90.
ԳՐԻԳՈՐ
ՏԱԹԵՒԱՑԻ
ՄԱՆՈՒԿ
†
ՌՃԻԵ=1676
Զկնի
այսոցիկ
փոքր
մի
յետոյ
քան
զմահ
Առաքելի
եղեւ
եւ
նահատակութիւն
սքանչելի
մանկանն
Գրիգորի
Տաթեւացւոյ
`
ի
թուին
Հայոց
ՌՃԻԵ:
Սա
էր
ի
գեղջէն
Ստաթեւու
`
կայտառ
եւ
գեղեցիկ
դիմօք,
եւ
գովելի
վարուք.
որոյ
գնացեալ
յուխտ
ի
սուրբ
Կարապետ
`
որ
ի
Մուշ,
ըմբռնեցաւ
ի
ձեռս
այլազգեաց,
որք
բազում
ողոքանօք
եւ
խոստմամբք
ընծայից
գուն
գործէին
հաւանեցուցանել
զնա,
զի
դարձցի
ի
հաւատոց.
այլ
նա
բացէ
ի
բաց
հերքեաց
զյորդորանս
նոցա
`
աղաղակէր.
«
Ես
քրիստոնեայ
եմ,
եւ
ծառայ
Քրիստոսի
Աստուծոյ
իմոյ
օրհնելոյն
ի
բարձունս
»:
Ապա
սկսան
խոշտանգել
զնա
եւ
չարչարել
ազգի
ազգի
տանջանօք.
եւ
տեսեալ
զանփոփոխելի
միտս
նորա
`
հատին
զգլուխ
նորին
սրով:
Եւ
գլուխ
երանելի
մանկանն
անկեալ
յերկիր,
եւ
ի
բաց
թռուցեալ
`
բարբառեցաւ
կենդանի
ձայնիւ
ի
լուր
ամենեցուն.
«
Օրհնեալ
է
Աստուած,
օրհնեալ
է
Աստուած
»:
Եւ
բարձեալ
զմարմին
նորա
`
թաղեցին
յեզր
գերեզմանատան
վանիցն:
Եւ
այս
աւանդի
ի
ժամանակակից
անձնէ
`
լուեալ
ի
բազմաց
ականատես
եղելոց: