ՁԵ.
Եւ
զայս
ամենայն
զմտաւ
ածեալ
այսպէս
Շապհոյ`
չուէր
վաղիւն
ի
գաւառն
Բասենոյ,
եւ
եկեալ
ի
գիւղն,
զոր
կոչեն։
2
Եւ
մինչդեռ
տարակուսեալ
տանջէին
խորհուրդք
զնա
յերկիւղէ
զաւրավարին
Հայոց
Մամիկոնենի`
եկեալ
յանկարծակի
դեսպան
ի
Պարսից,
ունելով
չարաչար
եւ
նամականի
բազում
անողջոյն,
զոր
գրէր
առ
Շապուհ
ի
Պարսից
աւագորերոյ,
եւ
յայլ
ազգականաց
եւ
սիրելեաց,
որք
յանթիւ
սաստիկ
կոտորածէ
Հեփթաղին
զերծեալք
էին։
3
Եւ
ընկալեալ
Շապհոյ
զնամականին,
եւ
հասեալ
ի
վերայ
ծանր
եւ
կարեւոր
չարեաց,
եւ
զայնպիսի
ահաւոր
զբեկումն
զաշխարհին
Արեաց
ծանուցեալ
ի
գրելոցն`
ի
մեծ
տրտմութիւն
ապշութեան
ընկղմեալ
զարհուրէր։
4
Եւ
կացեալ
ժամանակս
ինչ
,
իբրեւ
թալկացեալ`
ոչ
ինչ
բան
կարէր
հարցանել
զայրն
թղթաբեր,
եւ
ոչ
անձին
զգալ։
5
Եւ
յետ
բազում
ժամուց,
որպէս
յապշութենէ
եւ
ի
թմրութեանց,
եւ
կոչեցեալ
զայրն`
հարցանէր,
թէ
ո՞րպէս
եւ
կամ
զիա՞րդ
սպառսպուռ
եհաս
այնպիսի
վախճան
եւ
կործանումն
Արեաց
աշխարհին.
եւ
կամ
ո՞
կարացեալ
զերծանել
զհամբաւ
զայնչափ
անթիւ
բազմութեան
զաւրացն
բովանդակի,
եւ
կամ
թէ
զիա՞րդ
արդեաւք
մեռաւ
աստուածանման
տէրն
Պերոզ,
եւ
կամ
ո՞րպիսի
մահու։
6
Եւ
դեսպանին
պատասխանի
արարեալ
ա
սէր,
թէ
«Քո
հարցանելդ
պատշաճ
եւ
ի
դէպ
է,
որպէս
ամենայն
մարդ,
որ
կամի
լսել
ի
պատգամաւորացն
զիրս
պիտոյիցն
եւ
զտեղեկութիւնն.
բայց
ինձ
կարի
ծանր
է
խաւսել
զվատ
բանս,
եւ
տալ
զրոյց
զայնպիսի
չար
աղէտից
ի
զերծելոց
փախստէիցն.
եւ
մանաւանդ
ոք
այնչափ
վնասուց
եւ
բեկման
չէ
պատճառ`
բայց
ինքն
աստուածանման
տէրն
Արեաց
Պերոզ.
եւ
իբրեւ
ոչինչ
առն
ծառայի
զաստուածոց
ասել
վատ
ինչ`
մահ
է
եւ
կորուստ։
7
Բայց
վասն
զի
ի
ժամուս
յաստուածոցն
ցասմանէ
վատ
պատահումն
եղեւ
տեառնն
Արեաց
եւ
բնաւի
աշխարհին,
եւ
ոչ
ոք
եղեւ
այլ,
բայց
ինքն
տէրն
իւրում
անձինն
եւ
Արեաց`
ասել
զտեսեալսն
եւ
հարկ
է,
եւ
չվճարի
առանց
ասելոյ։
8
Նախ
մինչդեռ
այդրէն
իսկ
էր
ի
Վրկանի
Պերոզ,
եւ
զաւրաժողով
արարեալ
յամենայն
,
կամէր
խաղալ
ի
վերայ
Հեփթաղին,
առանձին
միայն,
եւ
ոչ
զոք
հարցանէր
ի
մարդկանէ
զարժանն
եւ
զանարժանն.
բայց
զայս
եւեթ
ամենայն
գնդին
մարդ,
եթէ
ընդ
Հեփթաղին
կամի
կռուել։
9
Լքեալ
եւ
սրտաբեկեալ
ամենայն
մարդ`
տեսանել
լոկ
սիրով
չկարէր
զայրն
Հեփթաղ
եւ
կամ
զանունն
լոկ
լսել,
թող
թէ
կռուով
ընդդէմ
Հեփթաղի
եր
թալ
եւ
կամ
յայտնի
ելանել,
յիշելով
զահ
եւ
զպաշարումն,
զոր
ընդ
տէրն
Արեաց
եւ
ընդ
Պարսիկս։
10
Եւ
յայտնի
աղաղակէր
ամենայն
բե
րան.
«Եթէ
մահապարտ
եմք,
եւ
արքայից
արքայ
զմեզ
սպանանել
կամի`
ինքն
իսկ
աստէն
սուր
ի
վերայ
եդեալ
հրամայեսցէ
սպանանել,
քան
եթէ
սրով
տայ
զԱրիս,
որ
գործ
մինչեւ
ցյաւիտեանս
զանձն
եւ
զԱրեաց
աշխարհ
վատանուն
առնէ»։
11
Զսոյն
բանս
եւ
ամենայն
աւագանի
խաւսէին
առ
միմեանս
հանապազ,
եւ
մանաւանդ
սպարապետն
Արեաց
Վահրամ.
զոր
եւ
համարձակապէս
յականջս
Պերոզի
բազում
անգամ
հասուցեալ`
եւ
հրապարակաւ
բողոքէր.
եւ
նա
ոչ
լսէր
ումեք,
եւ
ոչ
եւ
ոչ
յիշէր
բնաւ
զառաջին
թշնամանս
խայտառականաց
իւրոց,
զոր
եգիտ
անձամբ
եւ
ամենայն
Արեաւք
ի
Հեփթաղէն։
12
Դիմեալ
ի
վերայ
այնչափ
բազմութեամբ
Արեաւք
եւ
անարեաւք`
գնաց.
որք
իբրեւ
զմահապարտ
ի
մահ,
եւ
ոչ
իբրեւ
զպատերազմողս
ի
կռուել
երթային։
13
Տային
զրոյց
ապրեալքն
անտի
եւ
զայս
եւս,
թէ
յորժամ
մաւտն
հասաք
անդր`
առաքեաց
առ
Պերոզ
Հեփ
թաղն,
թէ
«Քո
ընդ
իս
ուխտ
է
երդմամբ,
գրով
եւ
կնքով,
թէ
չկռուիմ
ընդ
քեզ.
եւ
սահմանս
կարգեցաք,
զորովք
չիշխեսցուք
թշնամութեամբ
անցանել
առ
միմեանս.
արդ`
զուխտն
եւ
զնեղութեան
պաշարումնն,
յորմանէ
ողորմեալ
իմ
արձակեսցի
զքեզ,
եւ
ոչ
սպանի,
եւ
ի
բաց
դարձիր
խաղաղութեամբ,
եւ
մի՛
մեռանիր.
ապա
թէ
ոչ
լսես
բանից
իմոց`
,
զի
կորուսանեմ
զքեզ
եւ
զամենայն
զանպիտան
բազմութիւնդ,
յոր
դու
յուսացեալ
ես։
14
Քանզի
ես
եւ
ուխտապահութեան
ի
միասին
,
եւ
դու
եւ
ուխտազանցութեանն
ստութիւն
ի
միասին
էք.
եւ
արդ`
դու
ինձ
զիա՞րդ
կարես
յաղթել»։
15
Եւ
լուեալ
Արեաց
զբանսն
Հեփթաղին`
ասէին
ցՊե
րոզ,
թէ
«Նա
արդար
է,
եւ
մեք
սուտ
կռուիմք»։
16
Եւ
Պերոզի
սաստկապէս
զայրացեալ
Արեաց
աւագանւոյն`
պատասխանի
արար
հպարտութեամբ
Հեփթաղին
եւ
ա
սէ,
թէ
«Զայս
բազմութիւն
գնդին,
զոր
տեսանէք`
կիսովս
ընդ
ձեզ
կռուիմ
եւ
կորուսանեմ,
եւ
կիսովս
զհող
տեղեացդ,
ուր
դու
լինիս`
կրել
տամ,
ո՛ր
ի
ծովն
եւ
որ
ի
,
զոր
հատին`
լնում»։
17
Եւ
առ
անզգայութեան
սրտին
ոչ
իմանայր,
թէ
դիակամբ
ծառայից
իւրոց
լնլոց
զփոսն,
զոր
փորեաց
ի
կորուստ
անձին
իւրոյ
եւ
ամենայն
Արեաց
աշխարհին։
18
Եւ
հասեալք
միմեանս
եւ
հարեալք
ի
դիմի`
կորեաւ
ինքն
ամենայն
որդւովք
իւրովք
եւ
աշխարհաւ։
19
Եւ
զերծեալք
ի
կործանմանէն
արք
սակաւ,
եւ
հասեալք
ի
`
պատմեցին
ամենեցուն
զամենայն
անցս
չարեացս
այսոցիկ,
եւ
զամենայն
արս
աւագս
եւ
զայլ
մարդիկն
որ
ի
Վրկանին
էին`
փախուցին
յԱսորեստան։
20
Դեսպան
արարին
ի
Վիրս
առ
Հազարաւուխտ,
եւ
զիս
այսր
առ
ձեզ
արձակեցին,
փութալ
ժողովել
զձեզ
առ
միմեանս,
եւ
գտանել
զհնարս,
որով
լինիցին
ի
միջի
ե՛ւ
ձեր
անձինք
եւ
Արեաց
աշխարհն»։