Անցք
ստուերի
է
փառք
մարդոյ,
Հոլովի
յար
որպէս
անուոյ.
Տարբերի
նման
հողմոյ,
Մինչ
անկցի
ի
գուբ
տղմոյ
Մարդոյ
աւուրք
որպէս
խոտոյ,
Եւ
փառք
նորուն
նման
ծաղկոյ,
Ցամաքի
խոտն
ի
խիստ
տապոյ,
Թափի
ծաղիկն
ի
սուտ
պատուոյ:
Մարդն
է
զէտ
ծառ,
կեանքն
է
արատ,
Մահն
առ
արմին
եդեալ
հաստատ,
Օր
մի
առնէ
զնա
կենատ,
Տանի
յատեան
վեհին
ի
դատ:
Մարդն
է
գերի
մահուն
չարի,
Թէեւ
իցէ
Սամփսոն
արի,
Շրջաբերէ
որպէս
ջորի
Աղալ
զերկանս
ի
յաղօրի:
Ի
Դալիլայ
չար
պոռնկէն
Խաբօղ
մարմնոյ
հեշտութենէն
Եօթնեակ
գիսոյ
զօրութենէն
Զրկի
մեղօք,
լինի
անզէն:
Է
գարշահոտ
չար
գիճութիւն,
Քսակ
աղբոյ
եւ
նանրութիւն,
Թէեւ
մարմնով
իցէ
արթուն,
Հոգւովն
ի
մեղս
է
միշտ
ի
քուն:
Հետք
արծուոյ
ոչ
ճանաչին,
Երբ
ի
յօդդ
թեւօք
թռչին,
Եւ
ոչ
նաւուց
շաւիղք
յայտնին,
Նոյնպէս
իմա'
զկեանս
մարդկային:
Փառքն
է
անիւ
հոլովական
Միշտ
վարուվեր
տարբերական,
Բաղդն
է
նման
կոյր
աղջկան,
Տայ
զպատիւն
անզանազան:
Կայսրն
Զենոն
յորժամ
լուաւ,
Թէ
ի
մարտի
զօրք
իւր
պարտեաւ,
Ասաց
թէ
մարդն
որքան
եւ
լաւ
Թէ
խաղալիկ
տեառն
բնաւ:
Կեանքն
մարդոյ
իբրու
երազ
Զտեսանօղն
առնէ
տնազ,
Ոչ
տայ
յագուրդ
թէեւ
նուազ,
Այլ
սորի
միշտ
իբրու
աւազ:
Զէտ
պղպջակ
է
փառք
մարդոյ,
Շուտ
շիջանի
դիպմամբ
հողմոյ,
Կամ
փքով
լի
նման
տկոյ
Ասղան
ծակիւ
պայթեցելոյ:
Որ
հետեւի
փառաց
մարմնոյ,
Նա
ընթանայ
զհետ
հողմոյ,
Կամ
որպէս
խոզ
ի
մէջ
տղմոյ
Հրճուի
նորին
ի
գարշ
հոտոյ:
Շիթ
բերանոյ
է
կեան
մարդոյ,
Եւ
կամ
կաթիլ
մի
ի
դուլոյ,
Մէտ
նժարից
մի
ի
կշռոյ,
Որ
վերջին
մասն
է
չափոյ:
Կամ
որպէս
ցօղ
առաւօտեան
Քարշի
ծագմամբ
արեգական
Կամ
ջուր
գետոյ
շուտ
անցական
Եւ
ջուր
ծովու
յորդ
ծփական:
Սարդի
ոստայն
է
կեան
մարդկան,
Որ
թէ
դիպի
օդ
մահական
Եւ
կամ
զեռուն
ինչ
ճանճական
Խզի
շուտով
ծուենական:
Է
ձու
քարբի
ըստ
երեւման,
Բայց
միջի
ջուրն
է
թունական,
Յորմէ
ելեալ
օձ
իժական,
Խայթել
իսկոյն
մահ
տայ
դաժան:
Մարդու
կեանքն
է
դիւրանց
մրրիկ
Ներհակ
բախմամբ
զէտ
փոթորիկ
Վայրկեան
ժամու
տեւէ
փոքրիկ,
Անյայտ
լինի
յետ
այնորիկ:
Յայսմիկ
կիտոջ,
յոր
ջանալի
Զյաւիտենականն
ստանալի,
Որոյ
երկն
է
թէպէտ
լալի,
Բայց
վայելումն
յոյժ
բերկրալի:
Գործով
բարեաց
սերմանելի,
Ջուրբ
արտասուաց
ոռոգելի,
Վերնոյն
շնորհօք
հուրբ
տածելի
Զարդիւն
պտղոց
յառաջ
բերլի:
Հաւատն
է
հիմն
այսորիկ
տան,
Յոյսն
նեցուկ
սիւն
ամրական,
Սէրն
առաստաղ
ծածկողական,
Վայելքն
է
մէջ
ուրախական:
Խոհեմութիւն
շրջապարիսպ
Յամէն
դիմաց
առնէ
զզիսպ,
Արդարութիւնն
հաւասարօղ,
Ողջախոհ
կեանն
աւել
մաքրօղ:
Աղօթքն
է
այս
տան
բանալի,
Պահքն
է
ամրոց
անմատչելի,
Ողորմութիւնն
է
մառան
լի,
Շտեմարան
ցորենալի:
Մկրտութիւնն
է
մաքրարան
Աղտից
մեղաց
ջնջողական.
Դրոշմն
օծումն
անուշական
Պարգեւ
Հոգւոյն
աստուածական:
Պատարագն
է
խրախճանական,
Որ
է
ընթրիս
արքայական,
Ոյր
կերակուրն
անուշական,
Մարմին
արիւնն
է
տեառնական:
Ներ
յայսմիկ
տան
դատ
եւ
իշխան
Քահանայից
կարգ
պետական,
Իսկ
տանուտէր
եւ
տիկին
տան
Սուրբ
պսակն
է
ամուսնական:
Իսկ
թէ
ի
գործ
տնտեսական
Լինիցի
ինչ
սխալական,
Ապաշխարանքն
արդիւնական
Բաւարարումն
քաւչական:
ՎԵՐՋ