Կ.
Եւ
կեցեալ
Յազկերտի
թագաւորին
Պարսից
զչափ
ժամանակի
կենաց
իւրոց`
վախճանէր
ի
։
2
Եւ
թագաւորեցին
նորա
երկու
որդիքն,
հակառակելով
ընդ
միմեանս.
եւ
դիմեալք
ի
վերայ
միմեանց
պատերազմաւ`
յաղթահարեալ
սպան
կրսերն
զաւագն
եւ
ինքն
թագաւորեաց,
որում
անունն
էր
Պերոզ։
3
Եւ
ի
նմին
ամի
թագաւորութեանն
իւրոյ
առաքեաց
զՅըզատվշնասպ
զիւր
դայեկորդին,
զոր
կարի
յոյժ
սիրէր
առաւելապէս,
եւ
հրաման
ետ
արձակել
զնախարարսն
Հայոց
ի
կապանաց
եւ
կարգել
նոցա
ռոճիկ
ի
.
«Կայցեն,
ասէ,
անդէն
եւ
կատարեսցեն
զգործ`
որ
ինչ
եւ
նոցա
Աշտատ
հայրն
Յըզատվշնասպայ»։
4
Եւ
եկեալ
Յըզատվշնասպն`
ետ
նոցա
աւետիս
ասելով,
ե
թէ
«Արքայից
արքայ
զմահապարտութիւնն
եթող
ձեզ,
եւ
ի
կապանացդ
հրամայեաց
արձակել,
եւ
կարգեաց
ձեզ
ռոճիկ
ի
,
եւ
կանանց
ձերոց
յաշխարհի
իւրեանց.
եւ
ձեզ
հրաման
ետ
կալ
ի
գործ
արքունի,
եւ
լսել
ամենայն
բանի
եւ
կատարել`
զոր
հայր
իմ
Աշտատ
հրամայէ
ձեզ»։
5
Եւ
լուեալ
նախարարացն
Հայոց
զայս
ամենայն
բանս
Յըզատվշնասպայ`
ետուն
փառս
Աստուծոյ,
հոգողին
իւրեանց
եւ
բարերարի.
յորմէ
եւ
կատարելապէս
եւ
այլ
բարւոյ,
բարեխաւսութեամբ
նշխարաց
սրբոցն,
սպասէին
երկայնմտութեամբ։
զԿամսարականն
Արշաւիր
ըստ
սիրոյն
Յովնաթանայ
զԴաւիթ.
յաղագս
եւ
այլոց
նախարարացն
Հայոց
հոգայր
բարեխաւսութեամբ
հանապազ։
7
Տարեալ
այնուհետեւ
զնախարարսն
Հայոց
ի
,
եւ
կարգեալ
իւրաքանչիւր
ումեք
ռոճիկս`
գումարէին
զնոսա
ի
ձեռն
Աշտատայ,
ունել
զնոսա
ի
գործ
պատերազմի։
8
Զորս
մեծարեալ
յարգեաց
առաջի
զաւրագլխի
գնդին`
յաջողելով
նոցա
քաջութիւն
երեւելապէս,
այլ
եւ
առաջի
ամենայն
քաղաքացեացն
Հրեւայ
եւ
գաւառին`
շնորհելով
աջոյ
Բարձրելոյն
բազում
եւ
ազգի
ազգի
բժշկութիւնս
ախտաժետաց
ի
նշխարաց
սրբոցն,
զոր
ունէին
քահանայքն
որ
առ
նոսա
էին`
գաղտ
առ
ինքեանս.
վասն
որոյ
հռչակեալ
անուանեցան
ի
զաւրագլխէն
եւ
յամենայն
գաւառին`
քաջք
եւ
զարմանալիք։
9
Եւ
իշխանն
Հրեւայ
Հրեւ-շնոմշապուհ
սիրէր
զկապեալսն
Հայոց
յոյժ,
եւ
զքաջութիւն
նոցա
եւ
զլաւ
բարս
եւ
զմարթչութիւնն
բազում
անգամ
գրով
ծանուցանէր
մեծամեծացն
ի
դուռն
եւ
իւրոց
սիրելեացն
որք
ի
հրապարակին
էին։
