ՆԱՒԱՎԱՐ
տգէտ
պատրաստ
է
'ի
կորուստ,
եւ
վարդապետ
անխրատ
կորուստ
է
աշակերտացն։
Հովիւ
տգէտ
թիւրէ
զճանապարհս
խաշանցն,
եւ
վարդապետ
զճանապարհս
աշակերտացն։
Ոչ
ճանաչէ
'ի
մէջ
միգի
զոչխարս
իւր
հովիւ
տգէտ,
եւ
ոչ
ժամանակս
փորձութեան
բանս
օգտակարս
կարէ
ասել
վարդապետ
անիմաստ։
Զօրավար
պատերազմի
ախտից
բժիշկ
է,
եւ
առաջնորդ
իմաստուն
խոցել
ոչ
տայ.
եւ
կամ
թէ
խոցէ
ոք,
արագ
բժշկէ։
Աշակերտ
որ
ոչ
է
հլու,
խեղաթիւր
է
եւ
ատելի,
եւ
ոչ
ուղղի
յաճախ
յանդիմանելովն։
Անհաւասար
եղբայր՝
անկազմ
աղի
է
վնի
որ
խանգարիչ
է
եղբարց,
եւ
զձայնակց
ութիւն
երգոց
միաբան
ութեանն
խանգարէ,
նա
եւ
դատաստան
անձին
իւրում
ստանայ
իւր
անձնակամութեամբն
եւ
հեռիւն։
Բոռոյ
նման
է
որ
ուտէ
զվաստակս
մեղուաց.
սոյնպէս
որ
ուտէ
անհոգ
զհաւասար
զառաքինեացն
զվաստակս։
Զօրական
երկնչոտ
լքանէ
զձեռս
'ի
պատերազմի.
սոյնպէս
անգործ
միայնակեաց
լուծանէ
զյօժար
ութիւն
եղբարց։
Պարս
մեղուաց
գործէ
զմեղր,
եւ
հաւասար
եղբարց
միաբանելոց
զառաքինութիւն։
Փող
յօրինէ
զզօրս
'ի
պատերազմի,
եւ
իմաստուն
վարդապետ
զաշակերտս
իւր
'ի
գործս
առաքինութեան։
Վառեալ
առաջապահ
բանիւ՝
որ
առաջնորդես
զաշակերտսն
քո
'ի
հոգեւոր
պատերազմն։
Զրահեա
խոստմամբ
յուսով
բարեաց,
եւ
փակեա
վահանօք
ուղիղ
հաւատովն,
եւ
սաղաւարտեա
յուսով
այ,
եւ
խրատեա
զոտս
աւետարանական
ուսմամբն
'ի
Քրիստոս։
Պնդեա
զմէջս
բանիւք
համբերութե,
եւ
դիր
դանակ
սուր
'ի
ձեռին,
որովք
կտրեսցէ
զախտս
ցանկութեց
ախտից
դիւականաց։
Մերկացո
'ի
խորհուրդս
զվառեալս,
եւ
ճարտարեն
'ի
հոգեւոր
պատերազմին,
եւ
ցոյց
ահագին
զյաղթող
նախամարտիկն
սպառնալիւք
յաւիտենից
տանջանացն,
եւ
զյաղթութիւն
աւետարանել
լուսաւոր
գոհութեամբն
'ի
տէր։
Քանզի
գիտէ
եւ
բարեբանութիւնս
յօժարագոյնս
առնել,
եւ
զյաղթեալն
բժշկել
հոգեբարձութեամբ.
զի
առաւել
քան
զսպառնալիսն
թողութիւնն
ամաչեցուցանէ
զիմաստունսն։
Մի՛
բարկանար
աշակերտի
մեղուցելոյ.
զի
լաւ
է
ոչ
զինքն
խոցել
յառաջ
քան
զբժշկել
ընկերին,
այլ
համբերութեամբն
ուղղել
զսխալանսն
որ
սխալենն։
Բժշկէ
բժիշկ
եւ
զցաւս,
այլ
ոչ
բարկանայ
հիւանդին՝
որ
ոչ
իւր
կամօքն
հիւանդացաւ։
Հատանէ
եւ
բժիշկ
առանց
բարկութեան.
մի՛
խառնեսցի
'ի
յանդիմանաւն՝
բարկութիւն։
Որք
Յեգիպտոսէ
փախչին,
յանապատական
ճանապարհին
առաջնորդին
սեամբ
լուսոյ։
Նուազ
ութիւն
գիտէ
առաջնորդել
'ի
ժուժկալութիւն.
եւ
սկսեալն
յառաքին
ութիւն
բանակեցոյց
Յաղիմ՝
որ
թարգմանի
դուռն,
այն
որ
վառէ
յառաքինութիւնս.
ցոյց
եւ
զեօթանասուն
արմաւենիսն.
բնակեցոյց
առ
երկոտասան
աղբերսն
որ
զիմանալիսն
լնու։
Պարտ
է
զյաղթութիւնն
բարբառել,
որոց
են
արմաւենիքն
նշանակ՝
քաղցր
վարքն
'ի
տէր։
Մխիթարեա
եւ
զբոց
ախտիցն՝
տալով
զջուրն
առատապէս,
զխոստումն
հանդերձ
գործովք.
զի
հնազանդեսցեն
զամ
ախտս
ընդդիմակացս,
եւ
յառաջեսցեն
յերկիրն
պարգեւաց,
ուր
վայելեն
զերանելի
զանախտութիւնն։
