Գիրք հարցմանց Երիցս երանեալ Սրբոյն Հօրն մերոյ Գրիգորի Տաթեւացւոյն

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Ո՞րպէս ասեն մաշկեղէն հանդերձ զմարմինս մեր։
       Պատասխան։ Հանդերձն մաշկեղէն՝ էր իր, եւ էր նշանակութիւն։ Ըստ այմն որ իր է՝ մո՛րթ է մաշկեղէն զո ր զգեցոյց։
       Եւ ըստ այնմ որ նշանակութիւն է, ցուցանէ զմարմինս մեր փոփոխական. որպէս այն որ փչեաց յերեսս մարդոյն շունչ կենդանի։
       Ըստ իրին նշանակէր զշնորհաց հոգին, զոր ի մարմին եղելոցն վերացոյց. եւ ի վերնատունն դարձեալ փչեաց։ Իսկ ըստ նշանակութեան ցուցանէր զբանա կան հոգին. որով կենդանացաւ մարդն։
       Այսպէս մաշկեղէն հանդերձն նշանակէ զտխրալի եւ ախտաւոր մարմինս։ Որ յետ յանցանացն փոխեցաւ եւ եղեւ թանձր եւ ծանր եւ մահկանացու եւ ընդ դիմահար եւ աղտեղի։ Զոր յանմեղութեանն էր մարմինն Ադամայ անչարչարելի եւ երագ եւ պայծառ եւ թեթեւ։ Որպէս ասէ Աստուածաբանն թէ՝ ոչ ինչ էր ծածկոյթ ի մէջ նոցա եւ Աստուծոյ։
       Իսկ յետ մեղացն փոխեցան այսոքիկ. վասն որոյ մաշկեղէն հանդերձին ցուցմամբն նշանակէ զմարմինս։
       Եւ թէ ոք ասիցէ, այսոքիկ ի յարութեանն են լինելոց անկարօտ մարմնոցն։ Ասեմք եթէ՝ զոր ինչ ի յարութ եանն աւուր լինելոց է սրբոցն, զսկիզբն անդանօր սերմանեաց ի նախնի մարդն Ադամ. զի թէ յիւրում ժամանակին կերեալ էին ի կենաց պտղոյն, լինէին կատարեալ անմահք. եւ փոխէին յարքայութիւնն։
       Եւ այսպէս էր միջսահման կեանք նոցա զոր ասեն ի մէջ մահու եւ անմահութեան։ Զի զանմահ ութեան եւ զանապականութեան սկիզբն եւ զսերմն ընկալաւ Ադամ։
       Եւ ունէր առաջադրեալ իւր զերանութիւնն եւ զթշուառութիւնն. որ է անմահութիւն եւ մահ։
       Զի պատելով զպատուիրանն ի կատարեալ անմահութիւնն ժամանէր յերկինս. իսկ անցանելովն փոխեցաւ ի մահ եւ անկաւ յերկիր։
       Եւ թէ ոք ասիցէ, եւ երկրորդն Ադամ Քրիստոս՝ զմարմինն Ադամյա ունէր, եւ էր թանձր եւ ծանր։
       Ասեմք եթէ՝ էառ Քրիստոս մարմին ի կուսէն Մարիամայ զմերս թանձր եւ մեղանչական. եւ միաւոերլով ընդ ինքեան՝ եղեւ առաջին կերպ անմեղութեանն Ադամայ որ էր ի դրախտին։ Այսպէս ասեմք զմարմի նն Քրիստոս ի ունել զԱդամյա որ էր յանմեղութեանն։
       Եւ զչորեքկին որպիսութիւնս զայսոսիկ երեւեցոյց ի մարինն իւր նախ քան զխաչն։ Զի յանապական կուսէ ծնաւ եցոյց զանընդդիմահարութիւնն եւ զանօսրութիւնն։ Եւ գնալով ի վերայ ծովուն, զթեթեւութւնն եւ զերագութիւնն . իսկ զպայծ առութիւնն յայլակերպին։ Եւ զանչարչարութիւնն ի վերնատունն. յորժամ զմարմինն իւր ուտել ետ աշակերտացն՝ անչարչարելի էր ներգործութեամբ եւ ոչ թէ զօրութեամբ։
       Այսպէս եւ զԱդամայն իմասցիս։
       Եւ ի կազմութեան մարդոյն այսքան։
       Կատարումն Հինգերորդ Մատենի Հարցմանցս։