Յիշատակարան. Մասն II (1767-1776)

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
... ցի կոնդակ յղեցի այդ կողմանցդ աղագաւ, բայց կոնդակն այժմ անձեռնահաս եղաք հասուցանել. վասնորոյ` զՅովաննէս կաթուղիկոսի եւ Աբրահամ վարդապետի գիրն եւ տօնացոյցն ընդ Ղուկաս աղային առ տէր Վահանն յղեցաք, եւ գրեցաք նմա պահել առ ինքն, մինչեւ կոնդակն եւս գրեալ յղեսցուք առ ինքն, եւ ապա ի միասին յղեսցէ ի տեղի իւր: Թուղթ եւս սրբ. վեհն սպասաւորին իւրոյ Մկրտիչ վարդապետին գրեցոյց առ տէր Վահանն: Եւ զվրեոյիշեալ գրեանսն եւ զտօնացոյցսն յղեաց առ նա յղել ի տեղիս իւրեանց: Եւ Ծ հատ տօնցոյց եւս յղեաց առ նա, զի գնովն ծախեսցէ, ) եւ զգինն առ մեզ հասուսցէ: Գ հատ տօնցոյց եւս ուրոյն յղեաց առ նա, զի Ա հատն Մարգար Աղային տացէ, եւ Բ հատն Բայազիտու Բ եկեղեցեացն :
       Թուղթ մի եւս առ Թարվիզու նուիրակ Գրիգոր վարդապետն գրեցոյց նոյն Մկրտիչ վարդապետին: Պատուիրելով նմա` զի մի՞ գուցէ առաջին գրեալն հարկ իմասցի ի վերայ իւր, եւ զգործն իւր թէ վէքէլի Սողոմօն վարդապետին յանձնեսցէ եւ ինքն եկեսցէ յԱթոռս: Այլ թէ գործն իւր շատ իցէ մնացեալ, ինքն աւարտեալ եկեսցէ յԱթոռս: Յղեցաւ այս առ տէր Վահանն, փութով յղել առ նա :
       Թուղթ եւս Ռէշտու եւ Անզալուայ քահանայիցն գրեաց ծանուցանելով զորպէսն տօնացուցին : Եւ վասն Բ եկեղեցեացն նոցա Բ հատ տօնացոյց յղեաց: Եւ պատուիրեաց նորա, զի այսուհետեւ զնոսա ի գործ ածիցեն: Եւ վասն նուիրակին շնորհակալութիւն գրեաց, զոր շահեալ էին եւ սէր ընկալեալ: Եւ գլխաւոր իշխանացն եւ ժողովրդոցն ողջոյն գրեաց :
       Թուղթ մի եւս առ Գիլանու նուիրակ Պետրոս վարդապետն գրեաց: (որ յանցեալ ամին եւ ի յուլ. ԻԸ յիշեցեալ է . ) ի պատասխանի Բց թղթոցն իւրոց ի մարտի Ժ եւ ի յԱպ. ԺԶ գրեցելոց: Եւ պարոն Դաւիթն ըստ մեր խնդրոյն քանի մի կտոր շիմշատ փայտ էր յղեալ ընդ երեւանցի տէր Յովաննէսին, ծանոյց նմա: Ծանոյց նաեւ վասն Ռէշտու եւ Անզալուայ եկեղեցեացն զնոր տօնացոյց յղելն ի ձեռն պարոն Դաւթին: Եւ պատուիրեաց նմա` զի թէ ինքն ի ճանապարհի իցէ, բարի է. իսկ թէ տակաւին ի վիճակն իցէ, ծանուցմամբ պատուիրեսցէ ամենեցուն, զի այսուհետեւ զնոր տօնացոյցն ի գործ ածիցեն, եւ ինքն եւս զմնացեալ գործն իւր աւարտել, եկեսցէ յԱթոռս: Եւ Ուռումելու կոնդակն եւ գրեանքն բերցէ ընդ իւր :
       Թուղթ մի եւս ի Ռէշտ առ պարոն Դաւիթն գրեաց. ի պատասխանի Բց թղթոցն իւրոց ի մրտ. Զ, եւ ի յԱպ. ԺԶ գրեցելոց: Ընդ Երեւանցի տէր Յովաննէսին քանի մի կտոր շիմշատ փայտ էր յղեալ ըստ մեր խնդրոյն: Եւ խոստացեալ էր եւս յղել: Վասն որոյ եւ սրբ. վեհն շնորհակալութիւն գրեաց նմա: Եւ պատուիրեաց` զի թէ շիմշատ փայտ եւս յղելոց լիցի, ի յաշնանն կտրել տացէ , եւ ի գարնանն յղեսցէ, զի ամբողջ եւ անճեղ մնասցին. զի այսոքիկ զորս այժմ յղեալ էր, ճեղքեալ էին եւ ըստ մեծի մասին անպիտանացեալ: Եւ քահանայից եւ նուիրակի գիրն ի թղթոջս եդեալ ի ձեռն սորա յղեաց, տալ նոցա: Եւ ընդ գրեանսն Գ հատ տօնացոյց Եւ'ս յղեաց առ նա, զի զերկուսն Ռէշտու եւ Անզալուայ եկեղեցեացն տացէ, եւ զմինն վասն իւր առցէ: Եւ վասն նուիրակին շնորհակալութիւն գրեաց, զի գործոյ նորին ձեռնտու լեալ: Եւ պատուիրեաց եւս` զի թէ նուիրակն ի ճանապարհի իցէ, բարի է. եւ թէ ոչ` զմնացեալ գործն նորին աւարտեալ տացէ, եւ փութով ի ս. Աթոռս յղեսցէ զնա: Պատուիրեաց եւս` զի Յովսէփ վարդապետի եւ տեղւոյ Շահբանտարի որպէսն գրեսցէ մեզ: Զի թէպէտ Շահբանտարի որպէսն գրեալ էր սրբ. վեհին, բայց պարզապէս չէր գրեալ: Այսոքիկ եւս առ տէր Վահանն յղեցան ընդ քարտաշ Գասպարի եղբօրն: Որ ել ի յօգ. Դ :
       Օրհնութեան թուղթ ետ սրբ. վեհն Ղազախեցի Յովաննէս անուամբ ծերունի մարդոյ միոյ, ի վերայ իւր եւ կնոջն իւրոյ Խանումին, զի ի տեղի հոգեբաժնին իւրեանց` Ա լաւ եզն եբեր ի ս. Աթոռս եւ յանձնեաց մեզ, եւ ի սրբ. վեհէն օրհնութեան գիր խնդրեաց ի վերայ իւրեանց, եւ սրբ. վեհն զայս գիրս ետ նմա: Զորս եւ առեալ գնաց ի օգոստոսի Դ: