Յիշատակարան. Մասն II (1767-1776)

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
ՅԵրապօլսոյ ժողովուրդքն` վասն խռովառիթ անցից ինչ, Առաջնորդն իւրեանց զՊետրոս վարդապետն բարկացուցեալ էին ի վերայ ինքեանց: Եւ նա եւս գզուեալ եւ խռովեալ ի նոցանէ, եւ թողեալ զվիճակն իւր, գնացեալ էր ի Մատան Եւ ի գիտելն զայս սրբազան վեհին, զթուղթ գրեաց յորդորման եւ պատուիրի առ յԵրապօլսոյ ժողովուրդսն, զի յինքեանց քանի մի գլխաւոր իշխանք գնացեալ ի Մատան, զԱռաջնորդն իւրեանց համոզելով վերադարձուսցեն առ ինքեանս, եւ հաշտեսցին ընդ նմա, եւ այսուհետեւ հնազանդ լիցին հրամանի նորին : Եւ շնորհակալութիւն վասն արդիւնաւոր առնելոյ զնորոգ նուիրակն իւրեանց Պետրոս վարդապետն :
       Թուղթ եւս առ յԵրապօլսոյ Առաջնորդ Պետրոս վարդապետն գրեաց (որ ի հոկտեմբերի Ժ յիշեցաւ , ) վասն վերոյիշեալ անցիցն: Եւ խրատական բանիւ եւ սիրով յանդիմանեաց զանհամբեր բարս նորին: Եւ վերջապէս պատուէր` զի ի գալ իշխանացն իւրոց առ ինքն, ի բաց թողեալ զխստաբարոյութիւն իւր, եւ աջ տուեալ հաշտեսցի ընդ ժողովրդեանն իւրոյ :
       Թուղթ մի եւս առ Թօխաթու նորոգ նուիրակ Պետրոս վարդապետն գրեաց (որ ի հոկտեմբերի Ժ յիշեցաւ , ) ի պատասխանի ի դեկտեմբերի Գ գրեցեալ թղթոյն: Որ զյաջողմանէ գործոյն իւրոյ գրէր: Որում եւ պատուէր` զի որքան ի պատրաստի դրամս ունիցի, առ մահտեսի Փիլիպպոսն յղեսցէ ի Կարին, զի նա անտի առ մեզ հասուսցէ: Թուղթ մի եւս առ Մուրտիկեանց Խօջայ Առաքելն գրեաց յԱրապկեր ի պատասխանի թղթոյն: Զի լուեալ էր թէ` սրբազան վեհն նուիրակ է յղելոց ի Պօլիս, վասնորոյ` խնդրեալ էր պատուէր տալ նմա վասն եղբօրն իւրոյ Նազարէթին, զի ի գնալն անդ` զնա ի սէր ունիցի եւ մուղայէթ լինիցի: Յաղագս որոյ` եւ սրբազան վեհն խոստացաւ նմա ըստ խնդրոյ իւրոյ առնել :
       Թուղթ մի եւս առ սորին եղբայր մահտեսի Փիլիպպոսն գրեաց ի Կարին (որ ի դեկտեմբերի ելն յիշեցաւ ) ի պատասխանի թղթոյն եւ զվերոյիշեալ թուղթսն առ սա յղեաց յիրւաքանչիւր տեարսն հասուցանել: Որում եւ պատուէր վասն Թօխաթու հին նուիրակի դրամոցն 1 ԼԱ ) առ Արապկերցի խօջայ Մարտիրոսն գոյր (զորմէ ի դեկտեմբերի ելն ի վերոյս նորին ասացաւ . ) զի թէ մինչեւ ցարդ տուեալ իցէ ինքեան եւ կամ այժմ տալոց է, բարւոք է. իսկ թէ եւս յամեցուցանել կամիցի` ծանուսցէ ինքեան: Նոյնպէս եւ վասն Էրզնկանու դրամոյն ) հարցախնդիր եղեւ, արդեօք ցայժմ առեալ իցէ թէ ոչ : Եւ զի սրբազան վեհն, այժմ ի Գաղատիա նուիրակ յղել կամէր, բայց վասն վրդովմանց ի տարակուսի կայր: Վասնորոյ` պատուիրեաց նմա, ճանապարհաց որպիսութիւնն ծանուսցէ ինքեան: Զորմէ եւ շնորհակալութիւն` վասն յղեալ լիմոնին առ մեզ: Այլ եւ պատուէր` զի զԵ եւ կամ զԶ Թիլանի Տրապօլսոյ եւ կամ Հալապու հալալ սապոն առեալ յղեսցէ: Փոքրիկ փուսուլայ մի եւս գրեաց առ սա: Քանզի լուաք թէ` ի Կարնոյ ոչխար էր յղեալ սա ի Պօլիս վասն վաճառելոյ. Եւ թագաւորն եւս ի լսելն իւր, շնորհակալ էր եղեալ զսմանէ, եւ զսորին եղբայր Նազարէթն խիլայեալ: Ուստի եւ պատուէր` զի զստոյգն իրակութեանս գրեսցէ մեզ, զի ուրախասցուք: Զայսոսիկ ի միում պահարանոջ եղեալ առ Տէր Վահանն յղեցաք, զի եւ նա ի Կարին առ մահտեսի Փիլիպպոսն հասուսցէ: Ի յունվարի ԻԵ :