24.
ԵՂԻՍԱԲԵԹ
Ի
ԽԱՌԱԲԱՍՏԱՅ
†
ՊԽ=1391
մարտ
9.
Դարձեալ
համառօտեցից
զպատմութիւն
միւս
այլ
կնոջ`
աւեր
աղջկան,
որ
էր
ի
Խառաբաստայ:
Եւ
տաճկացեալ
ի
Բերկրի`
նստաւ
ի
փողոցի,
որ
ասի
Խարաբաթ:
Եւ
ամենայն
ոք
ի
մոլի
երիտասարդաց
եւ
ի
մեղսասիրաց
մտանէին
առ
նա.
մանաւանդ`
այլազգիք
եւ
ո'չ
թէ
քրիստոնեայք:
Եւ
եղեւ
գնալ
նմա
ի
Վան
քաղաք
վասն
այնր
գործոյ
պոռնկութեան,
զի
անյագ
էր
ի
մեղս:
Եւ
եղեւ
նմա
դաւ
ինչ
ընդ
ումեք:
Եւ
նա
երդուեալ
ասէր.
«Այն
սուրբ
Աստուածածինն,
որ
այս
բանս
այս
է»:
Եւ
հասեալ
ի
վերայ
բանին
այլազգիք
ոմանք
եւ
ասեն.
«Է
՜
մլղուն,
զիա՞րդ
իշխես
զայդ
ասել»:
Եւ
նա
համարձակեալ
ասաց
յայտնապէս.
«Ասե'մ
եւ
ոչ
ամաչեմ,
զի
ես
ծառայ
եմ
սուրբ
Աստուածածնին
եւ
հաւատամ
յՈրդին
նորա
միածին`
Յիսուս
Քրիստոս`
ի
խաչեալ
թագաւորն
վասն
մերոյ
փրկութեան:
Եւ
սաստեալ
անօրինացն
ահացուցանէին
զնա
մի'
ասել
զայն:
Եւ
նա
եւս
վստահացեալ`
խոստովանէր
զՔրիստոս`
Աստուած
եւ
Որդի
Աստուծոյ:
Զոր
առեալ
տարան
առաջի
դատաւորաց.
եւ
անդ
եւս
վկայեաց
թէ
«զՔրիստոս
Աստուած
հաւատամ»:
Եւ
առեալ
տարան
զնա
առաջի
նոյն
Խաթունին,
որ
յետոյ
զԳոհար
Թամարն
դատեաց:
Եւ
նա
բազում
խոստմամբ
եւ
սպառնալեօք
ո'չ
կարաց
հաւանեցուցանել
զնա
ուրանալ
զՔրիստոս:
Վասն
որոյ
բարկացեալ
թագուհին
հրամայեաց
քարկոծել
զնա:
Եւ
այնպէս
կատարեցաւ
ի
Քրիստոս
յաւուր
տօնի
սրբոց
քառասնիցն:
Եւ
եղեւ
նոցա
պսակակից`
ըստ
որում
եւ
մահուամբ
հանդիսակից:
Այս
եղեւ
ի
ՊԽ
թուականիս
Հայոց,
յամս
նոյն
մելիք
Ազդնին
եւ
իւր
կնոջն:
Էր
նա
յերկրէն
Արճիշոյ,
ի
զեղջէն
Խառաբաստայ,
եւ
անուն
նորա`
Եղիսաբեթ: