ՆՄԱՆԵՑԱՅ
ՀԱՒԱԼԱՍԱՆ
ԱՒԱ~Ղ,
ԱՒԱ~Ղ
Նմանեցայ
հաւալասան,
աւա~ղ,
աւա~ղ,
սիրահարեալ,
նազելի,
սիրոյդ
աննման,
Ողորմելի
անձն
իմ
տապի,
աւա~ղ,
աւա~ղ,
զքեզ
տեսանել,
նազելի,
լալով
դեգերի:
Րախճանական
սիրոյ
քոյին,
աւա~ղ,
աւա~ղ,
գերեալ
եղեւ,
նազելի,
անձն
իմ
ցաւագին,
Ի
մէջ
ալեաց
ծովու
ծփիմ,
աւա~ղ,
աւա~ղ,
սաստիկ
սիրով,
նազելի՛,
ես
միշտ
դեգերիմ:
Նետիւ
հարայ
յանկարծակի,
աւա~ղ,
աւա~ղ,
զհետ
քոյին,
նազելի,
մինչ
գալ
կամէի,
Գնացք
ոտից
իմ
կաղացան,
աւա~ղ,
աւա~ղ,
եւ
եւս
ի
քէն,
նազելի՛,
յոյժ,
յոյժ,
հեռացայ:
Րոտմամբ
սրտի
անձն
իմ
թախծեալ,
աւա~ղ,
աւա~ղ,
մնաց
կարօտ,
նազելի՛,
տեսոյդ
գեղափայլ,
Ինձ
բաց
ի
քէն
ոչ
ոք
ունիմ,
աւա~ղ,
աւա~ղ,
ի
սէր
քոյին,
նազելի՛,
տապիմ
եւ
մաշիմ:
Գետք
արտասուաց
զիս
ողողեն,
աւա~ղ,
աւա~ղ,
ի
գուբ
մահու,
նազելի՛,
զանձն
իմ
ընկղմեն:
Ուր
եւ
իցեմ
զքէն
խորհիմ,
աւա~ղ,
աւա~ղ,
զինչ
եւ
խօսիմ,
նազելի՛,
նախ
ի
քեզ
հայիմ:
Րամեալ
սէր
քո
զսիրտ
իմ
մաշեաց,
աւա~ղ,
աւա~ղ,
եւ
բոց
հրոյդ,
նազելի՛,
իսպառ
զիս
հալեաց:
Ի
վախճանի
զքեզ
ո՛չ
գտի,
աւա~ղ,
աւա~ղ,
ուր
եւ
իցես,
նազելի՛,
տէր
ընդ
քեզ
լիցի: