Յիշատակարան. Մասն II (1767-1776)

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Թուղթ գրեաց սրբազան վեհըն առ Թիֆլիզու նորոգ Առաջնորդ Յովաննէս վարդապետն, առ սրբոյ Աթոռոյս գործակալ տէր Նիկողայոսն եւ տէր Մէլիքսէթն, եւ առ երիցփոխան Մէլիք Աւետիքն, վասն բարբանջման թիֆլիզեցի չիք Մկրտումին: Զի Հերակլ Արքայն վրաց զԹաղօյենց չիք Մկրտումն առաքեալ էր առ Խանն առ Շամտինն, եւ առ սրբազան վեհըն վասն դրամոյ: Որ եւ նա եկեալ ետես զնոսա. որոց եւ ծանոյց զհրաման առաքողին իւրոյ: Եւ յետ այնորիկ երկիցս անգամ եւս եկն նա առ սրբազան վեհըն վասն վերոյիշեալ խնդրոյն: Բայց սրբազան վեհըն ոչինչ ետ նմա. այլ զզօրաւոր պատասխանիս տուեալ նմա, ունայն դարձցոյց զնա յետս առ առաքօղն իւր: Որեւ նա տրտնջանօք ելեալ աստի գնաց յԵրեւան. եւ անտի ի Քանաքեռ գիւղն, զե երթիցէ ի տեղի իւր: Բայց նա յորքան աւուրս եւ ի ժամս կացեալ եւ մնացեալ էր անդ, զբազում բարբանջմունս էր արարեալ զսրբազան վեհէն քան զչափն իւր, եւ ապա գնացեալ: Զոր մահտեսի Յօնանն եկեալ աստ պատմեաց սրբազան վեհին: Եւ սրբազան վեհըն գրեալ զայս ծանոյց նոցա: Եւ պատուիրեաց, զի ի գնալն անդ չիք Մկրտումին, եթէ անդ եւս զբարբանջմունսն առնիցէ զինէն, զգուշացեալ իմասցին, եւ ըստ տեղւոյն պատասխանեսցէն, եւ յետոյ զորպէսն գրեսցեն ինքեան կրկին պատուէր ` զի ընդ նմին զորպէսն գործոցն իւրեանց եւս գրեսցեն ինքեան առ ի միամտութիւն իւր: Զի ի նոյեմբերի ԺԷ յորժամ ելին նոքա աստի, յօրէ յայնմանէ մինչեւ ցարդ ոչ էին գրեալ սրբազան վեհին զորպէսն գործոցն իւրեանց: Թէպէտ յայլոց երթեւեկողաց այլ եւ այլ իմանայք: Մի այն թէ` տէր Մէլիքսէթն մասամբ իւիք գրեալ էր մերայնոցն զորպէս գործոցն իւրեանց :
       Թուղթ եւս սրբազան վեհըն մահտեսի Յօնանին գրեցելոյց առ Թիֆլիզու Առաջնորդ Յովհաննէս վարդապետն ի վկայութիւն բարբանջմանցն չիք Մկրտումին: Զի մահտեսի Յօնանն ի ներկայութեան նորին գոլով, լուեալ էր զասացեալսն նորին, զոր եւ ի լսելն եւս սաստեալ էր նմա զի յղեսցէ. իսկ նա ոչ էր անասացեալ նմա. այլ եւս առաւել վատաբանեալ զսրբազան վեհըն: Եւ թուղթս այս ըստ պատուիրի սրբազան վեհին այնպէս գրեցաւ առ նա, որպէս թէ մահտեսի Յօնանն ի Քանաքեռու իցէ գրեալ նմա եւ ոչ ի սրբոյ Աթոռոյս: Փոքրիկ փուսուլայ մի եւս գրեաց սրբազան վեհըա առ Թիֆլիզու Առաջնորդ Յովաննէս վարդապետն: Ծանուցանելով նմա քան զայս յառաջ ի դեկտեմբերի ի զթուղթ գրելն առ ինքն: (Որ էր մեղադրութիւն նմա վասն զՄարտիրոս աղայն քահանայ ձեռնադրել տալոյն Խորվիրապայ Առաջնորդ Մարկոս վարդապետին: Որոյ զլիովին որպէսն տես ի վերոյիշեալ տեղին : ) Եւ պատուէր` զի զպատասխանիսն թղթոցս փութով գրեսցէ ինքեան : Զորս եղաք ի թղթոջ մահտեսի Յօնանին, եւ ետուք ինքեան, զի տարեալ ընդ իւր ի Քանաքեռ, անտի ընդ հաւատարիմ առ Յովաննէս պետն յղեսցէ ի Թիֆլիզ: Որ ել ի յունվարի ԺԹ: