Էրէց
գեղջն
Ալիբէկլուի
Տէր
Սիմօնն,
որովհետեւ
էր
այրի
եկեալ
ի
սուրբ
Աթոռս
էառ
վեղար,
եւ
եղեւ
Աբեղայ:
Եւ
յետ
աւուրց,
որովհետեւ
ի
Ղօշավանք
ոչ
գոյր
միաբան,
եւ
Մինաս
վարդապետն,
(որ
յիշեցաւ
յամսոյս
է .
)
բազմիցս
խնդրէր
ի
սրբազան
վեհէն
զկարգաւոր
ոք,
վասնորոյ
յղեաց
անդ
զՏէր
Սիմօնն
ի
միաբանութիւն
Վանիցն,
եւ
յատկապէս
ի
վերակացութիւն
սրբոյ
Աթոռոյս
ցանելեացն,
եւ
արօրին:
Վասնորոյ
եւ
զթուղթ
մի
գրեաց
առ
Մինաս
վարդապետն,
յանձնելով
զնա
նմա:
Եհարց
եւ
զգրոյ
Իբրահիմ
էֆէնտուն,
զոր
յամսոյս
Է
յղեաց
առ
սա,
զի
թէ
տուեալ
իցէ
նմա,
եւ
նա
զինչ
իցէ
ասացեալ,
ծանուսցէ.
եհարց
եւ
զորպիսութեանց
մահտեսի
Յօհանին
(որ
ի
սեպտեմբերի
ԻԹ
յիշեցաւ :
)
եւ
զայլ
մանր
անհարկաւոր
բանս:
Փուսուլայ
եւս
ետ
սմա,
յորում
գրեցաւ
որքանութիւն
անասնոց
եւ
այլ
իրացն
սրբոյ
Աթոռոյս
որք
գոն
անդ,
նոյնպէս
եւ
զվանիցն,
զի
եւ
սա
գիտացեալ
լիցի
զայնս.
եւ
թեւակցեալ
ընդ
Մինաս
վարդապետին
ի
միասին
կառավարեսցեն:
Նոյեմբերի
ԻԵ :