1388
ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ
ԱՌԱԿԱՑ
ՆԵՐՍԻՍԻ
ԼԱՄԲՐՈՆԱՑՒՈՅ
Երեւան
1144
Գրիչ`
որդի
Ալեքսանի
վայր`
Սպատկերտ
գաւառ
Հրամանաւ
եւ
աւժանդակութեամբ
րաբունեացս
մերոց
Յոհանէսի
եւ
Կիրակոսի,
նաեւ
հոգո
եւ
մարմնո
մեր
տածողաց,
ուխտի
սրբում
հռչակաւոր
նախնաւանդ
տանս
առաջնորդք`
յատուկ
անուամբ
Սուրբ
Խաչ
յ
որջորջեալ,
կրօնիւք
ընդիրք,
եւ
ի
Քրիստոս
մերձաւորութեանն
արժանիք,
եւ
հմուտք
աստուածաշունչ
մատենից,
որք
վարժիչք
եւ
ուսուցիչք
եղեն
փանաքութեանս
մերո,
զորս
եւ
ընդ
որս
գրեսցէ
տէր
ծնօղօք
իւրեանց
ի
դպրութիւն
կենացն
յաւիտենականաց:
Արդ,
այսուհետեւ,
զպատահողքդ
այսմ
տառիս
յընթերցումն,
յուսումն
եւ
ի
գաղափար,
աղաչեմ
մաղթանաւք
յիշել
ի
Քրիստոս
զմեզ
եւ
զմերսն,
զընթացեալսն
եւ
զպատրաստեալս,
յաւէտ
եւս
զծնօղսն
իմ
ըստ
մարմնո`
զԱլեքսան
քահանայ,
եւ
զհաւն
զՅովհաննէս
քահանայ,
եւ
զմայրն
իմ`
զհանգուցեալսն
առ
տէր,
նաեւ
զեղբայրն
իմ
զՅակոբ
կրօնաւոր,
որ
ի
տարաժամ
հասակի
ել
ի
կենաց,
եւ
զկենդանիսն`
զՊետրոս
կրօնաւոր,
եւ
զՄկրտիչ`
զկազմող
սորին,
եւ
զայլ
ամենայն
արեանառուսն
մեր,
այլ
եւ
զթղթի
կոկողսն
եւ
զամենայն
երախտաւորսն
ի
սմա,
որպէս
զի
ողորմութիւն
գտցուք
յիշեցեալքս
յիշողօքդ
հանդերձ
յողորմածէն
աստուծոյ`
աւրհնելոյն
յաւիտեանս:
Բայց
գրեցաւ
սա
ի
թուաբերութեանս
Հայկազեան
||
ՊԼԷ.
(1388),
ի
գաւառիս
Սպատկերտ,
ընդ
հովանեաւ
սրբոյն
Ստեփաննոսի
նախավկայի,
ի
դառն
եւ
ի
նեղ
ժամանակի,
որում
այց
արասցէ
Քրիստոս
տառապանաց
քրիստոնէից,
եւ
զանշարժ
խաղաղութիւն
իւր
պարգեւ
եսցէ
աշխարհի,
վասն
զի
կարիք
է
խաղաղութեան,
եւ
ոչ
գո
ուստէք
օգնութիւն,
բաց
ի
խնամոցն
աստուծոյ`
աւրհնելոյն
յաւիտեանս ,
ամմէն:
Յայսմ
ամի
եկն
անօրէն
ղանն
Թամուր-Լանկ
կոչեցեալ
ի
քաղաքն
Վասպուրական,
եւ
առ
զդղեակն
եւ
քարայատակ
արար,
զոմանս
գերեաց,
եւ
զոմանս
գահավիժեաց,
եւ
զայլս
ի
սուր
սուսերի
մաշեաց,
եւ
զերկիրն
հրով
ճարակեաց:
ՅԱՂԱԳՍ
ԿՈՒՍՈՒԹԵԱՆ,
ԳՐԻԳՈՐԻ
ՆԻՒՍԱՑՒՈՅ
Երեւան
471
Գրիչ
`
Սէթ
Կատարեցաւ
տառս
Կուսութեան
հրամանաւ
երջանիկ
եւ
քաջ
րաբունապետացս
մերո[ց
]`
Յոհ[աննիս]ի,
եւ
Կիրակոսի,
եւ
աշակերտի
սոցա`
հարազատ
եւ
ժրաջան
մշակին
աստուծոյ
Յոհ[աննիս]ի
կրաւն[աւորի
],
ձեռամբ
մեղսասէր
եւ
փծուն
գրչի
Սէթ
սուտանուն
սարկաւագի,
աղաչեմ
յիշել
ի
տէր
սրտի
մտաւք,
եւ
նոյն
ինքն
Քրիստոս
ձեզ
ողորմեսցի ,
ամէն:
ԱՒԵՏԱՐԱՆ
Վասպ.
99.
Լալ .
Ցուց.
սյուն.
202.
Ջուլամերիկի
Փոկան
գյուղի
եկեղեցի.
