Հայերէն Յիշատակարաններ

ՄԱՇՏՈՑ

Երեւան 4263

ա

Գրիչ` Թաւրոս

  Փառք … կատարեցաւ հոգիաքնար սուրբ մատեանս մեծի աթոռոյս սուրբ Փրկչիս եւ սուրբ Երեմանս եւ սուրբ Նշանիս աթոռոյս, եւ ի հայրապետութեան աթոռակալէս ի տէր Սարգէս, եւ զծող գրիս զսուտանուն աբեղաս Թաւրոս, յիշեսցիր զրքինն, եւ զիւր որդին զԱռաքել սարկաւագըն, որ զաւրինակն շնորհեցին մեզ:   Դարձեալ եւ զմեր նախնին, եւ զհայրն մեր զՄկրտիչն || քահանան, եւ զիւր ամուսին զՊուլղան յիշեցէք ի տէր եւ մեղաց թողութիւն խնդրեցէք, ամէն:

Արդ, գրեցաք զՄաշտոցս ի ցուրտ եւ ի դառն ժամանակ, որ եւ թանաքա մսեցաւ եւ ոչ եղաւ պիտոյ, որ ոչ մեղադրէք` թէ սղալ կենա, ծեր եմ:

Գրեցաւ Մաշտոցս ի կարգ եւ ի պատիւ ամենայն հաւատացելոց մանգանց եկեղեցոյ մաւր մերոյ Սիոնի, ի խնդրոյ զաւակի իմոյ Յովանէս սորկաւագի, ի վայելումն անջին իւրոյ եւ զաւակաց իւրոց: Յիշեսջիք եւ զիւր ծնաւղն քԽասԽաթունն եւ մեղաց թողութիւն խնդրեցէք:

Արդ, որք աւգտիք ի սմանէ ուսմամբ կամ աւրինակելով յիշեցէք եւ մեղաց թողութիւն խնդրեսցէք մեզ եւ ձեզ ամենեցուն: Գրեցաւ հոգիայքընարս ի թվին ԸՃ՞ եւ ՁԱ. (1432), ձեռամբ անարժան գրչի Թաւրոսի'

բ

  Արդ, աղաչեմ զամենեսեան որք պատահէք սմա եւ կարդայք յիշեցէք ի Քրիստոս զանարժան գրիչս Թաւրոսս, եւ ծնաւղսն իմ, եւ այլն, որ ի յետեւ յառաջ գրեցաք: Ես իմով տգիտութեամբս ժողովեցի զաւրինակ[ն]երն աստի եւ անտի եւ հաւաքեցի ի մի տուփ, եւ ձմեռն էր եւ ցուրտ, եւ թանաթն մսեցաւ, եւ այսչափ էր կար մեր:

Գրեց[աւ] թվին ՊՃԶԱ. (1432):

ՄԱՇՏՈՑ

Նիկոմեդիա 17. Ստ.. Յովակիմեան, Ցուցակ (անտիպ), էջ 9394

Գրիչ` Յովանէս

Վայր` Կիրակոս վանք

Փառք … որ արժանի արար զանարժանս տխեղծ մատամբ եւ տարուսում ոգով հասանել յաւարտ աստուածաքեալ եւ հոգիազարդ բուրաստանի Մաշտոց կոչեցեալ, զոր յուսալով յողորմութիւն բարերարին սկզբմանըս սորա եւ աւարտման արժանաւորեցա: Արդ գրեցաւ սա ձեռամբ ախմար եւ թարմատար գրչի Յովանէս պիտականուն աբեղի, ի վանս սուրբ Կիրակոս, ի թուաբերութեանս հայկազեանս տոհմի Պ. եւ Ձ. եւ ի մինն (1462): Արդ որք պատահիք ամենապէտ տառիս տեսութեամբ կամ ուսմամբ ւամ գաղափարելով, յիշման արժանի արարէք զտառապեալ անձն   եւ զգծագրող սորայ եւ զծնաւղսն իմ զԱթանաս եւ զՄեծխաթուն եւ զամենայն երախտաւորսն անձին իմոյ ըստ հոգւոյ եւ ըստ մարմնոյ, զի տէր հատուսցէ ամենեցուա առատապէս ուսուցանողացն իմ եւ կերակրողացն եւ զգեցուցանողացն, նաեւ ամենայն յիշեցողացդ զմեզ, որք բարի խնդրեցէք անձին իմոյ յաստուծոյ զփոխարէն առնու||

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Երուսաղէմ 1948

Գրիչ` Մարգարէ վայր` Աւաք վանք

  «Արդ աղաչեմ զամենեսեան որք հանդիպիք սմա կարդալով կամ աւրինակելով յի, եսջիք ի մաքրափայլ յաղաւթս ձեր զփանաք եւ տխմար գրիչս զՄարգարէ սուտանուն աբեղայս, եւ զհոգեւոր եղբայրն իմ` մաքրամիտ եւ զսրբասնեալ կուսակրաւն աբեղայն զտէր Կիրակոս, || երախտիք ունի ի վարեյ մերոյ, նա եւ յորդորեաց, մխիթարեաց եւ աւգնական եղեւ յամենայն նիւթ«Ընդ նմին եւ զծնաւղքն իմ զփոխեցեանլսն առ Քրիստոս` զՍարգիս քահանայ, զհայրն իմ զԱւետիքն, եւ զմայրն իմ զԱնան, եւ զեղբայրն իմ զՄարգարցն եւ զՔրիստափորն: Յիշեսջիք զհոգեւոր ուսուցիչն իմ քԱրիստակէս րաբունապետն, որ յայսմ ամի փոխեցաւ առ Քրիստոս:

Արդ, գրեցաւ սուրբ Աւետարանս ի թուաբերութիւն Հայոց ի ՊՁԱ. (1432), ի վանքս որ կոչի Աւաք, ընդ հովանեաւ սուրբ Աստուածածնիս եւ սուրբ Կարապետիս, ի լաւ եւ ընտիր աւրինակէ, որ գրաօ էր յԵրուսաղէմ քաղաքի:

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Երեւան 6901

ա

  Զփանաքի գրիչս յիշեցէք ի տէր աստուած. ո՜վ սուրբ ընթերցողք սուրբ կտակիս, եւ աստուած զձեզ յիշէ:

Թվ. ՊՁԱ. (1432):

բ

  Տէր զբան տ||ուն, որ գրիչն || կորեա [ւ||