցես զզօր ութիւն օտար ութեան քո։ Եթէ արասցես ողորմ ութիւն ընդ եղբօր աղխատի, մի՛ կոչեսցես զնա պահակ ութիւն քո, զի մի՛ կորուսցես զվարձս ողորմ ութեան քո։ Եթէ մտցես տեսանել զոք յեղբարցն , եւ ասասցէ քեզ նիստ աստ սակաւ մի, մի՛ մտցես յայլ սենեակ նորա առ նկատել առանց նորա։ Նստելով քո սենեկի, մի՛ ստասցիս ինչ երբէք խափանիչ քեզ պատուիրանաց եղբօրն քո, եթէ պէտս ունիս նորա։ Եթէ զպէտսն քո միայն ունիս, եւ աւելորդ ոչ ունիս, մի՛ կամիցիս զայն ցրել եւ գտանիցիս ծփեալ. քանզի օգուտ բերէ մի պատուիրանաց քոց կորնչել, քան զբոլոր մարմինդ քո երթալ գեհենն։ Եթէ հրաժարեցեր ըստ մարմնոյ վասն այ , մի՛ թողացուսցես զհեշտ ութիւն նոցա ձգել զքեզ, նստելով սենեկին, կամ գթալով հայր կամ մայր կամ սիրել ութիւն եղբարց կամ քերց կամ գորովումն ուստերաց կամ դստերաց կամ հեշտ ութիւն կնոջ զորս թողեր վասն աստուծոյ . յիշեա զժամ հարկաւոր ութեան մահուան զի ոչ ոք նոցանէ կարէ քեզ օգնել. եւ ընդէ՞ր ոչ թողցուս զնոսա վասն առաքինութեան։ Նստելով քո սենեկի, եթէ յիշեսցես յաղագս որումն չարարարի քեզ, արի արագապէս աղօթեա բոլորով սրտիւ քո , իբր զի թող ութիւն լինել նմա, եւ այսպէս մտած ութիւնն ընդդէմ հատուցման դադարէ քէն։ Եթէ փորձեսցեն զքեզ գիշերի յանուրջս հեշտ ցանկութիւնք, պահեա զսիրտ քո տուրընջեան. մի գեր ութեան վարիլ հեշտութենէ նոցա , իբր զի մի վերայ բերցես գլորումն անձին քում. այլ անկիր առաջի աստուծոյ բոլորով սրտիւ քո, եւ օգնէ քեզ զի գթած է առ տառապանս մարդոյ։ Եթէ ես խստամբերութեան, մի քաջալերեսցի սիրտ քո նմա եթէ նա զքեզ պահպանէ. այլ ասա խորհրդոցն քում, եթէ ձեռն չարչարանաց մարմնոյս աստուած լսէ տառապանաց իմոց։ Եթէ ոք զքեզ թշնամեսցէ կամ նախատիցէ, մի՛ ընդդիմանար նմա մինչեւ լռեսցէ. եթէ քննեսցես զքեզ ինքն, գտանես քեզ ինքն զոր լուար նմանէ. այլ փութացիր նմա առնել ապաշաւումն, մինչեւ բժշկեսցես զնա, եւ արագապէս սէրն աստուծոյ ընդունի զձեզ։ Եթէ ուղեւորեսցիս յուղւոջ ընդ եղբարս եւ է սիրելին քո ընդ քեզ, պահեա զքեզ ինքն ոչ համարձակել ընդ նմա , գուցէ երբէք վիրաւորեսցես զգիտակցութիւն այրոցն եւ մեղիցես։ Եթէ երթիցես յօտարութեան եւ մտցես առ ումեք իջեվանել, մի՛ ակնկալցիս թէ ամենեւին ունիցին խնդալ ընդ քեզ. զի թէ միայն ընկալցին զքեզ, գոհասցիս զաստուծոյ։ Եթէ անկցիս հիւանդ ութիւն նստելով քո սենեկին, մի՛ տարակուսեսցիս, այլ առաւել գոհասցիս զաստուծոյ։ Եթէ տեսցես զանձն քո խռովեալ, աստ նմա թէ ընդէ՞ր խռովիս. ո՞չ լաւագոյն է քեզ այս քան զգեհեանն յոր երթալոց ես. եւ մտածութիւնս այս դադարէ քէն։ Եթէ երթիցես առ եղբարսն, եւ ասասցէ քեզ մի ոք նոցանէ՝ թէ ոչ հանգնում աստ, այլ ընդ քեզ կամիմ բնակել, մի՛ տայցես տեղի, զի մի՛ զբազումս գայթակղեցուսցես. ապա թէ ասասցէ քեզ՝ եթէ ունիմ կորուսանել զանձն իմ վասն ծածուկ մտածութեան, տուր նմա տեղի առ փախնուլ այլ ուրեք, եւ մի՛ թողցես զնա բնակել ընդ քեզ։ Զամենայն մտած ութիւն պատերազմիչ քեզ մի՛ պատկառեր զնա յայտնել առաջի հարանց քոց, եւ հանգիցես. զի ոչ է խնդ ութիւն դիւացն, եթէ ոչ յորժամ մարդ ծածկէ զմտած ութիւն իւր։ Նստելով քո սենեկին, տուր զպէտս մարմնոյ քո ըստ բաւականութեան, զի կարասցես կալ երկար սպասաւոր ութեան քում. մի՛ կամեսցիս երթալ տեղիս բազումս. իսկ արտաքոյ ելով սենեկին քո, զամենայն կերակուր առաջի եդեալ քեզ մի՛ կերիցես յագուրդ հանդերձ ցանկութեամբ։ Եթէ հաւանեցուսցեն զքեզ դեւք կրօնաւորութիւն զոր ոչ կարես հանդարտել, մի՛ լուիցես նոցա. քանզի ջեռուցանեն զսիրտ մարդոյն յորս ոչ կարէ, մինչ զի անկցի ձեռս նոցա, եւ խնդրեսցեն վերայ նորա. զի ամենայն ինչ դիւաց յանհաստատութենէ է։ Մի հաղ կերիցես յաւուրն եւ տացես զպէտս մարմնոյ քում, զի յարիցես տակաւին կատարելով զհսկումն քո։ Եղիցիս հանդերձ պարկեշտութեամբ, եւ մի՛ վերջացուսցես նմանէ զպէտս իւր, այլ զսպասաւոր ութիւն քո արա յօժարութեամբ հանդերձ երկիւղիւն աստուծոյ։ Բաւականասցի քեզ կէս գիշերոյն առ հանգիստ մարմնոյ քո, իսկ մնացորդ գիշերոյն առ սպասաւոր ութիւն պաշտամանն քո։ Եթէ տեսցես զմարմին քո վհատեալ, ասա նմա թէ հանգչե՞լ կամիս փոքր ժամանակիս յայսմիկ եւ երթալ յաւիտենական տանջանսն, եթէ չարչարել կամիս առ փոքր մի ժամանակ եւ հանգչել ընդ սուրբս. եւ եթէ հարկեցուսցէ զքեզ սակաւ սակաւ, գայ քեզ զօրութի։ Եթէ մենակ ես եւ ունիս քեզ ծառայ, եւ թողցես զնա քեզ ինքեան, նախատես զձեւդ. եթէ շնորհես զնա այլում, մեղանչես Քրիստոսի. իսկ եթէ կամեսցիս մենակ լինել, մի՛ թողցես զնա բնակել ընդ քեզ, զի ոչ օգտեցուցանէ զանձն քո. այլ ազատեա զնա, եւ ուր կամի բնակել բնակեսցէ։ Եթէ ես հրաժարական ոչ թողլով քեզ ինքեան զինչ իցէ, եւ տեսցես զքեզ ինքն կամեցեալ շրջող լինել՝ տակաւին լինելոյ քո տկար զգայութեամբք՝ թախծէ անձին քում շրջող լինել. այլ առաւել վաստակեցիր գործս ձեռաց քոց, զի դադարեսցես սենեկին քում, ուտելով զհաց քո հանդերձ հեզութեամբ։ Եթէ երթիցես քաղաք կամ գեօղ վաճառել զձեռագործակն քո, մի՛ հակառակեսցիս գինն նորա որպէս զաշխարհական ոք. այլ տուր ցնա որպէս եւ վայելուչ է, զի մի՛ կորուսցես զզօր ութիւն սենեկին քո։ Եթէ գնես պէտս ինչ սենեկին, մի՛ հակառակեսցիս գինս նորա թէ ոչ այսքան՝ ոչ տամ. թէ ոչ ունի զգինն, թող զնա հանգստեամբ հանդերձ։ Եթէ ասասցէ ոք քեզ յեղբարցն թէ արա սիրելութիւն՝ գնեա ինձ զայս ինչ, երթալով վաճառ քո՝ որպէս գնես քեզ ինքեան, եւ նմա գնեա։ Եթէ եղիցի քեզ հարկաւոր ութիւն երթալ գեօղ վասն հարկի պիտոյից, պահեա զքեզ ինքն կանանց. մի՛ խառնեսցիս ընդ նոսա, զի մի՛ ներքս ընդ քեզ բերցես գեր ութիւն սենեակն քո։ Եթէ փոխ տայցես եղբօր աղքատի զինչ եւ իցէ, եւ գիտիցես զի ոչ ունի հատուցանել, մի՛ ինչ նմա ասիցես, եթէ կերակուր իցէ, եթէ հանդերձ, եթէ զինչ իրք եւ իցէ։ Եթէ երթիցես բնակել տեղւոջ եւ առցես սենեակ, եւ ծախս հանցես նմա առ շինուածն, եւ յետ ժամանակի իրաց գնասցես տեղւոջէն յայնմանէ, եւ այլ եղբայր առցէ զսենեակն, եւ դարձցիս յետ ժամանակի տեղին, մի՛ հանցես զեղբայրն սենեկէն եւ մեղանչիցես յաստուած. այլ եթէ կամի իւրով կամաւորութեամբ արտաքս ելանել սենեկէն, անպարտ ես։ Եթէ արտաքս ելցես սենեկէն, տես մի՛ առցես զպէտսն նմանէ, այլ թող զնա վասն այլոյ եղբօր աղքատի, եւ աստուած հոգայ զքեզ ուր եւ երթաս։ Հայեաց քեզ ինքն ժամու հաղորդութեան խորհրդոյն, գուցէ ունիս ինչ զումեքէ եւ առնուցուս դատապարտ ութիւն անձին քո։ Եթէ յայտնեսցի քեզ բան գիտութէ առ յայլաբանել զնա, այլաբանեա. բայց միտ դիր քեզ ինքեան մի՛ խափանել զգիրն, զի մի՛ հաւատասցես քոյին գիտութեդ քան սուրբ դրութեն. զի նշանակ է այս ամբարտաւանութեան։ Եթէ մոլորեսցի եղբայր քո սուրբ հաւատոց անգիտութեամբ, կամ թէ պատրեցաւ հերձուածողէ, եթէ դարձցի՝ մի՛ արհամարհեսցես զնա, զի ոչ իւրովք կամօք գլորեցաւ։ Պահեա զքեզ ինքն հերձուածողաց առ յոչ դատել ընդ նոսա՝ կամեցեալ հաստատել զհաւատն, իբր զի մի՛ վնասեսցի սիրտ քո թունիւք բանից նոցա եւ վտանգեսցիս։ Եթէ գտցես զգիրս հերձուածողացն, մի՛ կարմիր վերծանել զնոսա, զի մի՛ լցցի սիրտ քո թունիւք մահու. այլ յոր մկրտեցարն՝ այնպէս պինդ կալ, մի՛ յաւելուլ եւ մի՛ պակասեցուցանել. իբր զի արասցես զամենայն ժամանակս քո հանգստեան։ Եթէ մանկագոյն ես եւ տակաւին ոչ կատարեցեր զծառայ ութիւն չարչարանաց մարմնոյդ, եւ լուիցես յաղագս մեծամեծաց առաքինութեանց հարանց, մի՛ կարմիր հասանել յայնոսիկ աներկբայ. քանզի ոչ գոն քեզ, եթէ ոչ արասցես զերկրագործութիւն նոցա նախկին. իսկ եթէ կատարեսցես երկն նոցա, ինքեանք քեզ գան. եւ պահեա զքեզ տխմարութենէ, զի սա կորուսանէ զամենայն պտուղ մենակեցի։ Եթէ ճգնիս յաղագս ախտից, մի՛ վեհերիր, այլ անկիր առաջի աստուծոյ բոլորով սրտիւ քոյով՝ եթէ, տէր, ես ինչ որ զօրեմ. եւ օգնէ քեզ արագապէս։ Եթէ մարտնչիս ընդ թշնամիսն քո եւ տեսցես զնոսա հեռացեալս քէն, մի՛ խնդասցես սրտի քում, քանզի չար թոյնք դիւացն յետոյ իւրեանց է. քանզի պատրաստեն պատերազմ չարագոյն քան զառաջին, եւ թողուն զնա հետոյ քաղաքին եւ պատուիրեն նմա ոչ շարժել. եւ եթէ ընդդիմասցիս պատերազմելով ընդ նոսա, յայնժամ փառնուն քէն խորամանկութեամբ։ Եւ եթէ բարձրագոյն ելցես եւ քաջալերեսցես զօրութեան քում, եւ թողցես զքաղաքն հալածելով զհետ նոցա, եւ նոքա տեսցեն զի թողեր զքաղաքն, ոմանք ընդդիմանան առաջոյ, իսկ այլքն յառնեն յետոյ եւ պաշարեն զթշուառականն միջի իւրեանց՝ ոչ ունելով ուր փախիցէ. բայց անկանելն առաջի աստուծոյ աննուազաբար, այս է քաղաքն. որ ոք այսուհետեւ առաջի աստուծոյ անկանի բոլորով սրտիւ իւրով, օգնեսցէ նմա յամենայն փորձութեան։ Եթէ աղաչես զաստուած օգնել յաղագս փորձութեան, եւ ոչ լուիցէ քեզ, մի՛ վհատիցես, զի ինքն գիտէ զօգուտն քո քան զքեզ. եթէ աղաչես զաստուած վասն ամենայն հայցման քո, մի՛ ասեր եթէ բարձ զայս յինէն կամ տուր ինձ զայս, այլ աղօթեա այսպէս. տէր Յիսուս, դու ես օգնական իմ, ձեռս քո եմ, դու գիտես զօգուտն իմ, օգնեա ինձ։ Մի՛ թողուր զիս հետեւիլ կամաց իմոց, մի՛ թողուր զիս կորնչել մեղս իմ. գթա ստեղծուածս քո. մի՛ ընկենուր զիս յերեսաց քոց վասն մեղաց իմոց, զի առ քեզ ապաւինեցայ։ Բժշկեա զանձն իմ, զի մեղայ քեզ. առաջի քո են ամենայն նեղիչք իմ, եւ ոչ գոյ ինձ ապաւէն բաց քէն, տէր տէր։ Կեցո զիս ըստ ողորմ ութեան քում, եւ ամաչեսցեն ամենայն յարուցեալքն վերայ իմ որք խնդրեն զանձն իմ կորուսանել զսա. զի դու, տէր, կարող ես յամենայնի, եւ քո են փառք յաւիտեանս։ Եւ յայնժամ գիտակցութիւնն խօսի հանդերձ սրտիւ քո ծածկաբար, թէ վասն որո՛յ իրի կամ որո՛յ ոչ լսէ քեզ աստուած։ Քո է այնուհետեւ ոչ արհամարհել զնա, այլ զինչ ասէն քեզ՝ առնել։ Քանզի անհնար է աստուծոյ լսել մարդոյ, եթէ ոչ բաց հատցէ զկամս իւր եւ լուիցէ այ. զի ոչ է հեռի մարդոյ, այլ չար ութեան գործքն մեր պարսպեն զմեզ նմանէ առ յոչ լսելոյ մեզ։ Կացցուք այսուհետեւ, սիրելիք, յերկիւղն աստուծոյ պահպանելով, կատարելով զձեռագործակն մեր, ոչ տալով գայթակղ ութիւն գիտակց ութեանն մերոյ, այլ հայելով մեզ ինքեանս երկիւղիւ, իբր զի ազատեսցէ զմեզ եւ եղիցի մեզ պահապան ապրեցուցանելով զմեզ իւրաքանչիւր ոք յորս անկանիմք. գուցէ երբէք հեռասցի մէնջ, եւ անկցուք ձեռս թշնամեացն մերոց եւ ոչ ողորմեսցին մեզ. որպէս ուսոյց զմեզ տէրն մեր Յիսուս ասելով՝ եթէ ծանիր զոսոխն քո մինչ ճանապարհի ես ընդ նմա, գուցէ երբէք մատնեսցէ զքեզ դատաւորին, եւ դատաւորն առաքեալ տայցէ զքեզ սպասաւորացն, եւ սպասաւորն արկցէ զքեզ բանտ. ամէն ասեմ քեզ՝ ոչ եւս արտաքս ելցես անտի, մինչեւ զվերջին խերեւէշն հատուսցես։ Ասեն զգիտակցութիւնն ոսոխ գոլ, զի ընդդիմանայր մարդոյ կամեցելոց առնել զկամս իւր ըստ մարմնոյ. եւ եթէ ոչ լուիցէ նմա, մատնեսցէ զնա թշնամեաց իւրոց։ Վասն այսորիկ սգալով Ովսէէ զԵփրեմէ ասէր. յաղթահարեաց Եփրեմ զոսոխ իւր եւ կոխեաց զիրաւունս. խնդրեաց զԵգիպտոս, եւ բռնութեամբ յափշտակեցաւ յասորացիս։ Արդ զԵգիպտոս՝ զի խնդրեաց սիրտն զախտս. իսկ յափշտակելն յասորացիսն ասէ, զի կամելով եւ ոչ կամելով ծառայէ թշնամեացն իւրոց։ Խնամեսցուք այսուհետեւ զմեզ, սիրելիք, առ յոչ անկեալ ձեռս կամացն մերոց ըստ մարմնոյն. գուցէ առնուն զմեզ յասորացիսն, եւ լսիցեմք դառինս բանք՝ եթէ եկն թագաւորն ասորացւոց յերկիրն Իսրայէլի, եւ փոխաբնակեցոյց զԵփրեմ եւ զԻսրայէլ յասորացիս, եւ բնակեցոյց զնոսա յԵղաթ, եւ Յակովբ առ գետովն Քոզայ եւ լերինս մեդացւոց մինչեւ սերկեան օրս։ Յայնժամ առաքեաց թագաւորն Ասորւոյ յազգէն իւրմէ առ բնակել յերկիրն Իսրայէլի, եւ իւրաքանչիւր ոք արար իւր դրօշեալ պաշտել զնա. եւ այս եղեւ Եփրեմի, զի յաղթահարեաց զոսոխն իւր եւ կոխեաց զիրաւունս։ Տեսէք, եղբարք սիրելիք, զհետեւացեալսն կամաց իւրեանց ըստ մարմնոյ զի՛նչ եղեւ նոցա։ Մի՛ նախանձեսցուք այսուհետեւ ընդ նոսա, եղբարք սիրելիք. այլ նախանձեսցուք ընդ ամենայն սուրբս, որք ոչ լսեցին մեղացն մինչեւ մահ. այլ սիրեցին զսուրբ գիտակցութեամբն իւրեանց ըստ աստուծոյ , մինչ զի ժառանգեսցեն զարքայութիւնն յաւիտենական Քրիստոս Յիսուս տէր մեր. որում փառք այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից։