Վարք սրբոց հարանց…, հատոր Բ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ԼԱՒ է յստակ խորհրդով ննջել, քան պիղծ խորհրդով աղօթս մատուցանել եւ վարձս ոչ առնուլ։ Եթէ սխալանս գիտես զեղբօրն, խրատեա զնա եւ յանդիմանեա. եթէ չանսայ քեզ, խորշեսջիր 'ի նմանէ. եւ եթէ զայդ չառնես, հաղորդ ես չարեաց նորա, եւ ոչ ունիս սէր ընդ նմա։ Քանզի եթէ վասն աստուծոյ տրտմեցուցանես զեղբայրն, մի խիղճ պահեր. այլ եթէ վասն նախանձու, երկիր յայնժամ։ Իսկ որ վասն աստուծոյ կամի ճգնել, յածասիրացն ուսանիցի զօրինակն եւ զպատշաճն։ Աստուածասէրն իւր կամացն որպէս թշնամւոյ զգուշանայ։ Մխեա զմարմինդ նեղութեամբ եւ զսիրտդ երկիւղիւն այ, զի աներկիւղ լիցիս։ Որ զերկիւղածն աստուծոյ սիրէ, սիրոյ արձան կանգնէ առ աստուած, եւ անհաշտ թշնամութիւն առ սատանայ։ Զսէր եւ զերկիւղ բնութիւն արա քեզ, որ ընդ վայր չաշխատիս։ Որչափ զրկիս ե0ւ նեղիս եւ համբերես, անապական գանձ գտանես պատրաստեալ քեզ յերկիս, ապա թէ տրտնջես եւ նեղասրտիս, ընդ վայր դատիս եւ անվարձ ելանես։ Զօրացիր չարչարանօքն Քրիստոսի եւ համբերեա վասն նորա, զի թագաւորեսցես անանց բարուեցն։ Տրտնջողն թերահաւատ է, զի տրտունջն թերահաւատ ութեան նշանակ է. զի ոչ հաւատայ՝ թէ դատաստան կայ եւ հատուցումն։ Արդ եթէ դու ես պատճառ չարին, արտաքոյ լեր սրբ ութեանն մինչեւ առողջասցիս. եւ եթէ այլ ոք է, փախիր 'ի տրտնջողէն։
       Հոգեւոր առաջնորդն աստուածային հուր է. զապականաբար ախտն այրէ, եւ զգիջ ութիւն ցամաքեցուցանէ, եւ կրօնաւորական հանդիսիւ փորձէ որպէս զսակի 'ի բովս, եւ անաղտ սրբութեամբ զեղբարս աստուծոյ ընծայէ, եւ ինքն ըստ հաւատարիմ ծառային թագաւորէ 'ի վերայ տասն քաղաքաց։ Տգէտ եւ անընտրող առաջնորդն 'ի բժշկելն խոցէ, եւ 'ի յուղղելն խորտակէ, 'ի սիրոյ տեղին զատելութիւնն դնէ եւ յատել ութեան տեղին զսէր, եւ խառնափնդոր կենօք զեղբարսն անվաստակ առնէ։ Արդ որ 'ի գարունն 'ի հանգստեան կայ , ձմեռն 'ի սովու եւ 'ի սառնամանեաց սատակի։ Որ աստ զմարմինն փափկացուցանէ, 'ի յաւիտենական հանգիստ ոչ կարէ մտանել։ Հնազանդեա սիրով, աղօթեա յուսով, աշխատեա հաւատով, եւ պայծառացիր յերկնաւոր հարսանիսն։ Զինչ շնորհս որ տայ քեզ աստուած, 'ի պէտս կարօտելոց սպասաւորեա զայն. զի շնորհքն աղբերասցին, եւ դու փառաւորեսցիս։
       Կրօնաւոր մարմնասէր խոզի նման է, եւ 'ի ծովացեալ մեղացն հեղձնու։ Կեղծաւոր կրօնաւոր պարտակ է սատանայի, ընդ իւրեաւ ունելով զսատանայ։ Արտասուք լուացումն է մեղաց, եւ յոգւոց հանել՝ ապաշխարութի։ Ապա որ զամենայն ժամանակս կենաց իւրոց կրօնաւորական հանդիսիւ անցուցեալ է 'ի սուգ եւ 'ի տրտմութիւն, նա զորպիսի՛ զերանական փառսն ոչ ժառանգեսցէ. զի նմա ամենայն փառս երանականս պատրաստեալ կան 'ի ժառանգութիւն նորա։
       Երազափորձ ութիւն բազում պատճառս ունի, քննեա եւ 'ի վերայ հասիր. եթէ դու ես պատճառ յաճախ կերակրելով եւ պարարտ, եւ 'ի խորհրդոցդ թոյլ տալոյն, արտաքոյ լեր սրբ ութեան մինչեւ առողջասցիս։ Ի մարմնական պէտսն արգել զսաղմոսն։ Մանուկ կրօնաւոր թէպէտ եւ զերկինս բանայ, մի՛ մտաներ , թէպէտ եւ զհրեշտակի վարս ունի, մի՛ հաւատար՝ որ ընդ հնազանդութեամբ չէ։ Որ զեղբայրն տեսանէ եւ տրտում կայ, յաղթեալ է նա 'ի կեղծաւորութենէն։ Որ առանձին նստի եւ զուարթ կայ, գերեալ է 'ի սատանայէ։ Պարտ է կրօնաւորին տրտում եւ տխուր կալ իբրեւ սգաւոր այ. իսկ որ զուարթ կայ եւ ծաղր արձակէ, չէ բարձեալ նա զխաչն Քրիստոսի։ Բերանք մեր հատեալ են 'ի պահոց, եւ լեզուք մեր ընդարմացեալ 'ի սաղմոսերգութենէ. եւ զոր աստուած խնդրէ՝ ոչ ունիմք , այս ինքն զսէր, զխոնարհութիւն. եւ շրթամբք սիրեմք զաստուած, եւ 'ի զուր աշխատիմք։ Զյօժարութիւն արգել, թէպէտ եւ բարեգործ ութիւն իցէ, եւ զհնազանդ ութիւն հաստատեա։ Չէ պարտ կրօնաւորի 'ի զբօսանս ելանել ընդ մօր կամ ընդ քեռ, եւ ոչ հաց ուտել անդ, եւ ոչ համբուրել պարտ է զմայր կամ զքոյր, եւ ոչ նստել մերձ անպատշաճաբար, այլ ամօթխածութեամբ իբր ընդ օտարի. քանզի կրօնաւորութիւն է կարգ սրբութեան եւ պարկեշտութեան։
       Տուր զսիրտ քո աստուծոյ. եւ յորժամ ցասնու խորհուրդ քո, դու ասա՝ թէ չունիմ սիրտ որ ցասնում։ Կրօնաւոր որ ցասկոտ է, ոգին դիւահարեալ է. արտաքոյ լիցի սրբութեանց մինչեւ առողջասցի։ Եթէ չունիս աղօթք հոգեւոր, ստացիր աղօթք մարմնաւոր, եւ տայ քեզ աստուած աղօթք հոգեւոր։ Նախ քան զմիաբան ժամ աղօթիցն զարթուցեալ՝ լուսաւորեսցէ զքեզ խորհուրդքդ. գոհացիր զայ, չեն վտանգ. աղօթք անբաղձանք զէն են քո, նետաձգ ութիւն ընդդէմ սատանայական նետաձգութեանն եւ խաբէութեանն։ Զսատանայի նետաձգութիւնքն տես որպիսի՛ խորհուրդք են։ Չէ պարտ կրօնաւորին զիւր սննդեան տեղիս տեսանել։ Կրօնաւոր յորժամ վախճանի, եթէ հարկաւոր զգեստ իցէ, զայն չէ պարտ կրօնաւորացն տանել, այլ յաղքատսն տալ, զի յանարժանս համարեալ է։ Չէ պարտ կրօնաւորին մանկանց կենակից լինել, եւ ոչ զգեղ նոցա տեսանել։ Չէ պարտ կրօնաւորին ընդ կանայս յուխտ մտանել, եւ աղօթել ընդ նոսա բնաւ չէ պարտ կրօնաւորին։ Յորժամ 'ի խոտեղէն մահիճ ելանիցես, համարեա թէ 'ի գերեզմանս իջեր։ Թող զբանս եւ զխորհուրդս որ սնոտիս ընթանան, եւ բեւեռեա զքեզ յերկեղն աստուծոյ, եւ աստուած զմտաւ զօրն դատաստանին։ Հիւսիսային օդ ատոքացուցանէ զցորեան, եւ սատանայի փորձութիւնք զառաքինութիւն։
       Մանուկ կրօնաւոր որ ոչ է առ ոտս ծերոց, անջան որս է սատանայի։ Մանկագոյն քահանայի մի՛ ասեր զխորհուրդս քո ծածուկ, զի մահ է նորա։ Որ զիւր կամսն պաշտէ, չկարէ ստանալ զերկիւղն աստուծոյ։ Կրօնաւոր ուրախամիտ դեւ է դեգերեսցի։ Սատանայ պատերազմասէր է, փախիր 'ի մանկանց, զի որ 'ի նոցանէ հարուածք է, չարագոյն է քան զթոյնս սատանայի։ Մի՛ տրտմեցուցաներ զոք, եւ մի՛ տրտմիր յումեքէ։ Մի՛ բարկանար աշակերտի մեղուցելոյ, զի հիւանդն ոչ թէ յիւր կամացն հիւանդանայ։ Գինին զբազմ ութիւն ախտից զարթուցանէ եւ զերկեղն աստուծոյ հալածէ։ Մի՛ սիրեր զյագումն կերակրոց. ապա թէ ոչ՝ զմարմինդ քաղաք պղծ ութեան շինեցեր՝ ամրոց սատանայի։ Մի՛ սիրեր զեղբայրն կեղծաւորութեամբ կամ դատարկութեամբ կամ պատուական հանդերձիւն, զի մի զԿայենին ժառանգեսցես զեղբայրասպան ութիւն յեղբօրէն. եւ պարտ է հանապազ մեռանել։ Որ զինքն աստուծոյ տայ, չունի կամս առանձին, աստուածսիր ութիւն է յանդիմանել զեղբայրն առանձինն։ Մի թոյնաթափ լինել յեղբայրն խրատու պատճառանօք։ Զվէրսն կակուղ դեղօք բժշկեա, եւ զախտն բարեգործութեամբ։ Աշխատ ութիւն համբերութեամբ առանց պսակի ոչ լինի։
       Կրօնաւոր պճնող ասպնջական է դիւաց։ Որ մարմնաւոր ընչից ցանկայ, պոռնկ ութեան ցանկայ։ Թէ քաջայոյս չես յառաջնորդն, մի՛ բնակիր ընդ նմա։ Թէ վասն աստուծոյ հալածիս , մի՛ խիղճ պահեր։ Յորժամ աղօթես, խնդրեա զխորհուրդդ քո յաստուծոյ, եւ ապա աղօթթեսցես։ Եթէ թշնամւոյն չաղօթես, լաւագոյն է եւ ոչ քեզ աղօթել։ Եթէ առնուս ինչ յումեքէ, յաւելցես 'ի սովորական աղօթքն։ Չառնել ողորմ ութիւն ոչ է անպատուհաս . յայնժամ լինիս դու որպէս զայն՝ որ 'ի քէն խնդրեն։ Դեւք յինչքն ժողովին, եւ հրեշտակք 'ի բաշխելն։ Եթէ ամենայն եղբարցն հիւանդ ութիւն գայ եւ քեզ ոչ ցաւէ, մի՛ լինիր առաջնորդ։ Եթէ զանարժանսն ըստ պիտոյից ոչ յանդիմանես, մի՛ լինիր վարդապետ. զի զվարդապետն քաջասիրտ՝ սուրբ վարքն առնեն։ Քաղցր է մեղր, այլ ախտացեալ մարդոյն վնաս է։ Օգտակար է խրատ. բայց որ զդէմսն յարեւմուտս է հաստատեալ, նմա անօգուտ է։ Խոնարհութեամբ եւ յուսով հնազանդել եւ գիտութեամբ աշխատել կատարել ութիւն է, եւ առաջնորդին սիրով ընդունել եւ ցաւակցութեամբ հոգալ ազատութիւն է։ Կամապաշտութիւն եւ ընչասիր ութիւն լծակց ութիւն ունի 'ի կռապաշտութեան։ Աղօթք 'ի սուրբ սրտէ զպատարագի փրկութիւն գործէ։
       Մի՛ խնդրեր զհամեղ ութիւն կերակրոց։ Կրօնաւորութիւն աշխատութին է եւ անզբաղ աղօթքն։ Զքրիստոս նա տեսանէ, որ զինչսն ասէ։ Եղբայրասէր կրօնաւոր ազգակց ութիւն ունի առ Քրիստոս։ Զպայծառ ութիւն աչաց շլացուցանէ ծուխ, եւ զպարծանս կրօնաւորի ընդունել ութիւն մանկանց։ Խաղաղասէր կրօնաւորն պայծառ ջահ է եղբայրասիրութեան։ Որ զեղբայրն 'ի մարմնական կերակուրն զրկէ, չէ ցանկացող աստուծոյ սիրոյն եւ սեղանոյն։ Կրօնաւոր որ խեթիւ ննջէ, բարկացուցանէ զաստուած։ Որ ոխս ունի ընդ եղբօրն, դաշնաւորի ընդ սատանայի։ Որ փութայ առնուլ ինչս յումեքէ, չունի յոյս առ Քրիստոս։ Եւ թէ խնդրէ ոք 'ի քէն եւ դու տաս նմա , գոհացիր զայ, զի դու առաւել շահեցար քան զնա։ Այլ է առաքինութիւն եւ այլ է գիտութիւն։ Կրօնաւոր որ 'ի սուգ մտանէ եւ 'ի խաչ ելեալ ընդ Քրիստոսի, եւ ծիծաղի եւ զուարճանայ, չլսե՞ս 'ի Քրիստոսէ որ ասէ՝ վայ ձեզ որ ծիծաղիքդ. չառնո՞ւս 'ի միտ զմարգարէին բանն որ ասէ՝ լացի զամենայն գիշերս 'ի մահիճս իմ։ Եւ զհաց աւուրն հրամայեաց քրտամբք ուտել, եւ դու զկեանքդ քո քնով կամիս անցուցանել, եւ զյաւիտենից կեանքն ժառանգել։
       Եօթանասուն ամ սակ արկեալ է կենաց քոց, եւ զայն ցաւօք եւ հեծութեամբ. եւ դու զհազարամեայ օրն առանց ցաւոց կամիս ստանալ։ Զշահ քանքարի քո ընդ միոյ տասն համարեալ է, եւ դու դատարկութեամբ կամիս ժողովել զանանց բարիսն։ Քրիստոս աշխատելոցն հրամայեաց զհանգիստն, եւ ոչ որդնապարար մարմնասիրացն։ Մի՛ լինիր ծաղրածու եւ կատակերգակ, զի մի՛ ժառանգեսցես զանմահ լալն եւ զկրճել ատամանցն։ Մի՛ խառներ ընդ յանդիման ութեան զբարկութիւն, զի մի՛ 'ի ցասմանէն կամ 'ի տրտմութենէն ընկղմեսցի հիւանդացեալն. քանզի բժիշկն բժշկէ, եւ ոչ եթէ զցաւսն յաւելու. դայեակն սնուցանէ, եւ ոչ եթէ արտաքս ընկենու։ Այսպէս եւ հոգեւոր առաջնորդին ցաւակցութեամբ պարտ է բժշկել զհիւանդացեալսն։
       Նահանջեա զսրտմտող բարսդ չորակերութեամբ, եւ զխստ ութիւն սրտիդ կակղեա տքնութեամբ, եւ զգիջութիւն մարմնոյդ ցամաքեցո աշխատութեամբ. ապա կարես բառնալ զխաչն Քրիստոսի եւ զեղբարսն շահել։ Ուսո զսիրտ քո սիրել զեղբայրն որպէս զմարմինդ, այնպէս սիրեա որպէս զհարազատ եղբայր։ Քանզի որ սիւն լեալ է, եւ զբոլոր շինուածն յինքն է հաստատեալ. եթէ խորտակի, զամենայն 'ի վայր կործանէ։ Այսպէս եւ առաջնորդն եթէ ոչ ըստ աստուծոյ կամացն վարի, զամենայն եղբայրութիւնն սատանայի մատնէ, եւ փոխանակ առաջնորդ ութեան կորստեան պատճառ լինի։ Իսկ այսպիսի առաջնորդութիւն անբժշկելի չարիք է եւ մեծ հերձուած. քանզի մարդիկ յօրինակն առաւել հային քան 'ի ճշմարտութիւնն։ Եւ որ զմի 'ի փոքրկանց գայթակղեցուցանէ, չէ արժանի գերեզմանի. իսկ որ բազմաց կորստեան պատճառ լինի, զնա զի՞նչ ասիցես. ո՞չ ապաքէն սատանայի գործակից եղեւ, եւ ընդ նմա տանջելոց է 'ի յաւիտենական գեհենին. քանզի որ զերկիւղածս աստուծոյ ատէ եւ զաներկեղն սիրէ, մի չարիք են։ Եւ եթէ ցաւակցութեամբ ոչ սիրես զեղբայրն, մի՛ բնակիր ընդ նմա։ Ընդ ագահին եւ ընդ տրտնջողին ոչ պատերազմի սատանայ, զի դժուարաբժշկելի է ախտն. թէպէտ եւ սակաւ երեւի քեզ սխալանքն , հան զնա յեղբայրութենէն, զի դիւրաւ տարածի ախտն։
       Եթէ քաջահաւատ ես յառաջնորդն, տուր զառօրեայ կեանս քո նմա, զի անամաչ կացցես առաջի այ. ապա թէ թերի ես յառաջնորդն, մի՛ կար ընդ նմա, զի կորուսանէ զհոգիդ։ Քանզի երբեմն տրտնջես, երբեմն նզովես, երբեմն ընդդիմաբանես եւ առ այլսն չարախօսես, եւ զսէր եւ զհնազանդութիւն բառնաս յեղբարցն, եւ զամենեսեան յամբարտաւանել ուսուցանես։ Քանզի որ զիւր կամսն ոչ ուրանայ, լաւ է ամուսնանալ նմա օրինօք աշխարհի քան կրօնաւորիլ։
       Եւ զի ուր միաբան ութիւն ոչ է, անդ բազում ախտք բուսանին, եւ դեւք չարք բնակին անդ եւ հնազանդեցուցանեն կամաց իւրեանց։ Եւ լինի այսպիսի աղէտիւք հայր՝ անգութ առ որդիսն, եւ եղբարք՝ անտէր առ իրեարս եւ անմիաբանս առ 'ի բարիսն եւ վաճառասէրք եւ օգտածարաւք առ ատելութեան, եւ տրտունջ աստուածափախոյց եւ քսութիւն եղբայրասպան եւ բամբասողութիւն հոգեկորոյս եւ զրոյցք դիւաժողովք։ Այնպիսիքն հիւրանոցք են դիւաց եւ ոչ կրօնաւորանոցք, եւ ոչ 'ի մարդկանէ գովին եւ ոչ յայ փառաւորին, զի անձանց հաճոյ են եւ դիւաց սիրելիք. մարմնով թէպէտ 'ի խաղաղութեան են առ ժամանակ մի, այլ հոգւով 'ի գերութեան են։ Եւ զայս ամենայն ախտս կամապաշտութիւնն աճեցուցանէ։
       Իսկ ուր միաբանութիւն է, անդ միակամ երրորդութիւնն 'ի մէջ նոցա է. եւ նոքա մի՛ սասանեսցին յաւիտեան, ամրափակ խաչակրօն կարգօք հաստատեալ ընդ իշխանութեամբ առաջնորդին. եւ հոգին սուրբ որպէս զպահանջ զբոլորն ինքեան կապեալ ունի, եւ զերկնաւոր խաղաղութիւն որպէս պարիսպ շուրջանակի ածեալ է։ Եւ փախուցեալ է 'ի նոցանէ ամենայն խռովարար եւ մարմնական ախտք եւ մահաբեր խորհուրդք։ Քանզի ամենեքեան մի են 'ի Քրիստոս, եւ ոչ ունին բաժանումն կամաց կամ խորհրդոց. եւ չիք նոցա այլ գործ ինչ կամ խորհուրդ, բայց միայն զմիմեանս սիրելոյ եւ հպատակ կալ հրամանաց առաջնորդին։ Իսկ յորժամ ելանեն 'ի մարմնոյ, հրեշտակք ընդ առաջ եկեալ՝ տանին զնոսա յերկնաւոր հարսանիսն, եւ Քրիստոս ձայնէ՝ աւետիս աշխատելոցդ. եւ հանգուցանէ 'ի կեանսն յաւիտենից։ Զայն ամենայն բարութիւնսն միակամութին աճեցուցանէ։ Եւ որք այսպիսի միակամութեամբ կրօնաւորին, հրեշտակք ցանկան նոցա պատուոյն։
       Բայց յորժամ նստիցիս 'ի սեղանն, խորհեցո զգլուխդ. եւ մի՛ այլ ինչ տեսաներ, բայց միայն զքեւ զոր ճաշակեսդ. եւ ճաշակեա միշտ գոհութեամբ, եւ մի՛ խնդրեր զհամեղ ութիւն կերակրոց։ Իսկ եթէ մարտնչիցի ընդ քեզ անձն քո վասն բազում կերակրոց . դու նեղեա զնա 'ի նոյն իսկ յաշտուճ հացն, որպէս զի աղաչեսցէ զքեզ՝ գոնեա եւ հացիւ միայն յագենալ։ Զփափկ ութիւն եւ զհանգիստ ատեա, եւ զայն տուր եղբարցն՝ որք պէտս ունին եւ ոչ են ձեռնհաս. եւ դու ուշ եդեալ իմա՝ զի վաղիւն երթալոց ես 'ի հայրենիսն. անդ հանգիր։ Եւ զգեստուն չափն այն է՝ որ պէտք միայն լինի, այս ինքն հարկաւորն՝ որ զտագնապն բառնայ, որպէս այն՝ որ զմեռեալսն ծածկեն։ Ապա թէ զաւելորդն եւ զանպատշաճն սիրես, զրկիս յերկնաւոր զարդուն։ Վասն այսորիկ նեղեա զմարմինդ գիտութեամբ եւ գրոց վկայութեամբ. քանզի են առաքինութիւնք՝ որք ոչ են հաճոյ աստուծոյ, եւ այն չարին խաբէութեամբն է։
       Եւ յորժամ աղօթես, ծանիր թէ ընդ ում խօսիս եւ զինչ խնդրես, եւ զխորհուրդդ 'ի քեզ հաւաքեա եւ այնպէս աղօթեա։ Եւ եթէ առաքէ քեզ աստուած փափուկ կերակուր կամ մաքուր հաց կամ միրգ, յայնժամ զՔրիստոսի մասն կարօտ եղբօրն տուր նախ քան զքո ճաշակելն, զի սեղանակից քեզ Քրիստոս լիցի։ Եւ զստահակ եղբայրն խրատեա . եւ որչափ նա զքեզ ատէ, Քրիստոս սիրէ զքեզ։ Եւ եղբայրն եթէ կարօտ ինչ է եւ խնդրէ 'ի քէն, տուր նմա. եւ դու գոհացիր զայ, որ արժանի եղեր լնուլ զպէտսն եղբօրն։ Իսկ եթէ ագահ է եղբայրն եւ ախտ ունի, մի՛ տար նմա ինչ, եւ մի՛ ողորմիր նմա 'ի տալն. ապա թէ ոչ ոչ՝ չես 'ի հաճոյսն այ. քանզի կորուսանես զնա տալովդ. վասն զի որքան յաւելու յինչքն ագահին, այնքան եւ տանջանքն առաւելեալ կուտին պահեալ վասն նորա։ Եւ եթէ հիւանդ ես կամ աշխատեալ, մի՛ իշխանութեամբ վարիր. այլ եթէ առնեն սէր, գոհացիր. եւ եթէ ոչ առնեն, մի՛ տրտնջեր եւ մի՛ տրտմեցուցաներ զանձն ուրուք. այլ հանապազ նեղեա զքեզ լռութեամբ եւ անջան նահատակութեամբ պսակիս 'ի Քրիստոսէ։
       Իսկ կեղծաւորն կրիայի նման է, որ զզազր ութիւն անդամոցն ծածկեալ ունի, եւ նկարակերպ պատենիւն պատրէ զտեսողսն. այսպէս եւ կերծաւորն որ զազրագործ է, եւ ոչ ունի մասն բարի գործոց եւ ժուժկալութեան. այլ ջանայ երեւիլ ժուժկալ եւ առաքինի, երեւութանալովն 'ի վերին երեսս։ Վասն այսորիկ սոքա գայլ են գառնազգեստք, որոց սպառնացաւ ընդ անհաւատսն դատել. քանզի թէ զմիս անասնոցն ոչ ուտեն՝ բարիոք է, այլ զեղբայրն անյարգաբար ուտեն խածանելով անողորմ. եւ գինի ոչ ըմպեն. այլ զհոգին արեամբ կերակրեն։ Եւ թէպէտ կուսութեամբ են զամուսնացեալսն ատեն, այլ պիղծ խորհրդով հանապազ պոռնկին։ Եւ զամուսնութիւնն խոտեն, եւ ինքեանք խորհրդով կոյս ոչ են ըստ փարիսեցւոյն, որ գէթ 'ի մաքսաւորն եւ ոչ խնայեաց. այլ գեր 'ի վերոյ եւ գերազանց երեւեալ 'ի վերայ մեղաւորաց՝ եղեւ չարագոյն մեղուցեալ քան զմեղաւորս։ Եւ թէպէտ մեծամեծ մեղս ոչ ունէր փարիսեցին, այլ դատելով զմեղաւորն եւ պարսաւելով զնա՝ եղեւ ինքն մեղաւոր առաւել քան զամենայն մեղաւորս։ Եւ զի՞նչ ասես ապա զկեղծաւորքն, որ ինքեանք գործք բարի ինչ ոչ ունին, այլ պարսաւասէր եղեալ դատեն զեղբարսն՝ ծածկելով զինքեանցն պարսաւանք. քանզի զգեստ զյոռին զգենուն իբր անընչասէր, եւ ագահութեամբ այրին։ Յայնպիսեացն արժան է փախչել, եւ ոչ ունել հաղորդ ութիւն ընդ նոսա, քանզի ընդելանել ընդ նոսա շլացուցանէ զտեսող ութիւն առաքինութեան. այլ ընդ երկիւղածսն աստուծոյ ընդելացիր, որք յամենայն ժամ կարօտ են արդարութեան եւ հեղութեան Քրիստոսի աստուծոյ, որում փառք յաւիտեանս , ամէն։