ՍԿԻԶԲՆ
պտղաբեր
ութեան
ծաղիկ,
եւ
սկիզբն
առաքինութեան
գործոց
ժուժկալ
ութիւն
պահոց։
Որ
յաղթէ
որովայնի,
պակսեցուցանէ
զախտս,
իսկ
յաղթեալն
'ի
կերակրոյ
աճեցուցանէ
զցանկութիւն։
Սկիզբն
հեթանոսաց
Ամաղեկ.
եւ
սկիզբն
ախտից
որովայնամոլութիւն։
Նիւթ
հրոյ
փայտ
բազում
եւ
նիւթ
որովայնամոլութեան
յոլովութիւն
կերակրոյ։
Փայտ
բազում
մեծ
բոց
յարուցանէ,
եւ
առաւել
ութիւն
կերակրոց
բուծանէ
զցանկութիւն։
Բոց
շիջանի
'ի
պակասել
նիւթոց,
եւ
'ի
նուազել
կերակրոց
շիջանին
ախտք
ցանկութեանց։
Որ
ըմբռնեաց
զծնօտ,
վանեաց
զայլազգիսն,
եւ
զկապ
ձեռացն
խզեաց
արութեամբ։
Յառմանէ
ծնօտի
ծնաւ
աղբիւր
ջրոյ,
եւ
որովայնամոլ
ութիւն
խափանեալ՝
տես
ութիւն
ծնաւ
առաքինագործ
սուրբ։
Ցից
խորանին
թափեալ
զծնօտ՝
սպան
զթշնամիսն,
եւ
բան
ժուժկալ
ութեան
մեռոյց
զախտ
ցանկութեան։
Ցանկ
ութիւն
կերակրոց
ծնաւ
զստունգանելն
եւ
ճաշակ
քաղցր
եհան
'ի
դրախտէն։
Բազմապատիկ
կերակուրք
ուրախ
առնեն
զկոկորդս,
եւ
սնուցանեն
զորդն
զեղխութեան
զաննջելին
հանապազ։
Որովայն
պակասեալ
'ի
կերակրոց՝
յաղօթս
հսկել
յորդորէ,
իսկ
յղփացեալն
քնով
ծանրանայ։
Զգաստ
միտք
լինին
'ի
ցամաքոտ
վարս,
իսկ
վարք
գիջինք
ընկղմեն
զմիտս։
Պահողի
աղօթք
որպէս
ձագ
արծւոյ
'ի
բարձունս
թռուցեալ,
իսկ
արբեցողին
ծանրացեալ
'ի
խոնարհ
իջանէ։
Պահողի
միտք
իբրեւ
զաստղ
'ի
հաստատ
ութեան
պայծառ,
իսկ
արբեցողին
'ի
խաւարի
յածին։
Մէգ
ծածկէ
զճառագայթս
արեգական,
եւ
զմիտս
խաւարեն
յոլովութիւնք
կերակրոց։
Հայելի
ժանգոտեալ
ոչ
երեւեցուցանէ
յստակ
զյանդիմանեալ
երեսս,
եւ
մտաւորական
ակն
բթեալ՝
ոչ
ունի
զգիտ
ութիւն
աստուծոյ։
Փշաբեր
լինի
երկիր
կորդացեալ,
եւ
միտք
որովայնամոլի
բուսուցանեն
զխորհուրդս
զազիրս։
Ոչ
է
հնար
'ի
տիղմս
գտանել
անուշահոտ
խունկս,
եւ
ոչ
յորովայնամոլէ
անուշահոտ
սրբութի։
Ակն
որովայնամոլի
խուզէ
զերախանս ,
իսկ
ակն
ժուժկալի
զժողովս
սրբոց։
Զյիշատակս
սրբոց
թուէ
անձն
որովայնամոլի
իսկ
ժուժկալն
վարուց
նոցա
ցանկայ
նմանել։
Զօրական
երկնչոտ
սարսէ
'ի
փողոյ՝
որ
նշանակէ
զպատերազմ,
եւ
որովայնամոլն
'ի
քարոզելոյ
պահոցն։
Որովայնամոլ
միայնակեաց
որովայնի
հարկատու
է,
եւ
գանահարեալ
պահանջի
'ի
պարտս։
Հանապազօրեայ
ճանապարհորդ
երագագնաց
վաղվաղակի
հասանէ
'ի
քաղաք,
եւ
միայնակեաց
ժուժկալ
յիւր
կարգն։
Ճանապարհորդ
հեղգ
'ի
վայրի
ագանի,
եւ
միայնակեաց
որովայնամոլ
ոչ
հասանէ
'ի
տուն
անախտութեան։
Հոտ
անոյշ
բուրէ
'ի
խնկոց,
եւ
աղօթք
ժուժկալաց
'ի
հոտոտելիս
աստուծոյ։
Եթէ
տացես
զանձն
քո
ցանկ
ութեան
կերակրոց,
ոչ
ինչ
բաւական
լինի
լնուլ
քեզ
զնա.
քանզի
հուր
է
ցանկութիւն
կերակրոց,
հանապազ
ընդունելով
հանապազ
բորբոքի։
Չափ
բաւական
ելից
զանօթ,
եւ
որովայն
պարարտեալ
ոչ
ասէ
շատ
'ի
մթերս
իւր։
Տարածումն
ձեռաց
վանեաց
զԱմաղեկ,
եւ
գործք
բարիք
հնազանդեն
զանդամս
մարմնոյ։
Սատակեա
'ի
քէն
զիմացուածս
չարին,
եւ
զանդամս
մարմնոյ
քո
մեռս
քաջապէս։
Որպէս
պատերազմ
վանեալ
ոչ
զարհուրեցուցանէ
զքեզ,
նոյնպէս
եւ
մեռանել
մարմնով
ոչ
խռովէ
զքեզ։
Ոչ
զգայ
զցաւ
հրոյ
մարմին
մեռեալ,
եւ
ոչ
ժուժկալն
զչար
ցանկութիւնս։
Եթէ
սպանցես
զեգիպտացին,
թագս
ընդ
աւազով,
եւ
մի՛
պարարեր
զմարմինդ
'ի
պատրել
ախտից.
քանզի
հող
պարարեալ
բուսուցանէ
զծածկեալն,
այսպէս
եւ
մարմին
պարարեալ
զախտ
չար
ցանկութեանց։
Բաց
թարշամեայ
յաւելլով
'ի
'ի
խռուոյ
վառի,
եւ
ցանկ
ութիւն
շիջեալ
յոլովութենէ
կերակրոց։
Մի՛
ողորմիր
մարմնոյ
յաշխարել
զնքողումն,
եւ
մի՛
յղփացուցաներ
զնա
բազում
կերակրովք։
Մի՛
թողացուցաներ
զկամս
քո
'ի
պէսպէս
կերակուրս,
զի
մի՛
զօրացեալ
մարմնոյդ
վնասիցէ
զոգիդ։
Մարտ
աննուէր
շարժէ
համեղութիւն
կերակրոց,
եւ
ըմբռնեալ
մատնէ
դիւին
պոռնկութեան։
Երիվար
դիւրերեսան
է
անձն
որ
ճնշէ
զմարմին
իւր
'ի
պահս,
եւ
ոչ
երբէք
ընկենու
զհեծեալն.
վասն
զի
ճնշեալ
սա
ընդ
ձեռօք
ձեռին
վարժողին
ոչ
'ի
վախից
մղիցէ
զ'ի
վերայ
նստեալն,
նոյնպէս
հրահանգեալն
պահօք։
Քանզի
մարմինն
վարժի
քաղցիւ
եւ
հսկմամբ,
եւ
ոչ
'ի
բաց
խայտայ
'ի
վերակացու
մտացն,
եւ
ոչ
խրխնճայ
շարժեալ
յարձակմամբ
ախտից
ցանկութեամբ։
