Վարք սրբոց հարանց…, հատոր Բ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
ՍԻՐԵԼԻՔ իմ տէր, գիտէք եւ դուք եթէ յորմէհետէ եղեւ յանցումն՝ ոչ կարէ անձն մարդոյն դիւրաւ ճանաչել զաստուած, եթէ ոչ ամփոփեսցէ զինքն մարդկանէ եւ յամենայն փորձութեանց ընդունայնից. եւ յայնժամ տեսցէ զպատերազմ որ ընդդէմ կայ նմա։ Եւ եթէ ճգնեսցի յաղթել ըստ ժամանակին որ գայ վերայ նորա, յայնժամ բնակէ նմա հոգին այ, եւ ամենայն աշխատ ութիւն նորա դարձցի խնդութիւն եւ ցնծութիւն։ Բայց եթէ յաղթեսցի ինքն մարդն պատերազմի թշնամւոյն, գան վերայ տրտմութիւնք եւ ձանձրութիւնք եւ բազմադիմի հարուածք. յաղագս այսորիկ եւ մեր սուրբ հարքն յանապատի կէին հրաժարեալք յաշխարհէս, Եղիաս, Յոհաննէս եւ այլ սուրբ հարքն ամենայն։ Մի՛ ինչ կարծէք եթէ որ մէջ մարդկան էին սուրբքն՝ կարացին զարդարութիւնն ուղղել, այլ բազում դադարումն ունէին յառաջագոյն արարեալք եւ ընկալեալք յինքեանս, եւ բնակեցուցեալ զզօր ութիւն աստուածութեանն։ Յայնժամ ապա աստուած առաքեաց զնոսա մէջ մարդկան, եւ ունէին զամենայն առաքինութիւնս։ Յետ այսորիկ տեսուչք եղեն մարդկան եւ բժշկեցին զամենայն հիւանդութիւնս նոցա . քանզի բժիշկք իսկ եղեն անձանց մերոց, եւ զհիւանդութիւնս աշխարհիս այսպէս ապա կարացին բժշկել։ Յաղագս այսր յիւրեանց դադարմանէն գնացին եւ մարդիկ առաքէին. քանզի յայնժամ առաքէր զնոսա, յորժամ յառաջ բժշկեցան նոցա ախտքն ամենայն։ Քանզի անհնար է աստուծոյ առաքել զանձն ուրուք մարդիկ տեսչութիւնս նոցա, որ ունիցին յինքեանս հիւանդութիւնս կամ երկեւանս մեղաց։ Բայց որք գնան նախ քան զպատուիրեալն նոցա յաստուծոյ, իւրեանց իսկ կամօքն գնան եւ ոչ այ. աստուած իսկ ասէ յաղագս այսպիսեացս. ես ոչ առաքեցի զնոսա, եւ նոքա ընթանային. յաղագս այսորիկ է ոչ զինքեանս կարեն պահել, թող թէ այլոց օգնել։ Բայց որք յայ առաքին, բաց կալ դադարմանէն իւրեանց ոչ կամին, գիտելով թէ յայնմանէ ստացան զաստուածային զօրութիւնն, եւ զի մի՛ որպէս թէ անունկնդիրք եղիցին արարչին իւրեանց՝ գան ինքեանք կամօք իւրեանց յայլոց շինութիւն։
       Ահա ծանուցի ձեզ զդադարմանն տան, միւսում տեղւոջ զզօրութիւնն եւ զպտուղն. եւ զայս եթէ ընդունիք, եւ աստուած զձեզ ընդունի. զօրացարուք տէր , յորում եւ գործէքդ զբարիս։ Բայց որք բացն կան բարի դադարմանէն, ոչ կարեն ուղղել եւ յաղթել կամաց իւրեանց, եւ ոչ մարտնչել ընդ կռուողին, որ միշտ պատերազմին ընդ մեզ. յաղագս այսորիկ ընկալան յինքեանս բնակել զսուրբ զօրութիւնն այ, քանզի սուրբ շնորհն աստուծոյ ոչ բնակէ յայնս որք ծառայեն իւրեանց ախտից եւ մեղաց։ Այլ դուք ախտիցն յաղթեցէք, այնպէս ապա զօրութեամբն աստուծոյ իւրովի գայ առ ձեզ։ Ողջ լերուք տէր եւ յուղիղ հաւատս Քրիստոսի աստուծոյ մերոյ, որում փառք յաւիտեանս . ամէն։