Յաճախապատում ճառք

Թ
ՎԱՐԴԱՊԵՏՈՒԹԻՒՆ ԿԱՏԱՐԵԱԼ Ի ՏԷՐ ԱՄԵՆԱՐՈՒԵՍՏ ՊԱՀՈՑ ԵՐԱՆԵԼՒՈՅՆ ՍՐԲՈՅՆ ԳՐԻԳՈՐԻ ՀԱՅՈՑ ԼՈՒՍԱՒՈՐՉԻ
       1  Եւ քանզի ամենայն կարգաց չափ եդեալ յամենակալ Տեառնէն եւ յԱրարչէն, որպէս զի հանդիսացեալք կատարեսցուք զառաքինութիւն ահիւն Աստուծոյ, որ փառաւք պսակի հաւատովք եւ շնորհաւքն Քրիստոսի։ 2  Զի ամենարուեստ քաջութեամբն նահատակեալ ի մշակութիւն աւրինացն` սուրբ սիրովն զաւրացեալք, որպէս եւ զզաւրս հոգեղինացն։ 3  Որով եւ աւրէնսդիրն փառաւորեցաւ, եւ աւրինապահք պսակեցան, եւ առաջնորդեն յաւթեւանս երկնից արքայութեանն աւրինակաւ ամենագիւտ սիրոյն ի բարերար խնամսն։ 4  Զի նմանեալք նոցա խորհել յաւրէնս Տեառն ի տուէ եւ ի գիշերի` ընկալցուք զարդարութեան եւ զժուժկալութեան զշնորհն. զի ըստ իւրաքանչիւրոցն լաւութեան վարուցն` թագ ի գլուխ մտցեն յարքայութիւնն ի մշտնջենաւոր եւ յանվախճան կեանսն. երկնայնոցն եւ անմահիցն կցորդ լինել ըստ ընդրութեան շնորհացն գործելով յանդիման առաջի Աստուծոյ եւ զաւրաց անմարմնոց. զոր յերկրի աստ մատակարարեալ եւ յերկնաւորսն երեւի։ 5  Այսու յուսով յորդորէ զորդիս մարդկան ըստ աX'f5ետեացն, եւ ժառանգաւորս առնէ Քրիստոսի Հայրն բարերար եւ Հոգին Սուրբ ամենախնամ. որ ոչ թողու զարարածս իւր նախախնամական սիրովն. զի զամենեցուն կամի զկեանս եւ ի գիտութիւն ճշմարտութեանն հասանել։ 6  Զի որ արասցէ եւ ուսուցէ, ասէ, նա մեծ կոչեսցի յարքայութեանն երկնից ։
       7  Եւ որպէս հրեշտակացն կարգաւորութիւն է յարքայից արքայէն, եւ ի նոյնս կան մնան ըստ բարերար կամաց Կենարարին եւ ոչ եւս անցանեն, սոյնպէս յորդորէ եւ զմարդիկ ի հրեշտակային կարգաւորութիւնս։ 8  Սոյնպէս եւ սերոբէք եւ քերոբէք ընծայեալ են յիւրեանց սպասաւորութեանն ամենակալ տէրութեանն. որով արարածք դարմանին ի խնամս բարերարութեանն միշտ։ 9  Այլ եւ ամենայն զուարթունք եւ զաւրք հոգեղինացն եւ անմարմնոցն յիւրաքանչիւր կարգի հաստատեալ կան պաշտաւնեայք ակնարկման կամաց Բարերարին։ 10  Այսոքիկ բանակք բիւրաւոր զաւրացն հաւանեալք եւ հնազանդեալք ի հաճոյս տէրութեանն` ցուցին զսպասաւորութիւն իւրեանց անհանգիստ աւրհնութեամբ ի Տէր. գործակից լինել բարերարին Աստուծոյ երախտեաց, եւ փառաբանիչք նորա մեծութեանն եւ Աստուածութեանն. որով ուրախացեալք ի պայծառութիւն Արարչին միշտ։ 11  Իսկ ստամբակեալն ի նոցանէ իւր բանակաւքն եւ դժնդակ բարս ստացեալ` սատանայ անուանեցաւ, եւ դեւք` որ նորա են արբանեակք չարի սպասաւորք. որք ցուցանեն զգործս անաւրէնութեան եւ հակառակ են արդարութեան վարուցն։ 12  Զի ինքեանք անկան ի պատուոյ, եւ զմարդիկ որսան ի կորուստ. որոց Աստուած խոստացաւ տալ զնոցա պատիւն մարդկան։ 13  Զի աստուածամարտ է եւ մեղսասէր, եւ հանապազորդ թշնամի մարդկան, եւ հակառակ արդարութեան եւ սրբութեան. եւ ոչ դադարէ յիւրմէ խորամանկութենէն ի խաբել ի կորուսանել զմարդիկ պէսպէս եւ զանազան չարեաւք։ 14  Վասն այսորիկ գրաւեալ է ընդ սպառնալեաւք ահաւոր տանջանացն եւ անմահ սատակմանն։ 15  Ոչ միայն նմա եւ նորին զաւրացն, այլ եւ որք սիրեցին առնել զկամս նորա խորհրդով եւ բանիւ եւ գործով. Երթիցեն, ասէ Տէրն, մեղաւորքն ի տանջանսն յաւիտենից զոր պատրաստեալ է սատանայի եւ հրեշտակաց նորա ։ 16  Այսոքիկ ի կամաց լինին եւ ոչ ի հարկէ։
       17  Իսկ մեզ պատուիրան տուաւ ի Տեառնէ, զի ծանիցուք զնորա զպատուիրանսն եւ զերծցուք ի նորա խաղբիցն միշտ, եւ աւետեաւք բարի խոստմանցն գործեսցուք միշտ զբարիս առաջի Տեառն յամենայն ժամ, եւ մտերիմ հաճոյիւքն Աստուծոյ կալ յանվնաս մշակութեան, եւ յորդորել զբազումս ի լաւն եւ որ լին է փրկութեամբ եւ ամենազարդ սրբութեամբ։ 18  Վասն որոյ փառք եւ պատիւ ի բարերար Տեառնէն յաղագս արդար եւ սուրբ գործոցն պատրաստեալ կան։ 19  Զի յուսով զաւրացեալ կան յամենայն փորձանս. ոչ վրիպին ի ստոյգ եւ յուղիղ վարուց, աստուածասիրութեանն առաջնորդեալ յամենայն առաքինութիւնս, եւ կալ մնալ անսասանելի։ 20  Զի զմարդն յիւրում կարգին հաստատեալ ներքոյ իւրոյ չափոյն, զի լիցի արբանեակ ճշմարիտ քարոզութեանն հրաւիրանաց վերին կոչմանն, եւ ըստ մարգարէութեան շնորհի խորհրդակից լինել կամաց Արարչին։ 21  Եւ ի գիտութիւն աւետեաց նորոց կտակարանաց եւ ի նորոգումն կենացն անմահից ուղիւղ հաւատով ընծայիլ քահանայական շնորհիւ աւծմամբ եւ հոգւով` խնամովք տեսչութեան սիրոյն Քրիստոսի։ 22  Մերկանալ զհին մարդն եւ զգենուլ զնորն` որ ըստ պատկերի Աստուծոյ է սուրբ եւ արդար ։ 23  Մերկանալ յամենայն չարէ աւազանին շնորհաւք, եւ մարմնով եւ արեամբն Քրիստոսի մտանել ի ժառանգութիւն որդէգրութեան Հաւրն երկնաւորի եւ ի թիւ իմաստուն կուսանացն եւ ամենայն սրբոց, որք զմարմինս իւրեանց ի խաչ հանին, որպէս ասաց առաքեալ, ամենայն ցանկութեամբք հանդերձ։ 24  Զի հոգւով գնասցուք եւ զցանկութիւնս մարմնոյ մի՛ կատարեսցուք։ 25  Եւ այսպէս յամաւթ առնէ զայն` որ իշխանութիւնն ունի զսատանայ։ 26  Զի ապրեսցին որսացեալքն ի նմանէն շնորհաւք Արարչին, եւ առաքինեալք յարդարութիւն եւ ի սրբութիւն եւ ի ճշմարտութիւն հաւատարիմ պատերազմաւ` անարատ մաքուր եւ անբիծ կատարեալ սիրովն որ ի Քրիստոս, եւ համբերութիւն ի վտանկս, սոքա հասցեն խոստացելոց բարեացն Քրիստոսի։
       27  Իսկ որք ոչ ընկալան զաւրէնս արդարութեան կարգաց եւ կրաւնից, եւ խաւարեցան անմտութեամբ սիրտք նոցա, մատնեալք եղեն ի բանսարկուէն յանառակ ցանկութիւնս եւ յամբարշտութիւնս եւ ի հպարտութիւնս եւ յամենայն անաւրէնութիւնս, մատնեաց զնոսա Աստուած տանջանաց անմահ մահու։ 28  Սակայն խնամք Արարչին ոչ թողին անդարման զարարածս իւր. այլ վասն բազում մարդասիրութեան իւրոյ քարոզեաց զդարձ եւ զապաշխարութիւն ի քաւութիւն ամենայն մեղաց։ 29  Զի դարձեալ վերստին առցուք արտասուաւք զաւազանին լուացումնն ի ձեռն հաւատարիմ եւ անսուտ խոստովանութեանն եւ ապաշխարութեանն, որ արտասուաւքն խառնեալ է։ 30  Զի գթացեալ ողորմի եւ տացէ զորդէգրութեան զշնորհս։ 31  Այնուհետեւ հնազանդեալ ընդ բարի կամացն` կատարեսցէ զարդարութիւնս ամենայն , եւ խլեսցէ զչար սովորութիւնսն ամենայն աղտեղի չար ցանկութեամբն հանդերձ. եւ ազատեալք ի դառն պարտեաց գեհենին` եւ ժառանգաւոր լինել կենդանի խնամոց բարերար սիրոյն Սուրբ Երրորդութեանն. զի յորդորեալք յառաքինութիւն եւ ի սուրբ վարս` ժառանգեսցեն զարքայութիւնն։
       32  Զի յորժամ յաւելուած սուտ կարծեացն մտին ի նախաստեղծն մարդն յայրն եւ ի կինն ի մախանաց բանսարկուին, եւ ի հրապուրանաց հեշտութեանն քարշեալ` եւ սուտ կարծեաւք աստուածք լիեալ` խաբեցան եւ ոչ պահեցին զպատուէր Արարչին իւրեանց, եւ ելին ի փափկութեան դրախտէն եւ զմահ ստացեալ ժառանգեցին։ 33  Զի յառաջագոյն պատուիրեցաւ նոցա գործել եւ պահել զդրախտն ժուժկալութեամբ պահոց. յո՛րս ուտել նոցա ի պտղոց, եւ յո՛րս ոչ։ 34  Նոյնպէս եւ այժմ քարոզեցաւ ի մեզ պահք, յո՛ր աւուրս պահելի, եւ յորս լուծանելի. որպէս աւրինադրեցաւ ի մարգարէիցն եւ յառաքելոցն եւ ի սուրբ հարց մերձաւորացն Աստուծոյ։ 35  Զի որ պահէ զսրբութիւն եւ զամենայն արդարութիւնսն իմանալի դրախտին, կայ մնայ ի նմին անմեղ ի դրախտի արդարութեան եւ առաքինութեան տնկոցն ի վայելս շնորհաւք Արարողին կենաց աստ, եւ անդ փոխել յանճառելիսն։ 36  Զայս ասելով ոչ իմանալի ասեմ զդրախտն, այլ տեսանելի առաջին մարդոյն. թէպէտ եւ ի մէնջ ծածկեաց հրեղէն սուրն ըստ խորին իմաստութեանն Աստուծոյ։ 37  Զի երկդիմի է իմանալ. մինն շաւշափելի եւ տեսանելի, եւ միւսն իմանալի` որ յառաքինութիւնսն վերաբերի։
       38  Զի պահք դաստիարակ են մարդկան։ 39  Զի որպէս զտղայս դաստիարակն հրահանգէ ի բաց կալ ի վնասակարաց եւ յաւգտակարսն կալ մնալ եւ յանաւգուտսն ոչ զբաղնուլ անժուժկալութեամբ։ 40  Վասն այսորիկ եդան մեզ պահք խափանիչ անժուժկալութեան ամենայն վնասուց, որ ի մեղսն է հակամիտութիւն հոգւոյ եւ մարմնոյ. զի կատարեսցուք զսրբութիւն ահիւն Աստուծոյ. անցցուք յանդորրութիւնսն յանքննինսն որ կայ եւ մնայ պահողացն։ 41  Եւ մի՛ որպէս որովայնամոլքն` որ նստան ուտել եւ ըմպել եւ յարեան ի խաղալ, եւ սատակեցան ի բարկութենէն Տեառն իսկոյն յոլովք։ 42  Զի զպատուիրանս նորա ոչ պահեցին. այլ նանրացան ի խորհուրդս իւրեանց. եւ զհրամանս պահոցն անարգեցին որկորստութեամբ, եւ ոչ կացին յուխտին, եւ խոստացեալ պարգեւացն ոչ հաւատացին եւ բարկացուցին զԱստուած. եւ էած ի վերայ նոցա հարուածս եւ սատակեաց։ 43  Իսկ որ ամփոփեցան ի պնդութիւնս պահոց, եւ ցուցին զփոյթ համբերութեան եւ ժուժկալութեան, եւ պահեցին զհրամանն Տեառն, եւ կացին մնացին ժուժկալք յաւրինադրեալ պահսն սրբութեան ամենայն բարեձեւ կարգաւք, նոքա ընկալցին զհանգիստն որ ի Քրիստոս։
       44  Զի են մեզ պահք բժիշկք. զի զոր անժուժկալութեամբ մթերեալ ի հոգի եւ ի մարմին զվնաս զպէսպէս ճաշակաց մեղաց, եւ ի միմեանց վերայ շեղջակուտեալ եւ նեխեալս յայլանդակ խորհուրդս եւ յանմաքուր վարս, ի ժուժկալութիւն եւ ի պահս մտեալ` նորոգեալ սրբի ի մթերից մեղացն, եւ լինի բնակարան սրբութեան։ 45  Զի պահք մերձ եկեալ` զդեղ առողջութեան շնորհել ի ժուժկալս, եւ ջերմութեամբ հոգւոյ սիրով հալէ զմթերս աղտեղութեան եւ յառաքինութիւնսն վերաբերէ։ 46  Եւ անուշահոտ վարուք ցամաքէ զժահահոտութիւնս եւ ի միջոյ բառնայ, եւ զառողջութիւն տայ հիւանդաց որք մեղաւքն ապականեալք իցեն։ 47  Եւ զսրբութիւն եւ զանարատ վարս յանձին ցուցանէ զկնի առողջութեանն` նահատակեալ ի սրբութիւն։ 48  Եւ զայն որ վիրաւորեացն զնա աղտեղի ցանկութեամբ եւ անխտիր անառակութեամբ, հարցէ զնոսա սրբութեամբ եւ անարատ ամբծութեամբ. եւ դատեսցէ զորովայնամոլութիւնն միշտ պահովք, եւ խլեսցէ զչար սովորութիւնն յանձնէ։ 49  Զի դատապարտեսցին ի ձեռն շնորհացն Քրիստոսի մեղքն եւ իշխան մեղացն, եւ առցեն զկատարեալ առողջութիւն փրկական խորհրդովն ստոյգ խոստովանութեամբ եւ ապաշխարութեամբ, պահաւք եւ աղաւթիւք ամրացեալ ի վնասուցն։ 50  Եւ այսպէս առցեն զպսակ յաղթութեան` որ գովութեամբ եւ պարծանաւք յաւրինեալ է պահողացն։ 51  Զի բազում արուեստք են կարգք պահոց, եւ բազում շահս ստանայ անձանց` որ սիրենն զնա եւ պահեն միշտ։
       52  Պահք կատարեալ հաւատոց ճշմարտութեան ազդեցութիւն. յԱստուծոյ ակնկալութիւն եւ յոյսն առողջութեան տանի անարատ եւ ամբիծ եւ սուրբ երախտեաւք սիրոյն որ առ Աստուած։ 53  Եւ այնոքիւք դադարէ այլանդակութիւն մտացն եւ շուայտութիւն զգայութեանցն. աչաց ի տեսանել եւ ականջաց ի լսել, լեզուոյ առ ի խաւսել, եւ ձեռաց առ ի գործել, եւ սրտիւ ուղիղ, եւ ճաշակելեաւք առ ի պարկեշտութիւն. ամենեքումբք պնդեալ ի պահս սուրբս, եւ զամենայն կամս ցանկութեան զգայութեանցն արմատաքի խլել, եւ զմոռացումն բարեացն զարթուցանել նշողիւք աստուածասիրութեանն։ 54  Եւ հրաժարել ի չար լուծմանէ մեղացն, ի պոռնկութենէ, յորովայնամոլութենէ, յամբարտաւանութենէ, ի նախանձուէ, ի բարկութենէ, յագահութենէ, ի գողանալոյ, ի ստութենէ, յերդմանէ, ի չարախաւսութենէ, ի զրկելոյ, ի նենգութենէ, ի ցասմանէ, ի թշնամանաց, յոխակալութենէ, ի ծուլութենէ, ի ծիծաղելոյ, ի խեղկատականաց, յարբեցութենէ, ի բանբասանաց։ 55  Զայսոսիկ զմահաբեր լուծուածս ի բաց փսխել ուղիղ խոստովանութեամբ, եւ առնուլ զդեղն կենաց, եւ առողջացեալք սիրով Հոգւոյն` յառաքինութեան ասպարէզն նահատակեսցուք ընդդէմ վնասակարացն զուղղութեան վարսն։ 56  Եւ միամտութեամբ հնազանդեալք բարերար կամացն փակել զամենայն յորդումն չարին։ 57  Եւ զչար եւ զդառն շարժմունս մտաց եւ զգայութեանց արգելուլ միշտ, որ է լրումն եւ կատարումն պահոց. որ հասուցանէ ի դրունս կենաց։ 58  Ամրացեալք ներքոյ պահոցն ժուժկալութեամբ համբերութեամբ, եւ զգուշութեամբ ի զգաստութեան մնալով, եւ յորդորեալք ի գութ եւ յողորմութիւն առ կարաւտեալս հեռաւորս եւ մերձաւորս ի փառս եւ ի պարծանս համաւրէն ատենին եւ յարութեանն մեռելոց։
       59  Պահք զծածկեալ հիւանդութիւնս, որ ի մարմնի, արտաքս հանէ։ 60  Որպէս դեղ մաղձոյ` որ ընդ ճաշակելն իւրում զմաղձն արտաքս փսխէ եւ զառողջութիւն տայ, սոյնպէս եւ զմեղսն պահք. զի ի նուազեալ կերակրոց` եւ մարմինն հանդարտանայ եւ սրբի։ 61  Զի զմարմնոյ զհետ երթեալ` կորուստ անձին ստանայ. իսկ զհոգւոյ` զկեանսն յաւիտենականս ի Տէր։ 62  Պահք զաւրացուցիչ են հոգեւոր վարուց եւ խափանիչ մարմնական շարժմանց. զի ի զաւրանալ միոյն` միւսն տկարանայ։ 63  Զի որպէս գիշակեր թռչունք տկարանան ի թռչել յանխնայ ուտելոյն, եւ դիւրաւ ըմբռնին յորսողաց ի մահ, իսկ սակաւակերքն երագաթռիչք են եւ անըմբռնելիք յորոգայթադիր որսողաց, սոյնպէս է իմանալ զորկորամոլսն եւ զպարկեշտսն ի պահս սուրբս։
       64  Եւ Եղիա մարգարէն յորդորէ զմեզ ի պահս պնդութեան, որ պահեաց զքառասուն տիւ եւ զքառասուն գիշեր, եւ եբարձ զամենայն կարիս յինքենէ զմարդկային շարժմանցս, եւ երեւման Աստուծոյ արժանաւոր լիեալ` վերացաւ հրեղէն կառաւք յերկինս ։ 65  Սոյնպէս եւ Մովսէս պահեաց զքառասուն տիւ եւ զքառասուն գիշեր. ոչ մի անգամ, այլ երրորդ անգամ. զի զինքեան զկարիսն լուծցէ, եւ զբարկութիւնն Աստուծոյ որ ի վերայ ժողովրդեանն` որ ուտելով եւ ըմպելով ի խաղս լիեալ պաշտեցին զգլուխ որթուն եւ սատակեցան, արգելցէ պահաւքն, եւ լիցի աւրէնսդիր յԱստուծոյ` Իսրայէլի սուրբն ։ 66  Սոյնպէս Յովհաննու ամենայն կենացն զպահսն բացայայտէ. որ ոչ ուտէր եւ ո՛չ ըմպէր ի բերից երկրաւորաց կազմեալ կերակուր. այլ մարախով եւ վայրենի մեղերբ զպէտս վճարէր յանապատին։ 67   Եւ սրբեալ ի պահոց` եղեւ կարապետ եւ տեսող անճառիցն ըստ Աւետարանին։ 68   Այսպէս եւ Տէրն յետ մկրտութեանն պահովք պնդեալ աստուածախառն մարմնովն ընդդէմ թշնամւոյն զպատերազմն առնէր. զի այնպէս ուսուսցէ զմարդիկ սպառազինեալ պահովք ընդդէմ թշնամւոյն մարտից, եւ նահատակեալ պահովք եւ բովանդակ առաքինութեամբք առեալ շնորհս յաղթութեան եւ յաղթեալ փորձողին։ 69   Որպէս եւ Տէրն մեր որ վերացաւ ի թեւս հոգւոյն ընդ աջմէ մեծութեանն ի բարձունս, եւ զնոյն իսկ զմարտն պահովք եցոյց մեզ։ 70  Զի զորկորստութիւն եւ զամենայն զբաւսանս որ են բեռինք մեղաց` ի բաց ընկեսցուք, զի արժանի լիցուք թեւաւք հոգւոյն վերանալ եւ զՏէրն փառաց տեսանել, եւ լսել եթէ եկայք աւրհնեալք Հաւր իմոյ, ժառանգեցէք զարքայութիւնս իմ։
       71  Զի ամենայն սրբոցն` պահք եղեն առիթ սրբութեան եւ յերկրէս ամբառնալոյ եւ մերձենալ ի հոգեղէնսն։ 72  Զի որպէս հրով զսրբութիւնսն ընկալան ի ձեռն պահոց, եւ ապա ընտանեցաւ նոցա հուրն կիզող որպէս երից մանկանցն ի հնոցին` որ պահովքն էին սրբեալք։ 73  Զի հուր զայրելիսն այրէ, եւ զսրբեալսն պահովք առաւել լուսաւորէ եւ պայծառս կազմէ լուսով։ 74  Իսկ որ ոչն էին արժանի եւ մերձ եղեն ի հուրն, իբրեւ զխռիւ այրեցան. զի չէին ընկալեալք ի պահոց զսրբութիւն։ 75  Իսկ եթէ արդարոց կատարումն են պահք` ի հոգեղէնս եւ ի մարմնեղէնսն լինել, քանի աւգուտս բերէ մեղաւորաց` որ ի պէսպէս ցանկութիւնս իցեն։ 76  Զի սրբեալն պահովք` ազատէ ի մեղաց զներքին եւ զարտաքին մարդն ի բծից անտի, որպէս զոսկի եւ զարծաթ հրով սրբեալ եւ պարզեալ յաղտոյ անտի. եւ այսպէս լինի անաւթ պատուական պիտանի Տեառն իւրոյ. եւ կամ որպէս զերկաթ ընդրեալ ի փորձողաց կարծր եւ մաքրական հրով կազմեալ ի պէտս մարդկան։ 77  Զի եւ սուրբ առաքեալքն եւ մարգարէնք նախ ինքեանք սրբեցան պահովք եւ ամենայն սուրբ կարգաւք, եւ ապա քարոզեցին զհաւատս եւ զուղեղ վարս հանդերձ ամենայն սրբութեամբ։ 78  Որք հաւատացին ի ձեռն շնորհացն ի Քրիստոս, սրբեցան եւ եղեն աւթեւան Աստուածութեանն։ 79  Զի եղեն սուրբքն աղբիւրք հրեղէնք, եւ զամենեսեան արբուցին հրով Հոգւոյն սրբութեամբ պահոց. որք ընթանան ի կէտ կոչմանն որ ի Քրիստոս։
       80  Պահք աղ են, որ անուշացուցանեն զնեխութիւնս հոգւոց եւ մարմնոց աղտեղութեան մեղաց, եւ անուշացուցանեն ընդ անոյշ կամս Հոգւոյն Սրբոյ անարատութեամբ. զի եւ աղ յերկրէ ելանէ եւ անուշէ զայլսն։ 81  Պահք յորդորեն զմարդիկ յապաշխարութիւն եւ յուղղութիւն ածեն. եւ ըստ խոստովանութեան կարգին հաստատեալ ի պահս` լուծանին մեղքն։ 82  Զի որպէս զանասուն համարեալ են` որք ոչ զգան ի ձեռն պահոցն սրբութեամբ մերձենալ առ Տէր։ 83  Եւ իմաստունք են` որ զառ հաւատչեայ յուսոյն կենաց ընկալեալ են յանձինս. եւ յիմարք են` որ ի պատիրս յուսահատութեան իւրեանց կապեալ են։ 84  Եւ երկուցունց պիտոյ են պահք. զի որ կատարեալ է ի գիտութեանն, անուշացուցանեն պահք զճաշակս սրբութեան ըստ հաճոյիցն Տեառն, եւ զտխմարսն ածեն ի գիտութիւն ճշմարտութեան հաւատոցն։ 85  Եւ որք կենդանիքն են առ սրբութիւնն, ամրացեալ պահէ անարատս պահք։ 86  Եւ որ մեղաւքն են մեռեալ, կենդանացուցանէ պահք, խառնեալ ընդ նմա զամենայն արդարութիւնս։ 87  Զի որպէս կերակուրք աղիւ համեմին եւ ի պէտս մարդկան հրով անուշանայ, այսպէս կամք մտաց եւ մարմնոյն կատարեալ պահովք համեմին ի շնորհաց Հոգւոյն, եւ ի մեծութիւն տէրութեանն նուիրին եւ տան զխաղաղութիւն։ 88  Զի Հոգին Սուրբ թշնամանի յանժոյժ որկորստութենէ եւ ի ստահակ յանդգնութենէ եւ ի զբաւսանաց արբշռաց, որք զանձինս իւրեանց ետուն ի կամս շռայլութեան։ 89  Զի որպէս անժուժկալութիւնն Եւայի եւ Ադամայ անէծս ի վերայ էած եւ մահ, նոյնպէս ծնելոցս ի նոցանէ որ զնոյն անժուժութիւնն ունին` արտաքոյ բարւոյն որովայնամոլութեամբն անկանիցին։ 90  Իսկ պահք եւ ժուժկալութիւն փրկչին եբարձ զթշնամութիւն ի միջոյ եւ հաշտեցոյց զԱստուած ընդ մարդկան ի ձեռն խաչի եւ կամաւոր չարչարանաց. որք հաւատացին կենսաբեր քարոզութեանն, որ կոչեաց զմարդիկ ի կեանս վերստին նորոգմանն։
       91  Պահք պարիսպ հզաւր եւ դուռն ամուր, որ պահէ ի մտից վնասակարաց ի խորամանկ թշնամւոյն մերոյ։ 92  Զի մի՛ լիցուք որպէս զորդիսն Հեղեայ անժոյժք, որ զբարկութիւնն Աստուծոյ շարժեցին ի վերայ ինքեանց եւ հաւրն եւ ժողովրդեանն Աստուծոյ ։ 93  Այլ ժուժկալք որպէս Սամուէլն, որ պահաւք սնեալ ի մանկութենէ` եղեւ գլուխ մարգարէից։ 94  Պահք շիջուցանեն զբորբոքեալ հուրն ցանկութեան. զի որպէս հուր ի նիւթոյ պակասեալ շիջանի, նոյնպէս եւ որովայնամոլութիւն եւ արբեցութիւն պակասեալ` ցանկութեանն բոց շիջանի, եւ սրբութեանն եւ արդարութեանն բորբոքի պահովք պնդեալ։ 95  Պահք ցամաքեցուցանեն զգիջութիւն պղծութեան. եւ որպէս յերաշտութենէ խոնաւ երկիր չորանայ, այսպէս գարշացեալ անձն ի գիջական զազիր ախտէ սրբեալ անուշահոտանայ։ 96  Պահք արգելու զեռանդն ցանկութեան մանկանց. որ հրով ախտին տոչորի ի թշնամւոյն շարժմանց։ 97  Պահք դադարեցուցանեն զլկտութիւնս որ ի կերողութենէ եւ յարբեցութենէ յառաջագային. զի մերձեալ պահք ի մարմինս` վերաստեղծու ի սրբութիւնս։ 98  Պահք խափանեն զյոյզս մտաց եւ մարմնոյ` պղտորեալս ի յուղխից ցանկութեանց հոսմանց, եւ յստակեալս արբուցանէ զիմանալի եւ զհոգէկիր երկիրն։
       99  Պահք նաւահանգիստ են խաղաղ ծովածուփ ալեաց ախտից եւ ամենայն վնասու, եւ առաջնորդէ ի կենաց նաւահանգիստն, զի մի՛ վնասեսցի յորկորստութենէ եւ յարբեցութենէ ի մահ` ի ծովու մեղաց ալէկոծելով։ 100  Պահք եկեալ` խաղաղութիւն առնեն ամբոխից, եւ հանգուցանեն զսպասաւորս, եւ ամենեցուն առաջնորդ լինի ի զգաստութիւն` զվերինսն խորհելով որ ի Քրիստոս։ 101  Պահք սանձք է ստահակաց, որ անարգել են յանիրաւութիւնս։ 102  Զի որպէս ձիոյ սանձս ի բերանս դնի, եւ ամենայն մարմինն նուաճի եւ անսայ ի կամս երասանակալին առ հոգեւոր պատերազմն։ 103  Իսկ որոց միտքն վառեալ իցեն արդար եւ սուրբ խորհրդովք, զգայարանսն կազմեալ պատուիրանապահութեամբն. եւ եթէ ոչ ունի զպահոցն պնդութիւն, յարձակել մարտին դիւրաւ ըմբռնի։
       104  Առաւել եւս զգուշացուցանէ ի մսոյ եւ ի գինւոյ բանս խրատու. զի գինի առաւել յիմարեցուցանէ զգայութիւնսն եւ զմիտսն եւ եռացուցանէ զցանկութիւնսն եւ յանառակութիւն շարժէ, մանաւանդ զմանկանց. եւ հոսումն գիջութեան ի մարմնոցն լինի։ 105  Գինի թմբրութիւն սրտի, պապանձումն բերանոյ, խաւար աչաց, խլութիւն ականջաց, լուծութիւն ձեռաց, գայթակղութիւն ոտից, ցնորք խորհրդոց, ծանրութիւն քնոյ, թշնամի արդարութեան։ 106  Գինի զերկիւղ մերժէ, զպատկառանս ի բաց մղէ, եւ զյիշատակս պատուիրանացն քամահէ, եւ զխնամս սուրբ սիրոյն զանցուցանէ, եւ յուղիւղ հաւատոցն զարտուղի հանէ, եւ զահեղ դատաստանն անյիշելի թողու, եւ ոչ տայ թոյլ զմտաւ ածել զմահ եւ զանվախճան տանջանսն։
       107  Զայս ասելով ոչ ի հիւանդաց եւ ի տկարաց արգելում զսակաւապիտութիւն գինւոյ ըստ առաքելոյ խրատուն վասն ստամոքսի եւ ստէպ հիւանդութեան առ տկարս եւ առ ծերս։ 108  Իսկ որ կարողք եւ մանկագոյնք են հասակաւ, զգոյշ կայցեն ի մսոյ եւ ի գինւոյ, զի մի՛ դիւրաւ ըմբռնեսցի ի հանապազորդ թշնամւոյն, որսացեալք ի նմանէ ի նորա կամս։ 109  Զի գինի եւ արբեցութիւն ապականեն զկատարեալ արս իմաստունս. իսկ զանկատարս մարմնով եւ մտաւք զի՞նչ պարտ է ասել։ 110  Զի որպէս հրով տոչորէ եւ վառէ զցանկութեանն բոց. զի հուր զմարմինն միայն այրէ, իսկ միս եւ գինի զհոգիսն շարժմամբ ցանկութեան։ 111  Եթէ հուր առանց նիւթոյ շիջանի, ապա եւ ցանկութիւն առ ի պահոց։ 112  Ապա եթէ անարգել յուտել եւ յըմպել եւ ի զբաւսանս իցէ մանկութիւնն, մի՛ ակն ունիցի ողջախոհանալ ի սրբութիւնս. այլ եռացեալ ցանկութիւն որովայնամոլութեամբն` հեղու զհոսանս եւ այրէ զորս գտանէ ախտին սիրովն, եւ կազմէ դատաստանս ինքեան սրտմտութեան եւ հաղորդակցաց իւրոց. Զի որդն նոցա, ասէ մարգարէն, ոչ վախճանի եւ հուրն նոցա ոչ շիջանի. եւ եղիցին ի տեսիլ ամենայն մսեղեաց ։ 113  Այսքան պատիժք ունին որովայնամոլք եւ արբեցողք. որք կան եւ մնան ի նմին եւ ապականեն զանձինս պէսպէս գարշութեամբ ախտիւք։
       114  Պահք ճշմարիտ զամենայն ցանկութիւնս ի բաց մերժէ զհոգւոց եւ զմարմնոց, եւ հետեւել յամենայն արդարութիւնս, եւ ժուժկալ լինել` որք զինուորինն ընդդէմ հոգւոց եւ մարմնոց առ ի լուծումն մեղաց։ 115  Այլ կալ մնալ ի բարեպաշտութեան ջանս ի Քրիստոս Յիսուս ի Տէր մեր. որում փառք յաւիտեանս. ամէն։