(տես
նաեւ
1339
թ.
)
Հետ.
ստացող
`
Տիրացու
Արդ,
ի
վերջին
աւուրս,
եւ
երեկոյացեալ
ժամանակիս,
եւ
յետին
դարիս
ել
ազգն
նետողաց,
որ
կոչի
Թամուր ,
այլադէմ,
այլալեզու,
նմանեալ
երկրորդ
Նեռին:
Ելեալ
յարեւելից
եւ
ընթացեալ
ըն
դ
ամենայն
տիեզերս,
սրո
ճարակ
արարեալ
զամենեսեան,
եւ
ըզմնացեալս
գերի
վարեցին:
Ըզվիշտ
եւ
ըզկսկիծ
եւ
զդառնութիւն
ժամանակիս
ընդ
գրով
ո՞
կարէ
արկանել:
Եւ
բերեալ
էր
ըզսուրբ
աւետարանս
գերի:
Ես`
Տիրացու
կրօնաւոր,
ստացայ
սուրբ
աւետարանս
յիշատակ
ինձ
եւ
ծնողաց
իմոց`
Հայրապետին,
Դասապետ
քահանայի,
եւ
տէր
Սէթի,
եւ
ամենայն
մերձաւորաց
մերոց ,
ամէն:
Գրեցաւ
ի
թվ.
Հայոց
ՊԼԷ.
(1388).
ընդ
հովանեաւ
սուրբ
առաքելոյն
Բարթուղիմէոսի
եւ
յառաջնորդո[ութեան
|||
առն
հեզի
եւ
խոնարհի
|||
ԳԻՐՔ
ՀԱՐՑՄԱՆՑ
ՎԱՐԴԱՆ
ՎԱՐԴԱՊԵՏԻ
Փիրղ.
6273,
էջ
180
(Լիմ
անապատ)
Գրիչ
`
Ստեփաննոս
վայր`
Թիլկուրան
գիւղաքաղաք
Փառք ...
որ
կարողացոյց
եւ
օժանդակեալ
հասոյց
յաւարտ
այսմ
հրաշալի
փառազարդ
եւ
լուսաշաւիղ
հարցմանց
եւ
մեկնութեանց
անհուն
ծովոյս
եւ
խորին
եւ
անհասական
իմաստիցն
աստուածային
ի
լոյս
վարդապետէն
Վարդանայ,
որոյ
յիշատակն
օրհնութեամբ
եղիցի,
ամէն.
ի
թուականութեանս
Հայոց
ՊԼԷ.
(1388),
ընդ
հովանեաւ
սուրբ
Աստուածածնին
Հաճկատարեայ,
ի
գիւղաքաղաքս,
որ
կոչի
Թիլկուրան,
ի
դառն
եւ
յետին
ժամանակս,
որ
Թամուր-Լա[ն]կն
խաղ[աց]եալ,
եկեալ
անթիւ
բազմութեամբ
բարբարոսօք,
եւ
աւերեաց
զտունն
Արեւելեան,
ի
Սմըրղանդ
քաղաքէ
մինչեւ
յԵփրատ
Տարօնոյ,
եւ
ապա
դարձաւ:
Ձեռամբ
ապիկար
եւ
անհմուտ
այսմ
արուեստի
Ստեփաննոս
երիցու,
ի
խնդրոյ
երջանիկ
եւ
աստուածահաճոյ
խոճայ
Ղազարին:
ԿՏԱԿԱՐԱՆՔ
ՈՐԴՒՈՅՆ
ՅԱԿՈԲԱՅ
Վիեն.
126,
Տաշ.
Ցուց.
էջ
413
Գրիչ`
Ստեփաննոս
երէց
վայր`
ժԹուրկուրան
գիւղաքաղաք
Արդ,
ես
լցեալս
անչափ
մեղաւք,
Հիւանդացեալս
ամէն
դիմաւք,
Ստեփաննոս
երէց
եւ
ոչ
գործաւք,
Յանդգնութեամբ
գրեցի
ձեռաւք:
Ի
Հայոց
մեծ
թուականիս
ՊԼԷ.
-երորդիս
(1388),
Ի
գեղաքաղաք
Թուրկուրանիս
ՅԱստուածածին
սուրբ
տաճարիս:
Խնդրող
բարի
|||
ՃԱՇՈՑ
Երեւան
7447
(տես
նաեւ
1381
թ.
)
Գրիչ
`
Մարկոս
վայր
`
Ղրի՞մ
ա
Ցանկացող
եղեալք
սիրոյն
Քրիստոսի
եւ
իւր
արքայութեանն
բարեպաշտ
եւ
հեզահոգի
Յովանէս
եւ
համեստ
զուգակից
իւր
Նուրմելիքն ,
եւ
ստացան
ի
հալալ
արդեանց
իւրեանց
զաստուածապատում
Ճաշոց
գիրքս
գնով
արծաթոյ,
[յորդորմամբ
բարեպաշտ
եւ
հաւատարիմ
տանուտրոջ
պարոն
Խասպէկի
]
վեցհարիւր
եւ
Ծ.
(650)
խարճովն,
ի
Կարապետ
իրիցու
եղբաւրորդուէն`
Ամիր-Սարգսէն,
յիշատակ
իւրեանց
անջնջելի
եւ
ծնողաց
իւրեանց...:
...
Գրեցաւ
յիշատակարանս
ի
թվաբերութիւնն
ի
ծննդենէն
Քրիստոսի
ըստ
Հայոց
հաշուի
ՌՅՂ.
(1390),
եւ
ըստ
Յունաց`
ՌՅՂԶ.
(1396),
եւ
ըստ
Ֆռանգաց
ՌՅՁԸ.
(1388),
եւ
ըստ
Ասորոց`
ՌՅՀԺԱ.
(1381՞
),
եւ
Հաբեթական
տոմարիս
Հայոց
ՊԼԷ .
(1388),
ի
փետրուարի
ամսոյ
ԻԹ.
(28),
նահանջի
ամի,
ձեռամբ
յոգնամեղի
անձին`
Մարկոս
գրչի,
եւ
Քրիստոսի
Յիսուսի
փառք...:
Գնման
արձանագրութիւն
բ
Ես
Յովանէսս
գնեցի
զգիրքս
ի
Կարապետ
իրիցու
եղբաւրորդոյն
ԶՃ.
(600)
սպ[տակ
],
վկայութեամբ
տանուտերանց:
Ես`
Պուզմիշ
հոռոմս`
քարխանաճիս,
վկայ
եմ
գրոցս.
Ես`
Մելքիսէթս
եւ
Մկրտիչս`
Բ.
եղբայրքս,
վկայ
եմք.
Ես`
Հնդուշայս`
ապրեփեցս,
վկայ
եմ.
Ես`
Յեվատշայ
գինեծախս,
վկայ
եմք,
որդիք
Թաֆրեզլուի.
Ես`
Սարգիսս
Անտոնու
[որդի՞
]`
կարեւորս,
վկա
եմ:
ԱՒԵՏԱՐԱՆ
Երեւան
5480
Գրիչ
`
Պետրոս
ա
...
Արդ,
աղաչեմք
զմանկունսդ
սուրբ
եկեղեցոյ
յիշեցէք
ի
Քրիստոս
զստացող
սուրբ
աւետարանիս
զտէր
թումա,
եւ
զեղբայրն
իւր
զՍտեփաննոս
կրաւնաւորն`
զհանգուցեալն
ի
Քրիստոս ...,
եւ
ինձ
Պետրոս
գրչի:
բ
Ո՜վ,
դասք
լուսերամից,
որք
հանդիպիք
կենսաբեր
սուրբ
աւետարանիս,
յիշեցէք
յաստուածամերձ
յաղօթս
ձեր
զստացող
սորա
զտէր
Թումա
զերջանիկ
եպիսկոպոսն,
եւ
զքրիստոսունակ
հոգին`
զՍտեփաննոս
կրօնաւոր`
զփոխեցեալն
ի
Քրիստոս,
նաեւ
զաստուածասէր
ծնօղքն`
զհայրն
զՇիրինշահ,
եւ
զմայրն
զՇնօհվոր
տիկին,
եւ
զհօրեղբարսն`
զԹումա,
եւ
զյովհա[ննէս]
|||
Միւս
գրիչ
`
Ատոմ
գ
Զմեղուցեալս
յամենայնի,
զսակաւ
տառապող
ցանգիս,
զԱտոմ
սպասաւոր
բանին
Յիսուսի
յիշել
ի
տէր
աղաչեմ:
Գրեցաւ
ՊԼԷ.
(1388),
մարգաց
ի
ԻԶ.
(26)
եւ
նոյեմբեր
Դ.
(4),
որ
է
սահմի
ԻԶ.
(26):
ԱՒԵՏԱՐԱՆ
Երեւան
9112
(տես
նաեւ
1581
եւ
1687
թ .
թ.
)
Գրիչ
`
Թումա
վայր
`
Շիրիան
Գրեցաւ
բերան
եւ
բարբառս
փրկչական
եւ
աստուածական
տեառն
մերոյ
Յիսուսի
Քրիստոսի
ստեղծողին
|ին
|
մերո
ի
տեղիս,
որ
կոչի
Շիրիան,
ձեռամբ
յոգնամեղ
եւ
անարհեստ
եւ
փցուն
գրչի
Թումայի`
անուամբ
քահանայի,
ի
թվ.
ՊԼԷ.
(1388),
յարեգ
ամսո:
Անմեղադիր
լերուք,
զի
տեղիս
անհաստատ
էր,
շտապով
գրեցաւ:
Որ
զմեզ
յիշէ
եւ
զերատաւորսն
մեր`
յիշեալ
լիջի
ինքն
եւ
իւրքն
ի
Քրիստոսէ
աստուծոյ
մերո,
որ
է
աւրհնեալ
յաւիտեանս:
