[ԵՂԾ ԱՂԱՆԴՈՑ ԵԶՆԻԿԻ ԿՈՂԲԱՑՒՈՅ]

Եւ երազոցն այլ եւ այլ պատճառք են։

253 Է ինչ՝ զոր ցերեկ ընդ [178] բերան ածիցէ մարդն. ի նոյն եւ ի դադարել մարմնոյն եւ ի քունն զբաղնուն միտքն։

254 Եւ է ինչ՝ զոր բնաւ չիցէ ածեալ զմտաւ, եւ տեսանէ յերազի։Եւ այնր երկու պատճառք են։

255 Կամ հաստատուն ինչ տեսանել իբր ընդ հայելի աւրինակաւ՝ յԱստուծոյ շնորհացն ազդեցութենէ, վասն ի լաւութիւնս զմարդն 265v յորդորելոյ, եւ ոչ յայտ յանդիման ճշմարտութեամբ. որպէս Յովսեփայ եւ Դանիէլի մեծամեծ իրաց տեսիլք յայտնեցան։

256 Եւ միւսն ի հակառակորդէն։ Քանզի նա անմարմին է, որպէս շունչ մարդոյն անմարմին. եւ ածեալ կերպարանս կերպարանս առաջի նկարէ, մերթ զկանաց՝ վասն ի ցանկութիւն գրգռելոյ, եւ մերթ զահագին գազանաց եւ զսողնոց՝ վասն զարհուրեցուցանելոյ. որպէս եւ Յոբն ասէ՝ թե եւ երազովք զարհուրեցուցանես զիս։ Եւ բազում անգամ ի կանաց կերպս եղեալ՝ զարս խաբէ յերազի. եւ է երբեք [179] յարանց կերպս դարձեալ, զկանայս յանցուցանէ։ Իբր ոչ եթե արուական եւ իգական անդամք կայցեն նորա, այլ խտղտեալ զաման ցանկութեանն՝ տայ հեղուլ ի բաց զարութիւնսն։

Եւ ոչ, յորժամ ի մարդ մտեալ իցէ, եւ յարուական կամ յիգական բարբառս պատճառիցի, պարտ է հաւատալ՝ թե արութիւն կամ իգութիւն գուցէ նորա։

Եւ ոչ, յորժամ ցուցանէ՝ թե ի գանէ կամ ի սրոյ երկնչիցի, հաւատալի է. Զի ն266rմա գան՝ Աստուծոյ սաստն է, եւ սրբոց շնորհք՝ զոր ի հոգւոյն սրբոյ ունիցին։ Կամ ի կենդանութեան կամ ի քաղցրաքուն հանգստեանն ցուցանէ՝ թե ի գանէ եւ ի սրոյ երկնչիցի, զի զմարդիկ յայն ապաստան արարեալ՝ ծուլացուցանիցէ խնդրելոյ յԱստուծոյ զաւգնականութիւնս. զոր եւ Տէրն իսկ յայտ արար ասելովն, եթե այս ազգ ոչ ելանէ՝ եթե ոչ պահովք եւ աղաւթիւք։

257 Եւ ոչ ամենայն թալանալ եւ [180] ցնորել մարդկան ի դիւէ է, այլ է՝ որ ի մաղձոյ է, եւ է՝ որ ի մաղասէ, եւ է՝ որ յուղղոյն սնանալոյ, եւ է՝ որ ի ստամոքսէ խանգարելոյ, եւ է՝ որ յորովայնէ խստանալոյ, մինչեւ ցփրփրել անգամ եւ զաչս յեղյեղուլ։