ԺԱ
ՆՈՐԻՆ
ՍՐԲՈՅՆ
ԳՐԻԳՈՐԻ
ՀԱՅՈՑ
ԼՈՒՍԱՒՈՐՉԻ
ՎԱՍՆ
ՎԱՐՈՒՑ
ԱՌԱՔԻՆՈՒԹԵԱՆ,
ՈՐ
ՀԱՆԴԻՍԻՒՔ
ԼԱՒՈՒԹԵԱՆ
ՊՍԱԿԵԱԼ
ԵՐԱՆԻՆ
1
Ամենայն
արուեստից
լաւութեան
եւ
քաջութեան
եւ
առաքինութեան
Սուրբ
Երրորդութիւնն
է,
որ
շնորհաւք
յորդորէ.
վասն
զի
նա
է
տուիչ
եւ
յաջողիչ
երկնաւորաց
եւ
երկրաւորաց.
եւ
որ
զմտերիմ
հաւատացեալս
եւ
զսուրբս
եւ
զսիրելիս
իւր
աշակերտեաց։
2
Եւ
որք
ընկալան
զարուեստ
լուսաւոր
կարգացն,
եւ
վառեցան
որպէս
զճառագայթս
լուսոյ
ի
մէջ
աշխարհաց.
զի
ասէ
Տէրն.
Դուք
լոյս
աշխարհի
էք,
եւ
լուսաւորէ
լոյս
ձեր
զմարդիկ.
որպէս
զի
տեսցեն
զգործս
ձեր
բարիս,
եւ
փառաւորեսցեն
զՀայր
ձեր
որ
յերկինսն
։
3
Եւ
առաքեալ
իբրեւ
լուսաւորս
ասէ
շրջել
յաշխարհի,
զբանն
կենաց
ունել
ի
զգուշութիւն
անձանց
եւ
ի
շահ
աւգտի
բազմաց։
4
Որ
նոքաւք
սփռեաց
զճառագայթս
բանին
կենաց
ճշմարտութեան
ընդ
ամենայն
տիեզերս,
եւ
կոչեաց
զհաւատացեալս
ի
հաղորդութիւն
բարերար
կամացն
իւրոց
ի
կենդանի
փառսն
անեղծութեան.
զի
ժառանգաւոր
լինիցին
արարածք
արքայութեան
Արարչին
եւ
աւետեաց
ուրախութեան
անճառ
բարեացն։
5
Այսպիսի
յուսով
հաճոյացան
սուրբքն,
եւ
կամաւք
Արարչին
զամենայն
դժնդակութիւնս
յազդմանէ
չարին
եւ
զշարժմունս
մտաց
եւ
մարմնոց
խափանեցին
շնորհաւքն
Քրիստոսի.
անարատ
սրբութեամբ,
անդադար
աղաւթիւք
եւ
ջերմեռանդն
արտասուաւք,
կատարեալ
ժուժկալութեան
պահովք.
սանձել
զագահութիւն
եւ
զորկորստութիւն,
զլկտութիւն
եւ
զանառակութիւն
եւ
զստահակութիւն
ի
չար
անդր։
6
Ունել
զդրունս
ողորմութեան
յիշատակաւ
սիրոյն
Քրիստոսի.
յորդորեալք
ի
հանդէս
բարեաց,
եւ
արժանի
եղեալ
ազատութեան
շնորհաց
եւ
պարգեւաց
Հոգւոյն
Սրբոյ
վկայութեամբ
հանդիսիցն
լաւութեան,
սուրբ
սիրով,
մտերիմ
հաւատով
ի
նեղութեանն
եւ
յանդորրու։
7
Անզբաւս
եւ
անբիծ
ունել
զմիտս
եւ
զզգայութիւնս
ամենայն
ճշմարտութեամբ։
8
Մի՛
իւիք
ունել
խարդախութիւն
եւ
կեղծաւոր
խորհուրդս,
անհաւատութեան
եւ
անսրբութեան
վարս,
որ
են
պատճառք
կորստեան։
9
Այլ
զլուսաւոր
զսրբութիւնն
միշտ
յանձինս
ունել
ամբիծ
երախտեաւք
սիրոյն
սրբութեան.
ծաղկեալք
առաքինասէր
վարուք
եւ
պսակեալք
յաւիտենական
յուսովն
ի
գովեստ
փառացն
Աստուծոյ։
10
Զի
հրով
Հոգւոյն
Սրբոյ
յանարատ
սրբութիւնն
վերաբերեալ`
աւթեւանք
Ամենասուրբ
Երրորդութեանն
լինին
յերկրի։
11
Զի
ամենայն
հանդիսիցն
եւ
առաքինութեանցն
զարդ
սրբութիւնն
է
յերեւելիս
եւ
յաներեւոյթս
հոգւով
եւ
մարմնով։
12
Եւ
արդարութեան
ամենայն
եւ
քաջութեան
թագ
եւ
պսակ
պարծանաց
սրբութիւնն
է
միշտ։
13
Եւ
ամենայն
կարգաց
երկնաւորաց
եւ
երկրաւորաց
փառք
եւ
պատիւ
եւ
մեծարանք
սրբութիւնն
է,
որ
ընտանեցուցանէ
Քրիստոսի
Աստուծոյ
եւ
ամենայն
երկնային
զաւրութեանցն։
14
Պատմուճան
լուսոյ
եւ
արմատ
բարեաց
սրբութիւնն
է.
եւ
որ
ճշմարտեալ
եւ
միաբանեալ
են
ի
գովեստ
փառացն
Աստուծոյ`
անմարմնոցն
դասք,
եւ
լուսաւոր
վարուք
հաստատեալ
կան
ի
սրբութեան.
վասն
այնորիկ
են
Ամենասուրբ
տէրութեանն
սպասաւորք։
15
Սոյնպէս
հրաման
առին
առաքեալքն
զսուրբսն
կարգել
ի
սպասաւորութիւն
եկեղեցւոյ
Աստուծոյ.
զի
հաղորդ
լիցի
հրեշտակաց`
սպասաւոր
Քրիստոսի
պատարագին։
16
Զի
որպէս
հոգի
ի
մարմինն
յարմարի
եւ
աճէ
զաճումն
հասակի,
սոյնպէս
մտաւոր
հոգին
զամենայնն
քննէ
եւ
որոշէ
զլաւն
ի
վատթարէն։
17
Սոյնպէս
են
եւ
հաւատք
ճշմարիտ
աստուածգիտութեան.
որ
աճէ
զաճումն
առաքինութեանցն
որ
ի
Քրիստոս,
եւ
լինի
կատարումն
հասակի
արդարութեանն
հաւանութեամբ
հաւասարել
անդամոցն
ի
միաբանութիւն
հաճոյիցն
Աստուծոյ։
18
Զի
ամենայն
լուսաւոր
վարք
հաւատովք
բովանդակին
յերեւելիս
եւ
յաներեւոյթս.
զի
լուսաւորեալք
ի
գիտութիւն
ճշմարտութեան`
զաւրասցի
ի
հանդէս
բարեպաշտութեանցն
որ
ի
Քրիստոս.
զի
ամենայնի
Քրիստոսիւ
եղեւ
կատարումն`
եթէ
յերկինս
եւ
եթէ ,
ասէ
առաքեալ.
զի
զաներեւոյթսն
յերեւելիս
ցուցանեն
հաւատք,
եւ
զերեւելիս
յաներեւոյթսն
ի
կամս
Տեառն։
19
Գանձ
անկապուտ
են
հաւատք,
որք
զբարիսն
ի
մեզ
ամբարեն.
եւ
ի
ձեռն
շնորհացն
յայտնեաց
հաւատովք
զպարգեւս
փրկութեան
եւ
կենացն
անմահից,
զի
զամենայն
երանութիւնսն
յուսով
վայելեսցուք.
զի
իբրեւ
առաջի
աչաց
ունի
զուարթածաղիկ
զերանութիւնսն
յուսով.
զի
մի՛
հեղգասցուք
ի
հանդիսիցն
որ
առաջնորդեն
մեզ
յանանց
բարիսն`
որ
պատրաստեալ
է
սրբոցն։
20
Զի
նախ
սէրն
նովաւ
լցեալ
եւ
զարդարեալ
ճառագայթիւք
յիշատակաւ
սրբութեանն
եւ
ամենայն
անդամոցն
եւ
մտացն
առաջնորդէ
յարդարութիւն
հաւատովք
յԱմենասուրբ
յԵրրորդութիւնն,
եւ
ի
կամս
նորա
սիրով
հաստատի։
21
Զի
սիրտ
սուրբ
տաճար
է
Հոգւոյն
Սրբոյ.
եւ
սէր
սուրբ
ունել`
բնակարան
Քրիստոսի,
եւ
ի
նմա
հանգուցեալ
են
աստուածեղէն
կամք.
Զի
որ
կայ
ի
սէրն
իմ
եւ
պահեսցէ
զբանս
իմ,
ասէ
Տէրն,
ես
եւ
Հայր
իմ
եկեսցուք
եւ
աւթեւանս
առ
նմա
։
22
Զի
սիրով
բարերարութեամբն
յանճառ
բարիսն
վայելեցուցանէ։
23
Եւ
ո՞րք
են
որ
զբան
նորա
պահեն։
24
Որք
սուրբ
սրտիւ
եւ
անարատ
յամենայն
վնասուց
մնան
անբիծք։
25
Զի
որ
սիրեն
զնա,
սիրեսցին
ի
նմանէ.
եւ
որք
խնդրեն
զնա,
լինի
պարգեւատու։
26
Իսկ
որք
ոչ
պահեսցեն
զնորա
զբանն,
ասէ,
ինքնին
բանն
զոր
խաւսեցայ
ընդ
ձեզ,
նա
դատի
զձեզ
յաւուրն
։
27
Իսկ
որ
զբանն
նորա
պահէ,
խլէ
ի
սրտէ
զդժնդակ
խորհուրդս
մտաց.
զանհաւատութիւն,
զերկմտութիւն,
զչարութիւն,
զնախանձ,
զաղտեղի
ցանկութիւնս
հանդերձ
ամենայն
վնասակարաւքն,
եւ
ի
ներքս
բերեալ
զբարեխորհրդութիւնն
սուրբ`
որ
լին
է
բարեաւք
ի
Քրիստոս։
28
Զի
ազատեալք
ի
բծից
զգայարանքն`
կատարեսցեն
զարդարութիւնս,
եւ
արթուն
կայցէ
միտքն
զգայութեամբքն
ի
վերայ
շահիցն
եւ
կենարար
գիւտիցն։
29
Եւ
մի՛
ի
սաստկանալ
պատերազմին
լքանել
եւ
լուծանել
զմարտն,
այլ
ճշմարիտ
համբերութեամբ
զդէմ
ունել.
եւ
երկայնամտեալ
յուսով
եւ
զաւրացեալ
ի
Քրիստոսի
շնորհացն`
յաղթեսցէ
մարտին,
եւ
հասցէ
ի
նաւահանգիստն
Քրիստոսի։
30
Շիջուցանել
զազդմունս
չարին
եւ
զշարժմունս
բարուց
ցանկութեան։
31
Եւ
զյաղթութեան
զշնորհս
ընկալեալ
եւ
զգովութիւն
ի
վերնոց
եւ
ի
ներքնոց,
պսակեսցի
փառաւք
եւ
պարծանաւք
աւետեաց
փրկութեան
կենացն։
32
Զի
որ
կայցէ
յայն
սէրն
որ
ի
Քրիստոսն,
որ
փրկեացն
զարարածս
եւ
եբարձ
զթշնամութիւն
ի
միջոյ,
Տեառնն
է
բնակիչ։
33
Եղիցուք
նմանողք
նորա
մեծութեանն,
եւ
շահեսցուք
զբարիս
եւ
զեղբարս,
եւ
փոխանակեսցուք
զբարին
մեր
առ
նոցա
կարիսն,
եւ
զկեանս
մեր
ընդ
մահու
նոցա.
եւ
լինիցիմք
ժառանգաւոր
նորա
տէրութեանն,
եւ
բնակարան
կենդանի
կամաց
նորա,
եւ
հաղորդս
սքանչելի
եւ
սուրբ
սիրոյ
նորա,
եւ
կցորդ
փառաւորեալ
փառաց
նորա։
34
Սէր
սուրբ
մայր
է
առողջութեան,
անարատութեան,
անբծութեան.
որ
խնամէ
եւ
յորդորէ
յառաքինութիւն
եւ
յարդարէ
յամենայն
բարեգործութիւնս։
35
Սէր
աղբիւր
է
ամենայն
բարեաց,
որ
արբուցանէ
զսուրբ
անձինս.
եւ
գրաւական
ամենայն
երանութեանցն,
եւ
մեծութեան
պարգեւացն
Աստուծոյ
բաշխող։
36
Սէր
բղխումն
երախտեաց
Քրիստոսի,
եւ
վայելեցուցիչ
յանպատում
շնորհս
նորա.
լուծիչ
խռովութեան
եւ
տուիչ
խաղաղութեան.
լուսաւորիչ
մտաց
եւ
անդամոց։
37
Սէր
սուրբ
հոգւոյ
եւ
մարմնոյ
անեղծ
ստացուած
է,
որք
ունին
զնա
միշտ.
եւ
կենդանի
շնորհք
ի
Քրիստոս
ամենաշահ
երանութեամբն
յարդարեալ
ի
գովեստ
փառացն
Աստուծոյ։
38
Սէր
աւետեաւք
կենդանի
յուսոյն
սփոփիչ
է
նեղութեան
եւ
վշտաց,
եւ
լուծիչ
ամենայն
դժնդակութեանց
ի
վերայ
եկելոց`
որ
զինուորին
ընդդէմ
առաքինութեան
հանդիսից։
39
Սէր
սուրբ
երախտեաւքն
հրեշտակ
է
խաղաղարար,
որ
զցասումն
մերժէ
եւ
զխռովութիւն
լուծանէ
եւ
զնախանձ
արտաքս
մղէ
եւ
ցածուցանէ
զչար։
40
Սէր
սուրբ
այգի
վայելուչ,
որ
խաղողով
եւ
գինեաւ
զուարթացուցանէ
զսիրտն
եւ
զզգայարանսն
ի
տրտմականացն
եկամտից,
եւ
ուրախ
առնէ
ի
կամս
Տեառն։
41
Սէր
սուրբ
ձիթենի
պտղալից
է
ի
սրտի
բարեխորհին,
մզելով
զձէթ
ի
լուսաւորութիւն
իմանալեաց
եւ
յաւծումն,
եւ
երեւելի
անդամոցն
զուարթութիւն։
42
Սէր
սուրբ
հոգեւոր
կարգաց
յարդարիչ
է
եւ
մարմնաւոր
վարուց
յանձանձիչ.
որ
ի
միասին
կապէ,
եւ
ոչ
տայ
բաժանել
եւ
քայքայել
զհասարակաց
բարին։
43
Սէր
սուրբ
բանալի
է
դրանն
կենաց,
որ
զկեանսն
բաշխէ.
եւ
աներեւոյթ
շնորհացն
Աստուծոյ
գանձուցն
բաշխող
ի
սուրբ
անձինս,
եւ
դժնդակ
վարուց
խափանիչ
եւ
ընդդիմամարտ
մեղաց։
44
Զի
ամենայն
արուեստք
առաքինութեան
սիրով
յարդարին,
սրբութիւն,
արդարութիւն.
եւ
նովաւ
ցուցանեն
զհանդէս
լաւութեան
իւրեանց,
որ
է
վարիչ
չարի
եւ
յորդորիչ
բարւոյ,
զաւրավիգն
աստուածասիրաց
եւ
կործանիչ
խորամանկաց
եւ
մեղսասիրաց։
45
Եւ
խառնեալ
սուրբ
սէրն
ընդ
հաւատոց
եւ
ընդ
յուսոյ`
հանդիսանայ
ի
բարեպաշտութեան
վարս,
եւ
միմեանց
խաղաղութեամբն
յայտնի
առնեն
զլուսաւոր
կարգս։
46
Զի
պատճառաւք
առաքինութեամբքն
լուսատու
թագաւքն
պսակեսցին
յանուշակ
յերկնաւոր
Հաւրն
խնամսն,
եւ
վայելեսցեն
յանվախճան
եւ
յանպատում
բարութիւնս
նորա։
47
Զի
որ
ունի
զխնամս
սիրոյն
սրբութեան
առ
ամենեսեան
հեռաւորս
եւ
մերձաւորս,
առ
հոգիս
եւ
մարմինս
ամենայն
ճշմարտութեամբ,
երանութեամբք
սուրբ
սիրոյն,
յԱմենասուրբ
Երրորդութենէն
աւրհնեալք
պսակին
եւ
մեծարին,
եւ
մշտնջենաւոր
խնդութեամբքն
վայելեն
յանվախճան
եւ
յանհամեմատ
բարութիւնսն։
48
Զի
եւ
հաստատութիւն
ուղեղ
հաւատոց
բովանդակիչ
է
սուրբ
սիրոյն
եւ
յուսոյն
անսասանելի
կալ։
49
Զի
շնորհաւք
Սուրբ
Հոգւոյն`
այնոքիւք
միաւորելոցն`
պարիսպ
ամուր
ապաստանի
ամենայն
առաքինութեամբք
շրջապատեալ
է։
50
Որ
ոչ
ոք
վստահասցի
առնուլ
զամուրսն,
զի
պահեսցի
ի
զգուշութեան
հաւատովն
արթնութեամբ,
սուրբ
եւ
յիշատակաւք
յուսոյն
անդրդուելի
միշտ.
գոհանալով
եւ
աւրհնելով
զՏէր
անյագ
բաղձանաւք,
հաւանական
կամաւք,
յորդ
եւ
քաղցր
անձկաւ
փափաքել
առ
աղբիւրն
շնորհացն
եւ
ըմպել
անյագ
ի
նորա
բղխմանէն,
եւ
արբուցանել
զտունկս
արդարութեան
եւ
զսերմանս
բարեպաշտութեան
շնորհաց
արտասուացն
վտակաւք,
զի
զառհաւատչեայն
բերցեն
զպտուղ։
51
Զի
գարուն
հոգեւոր
է
աճմանն
հաւատոց
եւ
սրբութեան
սիրոյն,
որ
զամենայն
առաքինութիւնս
բողբոջեն.
որպէս
տունկք
եւ
բոյսք
զսաղարթս
եւ
զծաղիկս
ի
ձմերնային
կապանացն
լուծեալք։
52
Այսպէս
ջերմութիւնք
սուրբ
սիրոյն
հաւատով
շնորհալից
արտասուաւք`
զառաքինութիւնսն
փայլէ
Ամենասուրբ
Երրորդութեանն
կամաւք
եւ
շնորհաւք։
53
Եւ
հաւանութիւն
հաւատոց
եւ
սուրբ
սիրոյն
հաւասարութիւն
յո՛ր
կողմ
յորդորի,
զամենայն
հաւանեալսն
ի
Քրիստոս
ժողովէ։
54
Եւ
նա
է
նաւահանգիստն
մեր
եւ
բաշխող
պարգեւաց.
կենդանի
աղբիւր
եւ
ճաշակք
անմահութեան,
որ
զամենայն
սուրբս
վայելչութեամբ
պսակէ
յաւէժ
կենդանութեամբքն։
55
Եւ
զիւրաքանչիւրոցն
քաջութիւն
ի
վեր
բերեալ`
յաւրինին
եւ
կազմին
աւգտակար
շահիցն
փառք,
եւ
լուսաւոր
առաքինութեանցն
հանդէսք
ցուցանին
ըստ
արուեստիցն
բարութեանցն.
զի
զգուշութիւն
զգաստութեան
ամենայն
զգայութեանցն
հաւատով
եւ
սուրբ
սիրով
սիրեալ
զանարատ
ամբծութիւնս
յինքն
հպեաց.
որ
ի
բաց
մերժէ
զախտ
եւ
զբիծ
ի
մարմնոյ
եւ
ի
մտաց,
յստակ
եւ
սուրբ
սիրովն
որ
առ
Աստուած։
56
Որ
կարողն
է
ընդրել
զաւգտակարն
եւ
անարգել
զվնասակարսն,
եւ
յորդորիչ
լինել
մտաց
եւ
զգայութեանց
ի
բարիսն,
եւ
զխարդախութեան
վնասն
պահել
զմուտս
ահիւ
եւ
զգաստութեամբ
միշտ։
57
Զի
յերկիւղն
Աստուծոյ
ամփոփին
միտք
ի
զգուշութիւն
Աստուծոյ
բանին.
եւ
զգաստութեանն
առաջնորդեալ`
անարգեսցէ
զչարն
եւ
ընդրեսցէ
զբարին.
եւ
կացցէ
մնասցէ
սուրբ
եւ
արդար
յերեւելիս
եւ
յաներեւոյթս
արթուն
եւ
զուարթուն։
58
Զի
մի՛
խորամանգեալ
չարին
ի
ներքս
մտցէ
ընդ
միտսն
եւ
ընդ
զգայութիւնսն
եւ
յափշտակեսցէ
զառաքինութեան
գանձն.
եւ
պարտաւորեալ
գտանի
ի
հեղգացելոցն
դատաստանն,
որ
ոչ
հսկեալ
պահեաց
զտուն
գանձուցն
առաքինութեան,
այլ
թոյլ
ետ
ական
հատանել
եւ
գողանալ
զբարի
մեծութիւնն,
յորս
վայելելոց
էր
ի
հանդերձեալսն.
եւ
վասն
այնորիկ
պատժի
ի
գեհենին
յաղագս
հեղգութեանն։
59
Արդ,
եղիցի
զգուշութիւն
ի
պահել
զամուրսն
եւ
զգաստութեան
գանձսն
ի
Քրիստոս,
որ
ի
մարմնին
է
զարդարեալ
շնորհաւք.
զի
Նովաւ
ապրեսցուք
ի
խորամանկութենէ
բանսարկուին
եւ
ի
պատրանաց։
60
Եւ
հաճոյացեալք
ի
նորա
կամսն`
մտցուք
ի
խոստացեալ
բարութիւնսն
առանց
ամաւթոյ
վնասուց.
զամենայն
ճշմարտութիւնս
եւ
զպարծանս
սուրբ
վարուց
ընդ
մեզ
ունելով,
հանգիցուք
ի
գոգ
հանգստեանն
եւ
ի
գիրկս
մխիթարութեանն
եւ
ի
լոյս
անշիջանելի
փառացն։
61
Եւ
ըստ
բազմաբեր
պտղոցն
մեր`
առաւելեսցեն
պատիւ
եւ
փառք
մեր.
եւ
ազատեալք
ի
Քրիստոս
առցուք
զպսակն
պարծանաց
յամենակալ
Հաւրէն։
62
Ասացից
եւ
վասն
սուրբ
հեզութեանն`
որ
առողջութիւն
է
խլրտման
ցասման
մտաց
եւ
մարմնոյ։
63
Զի
լուսաւորեալ
անարատ
հեզութեամբ
եւ
ամբիծ
սիրով,
որ
հաւատովքն
յարդարեալ
է
ի
հաճոյս
Սուրբ
Հոգւոյն
եւ
ի
կամս
Որդւոյն
եւ
ի
փառս
Հաւրն
երկնաւորի,
առողջացեալ
եւ
ճշմարտեալ
ի
սուրբ
սէրն
նորա`
պահեսցի,
եւ
ի
հարուածոց
ցանկութեանց
ազատեսցի,
եւ
հանդարտութիւն
առցէ
ի
վնասակար
մարտից,
եւ
ի
շնչել
այսոյն
չարութեանն
ցածուսցէ
ի
միտս
եւ
ի
մարմինս։
64
Հեզութիւն
սանձք
է
բարկութեան
եւ
շարժմանց
ցասման
եւ
վնասակարաց
լկտութեան
եւ
ստահակութեան
եւ
ի
թշնամանս
յանդգնեալ
ըստ
ամենայնի։
65
Հեզութիւն
քաղցր
եւ
անոյշ
ճաշակք
են
քմաց
եւ
ցածուցիչ
խռովութեան
ամբոխից,
որ
յամբարտաւանութենէ
գերին։
66
Հեզութիւն
հանդարտեցուցիչ
է
մրրկաց
ալեաց
մտաց
եւ
մարմնոց
ալէկոծելոց
ի
փորձանս
ինչ։
67
Հեզութիւն
արմատք
խոնարհութեան
եւ
համբերութեան
եւ
ժուժկալութեան
են`
որ
մերձաւորի
Քրիստոսի։
68
Հեզութիւն
զաւրութիւն
է
ամենայն
առաքինութեան
եւ
հիմն
ամենայն
բարեաց
յերեւելիս
ի
մեզ։
69
Հեզութիւն
շինուած
է
խաղաղութեան,
եւ
քակտումն
եւ
հերքիչ
խռովութեան,
ոխութեան
եւ
նախանձու`
երեւելի
եւ
գաղտնի։
70
Հեզութիւն
աղբիւր
յստակ
է
եւ
ամպ
քաղցր
ցաւղով,
որ
արբուցանէ
զերաշտութիւն
չորացելոց։
71
Հեզութիւն
դաստիարակ
է
մանկութեան
եւ
հաւանութեան
խրատուց
եւ
կարգաց
ուսուցիչ։
72
Հեզութիւն
փառք
ծերոց,
որ
նովաւ
են
հրահանգեալ
յողջախոհութիւն
եւ
յամենայն
առաքինութիւնս։
73
Հեզութիւն
պատիւ
երիտասարդաց,
որ
նովաւ
յաղթեցին
ամենայն
հակառակաց,
ստահակաց
եւ
անիրաւաց
խոնարհութեամբ
եւ
քաղցրութեամբ։
74
Հեզութիւն
պսակ
է
պարծանաց
կուսանաց,
որ
ամենարուեստ
երախտեաւք
եւ
բազմահանդէս
առաքինութեամբքն
ի
կոչումն
ընծայեալք
սիրոյն
սրբութեան։
75
Զարթուցեալք,
անվեհեր
քաջութեամբ
հնազանդեալք,
եւ
զհեղգութիւն
եւ
զյամառութիւն
յորդորել
ի
հաւատ
ճշմարտութեան։
76
Փոյթ
յառաքինութեան
գործասիրութիւն.
անքակ
աղաւթիւք,
յորդորեալ
յիշատակաւք,
մտերիմ
կամաւք,
խոնարհ
շարժմամբք,
քաղցր
հնարիւք,
սիրով
սրբութեամբ,
կատարեալ
պահովք
սանձել
զդժնդակ
եւ
զաղտեղի
խորհրդոցն
շարժմունս
յազդմանէ
չարին.
շիջուցանել
զհուր
ցանկութեանն
ջերմեռանդ
արտասուաւք։
77
Բաց
ունել
զդուռն
ողորմութեան
ի
պէտս
կարաւտելոց,
եւ
ակն
ունել
յուսով
խոստացեալ
աւետեացն
իմաստուն
կուսանացն։
78
Եկա՛յք,
ասէ,
աւրհնեա՛լք
Հաւր
իմոյ,
ժառանգեցէ՛ք
զարքայութիւնն
։
79
Հեզութիւն`
մանկանց
Եկեղեցւոյ
սնունդ
է,
եւ
յորդորիչ
ըստ
աճմանն
զգաստութեան
եւ
ճշմարտութեան.
որոց
սկիզբն
առեալ
ի
տղայութենէ
ի
սրբութիւն
եւ
ի
պիտանութիւն`
զլուսաւոր
վարդապետութիւնն
եւ
զհանգամանս
բանից
եւ
ձայնից
որպէս
ճառագայթս
արեգական
փայլեցուցանել
փառաւորութեամբ
ի
փառս
Աստուծոյ
վերնոց
եւ
ներքնոց,
հանդերձ
ամենայն
սուրբ
վարուք
եւ
խոնարհ
սրտիւ.
զի
այնպէս
լինիցին
վերնոցն
փառակից։
80
Հեզութիւն`
զգաստութիւն
է
առաքինեաց
եւ
քարոզիչ
նոցա
հանդիսիցն.
որ
իմացան
զերկրաւորս
անցաւոր,
եւ
բուռն
հարին
զանանց
կենացն
միամիտ
սրտիւ
եւ
անհեղգ
մարմնով,
ազատեալ
յամենայն
վնասակարաց
մտաւք
եւ
մարմնով։
81
Զի
կատարեալ
զամենայն
հրամայեալսն
ի
Տեառնէ`
եւ
զայլս
յորդորեսցեն
ո՛րպէս
պարտ
է
պահել
արդարոց
զսրբութիւն
եւ
զամենայն
առաքինութիւն.
կամ
ո՛րպէս
մեղաւորաց
դառնալ
ի
խոստովանութիւն
ապաշխարութեան,
զի
ապրեսցին։
82
Հեզութիւն`
գովելի
մեծութիւն
է
տնանկաց.
զի
երկրաւոր
մեծութիւնս
մաշի
եւ
կորնչի
հպարտութեամբն.
այլ
տնանկացն
հեզութեամբն
մեծացեալ
կան
եւ
մնան
անանցք.
զոր
ոչ
ցեց
ուտէ
եւ
ոչ
ուտիչ
ապականէ,
կամ
գողք
ական
հատանեն
եւ
գողանան։
83
Եւ
յաղագս
այսորիկ
երանէ
Տէրն
զհեզս.
քանզի
ասէ.
Երանի
հեզոց,
զի
նոքա
ժառանգեսցեն
զերկիրն ,
ուր
ոչ
լսի
համբաւ
մահու.
որպէս
եւ
Դաւիթ
ասէ.
Հաճոյ
լինել
առաջի
Տեառն
յերկրին
։
84
Այլ
եւ
աստէն
ունի
զհանդարտութիւն
մտաց
եւ
անդամոց
եւ
առ
ամենեսեան`
ոյք
ճակատամարտին։
85
Զի
զաղքատս
ի
համբերութիւն
կրթէ,
զզաւրաւորս
զգաւն
առնէ,
եւ
առանց
խռովութեան
ունել
զիշխանութիւնս
երկրաւորս
եւ
առանց
աղմկի
հանապազորդ.
յամենայնի
ամենեքումբք
է
համեստութիւն,
մեծաց
եւ
փոքունց
դաստիարակ։
86
Հեզութիւն
լուսաւորութիւն
է
քահանայական
շնորհի.
զառաջնորդական
միտսն
ի
հնազանդութեան
ունի,
եւ
ոչ
տայ
թոյլ
ցասման
շարժել
ի
բարկութիւն
եւ
ի
թշնամանս,
անգիտացեալ
որ
ինչ
խորհրդոցն
է
ամբարտաւանեալ
ի
ցասմանէն։
87
Այլ
հեզութեամբն
մտայոյզ
եղեալ
ըստ
Քրիստոսի
աւետարանութեանն
ուղղէ
զհրաման
իրացն
առ
սովին
գիտութեամբն.
եւ
լուսաւորէ
այնպէս
հեզութիւն,
որպէս
զի
տեսցեն
զգործս
ձեր
բարիս,
ասէ
Տէրն,
եւ
փառաւորեսցեն
զՀայրն
ձեր
որ
յերկինս
է։
88
Հեզութիւն
որպէս
աղ
է
անուշիչ
խորտկաց,
որ
զհամեղութիւն
ճաշակացն
համահամ
քմացն
տայ։
89
Զի
բանք
ձեր,
ասէ,
որպէս
աղիւ
համեմեալ
լի
շնորհաւք
եւ
ճշմարտութեամբ,
յարդարեալ
հեզ
վարդապետութեամբ.
զի
տացէ
շնորհս
լսողացն
վասն
հանդերձեալ
դատաստանին
արդարոց
եւ
մեղաւորաց.
զի
որք
լուիցենն`
իմաստնասցին
ի
Քրիստոս։
90
Հեզութիւն
անարգամեծար
Տէր
է.
զձկնորսս
քարոզս
արար
եւ
աղբիւր
կենդանարար
շնորհաց
Սուրբ
Հոգւոյն,
արբուցանելով
զհաւատացեալս
յաստուածգիտութիւն։
91
Հեզութիւն
պատկառէ
յանդուգն
եւ
յահուր
բարուց,
որպէս
Մովսէս
եւ
Դաւիթ
վկայեն.
ոմն
առ
ապարասան
ժողովուրդն,
եւ
ոմն
առ
Սաւուղ
բազում
անգամ
երեւի։
92
Հեզութիւն
իմաստնոց`
իմացուցանէ
լսողաց
զբանն
հանճարոյ,
ի
միտ
առնուլ
զարդարութիւն
ճշմարիտ
եւ
ուղղել
զիրաւունս
եւ
զամենայն
առաքինութիւնս։
93
Հեզութիւն
զարդ
է
երեւելի
առաքինեաց
անձանց,
հաւատոյ,
յուսոյ,
սիրոյ,
սրբութեան,
աղաւթից,
պահոց,
խոնարհութեան,
ժուժկալութեան,
եւ
ամենայն
բարեաց։
94
Հեզութիւն`
սրբութեան
զգեստ
է,
որ
մերկացան
եւ
ի
բաց
ընկեցին
զաշխարհական
զցանկութիւնս,
եւ
զգաստութեամբ
կատարեցին
զկեանս
ի
Քրիստոս։
95
Հեզութիւն
մեծասքանչ
շուք
եւ
պատկառ
ի
մէջ
բազմամբոխ
հրապարակաց.
որ
զհոգեւոր
աւրէնսն
հանդարտութեամբ
ճառէ,
եւ
հրեշտակ
խաղաղարար
լինի
առ
ամենայն
լսողս,
եւ
անուն
Տեառն
փառաւորի.
ի
հեզոյն
եւ
ի
մարդասիրէն
Աստուծոյ
փառաւորեալ`
վերափոխի
ի
կեանս,
եւ
լսէ
ի
Տեառնէ`
եկ
հաւատարիմ
ծառայ
եւ
հեզ,
որով
ի
սակաւուդ
հաւատարիմ
եղեր,
ի
վերայ
բազմաց
կացուցից
զքեզ։
96
Հեզութիւն
կերպարանք
փառաց
է
Տէրութեանն,
եւ
գիւտք
հանգստարար
յաւիտենից.
որ
իւրովք
դարմանաւք
ի
ձեռն
հեզութեանն
իւրոյ
վանք
երկնաւորացն
լինի
եւ
մտերմաց
հաւատացելոց
սրբոց
ի
Նա.
որ
խոնարհեցաւ
ի
յերկնից
ի
յերկիր
ի
մեծութենէ
փառաց
եւ
էառ
զծառայի
կերպարանս,
զի
ծառայքս
զնորա
կերպարանս
առցուք
արդարութեամբ
սրբութեամբ
ճշմարտութեամբ
վասն
բարերար
եւ
ամենագիւտ
սուրբ
սիրոյն,
եւ
գրաւականաւն
զոր
էառ
ի
մէնջ
եւ
ինքեամբ
նստոյց
ընդ
աջմէ
Հաւր
ի
բարձունս,
եւ
ետ
յոյս
վերստին
հաւատացելոց
ամենեցուն
խոստացեալ
աւետեաւքն`
Ուր
եսն
եմ,
անդ
եւ
պաշտաւնեայն
իմ
։
97
Վասն
որոյ
հրաւիրեաց
ամենեսեան
եւ
կոչեաց
յիւր
արքայութիւնն
եւ
ի
փառսն.
եկայք
առ
իս,
ասէ,
ամենայն
աշխատեալք
ճգնաւորական
հանդիսիւք
եւ
բեռնաւորք
մեղաւք
յապաշխարութիւն
խոստովանութեամբ,
եւ
ուսարուք
յինէն
զհեզութիւն
զխոնարհութիւն,
եւ
գտջիք
հանգիստ
անձանց
ձերոց.
զի
լուծ
աշխատելոց
յուսով
հեզոցն
քաղցր
է,
եւ
բեռինք
մեղաց
խոնարհութեամբն
փոքրոգի
լինի։
98
Եւ
յերկուցունց
կայ
ընդ
աջմէ
Աստուծոյ
սուրբ
եւ
անարատ,
ոչ
ինչ
ունելով
զձախակողմանն
զդժնդակութիւն,
այլ
զաջակողմանն
արդարութիւն.
զի
որ
զայս
ունին,
Քրիստոսի
նմանին
հեզոյն
եւ
խոնարհին
առ
արածելն.
եւ
երանութեամբք
պսակին
ի
խնամոց
սուրբ
սիրոյն
հեզքն
եւ
խոնարհքն
սրտիւք
յԱմենասուրբ
Երրորդութենէն.
ազատեալք
ի
վշտաց
եւ
ի
յաւիտենական
տանջանացն,
եւ
յանանց
խնդութիւնս
եւ
յանհամեմատ
բարութիւնսն
վայելեցուցանէ։
99
Զի
բազմաբոյս
առաքինութեամբքն
ի
բազմագով
կեանսն
ուրախանան,
եւ
փառաւորեալ
եւ
պսակեալ`
զանճառ
զլոյսն
զգենուն
ի
Քրիստոսէ
յանպատում
եւ
յանանց
ի
կեանսն,
որ
պատրաստեալ
է
ամենայն
սրբոց
ի
խորանսն
յաւիտենից։
100
Զի
բազում
եւ
առաւել
եւս
է
ճաշակ
քաղցրութեան
եւ
խոնարհութեան
եւ
հնազանդութեան,
ողջախոհութեամբ
եւ
անարատ
վարուց
եւ
անբիծ
սիրոյ
երախտեաւք։
101
Որովք
խորտակեցան
դրունք
պղնձիք
անհաւատութեանն,
եւ
նիգք
երկաթիք
անհնազանդութեանն
փշրեցան,
եւ
յաւար
եղեն
գանձք
աներեւոյթ
թշնամւոյն
ճշմարիտ
իմաստութեամբն
Քրիստոսի
հաւատովք
Աւետարանին
քարոզութեան.
լուսաւորացն
նմանեալ
որ
ճառագայթիւք
լնուն
զտիեզերս,
եւ
ուղիւղ
զգնացս
մարդկան
ունին
ըստ
արդարութեան
ճանապարհին։
102
Զի
քաղցրութիւն
խոնարհութեան
եւ
հնազանդութեան
աղբիւր
բարութեան
վայելեցուցիչ
են,
եւ
բժիշկ
դառն
ցաւոց`
որ
զառողջութիւն
տան.
եւ
բարեաց
առաջնորդք`
որ
ուղիւղ
ճանապարհաւք
յերանութիւնսն
տանին,
ազատեալ
յամենայն
վշտագին
վտանգից։
103
Քաղցրութիւն
խոնարհութեամբ
հնազանդութեամբ
եւ
հեզութեամբ
միաւորեալ`
որսորդ
բարեաց
է
եւ
ժողովող
ամենայն
առաքինութեան
եւ
վանք
Սրբոյ
Երրորդութեանն։
104
Քաղցրութիւն
եւ
խոնարհութիւն
եւ
հնազանդութիւն
միաւորեալ`
զժողովս
ճգնաւորաց
ի
միասին
ունի,
եւ
ոչ
թողու
քայքայել
ի
միմեանց։
105
Քաղցրութիւն
եւ
խոնարհութիւն
եւ
հնազանդութիւն
ընտանեցուցիչ
է
աւտարաց
եւ
զգաստութիւն
մերձաւորաց,
նուաստութիւն
ամբարտաւանից
եւ
զաւրութիւն
հեղգացելոց,
ցածուցիչ
ամենայն
ստահակաց,
զարթուցիչ
է
կենաց
յուսոյն,
եւ
համարձակութիւն
վարանելոց
որ
ի
մեղացն
ազատեցան
ի
ծառայութենէ։
106
Պատճառք
է
ամենայն
հոգեւոր
շահից,
եւ
խափանիչ
կորստեան
վնասակար
խորհրդոց
եւ
գործոց։
107
Բացիչ
է
ճշմարիտ
խոստովանութեան,
եւ
արձակիչ
կապելոց
զղջմամբ
ի
թողութիւն
մեղաց։
108
Հրաժեշտ
վնասակարաց,
եւ
մուտ
յորդէգրութիւն։
109
Աւտարացուցիչ
է
ամենայն
դժնդակաց,
եւ
մերձաւորիչ
յուսոյն
կենացն
յաւիտենից։
110
Տաւն
է
ճշմարիտ
քարոզութեանն
խնամոց,
եւ
աղբիւր
սննդեան
Հոգւոյն
Սրբոյ
բղխման։
111
Հեռացուցիչ
է
անգիտութեան,
եւ
տուն
գանձի
է
իմաստութեան
եւ
հանճարոյ։
112
Ընտանեցուցիչ
է
ճշմարիտ
բարեկամաց,
եւ
յանդիմանիչ
սպրդողաց
սուտ
եղբարց
ամբարշտաց։
113
Ցրուելոց
ճշմարտասիրաց
է
ժողովիչ,
եւ
անիրաւաց
ցրուիչ։
114
Հեշտացուցիչ
սարտուցելոց.
պարգեւատու
շնորհաւք`
որ
դառնան
յիրաւունս
արդարութեան,
եւ
կարգաւորիչ
ի
լաւն
առհասարակ։
115
Մխիթարիչ
է
սգաւորաց,
եւ
սփոփանք
ամենայն
վտանգելոց։
116
Քաղցրութիւն
եւ
խոնարհութիւն
եւ
հնազանդութիւն
անդորրութիւն
է
ի
դարմանս
մարդասէր
խնամոց։
117
Առողջութիւն
ցաւագնելոց,
եւ
յոյս
հաստատուն
ի
հանդերձեալսն։
118
Ծփելոց
նաւահանգիստ,
եւ
աւգնական
առաքինութեան.
սրբութեան
ամենագիւտ
հնարք,
եւ
պղերգաց
ձեռնտու
ի
գործս
այգւոյն`
որ
առնու
վարձս
զառաջնոցն։
119
Դուռն
բաց
է
ի
կենսաբեր
մուտսն,
որ
ունի
զբաղձանս
արքայութեանն`
ընդ
ինքեան
ունելով
զբարիսն։
120
Եւ
փակի
ապախտաւորաց
եւ
անհնազանդից,
ամբարշտաց
եւ
մեղաւորաց
եւ
որք
ոչ
լուան
նորա
բանին։
121
Իսկ
որք
խոնարհեալ
հնազանդին
ընդ
քաղցր
լծով
ապաշխարութեանն,
եւ
սոքա
ոչ
զրկին
ի
խոստացեալ
աւետեացն
ստոյգ
խոստովանողացն
եւ
ապաշխարողացն.
զի
ոչ
եկն
կոչել
զարդարս,
այլ
զմեղաւորս։
122
Զի
որ
զայս
վարս
առաքինութեան
ունին,
կենդանի
երախտեաւք
երանութեամբքն
պսակեսցի
յԱմենասուրբ
Երրորդութենէն։
123
Ազատեալ
ի
դառն
վշտաց
գեհենին,
եւ
մշտենջենաւոր
անմահ
խնդութեամբն
յանհամեմատ
բարիսն
վայելեսցէ
ի
Քրիստոս
սքանչելի
ամենայն
երանութեամբ։
124
Ուղիղ
միաբանութիւն
հաւատոյ
եւ
սուրբ
վարուց
առողջ
ամբիծ
անարատ
ունի
զերախտիս
սիրոյն
առ
ամենեսեան
անդամոցն
յարմարութիւն
ի
Քրիստոս։
125
Զի
նովաւ
հաստատին
ի
մի
կամս
Քրիստոսի
եւ
ի
մի
հաւատ.
ի
նմա
բնակի
Աստուծոյ
յորդորումն
եւ
առաքինութեան
աճումն։
126
Միաբանութիւն
հաւատոց
եւ
սուրբ
վարուց`
աղբիւր
գիտութեան.
ի
նոցանէ
բաշխի
անծախաբար
այն`
որ
տայ
իւրաքանչիւր
զէնս
նահատակութեան,
զկամս
բարիս,
ընտրողական
միտս.
ատել
զչարն,
եւ
կանխել
ի
սէրն
Աստուծոյ
եւ
ի
շինութիւն
կամացն`
կատարեալ
ապաշխարութեամբ
եւ
մտերիմ
խոստովանութեամբ։
127
Միաբանութիւն
հաւատոց
եւ
սուրբ
վարուց`
խառնէ
ընդ
Արարիչն
զշնորհս,
եւ
ի
սուրբ
յիշատակաց
նորա
անքակ
ունի
զամենայն
անդամս,
եւ
առ
դրունս
ողորմութեան
սիրոյ
նորա
կայ
միշտ
վասն
ամենայն
բարեացն
որ
յարարածս
է։
128
Եւ
ընդ
սոյն
դուռն
մտանեն
պարգեւք
միաբանութեան,
որ
ազատէ
եւ
մեծացուցանէ.
եւ
նովին
միաբանութեամբ
ընդունին
անդամքն
ի
միմեանց
զաւգնութիւն
առ
շինութիւն
իւրաքանչիւր
կարգի։
129
Եւ
ամենայն
որ
քակի
ի
միաբանութենէ
հաւատոցն
եւ
ի
սուրբ
վարուցն,
ոչ
միայն
հրաժեշտ
լինի
յերանութենէ
անտի,
այլ
եւ
ի
պատիժ
մատնի.
որպէս
անդամ
ի
մարմնոյ
հատեալ
անպիտան
լինի,
եւ
կամ
ոստ
ի
ծառոյ
կտրեալ
ի
հուր։
130
Միաբանութիւն
հաւատոց
յԱմենասուրբ
Երրորդութիւնն
ի
սուրբ
վարս`
քաղաք
ամուր
է
երկնային
զաւրութեամբն
պարսպեալ.
բնակութիւն
է
սիրոյն
Աստուծոյ
եւ
վերին
զաւրացն,
ժողովիլ
ի
նոսա
ամենայն
սրբովք
յանճառ
աւրհնութիւնսն
միաբանեալ,
ընկղմեալ
յուրախութիւնս
խնամոց
սուրբ
սիրոյն`
վառեալք
յուսով
փառացն
Աստուծոյ.
որոց
սիրել
զմիաբանութիւն
անարատ
սրբութեանն
ամբիծ
երախտեաւքն
Յիսուսի
Քրիստոսի։
131
Զի
որ
այսպէս
անքակ
զմիաբանութիւն
ունի
սիրով
Հոգւոյն,
հաւատով
եւ
սուրբ
վարուք,
կենդանի
երանութեամբն
պսակի
ի
խնամոց
Սուրբ
Երրորդութեանն.
ազատեալ
ի
դառն
տանջանաց
գեհենին,
եւ
մշտնջենաւոր
անհամեմատ
բարեաւքն
բերկրի
յանանց
կեանսն։
132
Աստանաւր
վասն
գթութեանց
ունիմ
ասել,
որ
կապ
է
միաբանութեան
եւ
մայր
է
սիրոյ
եւ
գոգ
հանգստեան
առողջութեան,
անարատ
սուրբ
ամբիծ
երախտաւոր
սիրոյ
աւետեացն
Քրիստոսի։
133
Զի
առատապարգեւ
է
առ
մերձաւորս
եւ
հեռաւորս.
դաստիարակ
է
մեծամեծաց
եւ
աւգնական
տկարաց.
սնուցիչ
է
ընտանեաց
եւ
դարմանիչ
աւտարաց.
սիրելի
առ
երախտաւորս,
եւ
ոչ
ատեաց
զապախտաւորս.
սիրէ
զբարեկամս
ի
բարութիւն
եւ
կամի
զդարձ
ատելեաց,
զի
հասցեն
սուրբ
սիրոյն։
134
Գթութիւն
խնամք
է
սուրբ
սիրոյն,
բորբոքումն
անձկոյ
առ
սիրողն.
յիշատակ
ծնողաց
եւ
յորդորումն
ծննդոց.
խնդիր
հեռացելոց
եւ
սնունդ
մերձաւորացն
միշտ։
135
Գթութիւն
արմատ
բարեաց,
եւ
ոստք
նորա
խնդութիւն,
եւ
տերեւ
նորա
զուարթութիւն,
եւ
ծաղիկ
նորա
ուրախութիւն,
եւ
պտուղ
նորա
անհամեմատ
անուշութիւն։
136
Զի
գթովն
բառնայ
զտրտմութիւն
յանցանաց
եւ
զտաղտուկ
ձանձրութիւնս`
որ
վհատեն
զանձն,
եւ
զսուգ`
որ
աւտարացուցանեն
եւ
յիմարեցուցանեն։
137
Խափանիչ
է
վատութեան
եւ
յորդորիչ
առատութեան,
խլիչ
ագահութեան
եւ
ընդունիչ
սակաւապիտութեան,
յանդիմանիչ
լկտութեան
եւ
ծաղկեցուցիչ
սրբութեան,
շիջումն
թերահաւատութեան
եւ
նշոյլք
լուսոյ
հաւատոց,
ելք
երկմտութեան
եւ
մուտք
կենդանի
յուսոյն.
աւտարացուցիչ
ատելութեան
եւ
անդորրիչ
վտանգելոց,
եւ
ամենայն
նեղելոց
սփոփիչ։
138
Գթութիւն
կռփիչ
է
հպարտութեան
եւ
լուծիչ
նենգութեանց.
խայտառակիչ
խորամանկութեան
եւ
մերժումն
ոխակալութեան
եւ
նախանձու.
խոշտանգանք
է
անհնազանդից
եւ
քաջալերիչ
համբերողաց.
զաւրացուցիչ
ժուժկալաց
եւ
սրբիչ
գիջութեան.
խրախոյս
է
երկայնամտաց
եւ
ձեռնտու
խոնարհաց.
պսակ
զգաստութեան
եւ
ամբծութեան
եւ
յորդորիչ
առաքինութեան.
զարթուցիչ
է
քնէածից
եւ
պղերգաց,
եւ
հասուցիչ
ի
գործս
հանգստեան,
որ
լին
է
ամենայն
բարութեամբ,
որ
ունի
զխնամս
գթութեան
առողջ
սուրբ
անարատ
ամբիծ
երախտեաւք
խնամով
սիրոյն։
139
Զի
որ
զայս
հոգեւոր
գութ
յանձին
ստացեալ
ունի
ի
վերայ
սուրբ
վարուց,
կենդանի
երանութեամբքն
պսակի
ի
խնամոց
սիրոյն
Ամենասուրբ
Երրորդութեանն.
որ
ազատէ
ի
դառն
վշտաց
գեհենին,
եւ
մշտնջենաւոր
անհամեմատ
բարեաւքն
վայելեցուցանէ
ի
բարիսն։
140
Այլ
եւ
զգաստութիւն
իմանալեացն
որ
հաստատեալ
ի
հաւատսն
որ
ի
Տէր,
իշխանական
կամաւքն
խլէ
ի
զգայութեանցն
զվնասակարսն,
եւ
ի
ներքս
բերէ
զառաքինութիւնսն,
զսրբութիւն,
զխոնարհութիւն,
զճշմարտութիւն
ըստ
ամենայնի։
141
Խզել
զդժնդակացն
զեկամուտսն,
եւ
վառել
զէնս
հակառակ
չարին,
եւ
ի
վայր
կործանել
զհակառակս
արդարութեանն։
142
Եւ
հրով
Հոգւոյն
հալել
զձմեռնային
խստութիւն
սառամանեաց
ջերմեռանդ
արտասուաւք։
143
Եւ
արձակել
արմատս`
զքաղցր
սրբութիւն
եւ
զանոյշ
խոնարհութիւն
եւ
զբարի
հնազանդութիւն
ամենայն
ճշմարտութեամբ
ի
Քրիստոս։
144
Եւ
բարձրացուցանէ
զոստս
հաւանութեան
հաւատով
յամենայն
առաքինութեան
աճմունս
որպէս
զծառս`
որ
տնկեալ
են
ի
գնացս
։
145
Որ
մեծաւ
ցանկութեամբ
ի
շնորհացն
Աստուծոյ
շարժին
վտակք
արտասուացն,
որով
մաքրին
երեւելիք
եւ
աներեւոյթք.
եւ
խաղաղ
եւ
հեզ
ցաւղով
արբուցանէ
զտունկս
եւ
զբոյսս
զկանուխ
եւ
զանագան.
եւ
յորդորէ
զամենայն
անդամսն
յաճումն
արդարութեան
ի
լաւն
եւ
յառաւելն.
զի
եկեսցէ
ի
կատարումն
առաքինութեան
պտղովք,
խլեալ
զաւտարոտի
բոյսսն`
զորոմնն
եւ
որ
այլ
եւս
չար
սերմանք
ի
թշնամւոյն
սերմանեալ
ի
միտս
եւ
ի ,
եւ
զխռովութիւն
ըստ
ամենայն
սրտմտութեան
շարժմանց.
զյայրատութիւն,
զյանդգնութիւն,
զանզգամութիւն,
զանհնազանդութիւն,
զբարկութիւն,
զամբարտաւանութիւն,
զփառասիրութիւն,
զհպարտութիւն,
զագահութիւն,
զանխտրութիւն,
զպղերգութիւն։
146
Այս
են
պատճառք
կորստեան.
վրիպել
ի
մեծ
բարեացն
շահից,
ի
գովութենէ
առաքինութեանն
փառաց։
147
Այլ
իմանալեաւքն
որոշել
զբարին
ի
միամիտ
խորհուրդս,
եւ
հաւանական
կամաւք
գործել
զբարիս
անոյշ
եւ
քաղցր
եւ
լուսաւոր
յորդորմամբ
ամենագիւտ
շնորհաւքն
Քրիստոսի։
148
Յիշատակաւք
երախտեաց
սիրոյն
սրբութեան
ըստ
հաճոյից
կամաց
Տեառն
բարերարի
արբանեակ
լինել
շնորհացն
ի
փառս
եւ
ի
պատիւ
կենաց
տուողին։
149
Եւ
գործակից
լինել
նորա
բարերար
կամացն
հանապազ,
եւ
ճշմարտեալ
ի
հաւատս`
առողջ
սուրբ
անարատ
անբիծ
երախտեաւքն
հաստատեալ
կացցէ։
150
Եւ
զի
գլուխ
է
ամենայն
զգայութեանցն
իմանալիքն`
որ
ի
Քրիստոս
շնորհաւք
ամենայն
անդամաւք
յաւդեալ
եւ
պատշաճեալ
է,
եւ
աճէ
զաճումն ,
որպէս
առաքեալ
ասէ։
151
Եւ
ի
նմանէ
բաշխին
շնորհք
իմաստութեանն
յամենայն
անդամսն,
յերեւելի
պէտս
եւ
յաներեւոյթ։
152
Եւ
ի
նմանէ
ըմպեն
զհանճար
բարեաց
ի
մուտս
աւգտից
եւ
մերժելոյ
ի
վնասակարացն։
153
Եւ
անտի
ծագէ
լոյսն
յայտնիչ
ամենայն
քննութեանց,
եւ
իմաստնանան
ամենայն
զգայարանքն
ի
ճաշակս
հոգեւորական
վայելիցն
եւ
ընդրողք
զլաւսն
անձանց,
եւ
առաջնորդին
ի
զգուշութիւն
իմաստից,
եւ
զդրունս
բանան
զմտից
շնորհացն.
եւ
զգաստացեալ
եւ
լուսաւորեալ
անվեհեր
փութով
հանդիսանայ
յընթացս
վերին
կոչմանն,
պատրաստ
ունելով
զաւգտակար
շահսն
հոգւոց
եւ
մարմնոց,
զի
ժառանգեսցէ
զառհաւատչեայ
երանութիւսն։
154
Եւ
բերանն
բղխէ
յիշխանական
հոգւոյն
զճշմարիտ
վարդապետութիւնն
առողջութեան
անարատ
սրբութեան
անբիծ
սիրով։
155
Եւ
ընդ
նա
գնան
ամենայն
վտակք
իմաստութեան
ի
սրտէն
յառաջագայեալ,
արբուցանել
եւ
պարարել
զշայեկան
երկիրն
բանիւն
կենաց
առ
ի
յաճումն
բարութեան
բուսոցն
եւ
առ
ծաղիկս
անուշահոտս
վայելչացեալ
քաղցր
պտղով։
156
Եւ
զի
բերանն
է
ճշմարիտ
բանին
որպէս
ճրագարան
լուսոյ,
որ
հալածէ
զխաւար
եւ
յայտնէ
զամաւթ,
եւ
ցուցանէ
զաղտեղութիւն
եւ
երեւեցուցանէ
զգայթակղութիւն`
ուստի
բեկումն։
157
Ուստի
Որդին
Աստուծոյ
հնարիւք
իւրովք
զսպառազինութիւն
նորա
յափշտակեաց.
զխորամանկութիւնն,
զյանդգնութիւն,
զյափշտակութիւն,
եւ
զողոքանս
խաբէիցն
եւ
զարհաւիրս,
հարթուցանելով
ի
ճշմարտութենէ
անտի.
եւ
որ
այլ
եւս
են
մեքենայք
չարին,
որ
յայտնեն
նշոյլք
վարդապետութեանն
Քրիստոսի։
158
Զի
տացէ
հնարս
նահատակաց
առաքինանալ,
եւ
յորդորել
ընդդէմ
չարեացն
զուղղութիւնն,
եւ
բառնալ
ի
մտաց
զիմաստութիւն
մոլորական,
եւ
ամփոփել
զինքն
ի
ճշմարիտ
վարս,
եւ
զգուշանալ
յամենայն
վնասուց.
առաջնորդել
եւ
այլոց
ի
բարիս։
159
Եւ
զյիշատակ
սրբութեան
սիրոյն
որպէս
խորիսխ
մեղու
ունել
ի
քիմս
բերանոյ
իւրոյ.
զի
նա
է
որ
քաղցրացուցանէ
զդառնութիւն
չարին։
160
Իսկ
որ
բանայ
զաչս
իւր
ի
լոյս
արեգական
ի
միջաւրէի,
ոչ
մերձենայ
խաւար
ի
բիբս
նորա։
161
Սոյնպէս
որոյ
նայելիքն
յստակ
են
յիշատակաւ
սրբութեան,
եւ
լոյս
ուրախարար
է
նորա
կենդանի
սիրոյն
խնամք`
որ
պահէ
զնա
առանց
վնասուց
տուժից
անբիծ
եւ
անարատ։
162
Եւ
նովին
լուսաւոր
շնորհիւ
տեսանէ
զկորուսելոցն
զգիւտս,
եւ
մերձաւորս
առնէ
ողորմութեան
փրկչին
եւ
ներքոյ
խնամոց
նորա
կարգէ։
163
Զի
ճաճանչ
լուսոյ
քարոզութեան
բանին
ցուցանէ
զդեղ
կենդանի
յուսոյն,
եւ
զդարմանս
արքայութեանն
զանճառսն
եւ
զանպատումսն։
164
Ի
ձեռն
ճշմարիտ
հաւատոց
ընթացուցանէ
ընդ
ճանապարհ
վերին
կոչմանն
առ
Հայրն
ամենակալ
եւ
Որդին
բարերար
եւ
Հոգին
կենդանարար.
որ
անճառելի
է
մեծութիւն
փառացն։
165
Արդ,
եւ
գունդք
վերին
զաւրացն
եղեն
փեսաւէրք
Որդւոյն
Աստուծոյ
եւ
առիթ
փրկութեան
մերոյ.
եւ
քաջալերեն
զսիրելիս
Աստուծոյ,
որ
փրկեաց
զմարդիկ
ի
մահուանէ
մեղաց։
166
Զի
ուրախութիւն
եղիցի
յերկինս,
որք
դառնան
առ
Աստուած
եւ
։
167
Եւ
որք
հաւատացին
յԱստուած
եւ
հաճոյացան
նմա,
արար
զնոսա
ժառանգակիցս
իւր
արքայութեանն։
168
Սոյնպէս
եւ
որ
այժմ
ճշմարիտ
հաւատով
կատարեցին
զբան
նորա,
եւ
ուսուցին
առողջութեամբ,
անարատ
սրբութեամբ,
ամբիծ
երախտեաւք
սուրբ
սիրոյն
Աստուծոյ։
169
Զի
որ
զայն
վարս
ստացեալ
ունի
յանձին
ըստ
ամենայնի
ճշմարտեալ,
կենդանի
երանութեամբք
պսակեսցի
ի
Սուրբ
Երրորդութենէն.
ազատեալ
ի
դառն
տանջանացն,
եւ
մշտնջենաւոր
յանհամեմատ
բարութիւնսն
վայելէ։
170
Եւ
աչքն
հաւատով
սրբեալ,
տեսչութիւն
խնամոցն
նշոյլք
է
լուսոյ
անպակաս
ուրախութեանցն։
171
Որով
վառեալ
լուցանի
լոյսն
արեգականն
արդարութեան,
որ
լուսաւորէ
զամենայն
սուրբս,
եւ
մերձաւորս
առնէ
ի
սէր
շնորհաց
իւրոց,
եւ
բառնայ
զխաւարային
մոլորութիւն,
եւ
անսխալ
գնացիւքն
ընթանայ
ի
կէտ
կոչմանն
վերին
յաւթեւանս
հանգստեան
ըստ
քաղցրութեան
լուսոյն
Աստուծոյ։
172
Զի
նովաւ
հպի
ի
գիրկս
սուրբ
սիրոյն
Որդւոյն
Աստուծոյ,
եւ
ի
գգուանս
Հաւրն
երկնաւորի,
եւ
ի
պարգեւս
Հոգւոյն
Սրբոյ
յանճառելիսն։
173
Որ
տայ
զվիճակ
ժառանգութեան
իւրոյ
այնոցիկ`
որ
ի
կամս
նորա
վարեցան
յաշխարհի,
եւ
զինուորեցան
հոգեւոր
զինուք
ընդդէմ
չարեացն
զբարիսն
ըստ
Աւետարանին
Քրիստոսի։
174
Եւ
կցորդ
եղեն
նորա
չարչարանացն,
եւ
խաչակից
եղեն
կամաւոր
մահուն
ամենայն
համբերութեամբ
ճշմարտեալ
անքակ
սուրբ
սիրով
ի
նեղութեան
եւ
յանդորրու։
175
Շիջուցին
զպարտիս
ողոքանաց
եւ
զխիստ
բռնութիւնս
կատարեալ
ժուժկալութեամբ.
հանապազ
ակն
կալեալ
խնամակալ
աջոյն,
որ
զաւրացուցանէ
զյուսացեալս
իւր.
զի
իմանալեաց
աչաց
եւ
երեւելեաց
լոյս
նա
է։
176
Զի
հանապազ
կանխել
ի
պաղատանս
խոնարհ
սրտիւ,
եւ
ջերմեռանդ
արտասուաւք
զաղաւթսն
հատուցանել
Աստուծոյ
ի
բոլոր
սրտէ,
եւ
յաչաց
հեղուլ
զարտասուաց
հոսանս,
որ
ի
ձեռն
գթոյ
անձկոյ
յառաջագայի
ի
նշողից
շնորհաց
աւետեացն`
որ
բառնայ
զվիշտս
եւ
զհարուածս
եւ
զամենայն
վտանգ
ի
բռնաւորաց,
եւ
լնու
բարութեամբ
յորդառատ
զղջմամբ,
եւ
ընդունարան
լինի
Հոգւոյն
Սրբոյ.
որ
յայտնէ
զծածկեալս
եւ
զանքնինս
սիրելեաց
Աստուծոյ.
զի
եւ
զփափաքումն
կարաւտութեան
անձկոյն
լցուցանէ
կենդանի
եւ
անճառ
ճաշակաւք
ի
բարերարութենէն։
177
Եւ
լոյսն
ահեղ
անմատոյց
ոչ
մերժի
սքանչելապէս
յանձանց
անտի.
եւ
տեսիլ
աչացն
հաւատով
լուսաւորի.
եւ
ի
նշողից
շնորհացն
լնու
միշտ
եւ
ծաղկեցուցանէ
զզգայութիւնսն,
եւ
զուարթացուցանէ
անմահական
խնամովք
զայնոսիկ`
որ
մերժեալ
են
յինքեանց
զաշխարհական
զցանկութիւնս
եւ
զգեցեալ
զսրբութեան
վերարկու,
ամբիծ
հաւատով
ի
Սուրբ
Երրորդութիւնն
ճշմարտեալ,
եւ
ի
թեւս
Սուրբ
Հոգւոյն
վարեալ
յաշխարհի
ի
շինութիւն
եւ
ի
խաղաղութիւն
ըստ
ամենայնի
հոգեւորաւք
եւ
մարմնաւորաւք
մինչեւ
հասցէ
յանքոյթ
նաւահանգիստն
իմանալի
տեսութեամբն,
առողջ
անբիծ
անարատ
խնամաւք
սուրբ
սիրոյ
երախտեաւքն
Քրիստոսի։
178
Զի
որ
զայս
շնորհս
ստացեալ
ունի
յԱստուծոյ,
ի
վերայ
ամենայն
սուրբ
վարուց
կենդանի
խնամաւք
սուրբ
սիրոյն
յԱմենասուրբ
Երրորդութենէն
պսակեսցի.
ազատեալ
ի
դառն
տանջանաց
գեհենին,
եւ
մշտնջենաւոր
անհամեմատ
խնդութեամբն
վայելէ
ի
բարիսն։
179
Եւ
լսելիք
անխարդախ
հաւատով
հնազանդեալ
յառողջութիւն
եւ
յանարատ
սրբութիւն`
ամբիծ
խնամովք
երախտաւոր
սիրոյն,
ընդ
որս
մտանեն
աստուածային
պատգամաց
աւետիքն,
եւ
կերպարանէ
ի
ներքին
մարդ
զկերպարանս
փրկչին
մերոյ
Քրիստոսի
իւրով
փառաւքն։
180
Որ
ունի
յաջմէ
զնիշ
խաղաղութեան,
եւ
յահեկէ
իւրմէ
զհաստատութիւն
որդէգրութեան,
եւ
ի
գլուխն
իւր
ունի
զպսակն
պարծանաց,
եւ
ընդ
մէջ
ածեալ
զկամարն
սրբութեան,
եւ
ճշմարիտ
զգաստութեամբ
պատեալ
զկողս
իւր
ի
զաւրութեան
Քրիստոսի։
181
Լսելիք
դրունք
են
հաւատոց
ի
մուտս
զգուշութեան
անարատ
վարուց,
երկիւղիւ
եւ
խնդութեամբ
խառնեալ.
եւ
ելք
նորա
արդարութիւն
եւ
իրաւունք.
ըստ
հոգեւոր
աւրինացն
կատարեալ
սրբութեամբ
ծաղկեալ,
եւ
ի
ներքս
բուրէ
զանուշահոտութիւն
զսաղմոսից
եւ
զաւրհնութեանց.
եւ
անդ
հնչեն
փառք
թագաւորին
անմահի,
եւ
բուրեն
որպէս
յանոյշ
խնկոց
ի
բերանոյ
սրբոց
իւրոց
պաշտաւնէից,
որք
սրբութեամբ
գովեն
զԱմենասուրբ
զԵրրորդութիւնն։
182
Անդ
գունդք
հրեշտակաց
բանակեալք,
եւ
զուարթնոց,
որ
վառեալ
բորբոքին
յերգս
հոգեւորս,
հաւասարեալք
ամենեքեան
ի
միասին
հատուցանել
զփառս։
քաւութեան
եւ
որթոյն
փրկութեան։
184
Եւ
ի
նմանէ
արձակեն
զարմատս
ի
սիրտս
կատարեալս
Աստուծոյ,
որ
շնորհաւք
դարմանին
հանապազ,
եւ
պարարէ
զնա
ի
ցաւղոյ
Հոգւոյն
Սրբոյ։
185
Եւ
ամենայն
արարածք
որ
գրաւեալ
են
սրբութեամբ
ի
սէր
նորա,
ուրախ
են
ընդ
նմա.
գոհանան
եւ
փառաւորեն
զբարերարն
Աստուած
որ
արար
զամենայնս,
եւ
յարդարեալ
պահէ
ի
փառաւորութիւն
սուրբ
անուանն
իւրոյ։
186
Լսելիք
ճշմարտեալ
հաւատով`
վտակք
են,
ոռոգել
ի
կենաց
աղբիւրէն
զանդս
մտաց
եւ
զգայութեանց
յաճումն
առաքինութեանց։
187
Եւ
զդժնդակաց
զբերումն
արտաքս
հանելով
լաւագոյն
ժրութեամբն,
որ
ի
նիւթ
հրոյն
ունի
զհանգամանս։
188
Լսելիք
ճշմարտեալ`
զամենայնսն
յինքն
ամփոփէ.
որ
վերաստեղծու
զգաստ
գիտել,
ճանաչել
զբարի
եւ
զչար։
189
Որպէս
այլալեզուքն
զիւրեանց
լսեն
առ
ի
պէտս
խաւսս`
եւ
ոչ
զմերն,
այսպէս
եւ
որ
զայս
լսելիս
սրբութեամբ
ունի,
զամենայնսն
լսէ
եւ
ոչ
զչարին։
190
Եւ
ունկն
սրբոցն
բանի
որ
ի
բերանոյ
Աստուծոյ`
լսէ,
որ
մուտ
է
եւ
անց
բանի.
որ
սրբէ
զմիտս
եւ
զզգայարանս,
եւ
ի
հնազանդութիւն
յորդորէ
հոգեւոր
աւրինացն
առողջութեան
անարատ
եւ
սուրբ
երախտաւոր
սիրոյն.
որ
կենդանի
խնամաւք
սիրոյն
յԱմենասուրբ
Երրորդութենէն
լուսաւոր
երանութեամբք
պսակեսցի.
ազատեալ
ի
դառն
տանջանացն`
յանհամեմատ
բարութիւնսն
վայելեսցէ
իսպառ։
191
Եւ
հոտոտելիք
հաւատով
հոտոցն
են
զգայութիւնք
գիտութեան
եւ
իմաստութեան,
առողջ
անարատ
ամբիծ
երախտեաւք
սուրբ
սիրովն.
եւ
ճշմարտեալ
անուշութեամբ
ի
հոգեւոր
հոտ
գիտութեան`
արբուցանէ
ի
Հոգւոյն
Սրբոյ
զանձն
ի
հոգեւոր
աւրինացն։
192
Զի
ի
նոցանէ
յառաջագայի
հոտ
գիտութեան
Հաւր,
եւ
ճանաչէ
զՈրդի,
եւ
իմանայ
զՀոգին
Սուրբ։
193
Գիտութիւն
Հաւր
տաճար
է
նորա
փառացն.
եւ
որք
մտանեն
ի
նա
խոստովանութեամբ,
գտանեն
զնա։
194
Իմաստութիւն
Որդւոյ
խորան
է
նորա
ծնելութեանն.
զի
որք
հպին
ի
նա
դաւանութեամբ,
մերձեցուցանէ
առ
ինքն։
195
Եւ
ճանաչէ
զՀոգին
Սուրբ
զտուիչ
բարեաց
ի
ձեռն
ճշմարիտ
հաւատոցն,
որ
ցուցանէ
զլոյս
Աստուածութեանն,
որ
շնորհաւք
զտեսողսն
լուսաւորէ,
եւ
հոտ
գիտութեան
վերաբերէ
ընդ
վերին
զաւրսն
վառեալ
յաւրհնութիւն
Հաւր
ի
բարձունս
եւ
Որդւոյ
եւ
Հոգւոյն
Սրբոյ
ճշմարիտ
հաւատով։
196
Հոտոտելիք
իմաստութեան
հաւատոց
տայ
ճանաչել
զՀայր
ամենակալ,
եւ
գիտել
զՈրդի
մարդասէր
գոլ,
եւ
զՀոգին
Սուրբ
պարգեւատու։
197
Հոտոտելիք
հաւատոց
ընթացուցանեն
յարքայութիւնն
երկնից,
եւ
բանան
զդրունս
կենաց,
որք
առ
Սուրբ
Երրորդութիւնն
անձկացեալ
են,
ընդ
ինքեանս
ունելով
զառաքինութիւնս.
եւ
փառակից
լինել
վերին
զաւրացն`
աւրհնեն
զՀայրն
ընդ
սերովբէսն,
եւ
գովեն
զՈրդի
ընդ
քերովբէսն,
երկրպագեն
Հոգւոյն
Սրբոյ
ընդ
հրեշտակս
միոյ
Աստուածութեանն։
198
Հոտոտելիք
ճշմարտեալ
հաւատով
որոշեն
զհոտ
կենաց
եւ
մահու,
զարքայութեան
եւ
զդժոխոցն,
զսրբութեան
եւ
զաղտեղութեան,
զարդարութեան
եւ
զանիրաւութեան։
199
Ոմանց
գովութեամբ
եւ
շնորհաւք
բուրէ,
եւ
ոմանց
պարսաւանաւք
եւ
զաղիրս։
200
Զոմանս
վայելչացեալս
յերկրէս
ամբառնայ
առ
Աստուած,
եւ
զոմանս
ի
վայր
բերեալ
եւ
խոտորեալ
ի
վիհս
կորստեան
ընկենու։
201
Հոտոտելիք
ճշմարտեալ
հաւատով
ճանաչէ
զորդիս
լուսոյ
եւ
զորդիս
խաւարի.
իմանայ
զկամս
իւրաքանչիւր
զուղղութեան
եւ
զմոլորութեան,
որ
այլանդակ
եւ
այլուսմունք
են,
որ
որոշեն
զնոսա
ի
բաց
հոտովն
սուրբ
ըստ
հրամանի
Տեառն`
արտաքս
հանելով
ի
խնամոց
Աստուծոյ
ի
խաւարն
արտաքին,
ուր
լալ
աչաց
է
եւ
կրճել
ատամանց։
202
Եւ
զսուրբսն
անուշահոտ
վարուքն
սնուցանէ
առաքինութեամբ,
մինչեւ
հասցեն
ի
չափ
կատարմանն
Քրիստոսի
ժառանգորդ
լինել
անուշակ
արքայութեանն.
որ
ճշմարտեալ
են
ի
հաւատս
լուսաւոր
եւ
սուրբ
վարուք,
անարատ
եւ
ամբիծ
երախտեաւք
սիրոյն։
203
Զի
որ
զայս
շնորհալից
հոտ
առաքինութեան
ունի
ի
վերայ
այլոց
սուրբ
վարուց,
կենդանի
երանութեամբք
պսակեսցի
ի
խնամոց
սիրոյն
յԱմենասուրբ
Երրորդութենէն.
ազատեալ
ի
դառն
վշտաց
գեհենին,
եւ
մշտնջենաւոր
անհամեմատ
երանութեամբն
վայելեսցէ
ի
բարութիւնսն
անսպառ
եւ
անվախճան։
204
Եւ
ձեռք
ճշմարտեալ
ի
բարի
գործս
հաւատով
առողջ
անարատ
անբիծ
երախտեաւք
սուրբ
սիրոյն,
են
մշակք
պատրաստեալ
հանդերձեալ
աշխարհին
արքայութեանն
երկնից։
205
Եւ
երախտաւոր
լինի
բարի
գործով.
լնու
բարի
սերմամբ
զանդս
յուսով
պտղոցն
բարեաց.
ձեռնտու
գլորելոց.
զբեկեալսն
պատէ,
զանկեալսն
կանգնէ,
զտկարացեալսն
զաւրացուցանէ,
զկարաւտեալս
յագեցուցանէ.
գործեսցէ
ձեռաւք,
զի
բաւական
լիցի
տալ
իւրաքանչիւր
ըստ
շնորհելոյն
նմա
յԱստուծոյ
առողջութեան
առ
շինութիւն
հաւատոց։
206
Յիշել
զառաքելոյ
ասելն
եւ
առնել.
Զիս,
ասէ,
եւ
որ
ընդ
իսն
էին,
պաշտեցին
ձեռքս
։
207
Ձեռք
սուրբ
հաւատով
բուրվառք
են
անուշահոտ
խնկով
ի
հրոյ
Հոգւոյն
Սրբոյ,
բուրեալ
ի
բարի
գործս
հեռաւորաց
եւ
մերձաւորաց
ի
վայելս.
եւ
ի
վեր
ամբառնալ
ամենասուրբս
եւ
գոհութիւն
ընձայել
Աստուծոյ։
208
Ձեռք
ճշմարտեալ
հաւատով
գործարան
են
մտաց
եւ
մարմնոց,
որ
զիւրաքանչիւրոցն
զպէտսն
վճարէ
յերեւելիսս
եւ
յաներեւոյթսն
անարատ
յաւրինեալ
գովութեամբ
ի
փառս
Աստուծոյ
ըստ
։
209
Ուստի
ծագէ
լոյսն
աւետեաց`
ձեռացն
տարածմամբ,
եւ
գործողի
զյաղթութեան
զվարձս
առնուլ։
210
Ձեռք
ճշմարտեալ
հաւատով
անաւթ
է
խորհրդոյ
խաչին,
որ
խլէ
զփուշ
յանդէ`
զանիծիցն
զտատասկ
մեղացն,
եւ
տնկէ
զծառն
կենաց`
որ
պտղաբերէ
ի
մեզ
զՔրիստոսի
մարմինն
եւ
զարիւնն
ի
թողութիւն
մեղաց
ի
ձեռն
սրբութեան
եւ
խոնարհութեան
եւ
հնազանդութեան.
զի
այսպէս
մտցուք
ի
յարկս
լուսոյն
կենաց։
211
Ձեռք
ճշմարտեալ
հաւատով
մշակք
հոգւոյն
ճշմարտութեան
են.
որ
ի
ձեռն
վաստակոց
իւրեանց
առաքինութեանն
առնուն
պարծանաւք
զվարձսն։
212
Եւ
որպէս
ի
ծովու
յաշխարհիս
ձեռաւք
վարեն
զնաւս,
զի
հասցեն
ի
նաւահանգիստն
խաղաղութեան
եւ
հանգիցեն
ի
Քրիստոս
Յիսուս։
213
Ձեռք
ճշմարիտ
հաւատով
որսորդք
են
ոչ
ձկանց,
այլ
մարդկան.
որ
քահանայական
ձեռնադրութեամբ
շնորհս
ընձեռէ
ի
Հոգւոյն
Սրբոյ
ազդմանէ,
որսալով
Աւետարանին
ուռկանաւն,
առողջ
եւ
անարատ
անբիծ
երախտեաւք
սուրբ
սիրոյն։
214
Զի
որ
զձեռագործս
ստուգութեամբ
կատարեսցէ
հանդերձ
սուրբ
վարուք,
կենդանի
երանութեամբքն
երախտաւոր
սիրովն
պսակեսցի
յԱմենասուրբ
Երրորդութենէն.
ազատեալ
ի
պատժոց
գեհենին,
յանհամեմատ
բարութիւնսն
վայելէ
յանանց
եւ
յանսպառ։
215
Եւ
ոտք
ուղղեալ
հաւատով
ի
գնացս
սրբութեան,
անարատ
եւ
ամբիծ
երախտեաւք
սուրբ
սիրոյն`
նախաշաւիղ
ճանապարհորդէ
ըստ
Աւետարանին
ի
հանդերձեալսն
յաւթեւանս
արդարոց
որ
ի
Քրիստոս։
216
Ոտք
ուղղեալ
հաւատով
հասուցանեն
ամենասուրբ
վարուք
եւ
կարգաւք
ի
քաղաքն
կենդանեաց
ի
սրբոցն
ժողովս։
217
Ոտք
ուղղեալ
հաւատով
երիվարք
են
սուրբ
կամաց,
որք
ընթացուցանեն
ի
գործ
նահատակութեան
վերին
կոչմանն։
218
Ոտք
ուղղեալ
հաւատով
զհրաւիրեալս
եւ
զկոչեցեալս
յորդորէ
ի
հոգեւոր
ուրախութիւնսն
պայծառ
եւ
սուրբ
գնացիւք,
հանդերձ
յարմարական
առաքինութեամբ,
ոչ
ինչ
խածեալ
զգարշապարս։
219
Ոտք
ուղղեալ
հաւատով
ընթացուցանեն
զհետ
մոլորելոց
ի
դարձուցանել
զհողեղէնս
ի
հոգեղէնս,
զապիրատս
յիրաւունս,
զանհնազանդս
ի
հնազանդութիւն
արդարութեան
գնացիւք։
220
Ոտք
ուղղեալ
հաւատով
առաջնորդեն
վերնայնոցն
զհետ
երթալ,
ուր
սրբոցն
բնակութիւնք.
եւ
կոխել
զզաւրութիւն
թշնամւոյն,
ամրացեալ
պահպանական
կաւշկաւք
առաքինութեան.
որ
ոչ
կարասցէ
խածանել
աւձն
ի
ճանապարհի,
եւ
լուծանել
ըստ
Աստուծոյ
զգնացս։
221
Ոտք
ուղղեալ
հաւատով
կոխեն
զհուր
ըստ
աւրինակի
երից
մանկանցն
գնալով
ի
։
122
Կամ
որպէս
Պետրոս
ի
վերայ
ծովուն
գնալով
որպէս
յատակի.
եթէ
ոչ
էր
ի
թերահաւատութենէն
ընկղմեալ,
ոչ
աւգնականութեան
Յիսուսի
կարաւտանայր,
որ
վերստին
զգնացս
հաստատեաց
ի
վերայ
ալեաց
։
223
Զի
որ
այսպէս
հանդիսացեալք
ըստ
աւետարանական
գնացից
արդարութեանն,
աւետեաւք
յուսոյն
պսակեսցին
յԱմենասուրբ
Երրորդութենէն,
եւ
զանսպառ
բարիսն
ժառանգեսցեն։
224
Այսոքիւք
խրատեալք
եւ
պսակեալք
առ
հաւատչեայ
յուսոյն,
ծառայել
առաջի
Տեառն
երկիւղիւ
եւ
ցնծալ
առաջի
նորա
դողութեամբ,
ընդ
Դաւթայ
ասել.
ի
դատել
զերկիրս
եւ
հատուցանել
ըստ
արդար
դատաստանին։
225
Դժնդակացն
եւ
յանցաւորացն,
որք
մեղան
եւ
ոչ
ապաշխարեցին,
որդն
անմահ
եւ
խաւարն
արտաքին,
ուր
լալ
աչաց
է
եւ
կրճել
ատամանց,
եւ
անշէջ
հուր
գեհենին
պատրաստեալ
կայ
անմահ
տանջանաց։
226
Իսկ
որ
սրբեցին
զանձինս
իւրեանց
յամենայն
աղտեղի
ցանկութեանց
եւ
կատարեցին
զարդարութիւնս
ամենայն,
անհամեմատ
երանութեամբք
մեծարեալ
եւ
փառաւորեալ
պարծանաւք
պսակեսցին
յԱմենասուրբ
Երրորդութենէն։
227
Որում
փառք
յաւիտեանս
յաւիտենից.
ամէն։