Մեծ
վարդապետս՝
այս
մեր
ըզգօն՝
գերահռչակ՝
եւ
ըզգաստ
Ծընեալ
յերկրին
Կաղըզվանայ՝
ութսունամեայ
հանգեաւ
աստ
Ի
Փոգուզեանց՝
համեստ
զարմէն՝
մաքրասընունդ՝
բարեբաստ.
Դեռ
մանկութեան
սուրբ
հաւատովն՝
բընաւորեալ՝
ճոխ
իմաստ.
Ըզսերտ
հաւատն
ուղղադաւան՝
ետես
ի
սա
սուրբ
Հոգին.
Կոչեաց
ի
սուրբ
Էջմիածին՝
լուսակառոյց
նոր
յադին.
Արար
ըզսա՝
անդ
միաբան
վեհապետացն
առ
ոտին.
Եւ
փայլեցոյց
գերափառօք
զէտ
զարուսեակ
ա՞ռաւօտին։
Սուրբ
Գահոյս՝
ժիր
գործակալ՝
միշտ
ու՛ր
ուրեք՝
յաջողակ,
Գեղեցկադէմ՝
ահագնաձայն՝
Եպիսկոպոս
շնորհունակ.
Էր
բնախօս
Աստուածաբան
եկեալ
Պօլսոյս
նուիրակ.
Լուսաւորչիս
դաւանութեան
ուղիղ
մտօք
դաստիարակ։
Ի
գործ
կըրկնակ
նուիրականութեան՝
բարւոք
ծանեան
բարեկարգ
Զաքարիա
արհիապանծս՝
եդին
Պօլսոյս
Պատարագ,
Հըռչակեացւ
յոյժ
ազգասէր՝
եւ
բարեբախտ
գերայարգ.
շինեալ
զոմանս
եկեղեցիս՝
եւ
հինաւանդ
երկուս
յարկ։
Յոյժ
ճոխացոյց՝
շատ
դպրատունս՝
յորս
հաստատեաց
վարժապետ.
Հասոյց
զեօթնեակ
եպիսկոպոս՝
եւ
չորեսին
վարդապետ.
Ջանայր
զուսումն
ճոխել
ազգիս՝
նախնի
սրբոց
յար
հանգէտ.
Պահեաց
հանգիստ
զազգ
մեր
տարով՝
քըսան
եւ
վեց
կացեալ
դէտ։
Զէտ
սուրբ
Սահակ՝
ըզփայտ
վըշտաց՝
հոգըս
Հայոց
բարձեալ
յուս
Յահէն
Պետիս՝
բոլոր
հերձուածք՝
բերանափակ
տային
խոյս.
Ազդմամբ
Հոգւոյ
գիտեալ
զիւր
մահ՝
խընդրեաց
թաղիլ
շիրմիս
կոյս
Ակն
ունելով
սուրբ
աղօթից՝
տամք
ողորմիս
շնորհալւոյս։
