Մատեան ողբերգութեան

Ա

Եւ արդ, դու միայն Աստուած երկնաւոր, բարձրեալ, բարեգործ,
Քո է զաւրութիւն, քո` ներողութիւն,
Քո` բժշկութիւն, քո` առատութիւն,
Քո են պարգեւք, քո միայնոյ են ձիրք ձրի,
Քո` քաւութիւն, քո` պաշտպանութիւն,
Քո` հնարք անիմանալիք,
Քո` արուեստք անգտանելիք,
Քո` չափք անչափելիք,
Դու` սկիզբն եւ դու` կատարած:
Քանզի ոչ երբէք ստուերացուցանէ
Զլոյս ողորմութեան քոյ խաւար սրտմտութեան,
Վասն զի ոչ ես գրաւեալ ընդ մասամբք ախտից,
Ի վերդ, քան զբան, պատկեր անպարագիր,
Անդր, քան զորքանութիւն կշռութեան,
Անչափ լայնութիւն փառաց,
Անտարրափակ ընդարձակութիւն հատու զաւրութեան,
Անամփոփելի առաւելութիւն բացարձակութեան,
Անտկարանալի բարերարութիւն գթութեան:
Դու դարձուցանես, ըստ մարգարէին, յայգ զստուերս մահու,
Որ իջեր կամաւ ի տարտարոսն ներքին արգելականացն բանտի,
Յորում եւ մաղթանացն դուռն էր աղխեալ,
Եւ գերեալ անտի զմթերիցն կապուտ վտարանդելոցն հոգւոց`
Սուսերբ հրամանի յաղթական բանիդ
Զկապ սատակման մահուն խզեցեր
Եւ զմեղացն կարծիս ցրուեցեր:
Դա'րձ առ իս, որ զնդամ զնդանաւ վհիս
Տղմասիկ զբոյս յերկաթս մեղաց`
Վիրաւորեալ խոցմամբ սլաքաց բանսարկուին նետից:

Բ

Այլ դու, յամենայնի տէրդ բարերար,
Լոյսդ ի մէջ խաւարի, աւրհնութեանդ գանձ,
Ողորմած, գթած, մարդասէր, կարող,
Զաւրաւոր, անպատում, անքնին, անճառ,
Բաւական, ըստ սրբոյն Յակոբայ,
Անհնարից ամենից դիւրապատրաստ հնարաւորութիւն,
Հուր ծախիչ զխռիւս մեղաց,
Ճաճանչ կիզանող ընդհանրական թափանցանցութեան խորհրդոյ մեծի:
Յիշեա' զիս յողորմութեան քո, աւրհնեալ, եւ մի' յիրաւունս քո,
Ի ներողութեան քո, եւ մի' ի հատուցման,
Յերկայնմտութեան, քան ի հաւաստութեան:
Եթէ կշռեսցես զմեղանաց իմոց ծանրութիւն`
Ընդ քաղցրութեան քո, եւ մի' ընդ արդարութեան,
Զի առ սակ նախնումն յոյժ է նուազեալ,
Իսկ ի ներհակ վերջնոյս` յաւէտ ծանրակիր:

Գ

Արդ, մատի'ր առ իս, բարութիւն,
Որպէս յունկանն բժշկութիւն` հակառակ քո համբարձելոյն,
Բա'րձ ի մեղուցելոյս զհողմ մահու խռովութեան,
Զի հանգիցէ յիս ամենակալ Հոգիդ խաղաղութեան,
Եւ քեզ փա~ռք յամենայնի յաւիտեանս յաւիտենից:
Ամէն: