ՂԴ.
Եւ
զայս
ամենայն
խաւսեցեալ
Մամիկոնենին
Վահանայ`
սիրով
լսէր
զամենայն
Նիխոր,
եւ
ախորժելով
յանձն
առնոյր։
2
Խնդրէր
Նիխոր
ի
Վահանայ
զբնիկ
Հայոց
զայրու
ձին.
«Կազմեա՛,
ասէ,
փութով
եւ
արձակեա՛
ի
դուռն.
քանզի
Զարեհ
որդի
Պերոզի,
ընդդիմացեալ
Արեաց
արարուածի`
գունդ
դեռ
կազմէր
ի
կորուստ
անձին
իւրոյ
եւ
հաւանելոցն
ընդ
իւր.
եւ
դու
փութա՛
արձակել
զՀայ
այրեւձի,
որ
նախ
քան
զքո
երթալն
ի
դուռն`
եւ
սպաս
մի
քո
մեծ
ծանուցանի
արարուածքդ
առաջի
թագաւորին
եւ
ամենայն
Արեաց։
3
Վասն
զի
եւ
ինձ
հրաման
ետ
թագաւորն`
վաղվաղակի
մտանել
ի
դուռն.
վասն
զի
աստուածք
զայս
իրս
յաջող
եւ
բարերարութեամբ
վճարեցին,
զի
եւս
առաւել
վաղագոյն
երթամ
անդր,
ի
դէպ
է
եւ
պատշաճ»։
4
Եւ
Նիխորոյ
եւ
Մամիկոնեանն
առ
միմեանս
ոչ
բազում
ինչ
աւուրս`
կազմէր
գործոյն
պիտոյից։
5
Հրաժարեալք
ի
միմեանց`
չուէին
խաղաղութեամբ,
Նիխոր
առ
թագաւորն
ի
դուռն,
եւ
զաւրավարն
Հա
Մամիկոնեանն
Վահան
ի
Դուին։
աւերեալ.
եւ
էր
ինչ
որ
ի
տեղեացն
բնակչացն,
եւ
էր
ինչ
որ
ի
սաստկութենէն
ջուրցն
դիմեցմանց.
եւ
զաւրքն`
խնդրէին
տեղիս
անցի,
եւ
ոչ
գտանէին.
եւ
փորձելով
ոմանց
զբազում
տեղիս`
ընկղմեալք
ի
ջուրսն,
եւ
հազիւ
գտեալ
անդրէն
ելս
ապրէին։
7
Իսկ
քաջ
զաւրավարն
Հայոց
Վահան
Մամիկոնեան
մերձեալ
ի
տեղի
մի
յեզր
գետոյն,
եւ
տեառնագրեալ
զինքն
նշանաւ
խաչին
սրբոյ
կենսատուի`
իջանէր
ի
գետն,
եւ
որպէս
ընդ
յոյժ
տեղի
ծանծաղ`
անցանէր
խաղաղութեամբ
ընդ
ջուրսն,
որ
եւ
տեղին
ամենայն
գնդին
լինէր
ճանապարհ
անցից
անհոգութեամբ։
8
Եւ
լինէր
այս
նշան
մեծ
յայտնի,
որ
եւ
առ
կացաձի
արանց
լինէր
դիւրաւ
ըստ
կամի
եւ
ամենայն
այրեւձիոյն.
ի
ճշմարիտ
հիմնացեալ
հաւատոյն
քաջ
զաւրավարին
Հայոց
Վահանայ`
լինէր
նշան
որպէս
Իսրայէլեան
ժողովրդոցն`
յանցանելն
իւրեանց
ընդ
Յորդանան։
9
Եւ
ապա
մտեալ
յոստանն
ի
Դուին,
եւ
զշնորհակալութեան
զպատարագն
մատուցեալ
Աստուծոյ
արժանաւորապէս,
եւ
նախ
զաղքատացն
ողորմածութեամբ
ըստ
սովորութեան
կատարեալ
զտուրս`
ուրախանային
եւ
ինքեանք
ըստ
Աստուծոյ
հաճոյիցն
խնդալից
սրտիւ։
10
Եւ
կազմեալ
Մամիկոնենին
Վահանայ
զայրեւձին
Հայոց`
արձակէր
ի
դուռն,
կարգեալ
զգունդն
ի
ձեռն
Վրենայ
Վանանդացւոյ.
ընդ
որս
կազմեալ
արձակէր
եւ
զիւր
եղբաւրորդի
մի,
զորդին
նահատակին
Վասակայ
զԳրիգոր։
11
Որոց
հասեալ
ի
դուռն
ժամանք`
երթային
պատրաստութեան
գործոյ
պատերազմին,
եւ
հարեալք
ի
դիմի
միմեանց
գունդքն
երկոքեան,
եւ
մատնեալ
ի
պարտութիւն
գունդն
Զարեհի`
փախստական
լինէին,
եւ
բազում
վիրաւորք
անկեալ
յերկիր
կործանէին։
12
Անդ
քաջացեալ
հայրանման
սեպուհն
Գրիգոր,
ցուցեալ
մեծ
քաջութիւն`
յայտնի
լինէր
զաւրավարին
եւ
զաւրացն
ամենեցուն,
եւ
հռչակեալ
նորա
լաւութեան
անուն`
հասանէր
մինչ
ի
թագա
ւորն
Վաղարշ։
13
Լաւացեալ
եւ
սեպուհն
Վանանդացի
Վրէն,
գործ
քաջանայր։
14
Իսկ
Զարեհն
փախուցեալ
ի
լեառնակողմն
տեղիս
ամրանայր.
զոր
ձերբակալ
արարին
եւ
ածին
ի
հրապարակն
արքունի,
եւ
անդ
նման
անասնոյ
փողոտէին
յանխնայ։
