Ա
ՅԱՂԱԳՍ
ԱՄԵՆԱՍՈՒՐԲ
ԵՐՐՈՐԴՈՒԹԵԱՆ
1
Մի
է
բնութիւն
եւ
գոյութիւն
Ամենասուրբ
Երրորդութեանն,
եւ
իւր
է
ինքնութիւնն
եւ
ոչ
յայլմէ
գոյութենէն։
2
Զանսկզբանցն
ունի
զպատճառսն
Հայր
զՈրդւոյ
եւ
զՀոգւոյ։
3
Իսկութիւն
անծին
եւ
Էութիւն
անսկիզբն,
մշտնջենաւորութիւն
անսահման
եւ
ճշմարտութիւն
անփոփոխելի,
կեանք
եւ
կեցուցիչ
ամենայն
կենդանեաց։
4
Հայր
է
Որդւոյ,
եւ
բղխումն
Հոգւոյ.
Աստուած
է
եւ
արարիչ
արարածոց
երեւելեաց
եւ
աներեւութից։
5
Պատճառ
ասի
ծննդեամբ
Որդւոյ,
եւ
բղխումն
Հոգւոյն
Սրբոյ։
6
Իսկ
ինքն
անծին
զԷն
անսկիզբն
ծնեալ.
Մշտնջենաւորին
անսահմանի
զՃշմարտութիւնն
անփոփոխ
ծնեալ.
Կենացն
կենարարաց
զԿեանսն
կենսատու
ծնեալ.
Լուսոյն
կենդանեաց
զկենդանի
Լոյսն
ծնեալ.
Բարւոյն
զԲարերարն
ծնեալ.
Արարիչն
զԱրարիչն
ծնեալ
ամենայն
արարածոց
երեւելեաց
եւ
աներեւութից։
7
Երկնից
հաստիչ
եւ
երկնային
զաւրութեանցն,
երկրի
եւ
որ
ի
սմա
են
արարածք։
8
Լի
է
եւ
կատարեալ,
եւ
զամենայն
յամենայնի ,
ինքն
ոչ
թերանայ.
Որ
ո՛չ
նորոգի
եւ
ո՛չ
հնանայ,
ո՛չ
լնու
եւ
ո՛չ
պակասէ.
որ
նոյն
կայ
միշտ
ի
լիութեան
իւրում
եւ
յանբաւութեան։
9
Եւ
չիք
ուստեք
եկամուտ
կամ
յաւելուած
յանբաւ
եւ
յանհաս
եւ
յանսահման
եւ
յամենակատար
բնութիւնն։
10
Որում
ոչ
հասու
լինին
միտք.
նա
եւ
ոչ
հրեշտակաց
իմանի,
թէպէտ
եւ
երագունք
են
որպէս
զմիտս
մարդկան.
այլ
ուր
ակնարկեն
կամք
Արարչին,
յայնոսիկ
սպասաւորութիւնս
առնեն
յերկնաւորս
եւ
յերկրաւորս։
11
Զի
որպէս
երկինք
եւ
ամենայն
զարդք
նոցա
հաստատեալ
կան
Բանիւ
Աստուծոյ,
եւ
Հոգւով`
ամենայն
զաւրութիւնք,
նոյնպէս
եւ
երկիր`
լերամբք
եւ
դաշտովք,
ծովովք
եւ
գետովք
եւ
աղբերբք
եւ
անտառախիտ
ծառովք։
12
Եւ
չիք
այլ
Արարիչ,
բայց
միայն
Սուրբ
Երրորդութիւնն,
ամենազաւր
Տէրութիւնն,
յստակ
եւ
պարզ
ամենակալ
Զաւրութիւնն.
որ
ասաց
եւ
եղեն,
հրամայեաց
եւ
հաստատեցան։
13
Որ
նստի
յերկինս
երկնից
եւ
խնամէ
զարարածս
ամենայն.
որ
կանուխ
գիտութեամբն
եւ
անբաւ
իմաստութեամբն
մատակարարէ
զերկնաւորս
եւ
զերկրաւորս.
եւ
ամենեցուն
կեանք
է
եւ
կեցուցիչ,
եւ
յամենայնի
անբաւ
է
եւ
անհաս
եւ
անճառ։
14
Սէր
է`
կենդանի
երանութեամբք
լցեալ.
լոյս
անմատոյց,
ահեղ
եւ
զարմանալի։
15
Գիտութիւն
եւ
իմաստութիւն
ի
նմանէ
են
ստուգեալ.
կենդանի
եւ
կենդանարար,
ողորմած
եւ
բարերար
շնորհաւք,
երկայնամիտ
է
եւ
դարմանիչ։
16
Ինքն
սրբութիւն
սրբոց
մերձեցելոց
ի
նա
սրբութեամբ
եւ
արդարութեամբ,
լուսաւորիչ
բանական
բնութեանս
միշտ.
եւ
ամենայնիւ
ճշմարտութիւն
է`
յանդիմանելովն
զմեզ
եւ
խրատելովն
զմեղուցեալսն,
զի
ապրեսցին
ի
բարկութենէն,
որ
գալոցն
է
ի
վերայ
ամբարշտաց։
17
Այլ
եւ
խոստմամբք
բարեաց
յորդորէ,
զի
արժանաւորք
լիցուք
պսակաց
եւ
փառացն
յաւիտենից
ամենաշահութեանցն։
18
Զի
նաւահանգիստ
է
հանգստարար
ճգնաւորաց
ի
խնամս
սուրբ
սիրոյ
իւրոյ,
որ
յանճառ
երանութիւնսն
վայելեցուցանէ
զառաքինացեալսն
հոգւով։
19
Զի
մեծութիւնք
անքննինք
են,
անսկիզբն
Էութիւնն,
ի
վեր
քան
զիմանալիս
յանսահմանութեանն
եւ
յանբաւութեանն.
եւ
խնամովք
տեսչութեամբ
լնու
զամենայն
արարածս։
20
Որ
գիտէ
զխորհուրդս
սրտից,
եւ
քննէ
զերիկամունս,
եւ
առաջնորդէ
աւրինաւք
Հոգւոյն
կենդանարար
անմահից
յանմոռաց
ուրախութիւնս,
յանդադար
խնդութիւնսն,
յանճառ
եւ
յանպատում
բարութիւնսն`
ժառանգելով
զարքայութիւնն
Աստուծոյ։
21
Արդ,
այս
ամենայն
արհեստք
ինքնաբոյսք
անսահմանելի
Մշտնջենաւորին`
դարմանիչք
են
յարարածս
ըստ
բարերարութեան
արարչութեան
իւրոյ,
զի
կեցուցիչ
է
ի
խնամս
իւր,
որ
անբաւ
եւ
անքննին
է։
22
Որում
ոչ
բաւէ
իմաստութիւն
հոգեւորացն
հասու
լինել
Հաւր
եւ
Որդւոյ
եւ
Հոգւոյն
Սրբոյ,
այլ
ի
գործոց
իւրոց
եւ
յերախտեաց
իմանի
եւ
ճանաչի
անմարմնոց
եւ
մարմնաւորաց
մի
Աստուածութիւնն
ամենազաւր
Տէրութիւնն։
23
Զի
որպէս
արեւ
եւ
լոյս
եւ
ջեր`
միոյ
արեգական
ասի
եւ
ոչ
այլոց,
եւ
որպէս
աղբեւր
եւ
ջուր
եւ
գետ
ի
միոյ
ի
բնութենէ
լսին,
սոյնպէս
եւ
միտք
եւ
բան
եւ
հոգի
իմանի
ի
մարդում,
նոյնպէս
եւ
աստ
միոյ
բնութեանն
եւ
Աստուածութեանն
է
իմանալ
Հաւր
եւ
Որդւոյ
եւ
Հոգւոյն
Սրբոյ։
24
Զի
ոչ
է
արեգակն
առանց
լուսոյ
եւ
ջերմութեան,
եւ
ոչ
աղբեւր
առանց
ջրոյ
եւ
բղխման,
եւ
ոչ
միտք
առանց
բանի
եւ
հոգւոյ։
24
Այսպէս
եւ
ոչ
էր
Հայր
առանց
Որդւոյ
եւ
Հոգւոյն
Սրբոյ։
