Մատեան ողբերգութեան

Ա

Եւ արդ, ես` յետինս դաւանողաց, ունայն ի բարեաց,
Նայեցեալ խորհրդով մտացս ի սկզբնաւորն իմ եղելութիւն
Ի ձեռն ձեռին ստացողին իմոյ յանէից,
Յուսով հաւատամ Յիսուսի Քրիստոսի առնել` զոր կամի:
Քանզի հաւատացի, վասն որոյ եւ խաւսեցայ`
Խրատեալ Պաւղոսիւ, ուսեալ ի Դաւթայ,
Թէ եւ արդ կենդանի մաղթանք նոցա այց ինձ արասցէ,
Որպէս հաւատովք ճանաչել զնա,
Եւ զզաւրութիւն յարութեան նորա, ըստ առաքելոյ,
Եւ զհաղորդութւն չարչարանաց նորա,
Եւ որ զկնի բերին ասացեալքն:
Կցորդ է սմին եւ յոյժ նմանատիպ
Հաւատալն իսկապէս եւ ի նորոգս այս փոխադրութիւն,
Որ ի մեղացն` ի քաւութիւն,
Եւ ի չարագործութենէ` յարդարութիւն,
Եւ յանմաքրութենէ` ի սրբութիւն,
Եւ յանքաւելեացս պարտեաց մահացու յանցանաց` յանդատապարտն երանութիւն,
Եւ ի ծառայական կապանացս` յերկնաւորն ազատութիւն:

Բ

Քանզի զիա՞րդ ոչ արդեւք չքնաղ քան զբան
Եւ ի մթութենէ երկեւանութեան խաւարի զտեալ,
Եւ աստուծով աւժանդակեալ եւ աւգնեալ սիրտ մեղաւորի,
Որ ընդ մարմնապէս ծիծաղելն` առ նմին հեծէ հոգեպէս,
Որ թէպէտ եւ համբարձմանէ բարձրութեան գերագունիցն կայից
Ստորասուզեալ ծանրութեամբ յանդնդային վհին խորխորատ գբոյն կործանման`
Նորագիւտ մեղաւքն անջրելեաւք,
Ունի եւ նշխար նշողից փրկութեան կենաց հպաւոր,
Իբր կայծակն լուսոյ` պահեցեալ ի միտս եւ յոգի,
Որպէս զհուր նշանաւոր եւ զարմանաւոր թանձրամած,
Հրաշիւք մակարդեալ վեհին հրամանի`
Ի յատակս ներքինս նիրհեալ ջրհորոցն:
Ուստի եւ մեղուցելոյն իսպառ թախծելոյ,
Եւ ակնկալութիւն բարւոյն բարձելոյ,
Եւ համարձակութիւն շնորհին լքելոյ
Յուսալ վերստին անդրէն միւսանգամ
Նախապարգեւիցն փառազարդութեանց դարձեալ հասանել:
Քանզի եւ յաստուածուստ անդուստ հանդերձի եւ այս ներգործիլ առ սոյնս,
Վասն զի սա զտուողին զաւրութիւն ամենահնար աւետարանէ,
Յոր խունկ հաճութեան մեծապէս հոտոտի Աստուած,
Քան յամենայն բուրումն անուշից
Եւ քան ի խառնեալն երբեմն աղացմամբ ի սպաս խորանին,
Որ է կերպարան անձանց խոնարհից` զիջեալ բեկութեամբ
Առ ի միութիւն նոյն նմանութեան:
Ըստ որում հարցեալ փրկչին ամենից ցոմանս ախտացեալս տեսանելեաւք`
Հաւատա՞յք, ասելով, առ այդ, թէ կարող եմ առնել ձեզ զայդ, -
Ոչ պարգեւեաց աչաց նոցա լոյս,
Եթէ ոչ նախ զհաւատոցն գրաւ ընկալաւ.
Քանզի զի՞նչ, քան զմեռելութիւն քառաւրեայն դիոյ,
Առ կենդանութիւն մեզ անյուսագոյն,
Առ որ կանանցն` ժամանելոց ի յոտս արարչին հաւատոցն հանդերձանաւք,
Անյապաղաբար զփառացն Աստուծոյ տեսին զհանդէս` ի յեղբաւրն կենդանութիւն:

Գ

Իսկ աստստին անկապուտ շնորհին մնացելոյ
Զկնի մեղանացն հզաւրագոյն են վկայք.
Նախ` Ենովք, զկնի` Ահարոն,
Յետ նոցա` Դաւիթ, դարձեալ` եւ Պետրոս,
Ընդ որս` եւ փոքրն Եղիազար,
Որ ի մեծէն Աստուծոյ ողորմեալ մեծապէս`
Ի մեծագունիցն վկայեցաւ:
Աւելորդ է առ այս եւ բանն առակի անառակ որդւոյն,
Թողում զպոռնիկն, որ ի տեառնէ գովեցաւ,
Եւ զմաքսաւորն, որ ի բարեգործէն յիշատակեցաւ,
Եւ զաւազակն երջանիկ,
Որ յարձակումն վերջին շնչոյն` հաւատովքն պսակեցաւ.
Եւ զոր անքաւելին են պարտիք`
Զհաղորդեալքն սպանման մահու Արարչին,
Առ որս` եւ գլխաւորն ընտրելոց Պաւղոս,
Որ երբեմն նախնին էր անաւրինաց, -
Յորոց ոմանք ծանաւթութեամբ աւրինին գլորեալք`
Անդրէն կանգնեցան բիւրապատկեան գերազանցութեամբ,
Քան զնախակրաւնիցն առաւելութիւն:
Իսկ որ նախ քան զաւրինակին տուչութիւն
Զաւանդն պահեալ հայրենի,
Մերձաւորագոյն գոլ պատուիրանի սկզբնահաւրն դաւանութեան,
Որ եւ զնախնոյն պարտիս ինքեան վարկուցեալ`
Զնորայսն իւրովքն տուժեաց կրից տաժանմամբ,
Ոչ քաւեցաւ միայն ծածկեալ ի յերկրի,
Այլ չարչարելեաւն մարմնով,
Բանականաց բնութեան կենաց կարապետ,
Յաղթող զաւրապէս բռնութեան մահու` փոխեցաւ:

Դ

Իսկ ոմանք, ի բուսոյ տհաս հասակին չարութեամբն յերկարաձգեալ,
Ի կատարեալ տիս ժամանակին ոչ ի բարձրութեանն կայից հոսեցան,
Քան թէ ի ստորնականաց թշուառութեանց դժնէից կենացս
Ի կամարն երկնից համբարձան:
Եւ թէ այն ժամանեաց կանխաւ, զաւրացեալ ի չարեացն դարձ,
Որ մինչեւ յոսկեղէն նիւթ յեղանակեալ հողոյս գոյութեան,
Եւ պատկերն արքունի, ի պատիւ կերպիս մերոյ, նկարեալ`
Արքունականն քանդակուածով, անկորուստ եւ անփոխադիր,
Եւ յաղթող դաւաճանութեան զմերս ենթադրեալ բնութիւն,
Ապա առաւել յուսալի է այժմ մերկապարանոց լուսաւորութիւն,
Անքաւղ եւ անվերարկու, տերամբ Քրիստոսիւ ուխտեալ,
Որով եւ միշտ հաստատեալ պահի ի մեզ բանն տէրունի,
Ըստ մարգարէին ձայնի`
Ուխտ խաղաղութեան եւ կնիք հաստատութեան,
Առ հաշտարարն միջնորդ`
Երկնային անմահ, կենդանի եւ մշտնջենաւոր բարեխաւս:
Ապա ուրեմն ըստ այսու կանոնի ճշմարտագունի,
Եւ անփոխադրելի սահմանի,
Եւ արարչաւանդ պայմանի
Համբուրեմ հաւատոց շրթամբք զպատկեր բանիս
Եւ ակն ունիմ փառացն շնորհի,
Քանզի արդարեւ յարդարացուցանելն զմեզ Աստուծոյ`
Ոչ ոք զաւրէ դատապարտ առնել,
Ըստ առաքելական բանի սահմանի:

Ե

Այլ յայս անստուերագիր վստահութիւն ապաստան`
Կամ կործանեալս կանգուն,
Թշուառացեալս` յաղթող,
Վրիպեալս` ի դարձն կենդանական,
Ամենաթշուառ չարագործս` ի յոյսն,
Մահու մատնեցեալս` ի կեանսն,
Ընդ ապականութեամբ վաճառեալս` ի ձիրն,
Դժոխայն գործովք գրաւեալս` ի լոյսն,
Ստորնասէր անասնակենցաղս` յերկինս,
Կրկին գայթակղեալս` ի վերստին փրկութիւնն,
Մեղաւք կապեցեալս` ի հանգստեանն խոստումն,
Անբժշկական վիրաւք վարանեալս` ի դեղն անմահացուցիչ,
Ստամբակեալս վայրագութեամբ` ի սանձսն հանդարտութեան,
Սրացեալս վարատական` ի կոչումնն,
Ապառում դժնդակս` ի հեզութիւնն,
Ընդդիմաբան լուտացողս` ի ներումնն:
Ի Քրիստոս Յիսուս
Եւ ի Հայր նորին հզաւր եւ ահաւոր,
Յանուն եւ ի կամս բարերարութեան Հոգւոյն ճշմարտի,
Աւրհնաբանեալ իսկութեանն եւ մի աստուածութեանն`
Զաւրութիւն եւ արքայութիւն,
Մեծութիւն եւ փա~ռք յաւիտեանս:
Ամէն: