ՀԱՅՈՑ ՆՈՐ ՎԿԱՆԵՐ (1155-1843)

90.
ԳՐԻԳՈՐ ՏԱԹԵՒԱՑԻ ՄԱՆՈՒԿ
† ՌՃԻԵ=1676

¹ Զկնի այսոցիկ փոքր մի յետոյ քան զմահ Առաքելի եղեւ եւ նահատակութիւն սքանչելի մանկանն Գրիգորի Տաթեւացւոյ ` ի թուին Հայոց ՌՃԻԵ: Սա էր ի գեղջէն Ստաթեւու ` կայտառ եւ գեղեցիկ դիմօք, եւ գովելի վարուք. որոյ գնացեալ յուխտ ի սուրբ Կարապետ ` որ ի Մուշ, ըմբռնեցաւ ի ձեռս այլազգեաց, որք բազում ողոքանօք եւ խոստմամբք ընծայից գուն գործէին հաւանեցուցանել զնա, զի դարձցի ի հաւատոց. այլ նա բացէ ի բաց հերքեաց զյորդորանս նոցա ` աղաղակէր. « Ես քրիստոնեայ եմ, եւ ծառայ Քրիստոսի Աստուծոյ իմոյ օրհնելոյն ի բարձունս »:

Ապա սկսան խոշտանգել զնա եւ չարչարել ազգի ազգի տանջանօք. եւ տեսեալ զանփոփոխելի միտս նորա ` հատին զգլուխ նորին սրով: Եւ գլուխ երանելի մանկանն անկեալ յերկիր, եւ ի բաց թռուցեալ ` բարբառեցաւ կենդանի ձայնիւ ի լուր ամենեցուն. « Օրհնեալ է Աստուած, օրհնեալ է Աստուած »: Եւ բարձեալ զմարմին նորա ` թաղեցին յեզր գերեզմանատան վանիցն:

Եւ այս աւանդի ի ժամանակակից անձնէ ` լուեալ ի բազմաց ականատես եղելոց: