Յիշատակարան. Մասն II (1767-1776)

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Ի Պօլիս նուիրակ Զաքարիա վարդապետէն եւ յայլոց` թուղթք եկին: Խնդրեալ էր Զաքարիա վարդապետն զթուղթս ինչ: Որք են :
       Թուղթ մի առ Սարուխան անուամբ այր ոմն, որ վասն հոգւոյ կնոջն, եւ զԱ գօտի եւ զԱ վզնոց էր տուեալ :
       Թուղթ մի եւս առ Յակոբ ամիրյան` զոր նոր գանձապետ էր կարգեալ ի սուրբ Աստուածածնի եկեղեցւոջն Զաքարիա վարդապետն. հաստատութիւն գործոյն, եւ պատուէր ըստ պատշաճին :
       Թուղթ մի եւս առ Մարտիրոս ամիրայն: Մխիթարութիւն` վասն հրկիզութեան տանն, որ յայսմ ամի պատահեալ էր: Որոյ օրինակն է ի բոլորագրահամար տետրոջն, յերեսն ՅԼԸ, ՅԼԹ: Իսկ եւ ի հին նուիրակ Յարութիւն վարդապետէն` հազիւ թէ` գիր իմն ժամանեաց առ սրբազան վեհն` յետ չորից ամաց որպէս եւ ի նոյեմբերի ԺԲ ցուցաւ իԴ ամս գիր չգրելն : ) յոյժ երկրաբան եւ լի մեղայիւ. յորում ոչ կնիք, եւ ոչ անուն իւր, ոչ թիւ, եւ ոչ օր ամսոյ գոյր` ոչ եւ ուր գրեալն էր յայտ, եւ ոչ գիրն իւր ձեռօքն գրեալ: Այլ` այլոյ գրեցեալ, եւ միայն ի բանիցն սուղ ինչ ճանաչիւր թէ նորա իցէ: Յորում գրէր թէ` կրկին գրեցի զթուղթս, զի թերեւս յերկուցն մինն հասցի : Վասնորոյ եւ սրբազան վեհն զթուղթ մի գրեաց առ նաի ի պատասխանի թղթոյն ծանուցանելով զմիոյն յերկուց թղթոցն հասանելն աստ ի ձեռն Զաքարիա վարդապետին, իսկ միւսոյն ոչ: Ընկալնլով եւ զմեղայն` եւ շնորհելով զներումն, եւ գրեաց ամենայնիւ եւ ամենայն կերպիւ զմիամտութիւն նմա, որ որպէս ասացեալ եւ վիրաւորեցեալ կարծէր յինքենէ զսրբազան վեհն: Գրէր եւ զհաշուէն, թէ ցայժմ այսչափ ինչ հասուցեալ եմ յԱթոռոջս եւ այսուհետեւ զոր ինչ եւ լինիցի` ես եմ բերելոց: Գրեաց թէ` հարկ է տուելոցդ մեզ` գիր ունիլ ի մէնջ, եւ մեք եւս գրեալ ունիմք: Զի՞նչ փոյթ յայդրուստ գրելդ, եթէ գայցես որպէս եւ գրես, յայնժամ յայտնի երեւին մեզ եւ քեզ, իսկ եթէ չունիս զմիտս գալոյ, յայնժամ եւ ես գրեցից. ծանոյց եւ զգրելն ի նոյեմբերի ԺԲ զթուղթ մի փոքրիկ առ ինքն, ընթերցի'ր զայն ասէ, եւ տուր ի խղճմտանսդ, զայլ ինչ ոչ ունիմ գրել քեզ: Գաս բարեաւ, եւ ամաչիս զքոյդ բարցուդ : Եւ սիրով յորդորումն իւր ձեռամբն գրեաց, փութալ եւ գալ յԱթոռս սուրբ: Զի ոչ ուրեք զլաւ հանգիստ գտանի որպէս աստ :
       Թուղթ մի եւս առ Բարսեղ վարդապետն, որպէս ասացեալ է ի պատմութեան ԺԵ րդ. ամին, յօգոստոսի Գ եւ ի Ժ, ի սեպտեմբերի ԺԶ, եւ ի ԻԴ զդրամս ինչ աստ հասուցեալ, (5) եւ զայլ եւս անհետացեալ առնլիս աստ եւ անդ ցուցեալ, որպէս թամասուկն որ յղեցաւ ի Հաշտարխան, ասէր եւ զայնս առնուլ , եւ զինքն մասնակցել ի պարսպաշինութենէն սրբոյ Աթոռոյս, եւ յանուն իւր զարձան մի գրեցուցանել: Եւ սրբազան վեհն զկորուսեալ առնլիս առնուլ ոչ կարաց: Իսկ նա այժմ ասացեալ էր զնոյն բանսն Զաքարիա վարդապետին, թէ գրեցուք սրբազան վեհին, եւ ոչ արար: Եւ նա գրեալ էր սրբազան վեհին: Վասնորոյ` եւ սրբազան վեհն գրեաց նմա թէ` ի պարտականացն քոց զորս ցուցեալ էիր, մինն էր Կարապետն` որ առ քեզ է, (որ ի ՌՄԺԵ յօգոստոսի Ժ յիշեցեալ է : ) հա'րց թէ մեզ զի՞նչ է տուեալ: Երկրորդն էր Հաշտարխանու թէմէսուկն, (որ եւս ի նոյն թուոջ յօգոստոսի Գ յիշեցաւ : ) զորմէ գրեն այժմ ի Հաշտարխանու թէ` զայն առնօղն վաղագոյն յոյժ էառ եւ եկեր: Երրորդն էր ասէ Եւդոկիայինն, յոր արքունական ֆերմանն` որ ձեռնհաս է քեզ. քան թէ մեր հոգեւորական գիրն` ազդէ: Իսկ Չորրորդն էր ասէ Կարնեցի Տէր Սարգիսն, որոյ զինչ լինել անյայտ: Յայսպիսեացս ես զինչ ասից ասէ. միայն թէ քոյդ տուեալն է մեզ հասեալ, (5) որպէս քեզ գրեալ եմք յառաջ: Իսկ շինելին ասէ զոր ասես, ահա շինեցեալ կայ ի պատրաստի, արձանն եւս ի նմա եդեալ դատարկ, խնդրէ զանուն շինողի: Եւ ծախքն եւս շատ չէ: Ի ծերութեանդ խնայելով` (որում թոշակ պիտոյ է , ) շատ ոչ ասեմ, (4) այլ թէ այսչափ ինչ տայցես, ) կանգնէ զարձանն եւ յաւիտեան պահէ :
       Թուղթ եւս առ Պօլսոյ նուիրակ Զաքարիա վարդապետն գրեաց, ի պատասխանի ի հոկտեմբերի ԻԴ գրեալ թղթոյն: Վասն թղթոյն զորս խնդրեալ էր թէ ահա յղեցաք: Ծանուցանելով եւ զոր ինչ գրեաց առ Յարութիւն եւ Բարսեղ վարդապետսն, եւ զթուղթսն ի ձեռս իւր յղեաց տալ նոցա: Եւ զի յառաջ եւ այժմ եւս զկոնդակս խնդրէր, վասն գանձանակաց հասեալ դրամոց գրել առ յեկեղեցիսն, բայց զթիւն դրամոցն զորս դնէր, հազիւ թէ միոյ տարւոյ էին, բայց ի յԱստուածածնի եւ Խաս գեղջ եկեղեցեացն գանձանակադրումից որք չէին միոյ տարւոյ: Ես որպէս գրեցից ասէ դոցա կոնդակ: Միոյ միոյ տարւո՞յ է առեալդ` թէ այլ վերստին չես առնելոց: Գրէր` թէ` ի կոնդակսն զթիւս ամենեցուն մի դներ. գրեաց թէ` բարի է, սակայն` դու գրեա ' ինձ թէ այս քանի ամաց գանձանակք են զորս տուեալ են քեզ, եւ Յարութիւն վարդապետին որքան եւ քանի ամաց են տուեալ, ես զկոնդակն երբ եւ իցէ քեզ հասուցից: Դեռ եւս չես նուիրակեալ զՂալաթիա եւ զայլ մանր