Այսպիսի
ռանհաւատ
բանից
եւ
դանդաչանաց
տխմարաց
մ[116]տաց
կարկատելոց՝
չէր
պարտ
ամենեւին
բնաւ
եւ
առնել
պատասխանի.
զի
բաւական
էր
իւրեանց
իսկ
անմտութիւնն
յանդիմանել
զնոսա
անդստին
ի
նոցին
բանից՝
որ
ընդ
միմեանս
կռուին,
եւ
միմեանց
հակառակ
են։
Բայց
քանզի
այսու
իմն
մեծարոյ
երեւին
առաջնորդք
քէշին
իւրեանց
հնազանդեցելոցն,
եւ
խեղդ
ընդ
անձն
արկեալ՝
ձգեն
զնոսա
ի
խորխորատ,
հարկ
է
տալ
պատասխանի,
եւ
ցուցանել
թե
ոչ
ինչ
աւելի
քան
զոր
Մանի,
զոր
ինքեանքն
մորթեցին,
ասեն։
147
Զի
նա
երկու
արմատս
բարւոյ
եւ
չարի
ասէ,
եւ
զայն
ոչ
յղութեամբ
եւ
ծննդեամբ,
այլ
ինքնակացս՝
միմեանց
հակառակ։
Եւ
նոքա
զնոյն
ասեն՝
տենչանաւք
Զրուանայն
յղութեամբ
եւ
ծննդեամբ։
148
Եւ
եթե
նոյն
քէշ
է
երկոցունց,
ընդէ՞ր
ատիցեն
մոգք
զզանդիկս,
եթե
ոչ
զի
վարուքն
զատ
են
ի
միմեանց.
թեպէտ
եւ
կերպարանաւք
եւ
ոչ
ճշմարտութեամբ։
149
Այլ
ի
քէշին
մի
են
երկոքեան.
նոքա
երկարմա[117]տեանք,
եւ
սոքա
նոյնպիսիք.
նոքա
արեւապաշտք,
եւ
սոքա
ծառայք
արեգական,
239r
նոքա
ամենայն
անշնչոց
շունչ
կարծեն,
եւ
սոքա
նոյն
աւրինակ
զնոյն
իմանան։
150
Բայց
զի
Մանի
կամեցաւ
վերագոյն
քան
զնոցայն
կեղծեաւք
վարս
ցուցանել՝
թե
ամենեւին
իսկ
ազատ
ի
կարեաց
ցանկութեանց
իցէ,
եւ
ոչ
քան
զնոցայն
միայն՝
այլ
եւ
քան
զամենայն
քէշից,
ուստի
յանդիմանեալ
յաղջկանց
խտղտելոյ՝
մորթազերծ
մահուամբ
պակասեցաւ
ի
կենաց։
151
Որով
յայտ
է՝
թե
վարուք
եւեթ
մեկնեալ
են
ի
միմեանց.
զի
նոքա
կերպարանողք
են,
եւ
սոքա
զեղխք,
եւ
յայտ
յանդիման
անձնադիւրք.
այլ
կրաւնիւք
նոյնք
եւ
նոյնպիսիք։
