Գիրք քարոզութեան որ կոչի ձմեռան հատոր

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Երանելին եւ միայն հզօրն՝ թագաւորն թագաւորաց եւ Տէրն Տէրանց՝ Աստուածն Աստուծոց եւ Փրկիչն ամենայն տիեզերեց՝ Տէրն մեր Յիսուս Քրիստոս. որ միայն ունի զանմահութիւն բնակեալ ի լոյս անմատոյց՝ հրամայէ ի քաղցրաբար բառ վարդապետութեան իւրում ասելով։
       «Մարգարէն Մովսէս»։
       Հայրն մարգարէից եւ անմիջաբար բարեկամն Աստուծոյ՝ պարագլուխն տեսանողաց՝ մեծ հազարապետն խորոցն Աստուծոյ՝ օրինակն Քրիստոսի եւ առաջնորդն ժողովրդեան Իսրայէլի՝ պատուեալն յեռակի Աստուածութենէն՝ եւ լցեալն ի յարարչակից հոգւոյն սրբոյ հաւատարիմն ի վերայ տանն Աստուծոյ եւ բերան ի բերան եւ դէմ յանդիման խօսողն ընդ Աստուծոյ սրբազան մարգարէն Մովսէս հրամայէ՝ ասելով այսպէս։
       «Մարգարէն Դաւիթ»։
       Քնարն քաղցրախօս ձայնիւ բանաւորական՝ եւ գեղեցկանկար երգարանն բանիւ աստուածունական՝ բարեյարմար տաւիղն հոգւոյն պետական եւ ջահաւորական՝ քնարն անձին զմայլական՝ հայրն ըստ մարմնառութեան անեղին ծննդեան՝ եւ պարզագոյն իրօք յայտնողն ըզգիրս նորին տնօրէնութեան՝ հանդիսացեալն ի խումբս որք տեսանօղք կոչեցան՝ եւ անպարտելի քաջակորովն ի սահմանի թագաւորութեան նուագարանն մշտաշարժ շնորհացն վերնական՝ եւ հրաւիրանն մանկանցն սիօնի երգօք իւրական հոգիապատում եւ սաղմոսահնչօղ սրբազան մարգարէն Դաւիթ՝ հրամայէ ասելով։
       «Իմաստնացեալն յԱստուծոյ Սողոմօն»։
      
       Աստուածեղէն հանճարով առ լցեալն՝ եւ ի խորս իմաստից հասեալն խրատիչն աշխարհի եւ քարոզն համօրէն ամենայն հասարակի՝ հանճարեղ թագաւորն եւ լուսաւորեալն մըտօք՝ եւ դրուատողն գիտութեան մեծի՝ իմաստնացեալն յԱստուծոյ Սողոմօն՝ հրամայէ ի գիրս իւրում ասելով։
       «Նպատակն համբերութեան երանելին Յիսուս Քրիստոս»։
       Նախահանդէսն եւ օրինակն մեծի համբերութեան՝ եւ կանխագոյն նպատակն սիրոյ աստուածպաշտութեան՝ վէմն անդամանդեայ ըստ ուժգին կարծրութեան՝ եւ ընտիր գտեալն ի փորձութեան իբրեւ զոսկի ի բովս քննեալ արիագոյն զինուորն յասպարիզի նահատակութեան՝ եւ զօրեղ զօրականն ընդդէմ հակառակորդին մրցմամբ՝ երեւելի ապացոյցն ի յոյս ապաստանութեան՝ եւ հաւատարիմ ծառայն ի դէմս արուացն արդարութեան եւ գերազանցեալն քան զօրէնս անարատ կենցաղավարութեամբ՝ երանելի նահատակն Յոբ՝ յաւելու ի խօսս իւր աս։
       «Կայծակնամաքուր մարգարէն Եսայիաս»։
       Համարձակախօս ի պատգամս Տէրունեան՝ եւ հռչակաբարբառն ի բանս յանդիմանական՝ կենդանախարու կեալն իմանալի կայծակամբք՝ եւ մաքրագործեալն ի սերովբէից ներքին շրթամբք վերամբարձեալն ի բարձունս ըստ իմացականին հպման՝ եւ առաւելազանցեալն ի գուշակօղս որք ի տանէն յակոբեան տեսանողք փառաց՝ եւ հաւատարիմ հազարապետն խորհրդոց աստուածութեան ստոյգ իմ ճշմարտաբանօղն ծննդեանն Էմմանուէլի մանկանն՝ զարմանալին ի դասս հոգի ընկալաց հոգւոյն սրբոյ իմաստնացեալն եւ կայծակնամաքուր սուրբ մարգարէն Եսայիաս՝ հրամայէ ի բանս իւրում ասելով այսպէս։
       «Երանելի առաքեալն Պօղոս»։
       Անօթն հոգեւորական՝ եւ փողն աստուածային իմաստութեան՝ եւ լուսաւորիչն եկեղեցւոյ՝ հրեշտակն երկրային եւ փայլակն երկնային՝ յափշտակեալն յերրորդ երկինքս եւ տեսանօղն անճառից՝ բերանն աստուածային՝ անօթն ընտրութեան՝ տնտեսն հաւատարիմ՝ լեզուն Քրիստոսի առաքեալն հեթանոսաց՝ վարդապետն տիեզերաց՝ հայրն հոգեւոր ընդհանուր եւ բնաւին ազգաց՝ հիմն իմանալի քաղաքին ի քարանց պատուականաց՝ եւ սիւն տանն Աստուծոյ, որ գերազանցէ քան զամենայն երեքտասան սրբազան առաքեալ մեծն Պօղոս՝ հրամայէ ի բանս իւրում ասելով։
      
       Օգնեա հոգիդ սուրբ Աստուած ճշմարիտ։ Եւ հասո զըսկսեալն իմ յաւարտ։
       Բարեխօսութեամբ Սուրբ Աստուածածնին։
       Սրբոյ Հօրն մերոյ Գրիգորի Տաթեւացւոյ, Եռամեծի եւ քաջ հռետորի եւ անյաղթ փիլիսոփայի, եւ աշակերտի տեառն Յօհաննու Որոտնեցւոյ, արարեալ բանս խրատականս։ Հոգէշահս եւ հանճարս իմաստից. ի մեկնութիւն գովեստից տօնից տէրունականաց. ի պատիւ սրբոցն. ի պատճառ գիտութեան տխմարաց մանաւանդ ի յողբ արտասուաց անձանց թախծելոց։ Յաւէտ ի ճշգրտութիւն կարգաց ուղղափառաց. եւ յեղծումն բարբանջմանց չարափառաց։