տեղիս, զի վռազես : Խնդիր մի ունէր ի սրբազան վեհէն, զոր իսկ յառաջ խոստացեալ էր նմա. գրեաց զմիամտութիւն, թէ այնպէս եմ առնելոց: Եւ զի`ի յուլիսի Ի գրեաց զընծայս տալ պատրիարգին, այժմ եւս գրեաց`զի թէ չիցէ տուեալ, տացէ կամ զլաւ մատանի մի, եւ կամ զայլ ինչ պատշաճաւոր, մինչեւ ցԱՃ ղռուշի ընծայ: Եւ որպէս ի յուլիսի Ի` այժմ եւս գրեաց ասել պատրիարգին, զի գրեսցէ առ ախթարմայ քահանայսն Ախլցխայու զգիր մի սաստի: Եւ թէպէտ ֆարմանն զոր գրեաց հանել վասն Ախլցխայու, չէր լեալ ձեռնտու` (որպէս ասացաւ ի նոյեմբերի ԺԲ ) այլ գրեաց ես ասել պատրիարգին, զի եւս մուղայէթ լեալ, հանել ջանասցէ, զի մի ասէի ի վերայ մեր ծիծաղեսցին նոքա: Եւ որպէս յայնժամ դարձեալ, այժմ եւս գրեաց, զի զի թէ զյարմար ոք չունիցի յղել յԱռաջնորդութիւն ի յԱխլցխա, յանուն իւր զֆարման շինեցուցեալ յղեսցէ: Իսկ եւ` ետ գնալոյ Մելքոնին ի Թարվէզ(որպեէս ասացաւ ի մայիսի Դ . ) գիր եկն ի Խաչատուրէն` յեղբօր որդւոյ նորին ի Պօլսոյ, որ գրեալ էր առ սրբազան վեհն զբազում գանգատս զնմանէ, եւ խնդրեալ էր` զի կամ ինքն գրեսցէ գալ աստ, եւ զիւր` եւ զՄէլքոնի դատաստանն դատել ուղղապէս, (քանզի լուեալ էր զՄելքոնի աստ գալն , ) եւ կամ զՄելքոնն յղել ի Պօլիս Մելքոնին եւս էր գիր գրեալ, զոր յղեաց առ նա սրբազան վեհն ի Թարվէզ: Եւ նա այժմ զպատասխանին գրեալ յղեալ էր, եւ խոստանայր գալ աստ: Վասնորոյ յղեաց սրբազան վեհն զայն թուղթն առ Զաքարիա վարդապետն տալ Խաչատուրին եւ ասել, զի միամիտ լիցի, զի երբ եկեսցէ աստ, ասէ, յղելոց եմ յայդր :
       Փուսուլայ մի եւս գրեաց առ Զաքարիա վարդապետն` կրկին պատուէր, զի մի աւելի քան զԱՃ ղուսուչի ընծայս տայցէ պատրիարգին, այլ միայն զմատանի մի ազինիւ, որ արժիցէ ԱՃ ղուռուշ, ճարեալ տացէ նմա ի հարկէ ասէ յելանելդ յայտի եւս գիր ինչ տալոց ես: Զիւրն օրինակ ետ նմա, թէ անդ ի նուիրակութեանն` զինչ, եւ յորժամ եւ քանիցս էր տուեալ Պատրիարգին զըծայս: Պատուիրեաց եւս` զի մի այլ ումեք, կամ Խաչատուրին վերոյիշեցելոյ եթէ խնդրեսցէ , ) եւ առանց իւրոյ գրոյն զդրամս տացէ :
       Թուղթ մի եւս առ Երուսաղէմայ Պատրիարգ Պօղոս վարդապետն գրեաց սրբազան վեհն: Զի որպէս խոստացեալ էր յանցեալ ամին ի սեպտեմբերի ԺԵ, իմանալ զորպէսն նուիրակին իւրեանց Բարսեղ վարդապետին, իբրեւ եկն նա աստ (որպէս ասացաւ յանցեալ ամին ի նոյեմբերի ԺԴ , ) ապա` սրբազան վեհն ի մէջ եպիսկոպոսաց զհաշիւ խնդրեաց ի նմանէ :