Թղթեր

Մինչ կայի տրամախոհեալ, յոյժ աշխոյժ խուզմամբ յածելով, փութացեալ յիմումս մտածութեան շտեմարանի, եւ մրցէի այսր անդր` խնդրել յիմաստութեանն գանձարանի զօրէն, որք սպառազինելն կամին ընդդէմ թշնամեաց, յոյժ հակառակեալ ընդ քեզ ներհակական հակաճառութեամբ, վրդովեալ կոհակօք պղտորեալ ծառացեալ ալեօք, կամէի ծփել զքոյդ հաստատագոյնք աղտիս:

Քանզի տագնապ տոչորման Պռոմիդեայ հասեալ Հեփեստիւ պաշարեաց եւ ատրորակն մեր մրցեալ յաջմէ զիւրն որակութիւն, արտափայլեալ զօրանայ ի նոցունց հրեշտակաց. եւ ափրոդիտականն նուազեալ թառամի կարօտացեալ փարայի ի ծարակածպտել այս օգնականութեան:

Ապա մինչ կայի կարկառեալ արիւնեռանդն յուզեալ, եկն եհաս քոյդ հրեշտակ եւ արտաքոյ խոկման մեր ախտից, զմեզ շիջոյց համոզեալ:

Բայց սակս կաղնւոյս արքայական կամիմք իմաստասիրել զախորժելիս քեզ: Ոչ արմազդեանն կաղնին պառաւեալ տայր պտուղ, յորում աւազսն պատուիւր: Եւ ոչ կաղնին տրովադական, որ բիւրաւորսն հեծելոց եւթանց հովանացեալ, ընդդէմ տիւռենացւոց մարտուցեալ յաղթութեամբ, դարձեալ իւրաքանչիւր ոստ հատեալ ի տունս իւրեանց տանէին. եւ ի զօրութենէ Ապողոնի լինէր յայնմ գիշերի պատարուն ոստոցն տեղի եռապատիկ սաղարթացեալ բրաբիոն, զոր եւթեանց հարիւրից սայլից ասեն ի պտղոյն բարձեալս տանիւր: Կամ տիւռենացին կաղնի մերձ առ տաճարն Դիոնիսեայ, զոր բարձեալ մակաւասար որթոյն մատին բարունակեալ չափից եւթն հազարաց լտերց եռունկնեան սափորացն ճմլի հնձան: Կամ Ոլոմպէոսեանն յապողոնեան երկնաչու ճեմարանին, որ ի միոյ ոստայ զմայրաքաղաքն Կիզիկոն ասեն ի մնացեալ ի գիշերի միոյ շինեալ, իսկ բուն ծառին ամբողջ ծառացուցանէր դարձեալ զոստսն եւ այս յայնմ կողմն ծովու յՈլոմպիոսէ զօրութեամբ տարեալ Ապողոնի:

Եւ այսոքիկ սակս կաղնւոյ քեզ իմաստասիրեցի, այլ քոյս ո'չ յայսցանէ, այլ Մամբրէին. եւ որ ի նմանէ մեզ պտուղ ընդձեռէր ձիր շնորհի. ողջ լե'ր: