19.
ՍԱՐԳԻՍ
ՆԱՀԱՏԱԿ
ԺԴ.
Դար
Զսուրբ
եւ
զանարատ
զխաչս
աստուածընգալ`
որ
բեւեռեալ
ի
սմա
անմահ
մեռեալ
Տէրն
մեր
Քրիստոս`
որ
մահուամբն
իւրով
անմահացոյց
զմահացեալքս,
արդ
ես
Կազերս
որդի
Մեւոնի
կանգնեցի
զսա
կարողութեամբ
բեռին
սորա
յիշատակ
ինձ
եւ
ծնողաց
իմոց,
եւս
առաւել
արիւնաթաթաւ
…
ա
Սարգոսի`
որ
յանօրէն
Թուրքաց
նահատակ
եղեւ
յանմարդաձայն
տեղիս`
զոր
ընդ
ոտիւք
դիզաշխարհաւն
դրելով
զարեգակնանման
եղբայրն
իմ
զոր
գտի
ի
խորագոյն
հորի
քարաթաղ
արարած.
ի
մազորտնո
արենաթաթախ
մարմնոյ
ոչ
կարէի
ծանել
զնա.
բազում
աշխատութեամբ
բերեալ
եդի
յայսմն
տեղի.
աղաչեմ
յիշեցէք: