Վասն
է՞ր
դէմք
մեր
ի
մի
կողմանէ
է.
եւ
միւսն
թիկունք։
Պատասխան։
Եւ
այսմ
կրկին
է
պատճառ.
բնական
ե
ւ
բարոյական։
Եւ
բնականն,
Նախ՝
զի
նմանիմք
երկրի
որ
յերեսնի
ունի
զգեղեցկութիւն
բուսոց,
եւ
ի
թիկունս
ոչ։
Երկրորդ՝
ըստ
կարգի
տարերց.
թիկունքն
թանձր
եւ
պինտ՝
է՛
երկիր։
Եւ
փորոտիքն
կակուղ՝
ջուրն։
Եւ
շունչն
օդն։
Եւ
երեսք
փորոյն՝
հուրն։
Եւ
յայտ
է
ի
մեռեալ
մարդն։
Եւ
ձուկն
ի
ջուրն՝
փոր
ի
վեր
շրջի։
Երրորդ՝
զի
փափուը
ջիլք
եւ
նեարք՝
յերեսացն
գան
եւ
առնեն
զգայարանս։
Եւ
հասան
ի
թիկունքն
վասն
ուժոյ
եւ
պնդութեան
եւ
շարժութեան։
Եւ
յայտ
է
զի
ի
դիմաց
կուսէ
առաւել
հեշտանայ
ամենայն
կենդանի։
Իսկ
բարոյականն,
Նախ՝
զի
յերեսն
փչե
աց
զշունչ
կենդանի.
վասն
որոյ
յերեսն
ունի
զգայարանս
մարմնոյ։
Երկրորդ՝
ցուցանէ
յերկուց
մասանց
գոլ
զբոլոր
մարդն.
եւ
հոգւոյն
է
զգալն
եւ
տեսանել
եւ
այլն։
Իսկ
մարմինն
անզգայ
եւ
անշարժ
է.
եւ
յայտ
է
ի
մեռանիլն։
Երրորդ՝
զի
դէմս
ունիցիմք
միշտ
ի
յերկինս.
եւ
զթիկուն
ս
յերկիր.
եւ
հանապազ
ի
բարին
յառաջեմք
ոտիւք
եւ
ձեռօք
եւ
ո՛չ
դառնամք
ի
չարն։
Զայս
ցուցանէ
դէմք
ի
նմին
կողմն,
եւ
զոտս
յառաջ
փոխել
եւ
զձեռս։
Հարց։
Վասն
է՞ր
դէմք
երեսացն
առաւել
ցանկալի
է։
Պատասխան։
Այսմ
դնի
պատճառ
մարմնաւոր
եւ
հոգեւոր։
Նախ՝
վասն
առաջին
փ
չմանն
յերեսս
մարդոյն։
Երկրորդ՝
զի
արարաւ
մարդն
ի
պատկեր
Աստուծոյ,
վասն
որոյ
պատկերն
է
ցանկալի։
Երրորդ՝
զի
երեսն
հայելի
է
սրտին.
եւ
նորա
փոփոխմամբն
զխորհուրդն
ճանաչեմք.
որպէս
ի
տխրիլն
եւ
ի
զուարճանալն
եւ
յայլն.
զի
«Սրտի
բերկրեցելոյ՝
երեսք
ծաղկեալ
»
ասէ
առակն։
Չորրորդ՝
զի
յերեսա՛ցն
ճանաչեմք
զսիրելիս.
վասն
որոյ
առաւել
ցանկալի
է։
Հինգերորդ՝
զի
անդ
են
հինգ
զգայութիւնքն։
Վեցերորդ՝
զի
ցանկական
երակք
անդ
են
սփռեալ։
Եօթներորդ՝
անդ
են
ժողովեալ
դ
գոյնք
տարերաց։
Սեւն
երկրի։
Սպիտակ
ջրոյ։
Կարմիրն
օդոյ։
Դեղին
հրոյ։
Ութերորդ՝
զի
անդ
է
ցանկական
մասն
աչաց
զարդարեալ
գեղով։
Իններորդ՝
անդ
են
բերան
եւ
լեզուն.
ուստի
ներքին
կիրք
հոգւոյն
եւ
ամենայն
բարութիւնք
յառաջէն
ի
մեզ։
Եւ
որպէս
այս,
նոյնպէս
ի
հոգեւորն։
Վասն
որոյ
Մովսէս
ցանկայր
տեսանել
զերեսս
Աստուծոյ։
Եւ
Դաւիթ
ասէ.
«Ե՞րբ
եկից
երեւեցայց
երեսացդ
Աստուծոյ»։
