ԵՐԿԻՒՂՆ
աստուծոյ
մերժէ
զամենայն
չարախօսութիւն,
իսկ
հեղգ
ութիւն
մերժէ
զերկիւղն
աստուծոյ.
իսկ
գերելոցն
խորհրդով
'ի
սատանայէ՝
լռեն
ամենայն
առաքինութիւնք
յանձնէ։
Չորք
են
այսոքիկ
առաքինութիւնք
որ
պահեն
զանձն.
ողորմած
ութիւն
առ
աղքատ
եւ
առ
ամենեսեան,
եւ
նուաստախոհութիւն ,
եւ
ժուժկալութիւն։
Չորք
են
առաքինութիւնք
այսոքիկ
որ
պահեն
զանձն.
ողորմած
ութիւն
առ
ամենեսեան,
եւ
ոչ
բարկանալ,
եւ
երկայնամիտ
լինել,
եւ
պահել
զինքն
'ի
մոռացութենէ։
Միտք
պէտս
ունին
չորից
առաքինութեանցս
այսոցիկ.
յամենայն
ժամ
անդադար
աղօթել ,
առաջի
անկանել
աստուծոյ
սրտիւ
իւրով
եւ
սգալ
'ի
վերայ
ախտից,
եւ
համարել
զինքն
մեղաւոր,
եւ
ոչ
դատել
զընկերն.
ապա
լռեսցեն
խորհուրդք
քո։
Չորք
են
այսոքիկ
առաքինութիւնք
որ
օգնեն
մանկան
միայնակեցւոյ.
կրթ
ութիւն
յամենայն
ժամ,
տքնութիւն,
եւ
անհեղգ
ութիւն
լսողութեան
եւ
առ
ոչ
ինչ
համարել
զանձն։
Յաղագս
չորիցս
այսոցիկ
եղծանի
հոգի.
գնալ
'ի
քաղաք
եւ
ոչ
պահել
զաչս
իւր,
եւ
բնաւ
իսկ
ծանօթ
ութիւն
ունել
ընդ
կնոջ,
եւ
ունել
սէր
ընդ
փառաւորեալս,
եւ
ախորժել
զմարմնական
ախտս։
Վասն
չորից
իրաց
զարթչի
բարկութիւն,
'ի
տուրեւառից,
եւ
'ի
կատարել
զիւր
կամսն,
եւ
սիրել
'ի
վարդապետել,
եւ
'ի
կարծելոյ
զինքն
իմաստուն
գոլ։
Վասն
չորից
իրաց
յառնէ
չարութիւն.
վասն
ուտելոյ
եւ
ըմպելոյ
առաւելապէս
եւ
ննջելոյ
յագ,
եւ
'ի
դատարկութէ,
եւ
'ի
ծաղուէ
եւ
յընդունայն
բանից,
եւ
'ի
պաճուճանաց
հանդերձից։
Վասն
չորից
իրաց
խաւարին
միտք.
յատելոյ
զընկեր
եւ
յարհամարհելոյ
եւ
'ի
նախանձելոյ
եւ
'ի
չարախօսութենէ։
Վասն
չորից
իրաց
անապատատանայ
հոգի.
յոչ
լռելոյ
եւ
'ի
սիրելոյ
զողջոյնս
եւ
'ի
ցանկալոյ
նիւթից
եւ
յագահելոյ։
Երեք
են
այսոքիկ
առաքինութիւնք
որ
դժուարաւ
կարէ
ստանալ
մարդ,
սգալ
հանապազ
եւ
հայել
յիւր
մեղսն,
եւ
ունել
առաջի
աչաց
միշտ
զմահն։
Իսկ
կատարումն
այսր
ամենայնի
այս
է.
յորժամ
լսես
ինչ,
ասասջիր
եթէ
ոչ
ինչ
ունիմ
իրս.
զի
ես
մեղաւոր
եմ
եւ
մեռեալ.
քանզի
մեռեալ
վասն
ուրուք
ոչ
հոգայ.
եւ
յաղագս
այսորիկ
աստուած
զօրացուցանէ
զքեզ։
Եւ
որ
փութայ
ստանայ
զառաքինութիւնս
զայս,
կարէ
ապաշխարել
շնորհօքն
Քրիստոսի։
Ահաւասիկ
գործառնութիւնք
նորոյ
մարդոյ
եւ
հնոյ,
որ
կամի
այնուհետեւ
կեցուցանել
զանձն
իւր,
հոգասցի
պահել
զնորոյն
մարդոյ։
Իսկ
որ
կամի
զհանգիստ
իւր
ըստ
մարմնոյ
'ի
փոքու
ժամանակիս
այսմիկ,
կատարէ
զկամս
հնոյն
մարդոյ,
եւ
զանձն
իւր
կորուսցէ՝
'ի
հանդերձեալ
յաւիտենին։
Վասն
զի
տէրն
մեր
Յիսուս
Քրիստոս
յայտնապէս
զնորն
մարդ
'ի
սուրբ
մարմինն
իւր
ասէր.
որ
սիրէ
զանձըն
իւր,
կորուսցէ
զնա.
իսկ
որ
կորուսանէ
զանձն
իւր
վասն
իմ,
գտցէ
զնա։
Իսկ
ինքն
է
տէր
խաղաղութեան,
եւ
նովաւ
լուծաւ
միջնորմն
թշնամութեան.
եւ
ասէ.
ոչ
եկի
արկանել
խաղաղ
ութիւն
յերկիր.
այլ
սուր։
Եւ
դարձեալ
ասէ.
հուր
եկի
արկանել
յերկիր,
եւ
զի՞նչ
կամիմ
թէ
ահա
վառեսցի։
Եւ
արդ
բորբոքեսցուք
զաստուածային
հուր
սիրոյն
յոգիս
մեր,
զի
արժանաւոր
լիցուք
խոստացելոց
բարեաց
նորա
ընդ
ամենայն
սուրբս,
եւ
ընդ
նոսին
փառս
վերառաքեսցուք
ամենասուրբ
երրորդութեանն
յաւիտեանս
յաւիտենից։
