Սա
էր
ի
գաւառէն
Խաղտեաց
`
որ
այժմ
ասի
Բաբերդ,
ի
գեղջէն
որ
կոչի
Վերի
Խայիք:
Եւ
էր
սա
առնակին
ումեմն
քրիստոնէի
եւ
ունէր
որդիս
եւ
դստերս:
Եւ
յազգմանէ
չարին
ցանկացաւ
նմա
պիղծ
տաճիկ
մի
պոռնկական
տրփանօք
եւ
բազում
անգամ
ձեռս
էարկ
ի
նա
եւ
ոչ
կարաց
դարձուցանել
զնա
ի
կամս
չարութեան
իւրոյ:
Եւ
յարաժամ
ի
դիպօղ
ժամու
բռնադատէր
զնա
ի
գործս
չարութեան:
Եւ
կինն
այն
պնդասրտեալ
ասէ
ցպիղծ
տաճիկն.
«
Ի
բա
'
ց
երթ
եւ
գնա
'
յինէն,
ո
՜
վ
անօրէն,
զի
ես
ոչ
տամ
տեղի
չարութեան
քո:
Եւ
թէ
ոչ
լսես,
Աստուած
է
վկայ,
որ
մեռանիս
վասն
չարեաց
քոց
ի
ձեռաց
եղբօրն
իմոյ
»:
Եւ
պիղծն
այն
ոչ
լուաւ,
այլ
յամառեալ
ի
շնութիւն
իւր
եւ
յոյժ
նեղէր
զկինն:
Եւ
կինն
ասացեալ
զչար
խորհուրդս
տաճկին
եղբօրն
իւրում.
եւ
եղբայրն
յորժամ
լուաւ
զբանս
զայս
ի
քուերէն
իւրմէ,
զգուշացաւ
վասն
բանին:
Եւ
յորժամ
եկեալ
պիղծն
այն
ի
մէջ
գիշերի,
զի
բռնութեամբ
կատարեսցէ
զչար
խորհուրդս
իւր,
եղբայր
Շնորհաւորին
ի
թաքստի
էր
եւ
որսայր
զպիղծ
տաճիկն:
Եւ
ի
մտանել
տաճկին
ընդ
դուռն
տանն,
ընդդիմացաւ
կտրիճն
եւ
եհար
դաշնակաւ
ի
սիրտ
տաճկին
եւ
չարամահ
սատակեաց
զնա:
Եւ
յորժամ
հայր
եւ
մայր
եւ
ազգականք
տաճկին
կալան
զկինն
եւ
ասացին
թէ
«
Զայս
ո՞վ
արար
»,
եւ
նա
զեղբայրն
իւր
ոչ
մատնեաց
ի
ձեռս
անօրինացն,
այլ
ինքն
իւրով
կամաւ
յանձն
էառ
եւ
ասաց
թէ
«
Ես
արարի,
վասն
զի
բազում
անգամ
բռնադատեաց
զիս
ի
գործս
չարութեան
իւրոյ
»:
Եւ
յորժամ
լուան
այլազգիքն
զբանս
զայս
ի
կնոջէն,
յարեան
ի
վերայ
նորա
իբրեւ
զգազանս
արեանարբու.
եւ
առեալ
տարան
զնա
ի
քաղաքն
Բաբերդ
`
առ
ամիրայն:
Եւ
ամիրայն
հրամայեաց
տանել
զնա
առ
ղադին.
եւ
յորժամ
եմուտ
ի
մաղքամայն,
հարցեալ
զնա
եւ
գտին
մահապարտ:
Եւ
յորժամ
եղեւ
կինն
մահապարտ,
շատ
նեղեցին
զնա
երբեմն
ողոքանօք
եւ
երբեմն
սպառնալեօք:
«
Զի
թէ
ուրասցիս,
ասեն,
զՔրիստոս
եւ
լինիցիս
տաճիկ
եւ
առցես
զօրէնս
Մահմետի
եւ
մեք
տացուք
քեզ
բազում
ինչս,
ոսկիս
եւ
արծաթս.
եւ
զերծիր
ի
չարաչար
տանջանաց
եւ
ի
դառն
մահուանէ
»:
Եւ
նա
ասաց
թէ
«
Ես
զՔրիստոս
Աստուածն
իմ
ոչ
ուրանամ
եւ
ի
սպառնալեաց
ձերոց
ոչ
երկնչիմ:
Եւ
ահա
պատրաստ
եմ
ի
մեռանել
վասն
սիրոյն
Քրիստոսի
եւ
դուք
զոր
ինչ
առնելոց
էք
արարէք
վաղվաղակի
»:
Յայնժամ
յարձակեցան
ի
վերայ
նորա
այլազգիքն
եւ
սրախողխող
կտրատեցին
զնա
ի
բազում
մասունս:
Եւ
նա
յօժար
կամօք
զչարչարանս
յանձն
առեալ,
կատարեցաւ
ի
Քրիստոս
եւ
եղեւ
պսակակից
առաջին
նահատակացն:
Այս
գործեցաւ
ի
թուականիս
Հայոց
ՋԽԳ: |
Կինս
այս
Շնորհաւոր
էր
յերկրէն
Մարաց
`
հաւատով
քրիստոնեայ,
ազգաւ
հայ,
եւ
էր
այրի
`
ոչ
ունելով
ուստր
կամ
դուստր,
եւ
բնակիւր
ընդ
եղբօր
իւրում
ի
միում
տան.
գործէր
ձեռամբ
իւրով,
եւ
կեցուցանէր
զինքն:
Եւ
եղեւ
յարկածիցն
սատանայի
ցանկացաւ
չար
տրփանօք
քուրտ
մի
ընդ
նա:
Եւ
առաքէր
առ
նա
կաւատ
պառաւունս
`
հաւանել
չար
կամաց
նորա
`
եւ
պոռնկիլ
ընդ
նմա:
Իսկ
բարեպաշտ
կինն
անարգանօք
յետս
դարձուցանէր
զնոսա:
Եւ
յաւուր
միում
ինքն
քուրտն
եկեալ
առ
նա
`
խօսէր
բանս
զազիրս
եւ
աղտեղիս:
Ասէ
ցնա
պարկեշտ
եւ
սրբասէր
կինն.
«
Ո
՜
վ
քուրտ,
ի
բաց
երթ
յինէն,
մի
'
գուցէ
եկեալ
եղբայրն
իմ
`
եւ
տեսանէ
զքեզ
ընդ
իս
խօսելով,
չարաչար
սպանանէ
զքեզ
»:
Մինչ
նա
զայս
խօսէր,
եկին
ոմանք
անդ.
եւ
քուրտն
ելեալ
գնաց:
Եւ
ի
միում
աւուր
երթայր
Շնորհաւորն
ի
գործ
իւր.
եւ
ահա
պատահեալ
շունն
այն
քուրտ,
եւ
ձգեալ
զձեռս
առ
զօձինս
նորա,
քարշէր
առ
ինքն,
շամբշէր
եւ
կամէր
համբուրել:
Իսկ
պարկեշտն
այն
կին
հարկանէր
զերեսս
նորա,
ճանկէր
եւ
թքանէր:
Եւ
եղբայր
Շնորհաւորին
ի
հեռաստանէ
ետես,
զի
քոյր
իւր
բռնադատէր,
փութանակի
եհաս
առ
նա
`
եւ
ասէ.
«
Ա
'
մլղուն,
զի՞նչ
աղբ
լափես,
միթէ
անտէ՞ր
է
դա
»:
Եւ
հանեալ
զխանճալն
եւ
եհար
զփող
քրտոյն
եւ
եսպան
զնա.
եւ
ինքն
խոյս
ետ
անտի:
Եւ
տեսեալ
զայն
այլ
քրտաց,
գնացեալ
պատմեցին
պարոնին
իւրեանց:
Եւ
պարոնն
առաքեալ
տարաւ
առ
ինքն
զՇնորհաւորն
`
եւ
ասէ.
«
Ո՞ւր
է
եղբայր
քո
`
որ
եսպան
զքուրտն
»:
Ասէ
կինն.
«
Ո
'
չ
թէ
եղբայրն
իմ
եսպան
զնա,
այլ
ես
սպանի
զնա.
վասն
զի
չարութիւն
կամէր
առնել.
վասնորոյ
սպանի
զնա
»:
Ասէ
պարոնն.
«
Որովհետեւ
դու
սպաներ,
եկ
տաճկացիր,
զի
շնորհեմք
քեզ
զվնասդ
»:
Ասէ
Շնորհաւորն.
«
Աստուած
մի
'
արասցէ,
քանզի
սպանի
զնա
`
եւ
եղէ
մահապարտ.
եւ
եթէ
ուրանամ
զՔրիստոս,
լինիմ
աստուածուրաց
եւ
ատելի
Աստուծոյ
»:
Եւ
բարկացեալ
քուրտն
`
ասէ.
«
Եթէ
թողումք
զդա
կենդանի,
լինիմք
մեք
ծաղր
ամենեցուն
».
եւ
ասէ
ցայլ
քուրտսն.
«
Հարէ
'
ք
զմլղունդ
այդ
`
եւ
սպանէ
'
ք
»:
Յարեան
ի
վերայ
նորա
որպէս
գազանք
ի
վերայ
որոճի
`
փայտիւ
եւ
խանչալով,
եւ
նահատակեցին
զպատուական
կինն
Շնորհաւոր
`
բարի
հաւատով:
Եւ
եկեալ
քրիստոնէիցն,
եւ
բարձեալ
թաղեցին
զնա
պատուով
ի
փառս
Քրիստոսի: |