26.
ՍՏԵՓԱՆՈՍ
ՔԱՀԱՆԱՅ
ԵՒ
ՄՈՒՍԵՖԻՐ
ՏԱՆՈՒՏԷՐ.
†
1395.
Քահանայ
մի
Ստեփաննոս
անուն,
ի
յերկրէն
Ամկու,
սակաւ
աւուրբք
եկեալ
բնակեցաւ
ի
կզզին
Լիմն
կոչեցեալ,
եւ
անտի
եկեալ
ի
քաղաքն
Արճէշ,
տեսեալ
անտեսուչս
եւ
անառաջնորդ`
ոչ
հոգեւոր
առաջնորդ
ունելով
եւ
ոչ
մարմնաւոր,
ոչ
եպիսկոպոս
եւ
ոչ
վարդապետ,
ոչ
ձեռնաւոր
եւ
ոչ
տանուտէր`
յափշտակեալ
կին
մի
ի
քաղաքացւոյն
հրամանաւ
եւ
կաշառօք
անհաւատից,
եւ
բազում
ժամանակս
եղեւ
առաջնորդ
քաղաքին:
Եւ
նենգեալ
անօրինաց
եւ
ստախօս
քրիստոնէից`
մատնեն
զնա
քաղաքապետին
Արծկոյ
Սահանդ
անուն.
եւ
զտանուտէր
մի
աստուածասէր
Մուսեֆիր
անուն.
եւ
հեղին
զարիւն
նոցա,
եւ
զգլուխս
ի
պարսպէն
ի
վայր
կախեցին:
Եւ
այն
թէպէտ
եւ
պատիժ
էր
ի
Տեառնէ,
զի
ամենայն
կարգաւոր
յիւրում
կարգի
կացցէ.
այլ
անմեղ
արեամբն
իւրեանց
լուացին
զաղտեղութիւն
մեղաց
իւրեանց
զի
աստի
կենաց
պատիժս
ազատէ
ի
պատժոց
տանջանաց
դժոխոց:
Եւ
դարձեալ`
եթէ
ձեռօք
անհաւատից
մեռանէին
քրիստոնեայքն
այնպէս,
որպէս
Աբէլ
մեռաւ
ի
Կայենէ,
եւ
Կայէն
պատժեցաւ
ի
Տեառնէ.
զի
ասէ
գլուխն
հաւատոյ.
«Մի'
ոք
ի
ձէնջ
չարչարիցի
իբրեւ
զգող
կամ
իբրեւ
զչարագործ
կամ
իբրեւ
զօտարատեսուչ»
այս
ինքն
է`
կախարդ,
«ապա
եթէ
իբրեւ
զքրիստոնեայ`
մի'
ամաչեսցէ»:
Նոյնպէս
եւ
սոքա
մի
ամաչեսցեն
առաջի
Քրիստոսի,
այլ
ընկալցին
զանապական
պսակն
ըստ
նմանութեան
մարտիրոսական
դասուցն,
եւ
թողութիւն
մեղաց
արասցէ'
սոցա
Տէր
Աստուած
Յիսուս
Քրիստոս.
ամէն:
Եւ
այս
էր
յ844
թուականիս
մերոյ: