ՁԱՆՁՐՈՒԹԻՒՆ
է
լքումն
անձին.
եւ
լքանի
անձն
որ
ոչ
ունի
պնդ
ութիւն
ըստ
բնութեան,
եւ
ոչ
կայ
ընդդէմ
փորձութեց
արիաբար.
զի
զոր
օրինակ
կերակուր
է
առողջացեալ
մարմնոյն,
նոյնպէս
եւ
փորձութիւնք
արի
անձին։
Հողմ
հիւսիսի
բուծանէ
զարդիւնս
սերտես,
եւ
փորձութիւնք
հաստատեն
զսիրտս
քաջս։
Ամպ
անջուր
հալածի
'ի
հողմոց,
եւ
միտք
որ
ոչ
ունի
արտօսր
'ի
հան
դիսի
ձանձր
ութեան
դիւին։
Ցօղ
գարնանային
աճեցուցանէ
զպտուղս,
եւ
բան
հոգեւորական
արբուցանէ
յարբունս
տեառն։
Դեւն
ձանձր
ութեան
հալածէ
զմիայնակեաց
'ի
տեղւոջէ
իւրմէ.
իսկ
որ
ունի
համբերութիւն,
ժուժկալէ
'ի
վտանգս։
Հիւանդաց
այցելութիւն
պատճառէ
ձանձրութիւն,
եւ
հաւանեցուցանէ
ծուլանալ։
Ձանձրացող
միայնակեաց
'ի
պաշտօն
սպասու
արագ
է,
եւ
'ի
գործ
եւ
յաղօթս
թոյլ։
Զտկար
տունկ
նուազեցուցանէ
տկար
սիք ,
եւ
խորհուրդ
ճանապարհի
ձգեաց
զհեղգն։
Զծառ
բարիոք
կացեալ
ոչ
շարժեաց
սաստկութիւն
հողմոց,
եւ
ձանձր
ութիւն
ոչ
խլէ
զհաստատուն
անձն
կրօնաւորի։
Շրջող
միայնակեաց
խռիւ
անապատի.
սակաւ
ինչ
զտեղի
ունի,
եւ
դարձեալ
տարաբերի։
Տունկ
փոփոխեալ
ոչ
պտղաբերի.
նոյնպէս
եւ
շրջող
միայնակեաց
ոչ
պտղաբերի։
Որ
հիւանդն
է՝
ոչ
շատանայ
միով
կերակրով,
եւ
ոչ
ձանձրացող
միայնակեաց
միով
գործով։
Ակն
ձանձրացող
միայնակեցի
հարթուցեալ
է
'ի
դուրս
անդր,
եւ
մտօքն
երեւութանայ
յիրս
ինչ։
Ճռընչիցի
դուրքն,
եւ
նա
թնդեաց .
ձայն
լուաւ,
եւ
ընդ
պատուհանն
խոնարհեալ
նայի,
եւ
կանգնի
մինչեւ
ընդարմանայ։
Յընթեռնուլ
զգիրսն
որոնչէ,
եւ
'ի
քուն
լինի
դիւրաւ.
մլմլէ
զերեսս,
եւ
ձգտէ
զձեռս։
Ի
գրոցն
զաչս
բարձեալ՝
պշնու
ընդ
որմունսն.
եւ
դարձեալ
սակաւ
ընթեռնու,
եւ
զկատարած
ճառիցն
խուզէ։
Թուէ
զթուղթսն,
եւ
ապա
պնդէ
զգիրսն
եւ
դնէ
ընդ
գլխովն,
եւ
ննջէ
ոչ
կարի
խորին,
քանզի
քաղցն
զարթուցանէ
'ի
կերակրոցն
ցանկութիւն։
Դանդաղկոտ
է
յաղօթսն
հանապազորդ,
եւ
ոչ
յորդորի
ցանկութեամբ
'ի
սաղմոսերգութիւնս
աստուծոյ.
քանզի
որպէս
հիւանդն
ծանրացեալ
ցաւովք,
նոյնպէս
եւ
նա
յաղօթս
եւ
'ի
գործս։
Պակասեալ
հիւանդ
'ի
զօրութէ
մարմնոյ
ցաւովք,
իսկ
սորայս
'ի
թուլութենէ
լքեալ։
Զձանձր
ութիւն
բժշկէ
ժուժկալ
ութիւն
պնդութե,
առնէ
զամենայն
հմտութիւն
ըստ
կամացն
աստուծոյ։
Կարգեա
չափ
անձին
քո
գործոյ
եւ
աղօթից,
եւ
մի՛
թուլանար
մինչեւ
կատարեսցես
զամենայն։
Այլ
եւ
յաղօթսն
զջերմութիւն
աստուածային
սիրոյն
արտասուօք
մի՛
լքաներ,
եւ
դեւն
ձանձրութեան
ոչ
մերձենայ
'ի
քեզ։
Կրօնաւորեա
'ի
հանդէս
աստուածային
կոչմանն,
եւ
մի՛
թողուր
'ի
մտաց
զհրաժարումն
յաշխարհէս։
