Ուղերձներ

Նահապետ հայրապետ, նորանձամբ նեալ նորնակէտ,
ներգործակ ներախոհ, նեղկատունդ Նօյեմին։

Ներգործեալ ներծագմունս, ներգահի բազմելովդ,
նաւաստի արամեան, նայեցուած արդարոյդ։

Նու եկեղեցի սուրբ, նոր եգիտ լուսաւոր,
ներգեւօղ շնորհաբաշխ, ներգով նոր ներդիմեալ։

Նոր ներկուռ ներգրաբար, ներմտութեամբ ներակցեալ՝
նեկատիդ հոգեպէս, նախընթացն քեզ օգնող։

Նախնին մեր արփաւոր, նկատմամբ պահպանօղ,
նոյնակիր էր նըսիհ, նանցելոյն նշանօք։

Ներկայիւս Նահապետ նազօղ զի նընդհանուրս,
նախագահդ նապագայս, ներացիկ ներկարկեանս։

Նախատիպդ նմանութեամբ, նորածին բողբոջմամբ,
նոր կարգիդ բաղձայի, նոր հիւսուածս նուագել։

Նոր եհաս նամակ քո, նոր շունչ իմն նպաստեալ,
ներդաշնակ նոր բանիւ, ներացեալ գագաթիդ։

Նոյն բաղձմամբ ներգոյս է, նօթճելի նէվրուզիդ,
նոր յիշեա զհին սէր քո, նոր վերանորոգմամբ։

Նորոգել իբր զՓրկիչն, նոր վեր առ բուժելով,
նուիրեալ նոր երգօք, նոր ոգել շնորհաւոր։

Նոր արփւոյդ 'ւ առաւօտ, նոր լուսին յօնառօտ,
նոր նազուք բուրաստան, նարդոս եւ ըրղաւան։

Նոր նէրկիզ 'ւ ասբուզան, նման չիք քոյդ նըման,
նոր եւ զլուրդ որ լուայ, նոր հոգի ընկալայ։

Նոր ինձ էր երանի, նոր տեսոյդ հանդիպիլ,
նկրտիմ՝ նուաղիմ, նանրանամ՝ նըքողիմ։

Նեղիմ նոր անծկութեամբ, նուիրանաց նիազեմ,
նոյնակերպ նշուլիւք, նաւուղղիչ նախնազան։

Նոր հաճոյքն Աստուծոյ, նո՞ր միթէ ծանօթ էր,
նա որ ի սկզբանէն, նեցուկ միշտ հոգւոյ էր։

Նկատմամբ ի տիպ քո, նորահրաշ նոր կարգաւդ,
նժանակդ յոքն ոգւոց, ներմտածեալ նիհարիս։

Իսկ թէ Հայոց մեծ նշանիւս թվական խնդրի,
ԸԶԾԱՂԿԱՆԻՇԴ՝ ՀԱՆ ՄԱԿԱԲԱՆԴ ՅԱՆԳԵԱԼ(Ն) ՆԻՇ ՄԻ.
Է ՀՈԳԵԾԱՆԴ՝ ԻՉԻՆ՝ ՄԻՋԻ՝ ԶԱՄԱՆԴ Խ(Ը)ՆԿԻ,
ԽԱՆ(Դ)ԱԿԱԹ ԻՄՆ՝ ԿԱՊԵԱԼ(Դ) ԶԹԱԳ ԻՄ ԳՈՆԵԱ ԱՃԻ,
ԵՒ ՃԱՌԵԼԴ՝ ՃՈԽՆ ՄԻՆ ՅԸՂԿԵԱԼ Է՝ ԺՈՅԺ ԻՄ ԻՆՉԻ*.
Վեշտասանիւ բայիւ բանիւ արձանագրի։

( Ձեռ. թիւ 1059, թղ. 54ա-54բ )

* - Հ. Ներսէս Ակինեան լուծած է սոյն բառախաղը, որ կը ներկայացնէ ՌՃԽ=1691 թուականը, այն է՝ Նահապետ կաթողիկոսի գահ բարձրանալու տարին (Հ. Ն. Ակինեան, Երեմիա Չէլէպի, էջ 165-166)։